"Wala ka pong work, Mommy?" usisa ni Erom sa kalagitnaan nang panunuod namin ng cartoons.
Tipid akong ngumiti sa kanya saka marahan na hinaplos ang munti niyang mukha. "I took a leave," I answered.
Ito ang pangalawang araw na hindi ako pumasok ng trabaho. Agad akong nagsabi ng sick leave sa head manager namin no'ng nakaraan pagkatapos kong silipin ang record ni Valjerome sa logbook. Dalawang araw ang nakalagay na check in days niya sa hotel kaya nasisigurado kong wala na siya bukas na bukas din.
"Mom," Erom called that caught my attention.
"Yes, my prince?"
Ang kanina niyang paningin na nakatuon sa akin ay unti-unting naglikot. "Can I stay with you during weekends, Mom?" pahina niyang sambit.
Natigilan naman ako at hindi agad nakaimik. Nakatitig lang ako sa anak ko na tila hindi makatingin sa akin nang maayos.
"May problema ba, anak? Ayaw mo ba sa kumpanya ni Papa mo?" mahinahon kong usisa at umusod ng upo palapit sa kanya.
He
"What do you want?" seryosong wika ko nang nakalabas kami ng opisina.Wala na akong nagawa pa no'ng may-ari na mismo ng hotel ang nagdesisyon para sa akin. Hindi naman ako makatanggi dahil ayaw ko na ring palakihin ang lahat.Bakit ba nagpapaapekto ako? I could act civil for Pete's sake.Sino ba siya sa buhay ko? He's just my ex-husband.He stood up straight and lazily scanned me from head to toe. "You've changed a lot, huh?" he said mockingly.Pakiramdam ko ay ang posisyon ko ang tinutukoy niyang nagbago."What do you want? And wait, sinusundan mo ba ako?" Bahagya akong kinabahan nang pumasok sa 'king isip ang ideyang iyon.He scoffed. "I did not follow you," he answered and licked his lower lip. "Aren't you happy to see me?" His side lips rose."Bakit naman ako matutuwa na makita ka?" agad kong balik.He shrugged and put his hand on his pocket. "Maybe... you miss me," I heard him murmured before he st
Wala sa sarili akong naglalakad pabalik sa inuukupang silid ng dati kong asawa habang bitbit ang kapeng hiningi niya nang sumalubong sa 'kin si Stacey."Oh!" padaskol na abot niya ng keycards dahilan para mabigla ako at matapunan nang kaunting kape.Napangiwi na lang ako at mabilis na tinanggap ang tatlong keycards na ibinigay niya.Pinahihirapan na naman ako ng impakta na ito."Siguraduhin mo na hindi ka na papalpak, Jazzie." Pinanlakhan niya ako ng mga mata bilang pagbabanta."No need for that."Pareho kaming natigilan nang may nagsalita sa bandang likuran niya. We both looked at Valjerome who's sternly watching us."Sir," agad na sambit ni Stacey at bahagyang yumuko bilang pagbibigay galang, ako naman ay nanatiling nakatayo dahil sa bitbit kong kape.Nagsimulang maglakad si Valjerome palapit sa direksyon ko at saka inilahad ang kanyang palad sa harapan ko. "Give me the cards," he said.I raised an eyebrow, bu
"Mommy, bakit hindi natawag si Papa?" inosenteng usisa ng anak ko.Kadarating niya lang at iyon agad ang itinanong niya sa akin sandaling umupo siya sa couch. Nandito kami ngayon sa silid ng pahingahan naming mga housekeeper.Hilaw akong ngumiti at saka inisa-isang tanggalin ang butones ng suot niyang uniporme. "Baka busy lang, anak," paliwanag ko.Ayaw kong ipakita sa kanya na maski ako ay naguguluhan na rin. It's been four days since Chaos left. Huling pag-uusap namin ay noong sinabi niya na ipahahatid niya si Erom sa akin. Natanong ko rin ang driver na sumusundo palagi sa anak ko kung nakakausap niya si Chaos pero pati siya ay hindi nito tinatawagan. Ang huli raw nilang pag-uusap ay ang pag-uutos ni Chaos na 'wag kakalimutan ang pagsundo sa anak ko.Katatapos ko lang bihisan ng kumportableng damit si Erom nang mag-ingay ang telepono ko. Napabuntonghininga na lamang ako nang nakita ang pangalan ni Valjerome sa screen.Apat na araw na rin mula
