All Chapters of The Cursed King: Chapter 1 - Chapter 10

Elona's POV “Ahh!” sigaw ko habang hawak hawak ng aking kanang kamay ang aking dib-dib dahil sa kaba. 'Yung panaginip na namang iyon, pa ulit-ulit nalang, jusko. Sabay hilamos ko ng sarili kong kamay sa aking pagmumukha.Tumingin ako sa aking orasan at hindi na ako nagulat na eksaktong alas-dose na naman ng madaling araw ako nagising. Nasanay na rin kasi ako dahil sa pa ulit-ulit nalang itong nangyayari sa ‘kin.“Sino ba kasi 'yong babaeng 'yon? Bakit palagi ko nalang siyang napapaginipan?” mukhang tanga kong tanong sa aking sarili, na mismong ako ay hindi ko ‘to ma sagot-sagot.Nasa kalagitnaan ako ng malalim kong pag-iisip ng bigla nalang bumukas ang pintuan ng aking kuwarto at iniluwa doon ang hindi maipintang pagmumukha ni tita Brena.Akala ko nakatulog na siya?“Ano ba 'yan Elona! Madaling araw pa’t ang ingay ingay mo na! Tatahimik ka? O, papalayasin kita?!” galit na si

Elona's POV Muli akong napatingin sa aming bahay sa huling pag-kakataon, “ Pasensya na sa inyo tita Brena, Lia, pero ‘diko na kaya ang pang mamaltrato niyo sa akin.” sabay talikod ko na at naglakad papalayo roon.Saan na ako pupulutin nito ngayon?Napatawa nalang ako ng mapakla. Siguro mamamatay tao ako sa nakaraang buhay ko, kaya ganito nalang ako ka malas. Napahinto nalang ako bigla sa kalagitnaan ng aking malalim na pag-iisip, dahil sa sobrang lakas ng hangin na tumatama sa aking mukha. Napalingon nalang akong bigla sa aking likuran ng maramdaman kong parang may nakamasid sa akin.T-teka? N-Nasundan ba, ako ni Lia?Nanginginig kong nilapitan ang damuhan, kung saan may nakikita akong gumagalaw mula roon. “S-sinong nariyan? M-may tao ba diyan?” kinakabahang turan ko. Habang hinay-hinay na tinatanaw kung sino ba ang naroon.“Moew!” “Ay, kabayo!” sab

Elona's POV   “Umm, pwede ba akong mag-tanong?” nahihiya kong saad sa kanya. Hindi parin kasi siya umaalis simula kanina, para raw may kausap naman ako. Napakabait niya para sa isang lalaki. “Ah, sige ano 'yon?” nag-aantay na lamang siya sa aking itatanong kaya nama’y hindi na ako nag pa tumpik-tumpik pa at tinanong ko na agad siya. “Kilala mo ba, kung sino ang nagdala sa akin dito? At saka… wala akong ka alam-alam patungkol sa unibersidad na ‘to.”  “Ahh—‘yon ba? Si Admin Kairo ang nagdala sa'yo dito, sa p-paaralan.” parang napipilitan niyang sabi ngunit ipinagsawalang bahala ko nalamang iyon. “Gano’n ba, maraming salamat  pala sa tulong, at saka… saan ko ba mahahanap ‘yung sinasabi mong si Admin Kairo?”  diretsahang tanong ko sa kanya. Gusto ko kasing pasalamatan man lang siya dahil sa pagsagip niya sa akin doon da kagubatan. “Huwag kang mag-alala, lady, makikilala mo rin siya sa ngayon, magpapakila

Elona's POVAraw nang sabado ngayon at 7:00am palang ng umaga ay gising na ako. Na pag planuhan ko kasing mag libot-libot muna dito sa unibersidad. Wala namang klase ngayon ang mga estudyante siguro, dahil sabado na man. Para hindi na rin ako mawala kung maghahanap man ako ng classroom ko sa lunes.Nakasuot ako ngayon ng simpleng puting damit pang-itaas at ang pang ibaba ko naman ay palda na hanggang tuhod ko. Mabuti na lang at may nahalungkat ako doon sa kabinet.Kanino kaya 'tong damit na 'to? Ngayon pa lang, pasensya na...wala na talaga akong ma-i-suot eh.Naka lugay lamang ang aking hanggang beywang na buhok. Hindi na rin ako nag abalang maglagay ng kahit anong pampaganda sa aking mukha dahil wala naman akong gano'n. At saka...hindi naman kailangan 'yon, basta mabuhay ka lang rito sa mundo, okay na 'yon. Napaka swerte mo na."Pero manghuhula ba ang gumawa ng kuwarto na 'to? O, lahat talaga na kuwarto rito ay may disenyong bulaklak?" nagtatakang

Elona's POV  Maaga akong nagising upang mag handa sa unang araw ko sa klase ngayon, ala-singko palang ng umaga ay gising na ako.  Siguro masyado lang akong kinakabahan, syempre, pagkatapos ng mahaba-habang panahon ngayon lang ulit ako makakapag-aral. Balak ko ring ipagluto ng adobong manok si Kairo. Hindi parin ako komportable sa kanya pero ito lang ang paraan upang makabawi naman ako sa kabutihan na ginawa niya. Unti-unti kong hinarap ang aking sarili sa salamin nitong banyo. Napahawak na lang agad ako sa aking leeg dahil parang may napapansin akong maliit na parang nunal doon malapit sa aking kanang teynga. 'Kailan pa ako nagkaroon ng nunal rito?' Nagkibit balikat nalamang ako at itinuloy ang pag-aayos ng aking sarili. 'Baka nariyan na yan dati pa ngayon ko lang na pansin.' "Ganito ba talaga uniporme nila dito? Nakakahiya naman kung ganito ang aki