All Chapters of Mahirap hanapin ang Ex-Wife Ko: Chapter 2691 - Chapter 2700

Ibinaba ni Rachel ang baso sa isang kalapit na mesa at sumulyap nang walang emosyon kay Steven, na nakatayo sa pintuan. "Ito ba ang mabait at mapagmahal mong girlfriend na sinasabi mo sa akin?"Saglit na napatigil si Kate sa nakitang nasa harapan niya. Kumunot ang noo niya at tinapunan ng nagtatakang tingin si Rachel. "Anong ginagawa mo dito?"Hindi ba si Gwen ang umuwi kasama si Steven?""Anong problema? Ayaw mo akong makita dito?" Napangiti si Rachel at humalukipkip. Pagkatapos, sumandal siya sa upuan at binigyan ng masamang tingin si Kate. "Nabigo ba kita? Sino ang inaasahan mong makikitang nakatayo dito, kung hindi ako? Kailangan mo ba ng tulong ko sa pakikipag-ugnayan sa kanya at papuntahin siya dito?"Nagdilim ang ekspresyon ni Kate sa narinig. Pinikit niya ang kanyang mga mata at pinandilatan si Rachel. "Huwag kang mangahas!""Bakit iniisip mong hindi ko gagawin?" Tumayo si Rachel, kinuha ang bag ng doktor, at pumunta sa direksyon ni Kate. "Kung isasaalang-alang ang katotoh

Baka ginawa ito lahat ni Kate para sa ikabubuti ni Steven. Gayunpaman… “Kate.” Hinawakan ni Steven ang mga kamay ni Kate. “Kung… Kung mahal at pinapahalagahan mo talaga ako tulad ng sinasabi mo, bakit hindi ka nag alala noong sinabi ko sayo na masakit ang ulo ko at may mga masasamang panaginip ako?” Nabigla si Kate nang marinig niya ito. Makalipas ang ilang sandali, kinagat niya ang labi niya at sumagot siya, “Kaya kong magpaliwanag. Makikinig ka ba sa akin, Steven?” … Sa hotel. Simula noong bumalik sila mula sa airport, nagkulong si Gwen sa kwarto dahil sa lungkot. Nagaalala si Luna na baka may masamang mangyari, kaya palihim siyang bumaba sa lobby para humingi ng isang kopya ng susi ni Gwen, pagkatapos ay palihim niyang binuksan ang pinto para makita kung ano ang ginagawa ni Gwen. Nakaupo si Gwen sa harap ng kanyang laptop, nagbabasa ng maraming pahina ng impormasyon tungkol kay Steven. Dahil lumaki si Steven sa Saigen City at galing siya sa isa sa mga pinakamayam

Bago pa matapos magsalita si Luna, bumukas ang pinto sa kwarto ni Gwen. Lumabas ng kwarto si Gwen at desperado niyang hinawakan ang mga kamay ni Rachel. “Ano ang nangyari, Dr. Liddell? Si Steven ba ay…” Namuo ang mga luha sa kanyang mga mata at tumitig siya kay Rachel. “Siya… Siya ba ay si Luke?” Nang makita ni Rachel ang mga mata ni Gwen, kinagat niya ang labi niya at nagbuntong hininga siya. Pagkatapos, hinawakan niya ang kamay ni Gwen. “Gwen, bakit hindi mo muna sabihin sa akin kung kamusta ka na?” Kakatanggap lang ni Gwen ng heart transplant noong nakalipas na dalawang buwan, at nag aalala si Rachel na ang puso ni Gwen ay hindi kakayanin ang mga balita na ibabahagi niya. “Mabuti naman ang kalagayan ko.” Kinagat ni Gwen ang labi niya at tumulo ang luha sa kanyang mukha. “Pakiusap, sabihin mo sa akin ang totoo, Dr. Liddell. Pangako, kakayanin ko ito.” Kumirot ang puso ni Luna nang makita niya ito. Naglakad siya patungo sa kanila at kinuha niya ang tissue at pinunasan niya

Kung ito nga ang nangyari… maipapaliwanag nito kung bakit malamig ang ugali ni Steven. Kinagat ni Gwen ang labi niya at naramdaman niya na tila umiikot ang ulo niya. Kumirot ang kanyang puso, at napaatras siya. Mabilis na lumapit si Luna para saluhin siya at niyakap siya nito. Pagkatapos umupo sa sofa, lumingon si Luna para tumitig kay Rachel. “Dahil sinabi mo na ang utak ni Steven ay nasa katawan ni Luke ngayon… paano naman si Luke?” Kinagat niya ang labi niya dahil sa kaba at tumingin siya kay Rachel na parang humihingi ng sagot. “Paano pala ang utak ni Luke? Ano ang nangyari sa lahat ng isipan, nakaraan, at kabuuan niya?” Ito rin ang tanong ni Gwen, gusto niyang malaman ang sagot. Kinagat niya ang labi niya at tumitig siya ng puno ng pag asa kay Rachel, umaasa siya na marinig ang sagot na gusto niya, ngunit… Pumikit si Rachel at nagbuntong hininga siya. “Inalis siguro nila ito at inilibing nila ito kasama ang katawan ni Steven.” Pagkatapos, tumahimik siya ng matagal

Hindi inaasahan ni Rachel na biglang yuyuko si Gwen sa kanya, kaya huminto siya ng ilang sandali dahil sa gulat bago kumunot ang kanyang noo. “Gwen, kaibigan ka ni Luna, kaya kaibigan rin kita.” “Kahit hindi ako mabait sa ibang mga tao, hindi rin gawa sa bato ang puso ko, kaya hindi mo kailangan maging masyadong mabait sa akin.” Nagbuntong hininga siya at idinagdag niya, “Maghintay muna tayo hanggang sa lumabas ang DNA report bukas bago tayo magdesisyon sa dapat natin gawin, ayos lang ba?” Tumango si Gwen. Lumingon siya para tumingin kay Rachel ng huling beses bago siya bumalik sa kanyang kwarto. Pagkatapos isara ni Gwen ang pinto sa likod niya, nagbuntong hininga si Luna at tinapik niya ang balikat ni Rachel. “Nabigla ako dito.” Hindi niya inaasahan na si Rachel, na siyang laging kamado at malamig, ay kakausapin si Gwen ng maamo pagdating sa pasasalamat nito. Hindi lang ‘yun… Sa sobrang paninibago ni Luna ay hindi niya mapigilan na isipin na hindi ito si Rachel, kundi