"Who's your Mom?" Valjerome asked again.Slowly, Erom roamed his eyes. "She's my Mommy," he answered while pointing his finger at me.Tumingin sa direksyon ko si Valjerome. Walang emosyon ang mga mata niya ngunit mararamdaman mo ang lamig doon. With my trembling knees, I tried to walked towards my son."Who's your father then?"Napatigil ako sa paghakbang. Pilit kong pinakatatagan ang sarili ko na huwag mabuwal sa 'king pagkakatayo."Papa Chaos po," my son stated.Valjerome laughed sarcastically, but didn't speak anymore. Kinuha ko iyong pagkakataon para tuluyang lapitan ang anak ko. I embraced Erom tight, scared that Valjerome might do something to him."Mom, who is he?" inosenteng usisa ng anak ko.Sinubukan kong ngumiti sa kanya para maikubli ang nararamdaman kong takot at kaba. "H-he's my boss," tugon ko."Jazzie."I stiffened when he called me. Mabagal ko siyang nilingon at tinitigan."Yes, Sir?" porma
"Come on, Chaos. Answer the phone," bulong na anas ko habang paminsan-minsang kinakagat ang aking kuko.Malalim na ang gabi pero nandito pa rin ako sa veranda ng condo ko dahil sa pagsusubok kong tawagan si Chaos. Ito ang pangalawang beses na sinubukan ko siyang tawagan sa loob ng isang oras, pero nanatili lamang nagri-ring ang kabilang linya at walang sumasagot.Hindi ko tuloy maiwasan na magtaka at mangamba para sa kalagayan niya. He's not like this. Nakasanayan ko na lagi niyang kinakamusta si Erom kahit pa nakikita niya ito sa araw-araw. Kaya naman gano'n na lang ang paghahanap ni Erom ngayon sa kanya.May masama bang nangyari sa kanya?I badly want to call his parents to check him out, but I knew it's not a good thing. Bukod sa hindi okay ang mga magulang niya sa 'min ng anak ko ay magiging kabastusan iyon para sa kaisipan niya lalo na at nasa family gathering si Chaos.I need your help, Chaos. Nakita na niya si Erom, mabuti na la
"W-What the hell are you talking about? H-hindi ba at sinabi ko na sa 'yo na 'wag mong guluhin ang pamilya ko dahil diyan sa paniniwala mo?" pilit kong pagpapatapang sa boses ko.His lips formed a smirk. Mabagal siyang humakbang palapit sa 'kin at inilapit ang kanyang mukha sa bandang tainga ko. Halos mabuwal ako sa kilos niyang iyon kundi niya lang ako nahawakan agad sa bewang."You're a good model, Jazzie, an actress also. But unfortunately, our son got all my features," he whispered. "I totally believed on your lies. Kahit halos makita ko ang sariling mukha ko sa anak natin, pinaniwalaan kita."Bahagya niyang idinistansya ang sarili sa akin ngunit nanatili pa ring nakapulupot ang kanyang braso sa bewang ko. He then stared at me."Kung hindi dumating ang resulta ng DNA test kanina ay baka naitago mo na naman siya," aniya at saka ibinaba ang kanyang paningin sa mga maletang dala ko.My face went pale after hearing his words. "H-hindi mo siya anak,
