Chapter 7

Elona's POV

Araw nang sabado ngayon at 7:00am palang ng umaga ay gising na ako. Na pag planuhan ko kasing mag libot-libot muna dito sa unibersidad. Wala namang klase ngayon ang mga estudyante siguro, dahil sabado na man. Para hindi na rin ako mawala kung maghahanap man ako ng classroom ko sa lunes.

Nakasuot ako ngayon ng simpleng puting damit pang-itaas at ang pang ibaba ko naman ay palda na hanggang tuhod ko. Mabuti na lang at may nahalungkat ako doon sa kabinet.

Kanino kaya 'tong damit na 'to? Ngayon pa lang, pasensya na...wala na talaga akong ma-i-suot eh.

Naka lugay lamang ang aking hanggang beywang na buhok. Hindi na rin ako nag abalang maglagay ng kahit anong pampaganda sa aking mukha dahil wala naman akong gano'n. At saka...hindi naman kailangan 'yon, basta mabuhay ka lang rito sa mundo, okay na 'yon. Napaka swerte mo na.

"Pero manghuhula ba ang gumawa ng kuwarto na 'to? O, lahat talaga na kuwarto rito ay may disenyong bulaklak?" nagtatakang tanong ko sa aking sarili sabay angat ng aking pa ni ngin sa kisame.

Na paka ganda talaga...paborito ko kasi ang mga bulaklak. Kahit anong klase pa 'yan.

Dahan-dahan ko'ng pinihit ang aking pintuan upang ako ay makalabas na bakit mas inagahan ko? Na-wiwirduhan kasi ako sa mga tao dito pag tumitingin sila sa akin, para bang sinasabi nilang 'dapat hindi ka nandito.'

"Saan kaya dito makikita ang kanilang silid aklatan?" Biglaang tanong ko sa aking sarili habang pa lakad-lakad na parang tanga dito sa gilid ng field. Sabay linga-linga.

Pero habang naglalakad ako ay may na pansin akong kakaiba...naagaw kaagad ng aking paningin ang isang bulto ng tao 'di kalayuan sa akin.

Naka silip lamang ito sa gilid ng isang estruktura habang napapalibutan ng itim na tela ang kanyang buong katawan. Ang kanyang mukha naman ay naka balot ng malaking puting maskara.

Nangunot naman agad ang noo ko, ng bigla na lang itong nagtago at nawala na lang bigla. Namamalik-mata na na man ba, ako?

Ano ba'ng trip niya? Ke-aga-aga naka talukbong? Seryoso ba siya? Piping tanong ko sa aking isipan. Pupunta na sana ako sa kinaroroonan niya dahil baka may gusto lamang siyang itanong at nahihiya lamang.

Ngunit may bigla na lang sumulpot sa aking harapan na tatlong mga kababaihan dahilan upang mapatigil agad ako sa paglalakad.

Magaganda sila at kung titingnan mo silang mabuti, mahahalata mo talagang galing ito sa mayayamang pamilya.

"Oh...look what do we have here?" Maarteng saad no'ng isang babae sabay lapit niya sa akin kaya napaatras kaagad ako ng kaunti. "A-Anong kailangan niyo?" matapang na turan ko pabalik sa kanya.

Napatawa naman agad siya pati na rin ang dalawang kasama nitong babae na nasa likuran niya, habang ngumunguya ng kung ano. 'Para siyang kambing'.

"A fiesty one, I see..." parang nanunuyang turan niya sa akin, sabay kuha niya rin ng isang buble gum sa kanyang bulsa at kinain ito sa harapan ko.

"Iyon lang ba kailangan niyo? Kung gano'n, mauna na ako at pasensya na rin." paghingi ko ng tawad sa kanya sabay yuko ko ng kaunti upang hindi na lumaki ang gulo. Marami na rin kasing nakatingin sa direksyon na min.

Akala ko walang mga estudyante ngayon? Nako naman...

Magpapatuloy na sana ako sa paglalakad nang bigla na lang niyang hinawakan ang aking siko sabay amoy-amoy niya sa akin na parang isang aso.

"A-Ano ba'ng ginagawa mo?" kinakabahan ko'ng tanong sa kanya. 'Naligo naman ako kanina, mabaho ba ako?' Sabay singhot ko rin sa sarili ko. 'Hindi naman ah?'

"Why I can't smell anything from you?" biglaang tanong niya sa akin kaya naguluhan naman kaagad ako sa sinasabi nito. "H-Ha?" 'Yon lang ang naging tugon ko sa tanong niya na kahit ako mismo ay naguguluhan na din.

'Ipinaglihi kaya siya sa aso ng mama niya? O, may sayad lang talaga siguro siya sa utak?'

"Anyway, I don't give a damn, care." sabay marahas na binitiwan ang aking siko, "Just stay out my sight b*tch. Or else..." mataray niyang sabi ulit sa akin sabay taas niya nang kanyang kanang kamay sa ere.

Napatingin naman kaagad ako doon sa kamay niya. Ngunit parang may nakita akong parang bumubuong kaunting apoy? Sa kanyang kamay? T-Teka? Namamalik-mata lang ba ako? Sabay kusot ko sa aking mata.

Nasapo ko na lang ang aking sariling ulo nang pagmulat ko ay wala naman pala. Sakto naman ako sa tulog, bakit sabog na sabog pa rin ako? Jusko naman, 'yung nangyari kasi kagabi may kasalanan nito eh.

Napukaw na lang ako mula sa aking malalim na pag-iisip ng bigla nal ang pumasok si Marvin sa eksena.

"Tha'ts enough Veronica. You know what I'm capable off." nakaka pangilabot na saad ni Marvin sa kaharap kong babae ngayon. Grabe...hindi ko siya halos makilala dahil sa napaka seryosong boses niya.

"We're not done yet, b*tch!" may diing saad no'ng babae sa akin habang papalayo na siya sa kinaroroonan namin. Habang ang ibang estudyante naman ay parang kidlat na nawala.

'Nasaan na sila?'

Pero kahit ni isang sinabi no'ng babae at ni Marvin kanina, ay wala talaga akong maintindihan pero base sa boses ni Marvin, galit ito. Pilipinas naman kasi 'to, hindi America.

Bumalik lang ako sa reyalidad nang may tumapik sa aking balikat.

"Wuy okay ka lang? Pasensya na ha? Ngayon lang ako dumating." Parang nahihiya niyang saad sa akin sabay kamot niya sa kanyang batok.

"Hindi okay lang, ako nga dapat ang humingi ng pasensya eh, naka istorbo pa tuloy ako." nahihiya ko ring saad sa kanya.

Ganito talaga ako basta nahihiya kinakamot ko talaga ang aking leeg ewan ko ba.

"Pero teka EL, ano ba'ng ginagawa mo dito?" tama, hindi niya pala alam na binabalak kong maglibot ngayon sa buong unibersidad.

"K-Kasi gusto ko lang sana malibot 'tong paaralan, para kung papasok man ako sa lunes ay hindi na ako maliligaw pa." mahabang eksplenasyon ko kay Marvin.

"Iyon lang naman pala eh, tara, ako na ang bahala mag libot sa'yo dito,"  sabi niya sa akin habang naka ngiti.

Sa totoo lang? Parang anghel talaga 'tong si Marvin, dumadating siya 'pag kailangan ko siya. Kung kailan kailangan ko 'yung tulong niya.

Tumango na lamang ako upang sumang-ayon sa suhestiyon nito. Mas mabuti nga 'yon para may ka kilala ako at may kadal-dalan na rin.