Kabanata 152

I wake up feeling better. Nabawasan na ang bigat ng katawan ko. I kissed my son's forehead when I saw him sleeping beside me. I feel guilty, ni hindi ko na namalayan ang pag-uwi nila ni Nanay kahapon. Nakatulog ako sa kalagitnaan ng pagmasahe sa akin ni Russel. Hindi niya rin naman ako ginising kaya naman bukod sa hindi ko alam kung anong oras nya sinundo sina Nanay ay wala rin akong kain. Iyon ang sagot kung bakit kumakalam ang sikmura ko ngayon.

Tumayo ako't agad nakita ang repleksyon ko sa malaking salamin. I'm now wearing a robe. Naiintindihan ko na kung bakit pinasuot ako ni Russel nito. Less hassle nga sa pagkilos. I didn't had to reclasp my bra since I'm wearing nothing.

Kakaiba ang gaan ng ulo ko ngayon dahil sa haba ng tulog ko. Nawala na ang hilo at pagkirot nito. I was physically exhausted. Ngayon alam ko nang hindi maganda sa akin ang sobrang pagpapagod. Sure, I won't do that again.

Kukunin ko pa lang ang suklay ay naunahan na ako ng lalaking