Lahat ng Kabanata ng Mahirap hanapin ang Ex-Wife Ko: Kabanata 2721 - Kabanata 2730

Sa sobrang lakas ng bagsak ng lalaki sa sahig ay hindi siya makatayo. Pagkatapos ng mahabang sandali, tumayo na siya mula sa sahig at lumingon siya at nabunyag ang kanyang mukha na puno ng sugat. Sa sobrang dami ng sugat ay hindi mamukhaan ang kanyang mukha. “Ms. Miller, ginawa ko na ang lahat para piliin ang taong pinaka bagay para sa trabahong ito. HIndi ko inaasahan na darating ng sakto si Steven at mabangga siya ng truck…” “Sigurado ako na sa tingin niyo ay kasalanan ko ito, pero dapat ninyong aminin na hindi rin ito parte ng plano niyo, hindi ba? Sinundan ko ang lahat ng instruction na ibinigay niyo sa akin…” Tumayo ang lalaki mula sa sahig at umupo siya sa sofa. “Nagpadala na ako ng mga tauhan para bantayan sina Joshua at Thomas, at pumili pa ako ng oras kung saan wala sila para dito.” “Hindi ko kasalanan na hindi nasunod ang plano…” Mabagal na nawala ang galit ni Kate nang marinig niya ito. Umikot ang mga mata niya at sinabi niya ng malamig, “Mabuti na lang at mukhan

Sumingkit ang mga mata ni Thomas nanag marinig niya ito. “Totoo ba ito?” Bago ito sa kanya. “Syempre naman!” Napuno ng tagumpay ang mga mata ni Tina nang mapansin niya na gumagaan na ang ugali ni Thomas. “Syempre totoo ito. Alam ko na nagsinungaling ako sayo dati, Thomas, pero hindi ko na ito uulitin.” “Tutal, alam mo kung gaano kagaling ang tumutulong sayo, si Joshua Lynch, sa trabaho niya—nakuha niya na ang karamihan sa mana ng pamilya. Alam ng tatay mo na kung hindi siya umamin sa mga pagkakamali niya ngayon, wala siyang paraan para labanan ka.” “Pati kumakapit pa rin siya sa ego niya, kaya pinilit niya ako na tawagan ka para kumbinsihin ka na umuwi. Pagkatapos, hihingi siya ng tawad sayo, at pwede niyong pag usapan ang lahat.” Ginagawa ni Tina ang lahat para makumbinsi si Thomas na umuwi. Sumingkit ang mga mata ni Thomas dahil dito. Makalipas ang ilang sandali, ngumisi siya at suminghal siya. “Kung ganun, naisip niya na dapat ito sa simula pa lang.” Ito ang rason ku

Huminto si Yannie at napatingin siya sa saradong pinto. “Kasama ko ngayon si Gwen—” “Kailangan kita, Yannie,” Sumingit si Thomas bago pa matapos magsalita si Yannie. May bahid ng pagkasabik sa boses niya at sinabi niya, “Dahil… baka isa ito sa pinaka importanteng araw sa buhay ko, kaya gusto kong masaksihan mo ito kasama ko.” Kinagat ni Yannie ang labi niya at tumahimik siya nang marinig niya ang hiling ni Thomas, pagkatapos ay pumayag na siya. “Sige, sasama ako sayo.” Pumayag siya hindi dahil ayos lang sa kanya na iwanan si Gwen, ngunit dahil… Kasama ni Gwen sina Luna at Rachel, ngunit siya lang ang taong kasama ni Thomas. Kahit na si Thomas ay isang sikat na celebrity na maganda ang itsura, mayaman, at may magandang family background, alam ni Yannie na malungkot at walang kasama si Thomas. Simula noong pumanaw ang nanay ni Thomas at nagpakasal ulit ang tatay niya, pakiramdam ni Thomas na inabandona siya at madalas siyang mag isa. Siya at si Riley lang ang maituturing ni T

Tumawa ng awkward si Tina. “Hinihintay ka ng tatay mo sa bahay, pero may mahalagang sitwasyon na nangyari sa company branch, kaya kailangan niyang umalis ng maaga…” Hindi mapigilan ni Tina na magbuntong hininga at idinagdag niya, “Alam mo dapat ang nangyayari sa kumpanya natin ngayon. Ang kaibigan mo, si Joshua Lynch, ay sobrang galing, na kahit na ibinigay niya ang kumpanya sayo, hindi niya magawang pamunuan ang branch ng mag isa…” “Kung hindi, hindi ka niya iimbitahin dito para humingi siya ng tawad.” Kumunot ang noo ni Thomas. Nagdalawang isip siya, pagkatapos ay nagsend siya ng message kay Joshua bago niya hinawakan ang kamay ni Yannie at sumunod siya kila Tina at Denise sa hapagkainan. Naging busy ang mga katulong sa paghahanda ng mesa, at hindi mapigilan ni Yannie na itikom ang kanyang mga labi nang makita niya ang lahat ng mga pagkain sa mesa. Ito ang pangatlong beses niyang pumunta sa Howard Mansion. Ang unang beses, pumunta siya kasama si Thomas, at ang pangalawan

“Ang lutong ito…” Kumunot ang noo ni Thomas pagkatapos tikman ang lahat ng pagkain, pagkatapos ay tumingin siya sa direksyon ni Tina. “Pamilyar ang lasa, hindi ba?” Ngumiti si Tina at tumitig siya ng matagumpay kay Thomas. “Ito siguro ang lasa ng luto ng nanay mo dati.” Nagbuntong hininga siya at idinagdag niya, “Marami akong binigay na oras para magpadala ng mga tao sa bayan ng nanay mo para mag aral silang magluto.” “HIndi lang ‘yun, pinilit ko pa ang tatay mo na tikman ito ng maraming beses hanggang sa makumpirma namin na ito ang lasa ng luto ng nanay mo.” Sumingkit ang mga mata ni Thomas. “Bakit nagsisikap kayo na paboran ko kayo?” Tumawa si Tina. “‘Yun ay dahil…” Nagbuntong hininga siya at nagpaliwanag siya, “Tutal, ang buong pamilya Howard—kahit ang buong Saigen City—ay kontrolado niyo na ni Joshua, kaya syempre gusto ko na paboran mo kami.” Syempre, kasinungalingan ito. Ang katotohanan ay, ang chef na naghanda ng masarap na pagkaing ito ay maraming taon nang nagt