Handa na sana niyang atakihin ang guwardiya ng bigla na lang may tumakip sa kayang bunganga mula sa likuran dahil upang magpumiglas agad ang dalaga.
"Shhh, quiet." biglaang turan ng isang baritonong boses na alam na alam ni Elona kung kanino galing iyon, kay Kairo. Nanginginig na napa tango-tango naman kaagad siya. Napahawak na lang din si Elona sa kamay ni Kairo kasabay nito ang pagpikit niya ng kanyang mga mata dahil sa takot at bilis ng tahib ng puso niya ngayon.
'Bakit pa kasi lumabas ako!'
Naka hinga naman kaagad ng maluwag si Elona ng lumayo na ang guard malapit sa kanilang p'westo at dumiretcho na ito sa kabilang dormitoryo. Napa upo na lang siya sa malamig na lupa habang nanginginig pa rin ang kaniyang mga tuhod.
"What the hell, are you thinking Miss Santiago? Are you out of your mind!?" malakas na sigaw ni Kairo sa dalaga kasabay nito ang pag tayo ng binata.
Hindi naman kaagad naka sagot si Elona dahil hindi niya akalaing tot
Lavisha's POV["EL! Gumising ka!" Malakas na sigaw ko. Pagbabayaran niyo talaga 'toNapa tingin na lang ako kay Kairo. "Ano? mag titinginan na lang ba tayo?" mataray na turan ko sa kaniya.Kahit kailan talaga walang silbe itong Kairo Dankworth na 'to, jusko."Erase her memories." Napa tigil na man agad ako sa aking ginagawa at marahas na napa lingon sa gawi niya."Seryoso ka?""Just do it. I don't know what his plans, but... let's trust him this time." napa ngiti ako ng palihim. 'Malaki talaga tiwala niya sa kanya huh?'"Okay," simpleng tugon ko. Inilagay ko na ang aking kamay sa ulo ni EL, kasabay nito ang pag bangit ko nang mga katagang kahit na si Kairo ay hindi ito maiintindihan."Geshiè rsa èkningre kora pseah ènrokièl skîbetch." pagkatapos kong bangitin ang mga katag
Elona’s POVTulala akong lumabas sa silid aklatan hanggang maka rating na lang ako sa dormitoryo. ‘Ano ‘yon? Na mi-milik mata lang ba ako?’ Hindi ko pa rin makalimutan ang klase ng tindig niya, hindi ako maaaring mag-kamali. Siya ang may gawa no’n sa akin.Wala sa sariling kinuha ko ang susi sa aking bag ng maramdaman kong na sa kamay ko pa rin pala ang libro hna hi-niram ko kanina.Nako patay! Kailangan ko ‘tong ibalik!’ Akmang pupunta na sana ako pabalik sa silid aklatan ng bigla na lang bumuhos ang napakalakas na ulan.Napatigil agad ako at nakangiting inilahad ang aking kanang kamay upang doon bumagsak ang mga butil ng ulan. ‘Ang lamig!’Naka pikit kong dinama ang malakas na buhos nito kasabay ang pag-angat ko ng aking mukha sa kalangitan habang naka pikit pa rin ang aking mga mata.Kahit gaano man ka hirap ang buhay ko noon sa kamay nila tita, na gagawa ko pa rin namang ngumiti
Sakto na man na nakapasok na ang mga Eudaemonia sa kanilang bahay at walang sire-siremonyang sinaksak sa puso si Victoria mula sa likuran nito. Napa handusay na lang ang kanyang wala nang lakas at naghihingalong katawan katapat katapat ng wala nang buhay na katawan ng kaniyang minamahal na si Gatlin.Napa ngiti ng mapait si Victoria. “Siguro nga i-ito ang sinasabi ng matanda sa akin noon… n-na ito ang magiging parusa ko b-balang araw,” na hihirapang saad nito bago na lagutan na nang hininga.]Wala sa sariling napahawak ako sa aking pisngi. ‘Bakit umiiyak ako?’ Pinahid ko naman agad iyon at binuklat na ang kasunod na pahina pero wala man lang akong ma hagilap na kahit ni isang letra.“’Yon, na ‘yon? Hindi man lang sinabi ang pangalan ng kanilang anak? O, buhayin man lang ang hari gamit ang mga kapangyarihan nila para mag higanti? Kahit i-paliwanag man lang kung paano na punta si Victoria sa mundo nila?Seryoso?&rdqu