"Whooa!" manghang usal ng anak ko nang lumabas kami ng sasakyan. "It's huge," sunod niyang puna sa mansyon ni Valjerome.Ako naman ay hindi nakapagsalita at napatitig na lang sa bahay.It's been six years...Anim na taon mula nang umalis ako sa pamamahay niya...Mapait akong napangiti at iwinaksi lahat ng alaala na pumapasok sa isip ko. Mahigpit kong hinawakan ang kamay ni Erom nang naglakad na si Valjerome papasok sa bahay niya."Mom, hindi pa po ba tayo susunod?" usisa ni Erom nang nanatili kami sa aming pwesto.I shut my eyes and took a deep breath. Pagkatapos ay bahagya akong lumuhod sa harapan ng anak ko para harapin siya. I gently touched his face and gave him a small smile."Erom," I started speaking. "You should behave, okay? Hindi ko nagustuhan ang ginawa mo kanina sa sasakyan. 'Di ba sabi ko sa 'yo noon, hindi ka pwedeng tumanggap ng kahit ano mula sa stranger?" I reminded.Ang kaninang sigla sa kany
"Pull it, pull the trigger," Valjerome said weakly as he stared at me.I didn't move for a second, I just remained standing, still pointing the gun under his jaw, staring at his bloodshot eyes. Naninibago sa emosyong ipinapakita niya.I flinched when he held my hand. Idiniin niya lalo sa ilalim ng kanyang panga ang baril na hawak ko."Patayin mo 'ko, anumang oras ay makakaalis ka sa pamamahay ko. Pero hangga't buhay ako, mananatili kayo rito ng anak ko," pinal na wika niya.Humigpit ang hawak ko sa baril. Nagsimulang mag-init ang sulok ng aking mga mata dahil sa frustrasyon at galit."Anak ko, Valjerome. Akin lang siya. Mula no'ng araw na utusan mo akong ilaglag siya ay tuluyan ka nang nawalan ng karapatan sa kanya," mariin kong saad.Once again, he pushed my hand closer to his jaw and slowly shut his eyes. "Ibabalik ko ang karapatan kong iyon, kung ayaw mo. Feel free to kill me right at this moment."Napatiim bagang ako at ilang segu
"Gift for your wife?" Jaime, one of my trusted men, casually spoke while driving the car.Tipid akong tumango at muling tumitig sa hawak kong kwintas. "For our wedding anniversary," I said lowly and forced a smile.And she'll never know..."You will confess?" he asked again.I chuckled emptily and put back the infinity necklace on its box. "Alam mong hindi ko magagawa iyan sa ngayon," saad ko.Hindi na naman siya umimik pa at itinuon na lang ang atensyon sa pagmamaneho. I looked outside the car window and smiled sadly.A day from now, it's already our third year anniversary, my wife.***IT'S almost 12midnight when we reached my parents' party. I automatically snaked my arms around her, marking my wife at everyone's eyes as we took our way in.She's mine.I am always thankful every time we need to show up at my parents'. It's the only moment I could freely touch her, the split
"You are wasting your time by calling him in your mind, Jazzie. Nalinlang ko na ang grupo ng dati mong asawa sa ibang lugar. Kung sakali man na mahanap niya kayo rito, isa na lamang kayong mga bangkay," Chaos spoke coldly."Why?" namamaos kong tanong at saka tumingin sa kanya. "I trusted you, Chaos," I said weakly.He smirked. "That's the plan, Jazzie. Ang pagkatiwalaan mo ako," aniya.Marahan akong umiling at pagak na nagpakawala ng tawa. "Is this necessary, Chaos? Kailangan ba talagang idamay ang anak ko sa paghihiganting gusto mo? Niyo ng pamilya mo?""My sister died in front of me, Jazzie. She shot herself," he stated."She killed herself. Your sister was the one who took her life, Chaos. Not me, not my son, not Valjerome either!" I snapped out of frustration.Chaos clenched his jaw. Hindi rin nakaligtas sa aking paningin ang muling pag-angat ng baril ng matandang Hevion patungo sa direksyon ko. Pinigilan lang iyon ng asawa niya at sinen
