Sumingkit ang mga mata ni Thomas nanag marinig niya ito. “Totoo ba ito?” Bago ito sa kanya. “Syempre naman!” Napuno ng tagumpay ang mga mata ni Tina nang mapansin niya na gumagaan na ang ugali ni Thomas. “Syempre totoo ito. Alam ko na nagsinungaling ako sayo dati, Thomas, pero hindi ko na ito uulitin.” “Tutal, alam mo kung gaano kagaling ang tumutulong sayo, si Joshua Lynch, sa trabaho niya—nakuha niya na ang karamihan sa mana ng pamilya. Alam ng tatay mo na kung hindi siya umamin sa mga pagkakamali niya ngayon, wala siyang paraan para labanan ka.” “Pati kumakapit pa rin siya sa ego niya, kaya pinilit niya ako na tawagan ka para kumbinsihin ka na umuwi. Pagkatapos, hihingi siya ng tawad sayo, at pwede niyong pag usapan ang lahat.” Ginagawa ni Tina ang lahat para makumbinsi si Thomas na umuwi. Sumingkit ang mga mata ni Thomas dahil dito. Makalipas ang ilang sandali, ngumisi siya at suminghal siya. “Kung ganun, naisip niya na dapat ito sa simula pa lang.” Ito ang rason ku
Nasa hospital si Yannie kasama sina Luna at Rachel, pinapagaan nila ang loob ni Gwen nang makatanggap siya ng phone call mula kay Thomas. Simula sa oras na bumalik siya sa hotel, tahimik nang nakaupo si Gwen sa harap ng bintana, nakatitig sa tanawin sa labas. Kahit anong gawin nila Luna at Rachel, laging nakatitig lang si Gwen sa bintana na para bang wala siyang naririnig sa kahit anong sabihin nila—hanggang sa dumating si Yannie. Hinawakan ni Yannie ang kamay niya at inilarawan niya ang lahat ng nangyari kay Steven. Bumalik ang pamilyar na liwanag sa mga mata ni Gwen. Lumingon siya para tumitig ng nalilito kay Yannie. “Sinasabi mo ba na si Steven at Luke ay posibleng magkapatid, at baka kambal pa sila?” Tumango si Yannie. “Narinig ko na sinabi ito ng isa sa mga espiya ni Thomas. Ang nangyari pala ay ang pamilya Hughes ay biniyayaan ng dalawang anak na kambal, pero sa hindi malamang rason, may sakit ang mga bata simula pa noong ipinanganak sila, at ang isa sa kanila ay halo
Huminto si Yannie at napatingin siya sa saradong pinto. “Kasama ko ngayon si Gwen—” “Kailangan kita, Yannie,” Sumingit si Thomas bago pa matapos magsalita si Yannie. May bahid ng pagkasabik sa boses niya at sinabi niya, “Dahil… baka isa ito sa pinaka importanteng araw sa buhay ko, kaya gusto kong masaksihan mo ito kasama ko.” Kinagat ni Yannie ang labi niya at tumahimik siya nang marinig niya ang hiling ni Thomas, pagkatapos ay pumayag na siya. “Sige, sasama ako sayo.” Pumayag siya hindi dahil ayos lang sa kanya na iwanan si Gwen, ngunit dahil… Kasama ni Gwen sina Luna at Rachel, ngunit siya lang ang taong kasama ni Thomas. Kahit na si Thomas ay isang sikat na celebrity na maganda ang itsura, mayaman, at may magandang family background, alam ni Yannie na malungkot at walang kasama si Thomas. Simula noong pumanaw ang nanay ni Thomas at nagpakasal ulit ang tatay niya, pakiramdam ni Thomas na inabandona siya at madalas siyang mag isa. Siya at si Riley lang ang maituturing ni T
Lumingon si Yannie para tumingin sa gwapong mukha ni Thomas, ngumiti siya. Kakarating ko lang.” “Sinungaling.” Nagbuntong hininga si Thomas, pinunasan niya ang pawis niya gamit ang manggas niya, at pagkatapos ay tinulungan niya si Yannie papasok ng kotse. “Tara na.” Habang nakaupo sa passenger seat, nagsuot ng seatbelt si yannie at lumingon siya para tumitig kay Thomas. “Ano ang gagawin natin ngayong hapon?” Ngumiti si Thomas at sinabi niya habang binubuksan ang makina, “Malalaman mo rin mamaya, maraming taon ko nang hinihintay ang araw na ito.” Kahit na alam ni Thomas na ang tatay niya ay hindi humihingi ng tawad dahil sa pagsisisi, dahil sa sitwasyon ngayon, sapat na ang umamin ang tatay niya sa pagkakamali nito. Kapag sumapit na ang kaarawan ng nanay niya, pwede nang bisitahin ni Thomas ang puntod ng nanay niya at sasabihin niya na ang anak nito ay tumulong na para ipaghiganti ang pagkamatay nito. Nagbuntong hininga si Yannie nang makita niya na nakangiti si Thomas, ngun
