All Chapters of Beyond The Lines: Chapter 151 - Chapter 160

“What about tinola?” baling ko kay Russel na kapapasok lang sa kusina.“Yeah, I want that. I kinda missed soup.” Lumapit siya sa likuran ko at nakidungaw sa hinahalo kong adobo. Request ito ni Nanay. Kailan pa nung huling natikman niya ang adobo ko. Noong nakatira pa kami kina Tiya Marga, palaging silang dalawa ang nagluluto. They never let me and Olive cook even once. Hanggang sa paghuhugas lang ako ng plato. Ngayong nasa sariling bahay na kami, ako na madalas ang magluluto. My mother deserve rest from everything. Sapat nang laruin niya si Alias, tutal gustong-gusto naman siya nito. Naroon nga ang dalawa sa sala, iniwan ko.Si Russel naman ay nanggaling sa taas, bagong linggo. Amoy na amoy ko ang sabong gamit niya. Naitanong niya kaagad kung anong niluluto ko. “Wala ba niyan sa planta?”“I don't know.”“Why? Ang tagal mo na ro'n, ah.”“Naiiba ang menu kada linggo. Employees can request for dishes. Sinusunod lang ang k

I wake up feeling better. Nabawasan na ang bigat ng katawan ko. I kissed my son's forehead when I saw him sleeping beside me. I feel guilty, ni hindi ko na namalayan ang pag-uwi nila ni Nanay kahapon. Nakatulog ako sa kalagitnaan ng pagmasahe sa akin ni Russel. Hindi niya rin naman ako ginising kaya naman bukod sa hindi ko alam kung anong oras nya sinundo sina Nanay ay wala rin akong kain. Iyon ang sagot kung bakit kumakalam ang sikmura ko ngayon. Tumayo ako't agad nakita ang repleksyon ko sa malaking salamin. I'm now wearing a robe. Naiintindihan ko na kung bakit pinasuot ako ni Russel nito. Less hassle nga sa pagkilos. I didn't had to reclasp my bra since I'm wearing nothing.Kakaiba ang gaan ng ulo ko ngayon dahil sa haba ng tulog ko. Nawala na ang hilo at pagkirot nito. I was physically exhausted. Ngayon alam ko nang hindi maganda sa akin ang sobrang pagpapagod. Sure, I won't do that again.Kukunin ko pa lang ang suklay ay naunahan na ako ng lalaking

A day without him is such a hard thing to feel. Para aliwin ang sarili'y pinuno ko ng pagkakaabalahan ang sumunod na araw. Bumisita kami ni Nanay sa shops kasama syempre si Alias at pagkatapos ay tumambay kina Tiya Marga. Wala pang ilang segundo'y nakawala kaagad sa akin ang anak ko nang makita ang Tito Kleen niya.“Let's play basketball!” he exclaimed.Kleen grinned at my son. “Sure. Let me finish this first.” Abala siya sa kaniyang laptop. I know for sure, mayroon na siyang tasks mula kay Daimler.And speaking of Daimler, siya namang pagdating nito nang akmang hahakbang na ako para hanapin si Olive.“Good morning, hijo! Pasok ka!” magiliw na bungad ni Tiya Marga.Kakaiba yata ang bihis niya ngayon. Mukhang sasaglit lang siya rito at pagkatapos ay didiretso sa opisina. O kung hindi man, baka may meeting siyang pupuntahan. Hindi ko maiwasang makita si Russel sa kaniya. Dalawang araw pa lang naman ang nakalilipas pero inip na inip na ako. I also fee

Humigpit ang pagkakahawak ko sa manibela at halos mapasubsob ako rito sa bigla kong pagpreno. Para akong tinakasan ng lakas habang napapasinghap. Taranta akong bumaba mula sa aking sasakyan upang tingnan kung may nabangga ba ako. Abot-abot ang pagtahip ng dibdib ko at ang mga tuhod ko'y bahagyang nanginginig.Damn, I wasn't sure if I hit someone or something. I was busy looking at a certain man. Masyadong pamilyar sa akin ang mukhang iyon at upang mamukhaan ay hindi ko namalayang napatitig na ako sa kaniya. I didn't notice what's happening in my front. Ang alam ko lang, parang may biglang sumulpot sa harap dahilan para mapatigil ako.I gasped when I saw a girl lying on the pavement. Mabilis ko siyang dinaluhan.“Oh my God, I'm so sorry!” nahihintakutang bulalas ko. “Did I hit you? Let me bring you to the hospital!” Dahan-dahan siyang gumalaw mula sa pagkakasalampak sa semento. Inalalayan ko siyang tumayo. “Ayos lang po ako...” mahinang turan nito

Nang gabi ring iyon kung kailan nagsidatingan sina Nanay ay nagkaroon pa ng paunang kasiyahan. Iyon ang unang beses na nakita kong uminom si Kleen. Kainuman niya si Daimler at ang amang si Tiyo Carlos.Kasalukuyan akong naghahalo ng sauce nang lumapit sa akin si Blythe, dala ang mangkok na kanina'y puno ng fruit cocktail at ngayon ay wala nang laman. Sa kabilang banda'y nag-iinuman din sina Nanay. At syempre, kainuman niya ang mag-inang Olive at Tiya Marga. Umiinom din si Venus pero halatang tipid tumagay. Nakatalikod sya sa gawi nina Daimler at wala siyang ibang ginawa kundi umiwas dito.“Kukuha raw po ulit ako, Ate,” magalang na paalam ni Blythe.“Sure. Kuha ka lang.” I smiled at her.Nang dumaan siya sa gilid ko'y nahuli ko ang pagsulyap ni Kleen sa gawing ito. Hindi sumakto kay Blythe ang tingin niya kaya't sigurado akong sinadya niya iyon. He's trying to steal some glance at her. Agad rin naman niyang ibinalik ang atensyon sa kainumang si Dai