All Chapters of พราวกลิ่นบุปผาตัณหารัก: Chapter 171 - Chapter 180

“ตราบเท่าที่เรายังไม่ได้หย่ากัน ผมก็จะถือว่าคุณยังเป็นเมียผมอยู่ แล้วถ้าเกิดคุณไปมีความสัมพันธ์กับผู้ชายคนอื่นขึ้นมาล่ะก็ ผู้ชายคนนั้นคงเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องถูกตราหน้าว่าเป็นชู้กับเมียชาวบ้าน และชื่อเสียงที่สั่งสมมาก็จะอันตรธานหายไปหมดแน่”ซาเวียร์เตือนด้วยเจตนาอันร้ายกาจของตนก่อนจากไปนีน่าพิงหลังไปกับผนังครัวเย็นเยียบ และเอ่ยถามเบียงก้าซึ่งกำลังสาละวนอยู่กับเคาน์เตอร์ครัว “นี่มันเกิดบ้าอะไรขึ้นเนี่ย? ผู้ชายคนนั้นบ้าสิ้นดี นอกจากบังคับเธอให้แต่งงานด้วยแล้ว เขาคิดจะทำบ้าอะไรอีก? ฉันรู้แค่ว่าเขาไม่ได้ชอบเธอเลยสักนิด แต่กลับแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของเธอแบบไร้เหุตผลถึงขนาดนี้”นีน่ารู้ได้โดยไม่ต้องถามด้วยซ้ำว่ารองเท้านี่จะต้องเข้าคู่กันกับรองเท้าของลูกท่านประธานแน่...แต่เจ้าบ้านี่รู้เรื่องนี้ได้อย่างไร?เขาต้องรู้อยู่แล้วแน่ ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่มาเตือนเบียงก้าถึงที่นี่ เขาสั่งให้เบียงก้าปฏิบัติตามคำสอนหญิง แถมยังตามมาเผารองเท้าคู่อีกด้วยเบียงก้าเผยริมฝีปากเล็กน้อย ขนตาของเธอสั่นระริก “คนที่เคยติดคุกมาก่อนแบบเขาก็คงเจอเรื่องกระทบจิตใจมาก่อนทั้งนั้นแหละ เขาถึงได้ก่อเหตุอาชญากรรมแบบ

“แล้วถ้าเกิดท้องขึ้นมา คุณคิดจะทำแท้งไหม?” สายตาจริงจังของลุคจ้องมองเธอ ขณะเดียวกัน เขาก็ถอดนาฬิกาข้อมือออกเบียงก้าคิดว่านี่ถึงเวลาที่เขาต้องพักผ่อนแล้วในตอนนั้นเอง เบียงก้ารู้สึกว่าบทสนทนาระหว่างเธอกับเขาช่างไร้สาระเหลือเกิน “ทำไมฉันต้องปล่อยให้ตัวเองท้องด้วยล่ะ?... ถ้าหากฉันจะไปมีอะไรกับใคร ฉันก็จะขอให้เขาใช้ถุงยาง เพราะงั้น... มันไม่ควรจะมีคำถามเมื่อกี้ผุดขึ้นมาด้วยซ้ำค่ะ”หลังจากพูดไปแบบนั้น เบียงก้าก็กลับห้องไปลุคยืนอยู่ที่ห้องนั่งเล่น ท่าทางสุขุมของเขาดูไม่เข้ากับห้องนั่งเล่นแคบ ๆ นี่เลยสักนิด เขาถอดนาฬิกาออกแล้วปลดกระดุมเสื้อเชิ้ต ทั้งยังถอนหายใจตอนที่เห็นเบียงก้ากลับเข้าห้องไปมันเป็นเรื่องจริงที่ซาเวียร์ใช้คุณปู่มาขู่บังคับให้เธอจดทะเบียนกับเขาสองสามวันก่อน ลุงกับป้าเป็นคนมาบอกเขาเองว่าซาเวียร์แต่งงานแล้วและหลังจากที่ซาเวียร์พาเบียงก้ามาถึงห้องส่วนตัวของโรงแรม คดีการหายตัวไปของคุณปู่เธอก็ได้รับการคลี่คลาย ซาเวียร์ไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว นอกจากจะเล่นงานเบียงก้าด้วยจุดอ่อนซึ่งก็คือปู่ของเธอซาเวียร์นั้นเป็นคนอ่อนไหวและขี้ระแวง เวลาคนประเภทนี้ทำอะไรก็จะรอบคอบเป็นอย่

