Lahat ng Kabanata ng Wife Of A Ruthless Mafia Boss: Kabanata 31 - Kabanata 40

"Can I have this too?" Erom asked while holding a chess board.Bilang isang tipikal na bata ay puno ng galak na pumili ng mga laruan si Erom sandaling pumasok kami ng toy section. Valjerome assured him that he'll give him everything for free—or should I say, a hug in exchange.Noon pa man ay naibibigay ko na kay Erom ang mga bagay na nagugustuhan niya, pero hindi siya kailanman humingi ng sobra. Marahil ay alam niya rin 'yong hirap ko sa pagtatrabaho. Si Chaos naman ay pinapasalubungan lamang siya ng laruan sa tuwing napapadaan siya ng mall, hindi niya kailanman naipasyal si Erom tulad ng ganito dahil na rin sa pagiging busy sa trabaho."Anything you want," Valjerome answered.Abot tainga siyang nginitian ng anak ko saka muling naglakad sa mga nakahilerang laruan kung saan naroon ang mga medium size robot. Agad naman siyang sinundan ni Valjerome, nakamasid habang may kaunting ngiti sa kanyang labi.Umiwas na lang ako ng tingin dahil pakiramda

"Do you usually cook po?" usisa ni Erom habang mariin na pinanunuod si Valjerome sa kanyang ginagawang pagluluto.Four days had passed, I could say that my son and ex-husband got closed to each other.Saglit niyang nilingon ang anak ko at tipid na ngumiti. "Hindi ako palaging nagluluto," sagot niya.Kita ko ang paniningkit ng mata ni Erom mula sa high chair na inuupuan niya. Nandoon siya sa may L-shaped na center island habang ako naman ay nakaupo sa pwesto ng hapagkainan."But you always cook po. You always prepare the food," my son pointed out, confused.Valjerome giggled and continued cooking. "Because you are special that's why I am the one who cooked the foods," he explained."Why am I special?" agad na tanong ni Erom.Hindi naman agad nakasagot si Valjerome. Slowly, he glanced at my son and forced a smile."Because you are..." I saw him gulped. "Cute," he continued.Napaiwas ako ng tingin nang balingan niya ako ng

Valjerome let out a cold laugh. "Erom is my son," he corrected.Chaos smirked and smiled playfully. "Last time I checked, he's my son.""You two, enough," agad kong awat saka humarang kay Chaos.Aaminin ko na kinakabahan ako sa sitwasyon. Maaaring naghiwalay kami ni Valjerome ng ilang taon pero kilala ko siya. He's a mafia boss. Isang pitik lang ay kaya niyang pumatay kung gugustuhin niya at iyon ang huling bagay na gusto kong mangyari ngayon."Valjerome, hayaan mo na kaming makaalis," walang emosyon kong wika.He looked at me, giving me back the emotionless stare. "I have three more days to be with you, Jazzie," he said.I clenched my jaw. "With my son, Valjerome. Not with me," I emphasized.He licked his lower lip. "Still, you're not going anywhere. You and MY son." He glared at Chaos who's standing behind me."Ano pa ba'ng gusto mo? Nakasama at nahawakan mo na si Erom. Ayos na 'yon, makumpleto man o hindi ang isang linggo, a

HALOS tatlong minuto na ang lumipas mula nang ibaba ako ng taxi driver sa harapan ng mansyon ni Valjerome. Dahil nga kasama ako ay hinayaan ng mga bantay na nadaanan namin na makapasok ang sasakyan. Nanatili akong nakatayo habang nakatitig sa kabuuan ng bahay niya. Hindi ko maiwasan na mapangiti nang mapakla habang naiisip ang mga taon na inilagi ko sa masyon na ito.Matagal na rin pero parang kahapon lang ang lahat...Isang buntonghininga ang pinakawalan ko saka ako naglakad papasok. Agad na sumalubong sa akin si Jaime, base pa lang sa tingin na ibinigay niya sa akin ay ramdam ko ang pasasalamat doon. Napaisip tuloy ako kung maayos ba ang trato ni Valjerome sa kanyang mga tauhan at ganito na lang sila mag-alala para sa kanila. Mas lalong dumoble ang guwang sa dibdib ko dahil doon.Sana ay nagawa niya rin akong itrato nang maayos noon.Iwinaksi ko na lang iyon sa isip ko at itinuon ang atensyon sa dahilan kung bakit ako naparito. Iyon ay

"Uy, Jazzie!"I flinched on my place when someone tapped my shoulder. "Oh, Ken, b-bakit?" tanong ko nang natuon ang atensyon ko sa kanya.Kunot-noo niya akong pinagmasdan. "May problema ba, Jazzie? Kanina ko pang napapansin na para bang malalim ang iniisip mo," puna niya.Palihim kong nakagat ang ibaba kong labi at ipinagpatuloy ang pagpupunas sa bintana. "W-wala, ano... naisip ko lang si Erom," pagpapalusot ko.Kababalik ko lang sa hotel pero ito ako, lutang at hindi makagawa nang maayos sa 'king trabaho. Pangatlong suite na ang nililinisan ko ngayon at ang dalawa kong silid na nalinisan kanina ay parehong palpak. Nakalimutan kong palitan ng bedsheet ang naunang suite habang nawala naman sa isip ko na linisin ang cr ng pangalawang kwarto. Kaya naman ngayon sa ikatlong suite na nakatoka sa akin ay nagpasama na ako kay Ken para hindi na makalimot pa sa ibang bagay. Marahan akong nagpakawala ng buntonghininga at muling tinanaw ang itim na sasakyan sa ibaba