All Chapters of The CEO's Secret: Chapter 71 - Chapter 80

“ANONG NANGYAYARI RITO?”Agad na napahiwalay ang dalawa sa sigaw ko at sigaw ni Gio. Nanlalaki naman ang mga mata nina Trisha at Noah sa amin.“Ba-babe, I can explain,” saad ni Trisha sa kaniya at agad na nilapitan siya ngunit umiwas lamang si Gio sa kaniya.Si Noah naman ay lumapit sa akin, magsasalita na sana siya sa akin siguro ay hihingi ng tawad ngunit malakas ko lamang siyang sinampal.“How dare you! Wala kang karapatang paglaruan ako, mabuti na lamang at hindi ako na-develop sa’yo kasi tangina baka hindi lang malakas na sampal ang ibibigay ko sa’yo, baka ibitin pa kita patiwarik!” sigaw ko sa kaniya. Nanlilisik ang aking mga mata sa kaniya.Napayuko lamang ito sa akin.“Bakit niyo ito nagawa sa amin?” tanong ko sa kanila.“Noah, kaibigan mo si Gio, hindi ba? Bakit nagawa mo ito sa kaniya?” patuloy na tanong ko kay Noah.Napangisi lamang ito.&

Nasa harap ko ngayon si Noah at kunot-noong tinitigan siya. Tila ba hindi siya mapakali at kita ko ring kinakabahan siya. Namamawis na rin siya kaya panay punas siya ng kaniyang pawis gamit ang kaniyang dalang panyo. “Wala ka bang sasabihin? Nakakaisturbo ka na, marami pa kaming costumer kailangan ko pang tulongan ang mga trabahante ko rito,” seryoso kong saad sa kaniya. Tumikhim naman siya at napabuntong hininga. Bakit ba siya nahihiya? Hindi nga siya nahiyang lokohin ako eh. Pati ang tapang niyang magsalita ng kung ano-ano noong nakaraang confrontation namin na para bang biktima rin siya. “Congratulations pala sa opening ng restaurant mo,” simulang bati niya. “Thanks, iyon lang ba ang sasabihin mo? Makaalis na ako,” saad ko sa kaniya at tatayo na sana nang magsalita siya. “I’m sorry,” saad niya sa akin. Dahan-dahan akong bumalik sa pagkakaupo ko. “I’m sorry, Scarlet kung niloko kita at kami ang dahilan nang pagkakahiwalay niy

Ilang araw na ang nakalipas nang sagutin ko si Gio. Alam na rin ni Aira na sinagot ko na siya. Tuwang-tuwa naman ang bruha para sa amin.Hindi pa rin pumapalya si Gio sa pagpapakilig sa akin. Grabe rin ang tuwa ko dahil halos palagi niya akong binibisita sa aking restaurant. Minsan nga ay dito na siya nagtra-trabaho o kaya ay tumatambay pinapanuod lamang ako habang nag-aasikaso ng mga papers ko. Parang kailan lang nagkakasakitan kaming dalawa, ngayon ay going strong na ulit ang aming relasyon sana ay magtuloy-tuloy na.Hindi pa rin mawala ang sinabi sa akin ni Leila kahapon. Aalis daw si Gio papuntang America kasama si Anne, totoo kaya iyon? Wala pa ring sinasabi si Gio sa akin hanggang ngayon. Nagtatampo na nga ako sa kaniya pero kunting tampo lang naman.“BFF!”Nagulantang ako nang marinig ang boses ni Aira sa labas ng aking condo. Grabe naman ang babaeng ito kung makasigaw kala mo naman pagmamay-ari ang building na ito.Alam naman ni

Ilang oras din akong naghintay kay Gio ngunit wala pa ito. Hindi pa niya ako tinatawagan at wala pang paramdam siya sa akin. Kasalukuyan ko siyang tinatawangan ngayon ngunit hindi man lang niya ako sinasagot. Kanina ko pa gustong hanapin siya ngunit hindi ko naman alam kung saan siya hahanapin. Wala rin daw siya sa club tinanong ko na rin kay Tom.Kanina pa ako nag-aalala at naiiyak na rin ako. Baka iiwan na naman niya ako o kaya hindi na naman magpaparamdam sa akin. Kinakabahan ako na hindi mapakali. Kanina pa ako paikot-ikot sa sala pati sa kwarto. Tawag doon, tawag dito ngunit tanging pag-ring lang ang tangi kong naririnig. Hanggang sa dumating ang hapon at gabi ngunit wala pa ring Gio na dumadating.Unti-unti na naman akong nilamon ng kalungkutan at pangamba. Pangambang masasaktan na naman ako ulit at maiiwan namang mag-isa. Unti-unting tumulo ang aking luha dahil sa sakit na aking nararamdaman. Sobrang sakit dahil hindi man lang niya ako naalala siguro ay naroon n

Napakunot ang aking noo nang masilaw ako sa liwanag ng ilaw. Naramdaman ko na may humahaplos sa aking pisngi. Napakurap-kurap ako nang makita ko si Gio sa aking harapan.“Nasaan ako?” tanong ko sa kaniya.“Narito ka sa kwarto mo, Honey,” malungkot niyang saad sa akin.“Si-si Tatay?” tanong ko sa kaniya.“Wa-wala na si Tatay, Honey. I’m sorry,” naiiyak niyang saad sa akin.Napahagulhol naman ako nang marinig iyon sa kaniya. Sobrang sakit mawalan ng minamahal lalo nakung alam mong hindi na muli itong babalik s aiyo kailanman.“A-ano raw ang dahilan nang pagkawala ng Itay?” tanong ko sa kaniya.“Inatake raw sa puso, Honey. Hindi rin ni Nanay alam na may tinatago na pala itong sakit sa puso. Hindi lang niya sinasabi sa inyo. Matagal na raw ito simula nang nasa kolehiyo ka pa. Palihim siyang nagpapa-check up at umiinom ng gamot,” saad ni Gio sa akin.Napat