เบียงก้าก้มหน้าก้มตารับประทานอาหารเช้าของตัวเองต่อไป ขณะนั่งฟังบทสนทนาระหว่างพ่อลูก เธอเองอยากจะบอกเหลือเกินว่าเมืองที่พูดถึงนั่นน่าสนุกไม่น้อย...มีบางมุมที่คนที่อาศัยอยู่ที่นั่นมองไม่เห็นอยู่ด้วย“น้าบีครับ…”“น้าบีคะ…”เด็กทั้งสองเริ่มอ้อนวอนเบียงก้าลานี่และเรนนี่รู้ดีว่าคุณพ่อจอมงี่เง่าของเขาจะต้องยอมฟังน้าบีแน่ พวกเขาถึงอยากขอร้องให้เธอช่วยพูดกับพ่อจอมงี่เง่าของตัวเองเมื่อลุคมองไปยังเบียงก้า คิ้วที่ขมวดของเขาก็ค่อย ๆ คลายลง สีหน้าท่าทางของเขาเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือทันทีเมื่อเทียบกับคำพูดรุนแรงที่ใช้คุยกับลูก “เด็กคนอื่นเริ่มเรียนกันไปตั้งแต่เดือนก่อนแล้ว ลานี่กับเรนนี่เริ่มช้ากว่าคนอื่นมาเดือนหนึ่งแล้วนะ”เมื่อเบียงก้าได้ยินดังนั้น สีหน้าที่เธอมองไปที่ลูกทั้งสองดูประหลาดใจ “ถ้าอย่างนั้น หนูสองคนก็ควรไปโรงเรียนนะ…”ลานี่และเรนนี่หน้ากิ่วลงทันทีลุคโทรไปยังคฤหาสน์ครอว์ฟอร์ดตอนแปดโมงเช้าเครื่องแบบและกระเป๋านักเรียนของลานี่และเรนนี่ถูกจัดเตรียมไว้แล้วจากนั้น เจสันก็ขับรถไปรับของพวกนั้นในตอนที่เขาไปถึงคฤหาสน์ครอว์ฟอร์ด สมาชิกในตระกูลกำลังรับประทานอาหารเช้ากันอยู่

เป็นเวลาห้าโมงเย็น หลังจากที่เลิกงานแล้วทุกคนก็เตรียมตัวกลับบ้าน ในเวลานั้น ช่อกุหลาบช่อใหญ่ถูกส่งมาที่แผนก “ขอโทษครับ ใครคือคุณอีวอนน์ กิเดียนครับ?”"ฉันเอง มีอะไรคะ?" อีวอนน์คว้ากระเป๋าชาแนลขึ้นมาและเดินไปยังทางเข้าแผนก“ดอกไม้ของคุณครับ คุณผู้ชายที่ส่งมาให้บอกว่าเขาไม่อยากเห็นคุณโกรธและเขาก็ฝากข้อความเอาไว้ว่าเขาจะแต่งงานกับคุณเมื่อคุณบรรลุนิติภาวะแล้วครับ” คนส่งดอกไม้ยื่นช่อดอกไม้ให้อีวอนน์อีวอนน์หยิบดอกไม้ขึ้นมาและมองดูการ์ดในช่อดอกไม้ด้วยสีหน้าที่เคร่งขรึม จากนั้น ใบหน้าของเธอก็เย่อหยิ่งขึ้น เธอโยนการ์ดลงในถังขยะอย่างเขินอายก่อนเดินออกจากที่ทำงานไป “เฮ้อ ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเจ้านายที่เยือกเย็นของเราจะส่งดอกไม้เพื่อต้องการง้อผู้หญิงแบบนี้” เพื่อนร่วมงานหญิงคนหนึ่งพูดแล้วเดินไปหยิบการ์ดจากถังขยะขึ้นมาดู เพื่อนร่วมงานหญิงอีกหลายคนจึงเดินเข้าไปหาเธอด้วยความอยากรู้อยากเห็นเพื่อนร่วมงานหญิงอุทานด้วยความประหลาดใจ “ไม่น่าเชื่อเลยว่าเจ้านายของเราจะโรแมนติกแบบนี้! เราเชื่อคำพูดในเน็ตไม่ได้จริง ๆ ดูสิ ผู้ชายมักจะชอบเด็กสาวและคนที่อ่อนหวานอยู่ตลอดนั่นแหละ!”เพื่อนร่วมงานชายคนหน

หลังจากที่ลุคออกไปเบียงก้าก็รู้สึกโล่งใจ ถึงแม้ว่ามันจะไม่ใช่ทั้งหมดเธอถอนหายใจในขณะล้างจานที่อยู่ในอ่าง เธอไม่รู้ว่ามีอะไรผิดปกติกับเธอเมื่อเขาพูดว่าเขามีเรื่องต้องจัดการคืนนี้ เธอก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงสิ่งที่อีวอนน์พูดที่สำนักงานอีวอนน์พูดถูกมันก็อาจจะจริงที่ผู้ชายส่วนใหญ่ชอบผู้หญิงอ่อนเยาว์ถึงแม้ว่าเบียงก้าจะมีอายุเพียง 24 ปี เธอไม่ได้ดูแก่และยังดูเด็กอยู่มาก แต่ถึงอย่างนั้น เธอก็ไม่สามารถสู้อีวอนน์ที่มีอายุเพียงแค่ 19 ปีได้ในสายตาของผู้ชายแล้ว ระหว่างผู้หญิงที่เคยอุ้มท้องมาแล้วกับผู้หญิงที่ยังไม่เคยมีลูกนั้นค่อนข้างแตกต่างกัน ในโลกของอินเทอร์เน็ตนั้นค่อนข้างก้าวหน้า และยังมีทั้งผู้ชายที่น่ากลัวและผู้หญิงที่โง่เขลามากมาย แต่ไม่ว่าสิ่งที่คนอื่นคิดจะเป็นเช่นไร แต่เบียงก้าก็เป็นหนึ่งคนที่คิดเช่นนั้นผู้ชายอย่างลุคนั้นร่ำรวยและมีอำนาจมากมาย เขาดูดีและมีร่างกายแสนเร่าร้อน จึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่เขาจะกลายเป็นที่หมายปองของผู้หญิงมากมายแล้วผู้ชายอย่างเขาจะรักผู้หญิงคนหนึ่งตลอดไปได้อย่างไร? …เจสันมาถึงที่ชั้นล่างตอนทุ่ม 40 นาทีเบียงก้าพาเด็ก ๆ ลงไปที่ชั้นล่าง เธอตั้งใจจะ