All Chapters of Beyond The Lines: Chapter 261 - Chapter 270

“Thank you so much for coming tonight!” pagtatapos ko sa munting selebrasyon. Natapos ang giveaway ceremony sa masigabong palakpakan. Hindi nawala ang ngiti ko sa mga dumalo hanggang sa unti-unti silang humupa. Napuno ng mga sasakyan ang malawak na parking lot dahil sa dami ng tao. Ngayon kami nagrelease ng giveaway paintings bilang pagdiriwang ng target sales. Sa nakalipas na mahigit isang buwan, pumalo iyon nang higit pa sa inaasahan. “Congratulations, 'cous!” Saglit akong niyakap ni Olive.“Congrats, Alliyah.” Tipid na ngiti ang iginawad sa akin ni Ruan. He's here together with Luke and Slyghen.Marami pa akong natanggap na pagbati at pasasalamat mula sa mga maswerteng nakatanggap ng paintings.“Sana mas umunlad pa ang negosyo mo, Alliyah. I'm rooting for you!”I smiled at Slyghen. “Salamat sa pagpunta.”“Well, sulit na sulit naman!”Hinintay ko lang matapos ang pagpapasalamat ng mga dumalo bago ako nagtungo sa office upang isaayos na ang mga gamit ko. It's past 7pm at kailangan

“May gusto ka bang ipaluto kay Manang?”Seconds had passed, he didn't receive any response from me. Nakatitig lang ako sa puting kisame habang nakahiga sa kama. This is just another day to waste. Nagising na naman akong nasusuka. Ilang minuto akong nasa lababo, wala naman akong inilabas kung 'di tubig lang. Obviously, hindi na naman pumasok si Russel. Habang tumatagal ay mas naaapektuhan na ako ng pagbubuntis ko kaya't mas naaabala sya. Although I'm already expecting this, I still hate the feeling. Sino ba naman ang may gustong manghina ang katawan, mahilo at masuka kada umaga? “Alliyah...” he called out.That's when I decided to speak. “Wala. I will eat whatever is on my plate,” sagot ko nang hindi sya nililingon.“Ang sungit mo na naman.”“I'm not.”“I doubt that. Are you still mad at me?”I sighed. Tumagilid ako paharap sa pader, tinalikuran ko sya. I won't fool myself. Alam kong naiinis na naman ako. Hindi ko nga lang iyan masasabi nang direkta sa kanya. I don't think I can. Bak

“Dahan-dahan, hija. Ako na ang magtitimpla, baka mapagod ka,” ani Ma'am Navi sa maaliwalas na tinig. Hindi na natanggal ang ngiti niya sa akin mula nang malamang buntis ako.I awkwardly smiled. “Hindi naman po ako mapapagod.” Nagtitimpla lang ako ng juice. Bukod dyan, tinulungan nya rin akong maghanda ng meryenda kahit hindi naman kailangan. Kayang-kaya ko naman ito. Sila nina Ate Ziri, panay ang sunod sa akin. I can't believe this.“Ay, naku! Kami na ang bahala riyan! Ang mabuti pa, magpahinga ka na lang.”Wala akong nagawa nang agawin niya sa akin ang garapon ng juice powder.“Ako na ang magdadala nito. Halika na, Ma'am. Sumama ka na sa akin,” paanyaya ni Manang Elsa matapos kunin ang dalawang tray ng sandwich.Seriously! Yes, I'm pregnant but it doesn't mean I can't move! Hindi ako makapaniwala. Bakas pa rin ang gulat sa mukha ko nang sundan ko si Manang sa living room kung saan nakatipon ang lahat. Tapos naman na ang anunsyo pero nariyan pa rin sila. Akala ko'y uuwi rin sila agad

“Huwag kang malikot,” saway ko kay Russel. I'm cleaning his wounds. Hindi nakakatulong ang pagtingin niya kung saan-saan, nagugulo ang ginagawa ko. I'm not professional when it comes to this. Naipa-check up na nya ito sa hospital at kailangan ko nang palitan ngayon. It's 7 in the morning, katatapos lang naming mag-almusal. “Ang likot ni Usher. Baka may mga nagkalat pang bubog sa sahig,” aniya. I get it. We just finished cleaning the house. Tumambad sa amin ang mga basag na gamit kinaumagahan. Lahat ng salamin ay may sira na, wala silang pinalampas kahit isa. Tanging ang mga bintana lang sa ikalawang palapag ang nakaligtas sa mga bala. We already contacted Luke regarding sa pagpapaayos ng bahay. Magsasama siya ng ilang workers para mabilis itong matapos. Siguro nama'y dalawa hanggang tatlong araw lang ang kakailanganin kung tuloy-tuloy. “I wanna skate here, Papa!” Tuwang-tuwa na naman si Alias. Paano kasi, mas lumawak ang tanggapan ng aming bahay dahil nag-rearrange kami ng mga gami

Ilang malalaking hakbang lang ay nahawakan ko na si Venus. She looked confused when in no time, I started untying her hands. Umamba pa syang magpupumiglas ngunit hindi siya makakilos. Kung nagkataong hindi siya nakatali, malamang ay nakatanggap na ako ng sipa. “What the fuck are you doing?” mariing tanong niya. “Get away from me! Don't touch me, you Theo's bitch!” Naiintindihan ko kung bakit ganito sya katalas manalita. Labis siyang nasaktan. She had enough pain.This is the end of her suffering and I'm willing to sacrifice my safety for her. In addition, ang alam niya'y ako si Hera. “H-huwag kang maingay. W-we don't have much time,” sa nanginginig na boses ay sinabi ko.Nanlaki ang mga mata niya nang makilala ako. “Alliyah?”I just nodded and signalled her to keep quiet. My tears started to fall because of too much happiness. Ngunit hindi lang kasiyahan ang nararamdaman ko. Ito ang kasiyahang may halong takot. Lumala ang panginginig ng mga kamay ko nang magsimula na akong kalasin