All Chapters of Wife Of A Ruthless Mafia Boss: Chapter 21 - Chapter 30

Wala sa sarili akong naglalakad pabalik sa inuukupang silid ng dati kong asawa habang bitbit ang kapeng hiningi niya nang sumalubong sa 'kin si Stacey."Oh!" padaskol na abot niya ng keycards dahilan para mabigla ako at matapunan nang kaunting kape.Napangiwi na lang ako at mabilis na tinanggap ang tatlong keycards na ibinigay niya.Pinahihirapan na naman ako ng impakta na ito."Siguraduhin mo na hindi ka na papalpak, Jazzie." Pinanlakhan niya ako ng mga mata bilang pagbabanta."No need for that."Pareho kaming natigilan nang may nagsalita sa bandang likuran niya. We both looked at Valjerome who's sternly watching us."Sir," agad na sambit ni Stacey at bahagyang yumuko bilang pagbibigay galang, ako naman ay nanatiling nakatayo dahil sa bitbit kong kape.Nagsimulang maglakad si Valjerome palapit sa direksyon ko at saka inilahad ang kanyang palad sa harapan ko. "Give me the cards," he said.I raised an eyebrow, bu

"Who's your Mom?" Valjerome asked again.Slowly, Erom roamed his eyes. "She's my Mommy," he answered while pointing his finger at me.Tumingin sa direksyon ko si Valjerome. Walang emosyon ang mga mata niya ngunit mararamdaman mo ang lamig doon. With my trembling knees, I tried to walked towards my son."Who's your father then?"Napatigil ako sa paghakbang. Pilit kong pinakatatagan ang sarili ko na huwag mabuwal sa 'king pagkakatayo."Papa Chaos po," my son stated.Valjerome laughed sarcastically, but didn't speak anymore. Kinuha ko iyong pagkakataon para tuluyang lapitan ang anak ko. I embraced Erom tight, scared that Valjerome might do something to him."Mom, who is he?" inosenteng usisa ng anak ko.Sinubukan kong ngumiti sa kanya para maikubli ang nararamdaman kong takot at kaba. "H-he's my boss," tugon ko."Jazzie."I stiffened when he called me. Mabagal ko siyang nilingon at tinitigan."Yes, Sir?" porma

"W-What the hell are you talking about? H-hindi ba at sinabi ko na sa 'yo na 'wag mong guluhin ang pamilya ko dahil diyan sa paniniwala mo?" pilit kong pagpapatapang sa boses ko.His lips formed a smirk. Mabagal siyang humakbang palapit sa 'kin at inilapit ang kanyang mukha sa bandang tainga ko. Halos mabuwal ako sa kilos niyang iyon kundi niya lang ako nahawakan agad sa bewang."You're a good model, Jazzie, an actress also. But unfortunately, our son got all my features," he whispered. "I totally believed on your lies. Kahit halos makita ko ang sariling mukha ko sa anak natin, pinaniwalaan kita."Bahagya niyang idinistansya ang sarili sa akin ngunit nanatili pa ring nakapulupot ang kanyang braso sa bewang ko. He then stared at me."Kung hindi dumating ang resulta ng DNA test kanina ay baka naitago mo na naman siya," aniya at saka ibinaba ang kanyang paningin sa mga maletang dala ko.My face went pale after hearing his words. "H-hindi mo siya anak,

"Pull it, pull the trigger," Valjerome said weakly as he stared at me.I didn't move for a second, I just remained standing, still pointing the gun under his jaw, staring at his bloodshot eyes. Naninibago sa emosyong ipinapakita niya.I flinched when he held my hand. Idiniin niya lalo sa ilalim ng kanyang panga ang baril na hawak ko."Patayin mo 'ko, anumang oras ay makakaalis ka sa pamamahay ko. Pero hangga't buhay ako, mananatili kayo rito ng anak ko," pinal na wika niya.Humigpit ang hawak ko sa baril. Nagsimulang mag-init ang sulok ng aking mga mata dahil sa frustrasyon at galit."Anak ko, Valjerome. Akin lang siya. Mula no'ng araw na utusan mo akong ilaglag siya ay tuluyan ka nang nawalan ng karapatan sa kanya," mariin kong saad.Once again, he pushed my hand closer to his jaw and slowly shut his eyes. "Ibabalik ko ang karapatan kong iyon, kung ayaw mo. Feel free to kill me right at this moment."Napatiim bagang ako at ilang segu

"Let me go, Valjerome," ani ko sa pinalamig na boses.Hindi naman siya kumibo at nanatiling nakapulot ang kanyang braso sa tuhod ko."Please..." he murmured.I laughed sarcastically and glanced up to surpress my tears. "Don't you think it's unfair?" I uttered."Alam ko," namamaos na tugon niya. "But I am still hoping that you'll give a chance.""Tingin mo ba ay napakadali niyon? Tingin mo ba ay kaya kong palapitin ang anak ko sa taong gustong pumatay sa kanya noon?" Hindi ko naiwasan na ilabas ang hinanakit ko.I felt his embrace tightened. "I will not hurt him. I just want to hold him, Jazzie." Slowly, he moved his head and looked up at me.Namumula ang kanyang mga mata na tila gusto pang kumawala ng mga luha niya. Inaamin ko, mayroon sa loob ko na nagugulat sa inaasta niya ngayon. Malayo ang Valjerome na nasa harapan ko sa nakasanayan kong walang emosyon at hindi basta-basta nanghihina. Sa lumipas na sandali, naalala ko ang dating s