Valjerome's men couldn't do anything when the van took me. Hindi sila makabaril ng basta dahil na rin nasa loob ako ng sasakyan."Dala na po namin siya," ani ng isa sa mga nakasakay habang hawak ang isang telepono.Nasisiguradong kong si Chaos ang kinakausap niya. Tahimik na lang ako na bumuntonghininga at saka sumandal sa upuan. Hindi ako nanlaban o gumawa ng kahit anong gulo. Bukod sa wala akong lakas para doon ay alam kong walang silbi kung gagawin ko pa ang mga iyon. In the first place, I chose this.Ramdam ko ang pagmamasid ng mga lalaking kasama ko, kung mabantayan nila ako ay para bang may kaya pa akong gawin sa mga oras na ito. I mentally shook my head and forced a smile.Isa lang naman ang kaya kong gawin ngayon, iyon ay ang ipaalam ang lokasyon ko kay Valjerome.I bit my lower lip when I felt my phone vibrated on my thigh. Nakatago iyon at sinigurado kong hindi mahahalata ng kung sinuman. Sa mga oras na ito, alam kong alam na ni Valjerome
"V-Val..." nanghihina at garalgal na tawag ko kay Valjerome nang pumasok ako sa mansyon.Agad niya naman akong sinalubong at niyakap. "It's okay, everything will be okay," pang-aalo niya habang hinahaplos nang marahan ang buhok ko.I shook my head. "Kasalanan ko... kasalanan ko," paulit-ulit kong sambit at sumubsob sa dibdib niya dulot nang panghihina.Tuluyan nang lumandas ang mga luha ko. Hindi ko mawari kung paano iyon nagawa ni Chaos sa akin, sa amin ng anak ko—sa batang itinuring siyang tunay na ama."D-Dapat ay hindi ko iniwan si Erom tulad nang nakasanayan ko," bulong na anas ko sa pagitan ng aking mga hikbi."Ssshh. Don't blame yourself, Jazzie," usal ni Valjerome.Muli akong umiling at saka mabagal kumalas mula sa yakap niya. Gamit ang nag-uulap kong paningin ay tinitigan ko siya."Hindi ko na kaya, Val. Hindi ko na kayang mawalan ulit ng anak," puno ng hinagpis kong wika.He looked at me softly and then pulled m
"Papa!" galak na pagtawag ni Erom kay Chaos pagkapasok namin ng opisina niya.He ran into Chaos and gave him a hug. Natawa naman si Chaos at yumakap pabalik kay Erom. Napangiti na lang din ako saka mabagal na naglakad palapit sa kanila.Damn, it hurts.That insatiable Mafia Boss!"Did you miss me?" tanong ni Chaos habang karga si Erom sa hita niya.Mabilis namang tumango si Erom bilang tugon at saka siya pinatakan ng isang halik sa pisngi."How are you po, Papa?" pangangamusta ng anak ko.I sat on the visitor's chair and watched them talked. Wala sa sarili akong napatitig kay Chaos nang naalala ko ang sinabi ni Valjerome kaninang madaling araw.Anak siya sa labas?Sa anim na taon na nagkasama kami ni Chaos, hindi niya kailanman nabanggit ang tungkol doon. Maski ang pamilya niya ay hindi niya rin palaging nakukwento sa akin. Minsan ko silang nakaharap noong nagkaroon ng salu-salo sa condo ni Cha
