All Chapters of Guarding The Mafia Heirs: Chapter 21 - Chapter 30

[19] Tristan's POV: Nagluto ako ng pagkain since hindi pa kumakain si cathalina at isa pa lugaw lang ang kinain niya sa hospital. Nagluto ako ng sopas, may mga kasambahay naman pero gusto ko na ako na ang mag luto since marunong naman ako.  I pitied her so much, ngayon ko lang s'yang nakitang naging mahina sa harap ko. Palagi ko s'yang nakikitang malamig at malakas pero 'yung kanina, pati tuloy ako nasasaktan para sa kalagayan niya. Nakita ko kung paano siya ngumiti kahit punong puno ng emosyon ang mata niya.  Nakita ko kung paano niya nilabanan ang kung anong emosyon sa mata niya. Nakita ko kung papaano naging mahina ang cathalina na kilala kong ubod ng tapang. I saw her broke down in front of me, i never see her cry, ngayon lang.  Nilagay ko sa mini tray ang niluto ko, nagpasalamat ako sa katulong na tumulong sa'kin sa pagluto. Kumuha ako ng gatas at tubig sinama

[21] Tristan's POV: Nakayakap lang ako sa kanya at marahan niyang hinahaplos ang likod ko, ngayon lang ako natakot ng ganito. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko kapag wala s'ya sa tabi ko kasi hindi naman ako sinanay para dito. Hand to hand combat lang ang alam ko at kapag ganito wala akong alam at hindi ko gamay ang ganito.  Inipit ni cathalina ang ulo ko at siniksik sa leeg niya kasabay nun ang pagputok ng baril na hawak niya. Napatalon pa ako doon pero kumalma dahil nakayakap ako sa kanya, nawala lang siya ng itulak s'ya ni Amara.  "I knew it! Sinasabi ko na nga ba na mapapahamak ka lang kapag s'ya ang kasama mo!" galit na saad niya. "Kung sa'kin ka lang sana sumabay edi sana hindi ka natatakot ngayon! She's useless, wala s'yang magandang ginawa kung hindi ipahamak ka!" saad niya at niyakap ako. Hindi inaasahang napatingin ako kay cathalina, umiwas s'ya ng tingin

[23] Tristan's POV: Marahang nakayakap lang ako sa kanya at marahang hinahaplos ang buhok niyang nakalugay. Hindi ko alam bakit ko sinabi 'yun, masyado na ata akong napuno ng emosyon at pati ang nasa isip ko ay nasabi ko sa kanya. Rinig na rinig ko ang tibok ng puso niya para akong hinehele at nakangiti ako habang yakap s'ya. "Baliw ka." mahinang saad niya habang ang mga kamay ay naka pirmi sa gilid niya. I chuckled. "Siguro nga, cathalina nababaliw na nga ako." saad ko sa kanya at hinarap s'ya. Nawala ang lamig sa mga mata niya, hindi ko alam masyado lang akong nagagandahan sa kanya at sa mga mata niya. Nakikita ko kasi sa mga mata niya ang future ko kapag s'ya ang kasama ko sa habang buhay. Ang mga abuhin niyang mata ay mas maganda lalo pa at natatapatan ng sinag ng araw. Hinawakan ko ang

[25] Tristan's POV: Nakangiting nagbibihis ako ng damit ko para sa birthday nang senyor, wala masaya lang walang makakasira sa kasiyahan ko. Nag kiss lang naman kami ng ilang beses ni cathalina, nakakainis at nakakakilig. As of now, wala pang nangyayari samin naguusap pa rin kami minsan nagnanakaw pa ako ng halik.  'Ang bait bait mo talaga Lord, na kissan ko na rin ang crush ko! Bwahahahahaha!'  Nasa hospital pa rin s'ya hanggang ngayon iniwan ko kasi s'ya doon, ayoko sana pero hindi naman ako makahindi sa kanya ng paalisin niya ako. She wants me to be with my family sasabay kasi ako kila mom mamaya para sa birthday ng senyor.  Sigurado akong elegante at hindi lang 'yun, nasisiguro ko na madami ang tao na pupunta sa kaarawan niya. Kilala ang senyor at ang buong Valeria sa buong pilipinas maging sa iba't-ibang bansa, nakilala sila dahil sa husay nilang gumawa ng win

[27] Tristan's POV: Hindi ako mapakali nandito pa rin kami sa hall, lahat ng tao ay nandito pa rin. Lahat ng tauhan ng valeria ay nandito nakabantay at alerto sa gilid, nakakarinig kami ng putok ng baril kaya ang mga tao ay natataranta.  "Dad, ano ba ang nangyayari?" saad ko sa kanya, kanina pa ako palinga linga. "We don't know, son we have to wait for cathalina." saad niya at seryosong nililibot ang paningin.  Nagaalala na ako sa kanya at isa pa kanina pa sila nandoon, kating kati na ang paa ko para tignan ang second floor. Tinignan ko ang senyor seryoso niyang kinakausap ang mga tauhan at si noemie na tahimik lang doon sa gilid. Napatingin ako sa taas at nakita si cathalina na pababa na, agad akong nakahinga ng maluwag ng makitang ayos lang s'ya.  Kinausap niya ang dad niya na napunta sa kanya ang atensyon nagusap sila. Tinuro pa niya ang sec