Lahat ng Kabanata ng Wife Of A Ruthless Mafia Boss: Kabanata 11 - Kabanata 20

Mag-a-alas dose na ng gabi ngunit wala pa rin si Valjerome. Umalis siya kanina pagkatapos niyang magwala sa salas. Madalas siyang nagagalit noon pero ito ang unang beses na umakto siya ng ganito kaya naman hindi ko maiwasan na mag-alala para sa kanya.Sa hindi mabilang na pagkakataon, muli akong kumilos sa aking pagkakahiga. Napabuntonghininga ako habang nakikitig sa kisame, hindi ko alam kung sa pag-aalala ko ba kaya hindi ako makatulog o dahil masyado ko nang nakasanayan na katabi siya.Sa loob nang mahigit isang buwan na nagkakalapit kaming dalawa ay sa kwarto ko na siya natutulog. Gustuhin ko mang kwestyuhin ay ipinagsawalang bahala ko na lang iyon at naging masaya na lamang sa mga ginagawa niya.Maybe he's trying to fix our marriage, but he doesn't have 

"Chill ka lang, Jazzie," I talked to myself.Ilang beses akong nagpakawala ng hininga habang nakatitig sa parisukat na pregnancy test. Kasalukuyan akong nasa loob ng banyo at hinihintay na lumabas ang resulta sa aking hawak na gamit.Nakagat ko ang ibaba kong labi nang lumitaw na ang pulang marka. Wala sa sarili akong napatukod sa lababo at napatitig sa repleksyon ko sa salamin.What should I do?Hindi ko alam kung ano ba ang dapat kong maramdaman sa mga oras na ito. Nalilito ako, naguguluhan at kinakabahan."Hindi ka pa ba tapos diyan?" rinig kong wika ni Valjerome sa labas ng cr.Mariin kong hinahawakan ang pregnancy test at saka naglakad patungo sa pintuan. Mabagal kong pinihit ang hawakan ng pinto hanggang sa nagtama ang paningin namin ng asawa ko nang buksan ko iyon. He's sitting on my bed. Magkakrus ang braso habang walang emosyon na nakatingin sa akin.Nakaramdam ako ng kirot sa aking dibdib dahil hindi ko man lang siy

"Jazzie," our supervisor called.Mabilis kong binitawan ang hawak kong pamunas at lumapit sa kanya."Yes po, Ma'am?" magalang na wika ko habang nakayuko ng kaunti."Nag-check out na ang guest sa suite six, pumunta ka na ro'n at ayusin ang silid para maibigay sa darating na guest," mataray na utos niya at inabot sa akin ang keycard para sa tinutukoy niyang kwarto."Sige po," tipid na tugon ko at nagmadaling umalis kasama ang mga gamit na kakailanganin ko sa paglilinis."Jazzie, tulungan na kita," wika sa 'kin ni Ken nang salubungin niya ako sa hallway.Isa si Ken sa mga katrabaho ko, kasalukuyan akong housekeeper sa isang five star hotel. Ito ang naging trabaho ko sa halos limang taon.Tipid akong ngumiti at hinayaan siya na alalayan ako sa 'king dala. "Salamat," ani ko."Ano ka ba? Simpleng bagay lang ito," sambit niya.Ngumiti na lang ako ulit at sinabayan ang paglalakad niya. Ilang minuto ang lumipas ay nakarating na k

"Erom," malambing na paggising ko sa 'king anak.Isang ungot ang kanyang pinakawalan saka mabagal na nagmulat ang kanyang munting mata. I automatically greeted him with a smile."Bangon na, anak. Magre-ready na tayo for school," saad ko habang hinahaplos ang kanyang buhok.Limang taon na si Erom kaya naman kasalukuyan na siyang pumapasok sa Kindergarten.Itinaas ng anak ko ang kanyang mga kamay sa ere. "Hug, Mommy," aniya.I chuckled and pinched his tiny nose. "Naglalambing na naman ang baby ko," saad ko saka ako yumuko para yakapin siya."Good morning, my most beautiful mom," he greeted.Tila tinunaw ang puso ko sa simpleng pagpuri ng anak ko. Noon pa man ay nakakatanggap na ako ng mga magagandang kritisismo mula sa mga taong humahanga sa akin. Ngunit iba pala talaga kapag anak mo ang pumuri sa 'yo.I broke our hug and looked at him. "Hmm. Ano kaya ang kailangan ng prinsipe ko?"He giggled and rose up from the bed. Muli

"Wala ka pong work, Mommy?" usisa ni Erom sa kalagitnaan nang panunuod namin ng cartoons.Tipid akong ngumiti sa kanya saka marahan na hinaplos ang munti niyang mukha. "I took a leave," I answered.Ito ang pangalawang araw na hindi ako pumasok ng trabaho. Agad akong nagsabi ng sick leave sa head manager namin no'ng nakaraan pagkatapos kong silipin ang record ni Valjerome sa logbook. Dalawang araw ang nakalagay na check in days niya sa hotel kaya nasisigurado kong wala na siya bukas na bukas din."Mom," Erom called that caught my attention."Yes, my prince?"Ang kanina niyang paningin na nakatuon sa akin ay unti-unting naglikot. "Can I stay with you during weekends, Mom?" pahina niyang sambit.Natigilan naman ako at hindi agad nakaimik. Nakatitig lang ako sa anak ko na tila hindi makatingin sa akin nang maayos."May problema ba, anak? Ayaw mo ba sa kumpanya ni Papa mo?" mahinahon kong usisa at umusod ng upo palapit sa kanya.He