Alas tres na ng madaling araw pero gising pa rin kami ni Valjerome. Nakahiga ako sa balikat niya habang nakayapos naman ang kamay niya sa akin. Pareho kaming nakatitig sa kisame; nag-iisip, nakikiramdam."Hindi ka ba... nagsisisi?" aniya sa mahinang boses.Kunot-noo ko naman siyang tiningala. "Nagsisisi? Saan?"Malamlam siyang tumingin sa akin at saka banayad na pinalis ang aking takas na buhok gamit ang isa niyang kamay. "Sa nangyari sa atin... ngayon," tugon niya.Hindi ko naiwasan na irapan siya. "You already took me six times, Valjerome. Kung nagsisisi ako, sana sa pangalawang beses pa lang umayaw na ako."His lips curled up. "You counted it?" manghang tanong niya.Nag-init ang aking pisngi sa kahihiyan. "H-hindi ko binilang. Natatandaan ko lang," ani ko.He let out a soft chuckle and hugged me closer. "I love you," he said sincerely."I... love you too," nahihiyang pag-amin ko."I love you," ulit niya at hinalikan a
After scooping me from my seat, he carried me towards his room. Maingat niya akong inihiga sa kanyang kama saka namumungay na tinitigan."Are you sure about this?" he asked, voice in controlled.Pakiramdam ko ay nanuyo ang lalamunan ko para sumagot, hindi dahil sa kaba kundi dahil sa init na nararamdaman ko ngayon habang nakikita siyang nakatitig sa akin."Why? You don't want me anymore?" I did the reverse card.I saw him gritted his teeth. "You're manipulating me." He then slowly crouched on my top.Marahan akong napapikit nang palandasin ni Valjerome ang kanyang daliri sa pisngi ko, paibaba sa 'king leeg hanggang sa tuntunin niyon ang aking dibdib."Are you... coming back into my life?" namamaos na tanong niya at sinimulang tanggalin ang unang tipay ng suot kong pantulog.I groaned when the tip of his finger brushed on my skin. "Valjerome..." I called desperately, eyes closed.Daig ko pa ang sinusunog sa nararamdaman kong ini
It's already 11pm, yet I am still awake. Magdamag akong tulala, nagkukulong sa 'king silid. Nakatulog na ang anak ko sa paulit-ulit na pagtatanong sa akin kung maayos lang ako. I kept saying that I'm okay, but who am I fooling? Hindi ko rin hinarap si Valjerome nang minsan niya akong katukin sa silid para kumain, si Erom lang ang pinalabas ko para sumunod sa kanya.My mind was messy. I don't know what to think anymore. Daig ko pa ang nagpa-flashback ng mga memorya sa isip ko.Why, Valjerome?Isang buntonghininga ang pinakawalan ko saka nagdesisyong bumangon upang uminom ng alak sa ibaba. Walang nakakalat na tauhan sa paligid, ngunit gano'n pa man ay alam ko na palihim silang nagbabantay. Nagtungo ako sa mini bar at kumuha ng alak doon. Sunod akong pumunta sa ref para kumuha ng yelo, nang nakuha ko na ang lahat ng kailangan ko ay muli akong bumalik at naupo sa bar stool chair. Nagsimula akong magsalin ng alak at diretyo itong nilagok. Gumuhit ang pait sa
It's been an hour since we got home. Gano'n rin katagal na palihim kong pinanunuod si Valjerome at 'yong babae sa ibaba mula sa ikalawang palapag kung saan ako nakatayo. Jaime was also there. Kung pagbabasehan ang nakikita ko ay para bang malapit sa kanila ang babae.I bit my lower lip when Valjerome smiled at her, then lowered his gaze to her tummy. Malayo man ako ay kita ko ang banayad niyang paninitig doon. Pakiramdam ko ay may kung anong guwang iyong idinulot sa tiyan ko.Elle...That's her name. Noong ipinakilala siya sa akin ni Valjerome kanina ay hindi na agad ako mapakali. Aaminin kong naghintay ako ng iba niya pang sasabihin; kung kaibigan niya ba ito, katrabaho, karelasyon o... ina ng magiging anak niya. But that didn't come. Hindi rin ako sigurado kung makakaya ko bang marinig sakaling kumpirmahin niya ang hinala ko kaya naman namaalam agad ako na iaakyat ko si Erom sa kwarto para makapagpahinga.I let out a deep sigh and decided to go