All Chapters of Guarding The Mafia Heirs: Chapter 31 - Chapter 40

[29] Tristan's POV: Nagbihis na ako ng ng shorts at isang plain white t-shirts ayon sa sinabi ni shikira. Kaagad kong inayos ang buhok ko at naglagay rin ako ng kaunting wax sa aking buhok para magmukhang makintab. Kinuha ko na rin ang shades ko at lumabas ng suit ko.  Napatingin ako sa suit ni cathalina, huminga ako ng malalim at agad na kumatok sa pinto niya. Nakarinig na ako ng yapak sa loob at s'ya ring pag bukas ng pinto, napalunok ako ng makita ang kabuaan niya.  She's wearing a black halter top at isang puting shorts bagay lang sa kanya, nakasuot rin s'ya ng rubber shoes katulad ng sa'kin. Nagpapatuyo pa s'ya ng buhok at mariin ang tingin sa'kin.  "R-ready ka na?" wala sa wisyong saad ko sa kanya at namulsa sa harap niya.  "Hmm.." saad niya. "Hintayin mo ako d'yan kunin ko lang gamit ko." saad niya pa.  Tum

  [31]     Tristan's POV:   Lumabas kami ng suit masaya ako ngayon, nakita ko na kasi ang matagal ko ng hinahanap na babae. Hindi ako makapaniwala na s'ya lang pala ang babaeng nagbigay sa'kin ng panda bear at wala na akong mahihiling pa sa ngayon.    Ngayon na nandito na s'ya sa tabi ko, hindi na ako magdadalawang isip pa at liligawan ko na s'ya. At magiging akin s'ya, hindi na ako makapaghintay na maging akin ang babaeng matagal ko na ring hinahanap.    Bumaba kami nakapirmi ang kamay ko sa bewang niya, ang mga tao ay nasa amin ang tingin. Pero masaya ako ngayon ayoko na masira ang mood ko, we went outside the hotel nandoon rin ang iba pa.    "Saan ba tayo?" pagtatanong niya habang naglalakad kami.    "Sa may restaurant, nandoon kasi silang lahat. Kailangan nandoon tayo para makapagtanghalian na rin." saad ko sa

[33] Tristan's POV: Nagising ako sa lakas ng hampas sa pintuan ng suit, sumiksik pa ako sa katawan ni cathalina pero ang ingay ng pinto! Dinilat ko ang mata ko at nasilaw pa sa araw na nanggaling sa balkonahe, agad akong napatingin kay cathalina na mahimbing ang tulog.  A soft smile crept on my lips and kissed her forehead. Bumangon ako at kaagad na dinampot ang t-shirt ko, sinuot ko sakanya 'yun pati ang underwear niya. Nang maisuot ay kunot noo akong naglakad papunta sa pinto dahil sa hindi matigil na paghampas ng malakas.  I opened the door, tumambad sa akin si amara. Galit ang mga mata na nakatingin sa'kin. Kunot noo ko s'yang tinignan.  "Bakit nasa suit ka ni cathalina?!" sigaw niya pilit pumapasok pero hinarang ko ang katawan ko sa harapan niya. "Bakit kayo mag kasama sa iisang suit!? Natulog pa talaga kayo sa iisang kama ha!" singhal niya.  

[35] Tristan's POV: Nandito ako sa suit naming dalawa ni cathalina, gabi na at wala pa rin s'yang tawag o text man lang. Nagaalala rin ako at isa pa namiss ko agad s'ya, wala akong ganang lumabas dahil sa wala rin naman akong gagawin. Bukas rin kasi ang balik ko dahil may event kaming pupuntahan at icecelebrate namin ang bagong tayong building na ginawa ko.  It was a luxurious building at ako ang gumawa nun, gusto ng may-ari na pumunta ako doon. They want me to have a speech about some details and they want me to congratulate. Hindi ako pwedeng manatili ng wala ang bodyguard ko sa tabi ko, okay lang sana kung nandito si cathalina. Ayoko naman na abalahin s'ya baka may importanteng ginagawa at makaistorbo ako sa kanya.  Kinukulit ako ni amara na mag bar kami pero ayoko, nandoon kasi ang mga kaibigan niya and i don't like hanging with them. Mas importante pa ang trabaho ko kaysa doon, kaya di

[37] Tristan's POV: Niyakap ko s'ya ng mahigpit, ang bilis ng tibok ng puso ko, hindi ko alam kung bakit kailangan pa na madilim. Dalawang araw na hindi kami nagkita, tapos ito at nandito nga s'ya sa tabi ko but hindi ko naman s'ya nakikita. Isa pa miss ko na s'ya, ngayon ko lang s'ya nakita.  "Baby..." mahinang saad ko habang nakayakap sa kanya. "I miss you so much.." mahinang bulong ko sa kanya. Nakasiksik lang s'ya sa leeg ko at ramdam ko ang mabigat niyang paghinga. Hinapit ko pa s'ya sa akin at hinalikan ang tuktok ng ulo niya.  "I'm sorry, kung ngayon lang ako nagpakita. Madami kasi akong inaasikaso." mahinang saad niya. "Proud ako sa'yo, alam ko na kaya mo kahit nandito o wala ako sa tabi mo. Gusto kong makita ka pero sa ngayon tiis ka muna ha?" mahinang saad niya at niyakap ang bewang ko.  "W-why?" mahinang saad ko hindi alintana ang mg