Tumawa ng awkward si Tina. “Hinihintay ka ng tatay mo sa bahay, pero may mahalagang sitwasyon na nangyari sa company branch, kaya kailangan niyang umalis ng maaga…” Hindi mapigilan ni Tina na magbuntong hininga at idinagdag niya, “Alam mo dapat ang nangyayari sa kumpanya natin ngayon. Ang kaibigan mo, si Joshua Lynch, ay sobrang galing, na kahit na ibinigay niya ang kumpanya sayo, hindi niya magawang pamunuan ang branch ng mag isa…” “Kung hindi, hindi ka niya iimbitahin dito para humingi siya ng tawad.” Kumunot ang noo ni Thomas. Nagdalawang isip siya, pagkatapos ay nagsend siya ng message kay Joshua bago niya hinawakan ang kamay ni Yannie at sumunod siya kila Tina at Denise sa hapagkainan. Naging busy ang mga katulong sa paghahanda ng mesa, at hindi mapigilan ni Yannie na itikom ang kanyang mga labi nang makita niya ang lahat ng mga pagkain sa mesa. Ito ang pangatlong beses niyang pumunta sa Howard Mansion. Ang unang beses, pumunta siya kasama si Thomas, at ang pangalawan
Hindi inaasahan ni Yannie na bigla siyang pupuntiryahin ni Tina. Kinagat niya ang labi niya at napatingin siya kay Thomas. Kumunot ang noo ni Thomas at lumingon siya para tumingin ng malamig kay Tina. “‘Wag mo siyang takutin.” “Sa tingin mo ba ay tinatakot siya ni ninang?” Sumama ang loob ni Denise sa pagtatanggol ni Thomas kay Yannie. “Thomas, sinusubukan lang maging mabait ni ninang.” “Tanghalian na, pero ayaw niyo pa ring kumain ng kahit konti. Sa tingin niyo ba ay nilason namin ni ninang ang pagkain?” Kumuha ng tinidor si Denise at nilagay niya ang bawat ulam sa kanyang plato, pagkatapos ay sinabi niya ng nakangisi, “Dahil kumbinsido kayo na may lason ang pagkain, bahala kayong magutom.” Pagkatapos, yumuko siya at kumain na siya. Kinagat ni Yannie ang labi niya at tumingin muna siya kay Thomas, pagkatapos ay tumingin siya kela Tina at Denise, na parehong nakaupo sa harap niya. Naging awkward ang mood sa kwarto. Nagbuntong hininga si Yannie at matagal niya itong pina
“Ang lutong ito…” Kumunot ang noo ni Thomas pagkatapos tikman ang lahat ng pagkain, pagkatapos ay tumingin siya sa direksyon ni Tina. “Pamilyar ang lasa, hindi ba?” Ngumiti si Tina at tumitig siya ng matagumpay kay Thomas. “Ito siguro ang lasa ng luto ng nanay mo dati.” Nagbuntong hininga siya at idinagdag niya, “Marami akong binigay na oras para magpadala ng mga tao sa bayan ng nanay mo para mag aral silang magluto.” “HIndi lang ‘yun, pinilit ko pa ang tatay mo na tikman ito ng maraming beses hanggang sa makumpirma namin na ito ang lasa ng luto ng nanay mo.” Sumingkit ang mga mata ni Thomas. “Bakit nagsisikap kayo na paboran ko kayo?” Tumawa si Tina. “‘Yun ay dahil…” Nagbuntong hininga siya at nagpaliwanag siya, “Tutal, ang buong pamilya Howard—kahit ang buong Saigen City—ay kontrolado niyo na ni Joshua, kaya syempre gusto ko na paboran mo kami.” Syempre, kasinungalingan ito. Ang katotohanan ay, ang chef na naghanda ng masarap na pagkaing ito ay maraming taon nang nagt
Halos 20 na bodyguard ang lumapit sa utos ni Tina at pinalibutan nila sina Thomas at Yannie. Sumingkit ang mga mata ni Thomas, hinila niya palapit si Yannie, at lumingon siya para tumingin ng malamig kay Tina. “Wala talagang balak humingi ng tawad ang matandang lalaki sa akin o sa nanay ko, hindi ba?” Kasalanan niya ang lahat ng ito. Sa tulong ni Joshua, nasaksihan ni Thomas kung paano natalo ang lintik na tatay niya. Hindi lang ‘yun, noong maraming taon na ang nakalipas, nangarap siya na balang araw ay ang matandang lalaki na ito ay hihingi ng tawad sa kanya at sa nanay niya, si Eanne. Ito ang rason kung bakit natuwa siya noong tawagin siya ni Tina, ngunit hindi siya tumigil para pag isipan ang mga kahihinatnan nito. Hindi dapat siya naniwala kay Tina noong sinabi nito na gusto ni Senior Howard na imbitahan siya sa Howard Mansion para humingi ito ng tawad sa kanya! “Tama ang hula mo,” Ang sabi ni Tina habang nakatitig siya sa mukha ni Thomas. “Nagsisinungaling ako sayo; hi