Elona's POV"Miss Santiago." naka tingin lamang ako sa gilid ng bintana ngayon. Ang ganda kasi ng panahon...ma kulimlim."Miss Santiago!" napa tayo naman agad ako sa aking kinauupuan dahil sa sobrang gulat. "Y-Yes Sir?" nauutal kong turan. Pinag tawanan naman agad ako ng aking mga kaklase pero si Lavisha ay seryoso lamang na naka titig sa akin.Napa iwas kaagad ako ng tingin sa kanya. Ilang araw na rin kasing hindi ko siya pi na pansin, hindi dahil sa kadahilanang nag-seselos ako sa kanya at kay Kairo.Natural lang naman iyon dahil Admin si Kairo at kailangan niyang panga-lagaan ang mga estudyante. Simula kasi no'ng mangyari ang aksidenteng iyon sa field, nagbago ang pag-tingin ko kay Lavisha.Natatakot ako kay Lavisha...hindi ko rin alam kung bakit, pero pagkatapos no'ng nangyari kahapon sa field, natakot na ako sa kaniya. Ewan ko."You're not listening to m
Elona’s POVMatapos ang ilang linggo…Araw ng miyerkules at wala kaming pasok ngayon. Napagpasyahan ko na ring mag lilibot kami ulit ni Lavisha sa buong unibersidad.“Saan tayo pa punta Lavi?” masyadong mataas kasi ang kanyang pangalan kaya Lavi na lang. Napangiti naman agad siya.“You know, that is my first nickname and I really like it! No, I love it!” Napatawa naman agad ako ng mahina ng may pa talon-talon pa ito sa ereng na lalaman. Sabay iling-iling ko na lang.“I’m happy to know that.” May ngiting turan ko pabalik sa kanya. Manghang binalingan naman agad niya ako ng tingin. “Grabe, ilang days ka lang nag-aral ng English ang galing mo na!” hindi makapaniwalang saad niya.Mas lalo pa akong napa tawa. And yes, I spent my whole one week in their library, just to study English. Para naman hindi na rin ako ma hirapan sa mga subject namin na puro English na lang ang pinagsasab
Lavisha’s POV“Sinabihan na kitang h’wag kang magpadalos-dalos ‘di ba!?” umalingaw-ngaw sa buong opisina ang napakalakas na boses ni Kairo. Napa irap na lang ako sa hangin sabay kunwaring nililinis ang aking taynga.“Naka tulog naman siya, eh! Kaya wala siyang narinig! Ano ba’ng pinuputok ng butsi mo diyan, ha!?” pabalik ko ring sigaw sa kanya. Dapat nandoon na siya sa likod ng Gymn ngayon at nag-hahanda na para sa modeling pero heto kami at nagtatalo pa na parang mga aso’t pusang gala.Napahawak na lang siya sa kanyang sintido at hinilot-hilot iyon. ‘Kasalan ko bang na dala ako sa sitwasyon?’ Ang cute kasi ni EL eh, hindi ko ma pigilan sarili ko. Napapa ngiti na lang ako sa tuwing na aalala ko kung paano niya ako tinatawag sa gawa-gawa niyang pangalan ko. Lavi… sounds good!“Don’t forget what’s the reason why we need to keep her alive Miss Scott. Ayokong may sabit
Third Person’s POVKasalukuyang nag-aantay ngayon si Lavisha sa labas ng opisina ni Kairo. Gusto kasi ni Kairo na sabay silang pumunta sa Gymnasium. Naiiritang kinatok ni Lavisha ang pintuan ng opisina, dahil kanina pa siya nag-aantay at konting-konti na lang ay ma sisiraan na siya ng bait!“Kairo! Dalian mo naman diyan! Talo mo pa ang pagong kung kumilos eh!” Pagalit na turan ni Lavisha sabay gulo nito sa kanyang sariling buhok at pinag-krus ang magkabilaang kamay sa kanyang dib-dib.Wala pang ilang minuto ay lumabas na si Kairo sa opisina at binigyan lamang nito ng walang ganang tingin si Lavisha.“Happy?”walang emosyong saad ni Kairo sa kaharap nito. Tinarayan lamang siya ni Lavisha at nagpatiuna na ito sa paglalakad. Napa iling-iling naman agad si Kairo, “She really have the guts, huh?” mahinang turan nito at sumunod na kay Lavisha.****“Paki explain nga Kairo, bakit kailangan pang nakahaw
Napa pikit na lang si Kairo ng kanyang mga mata at malakas na napa buntong hininga ng marinig niya ang mga yabag ng sapatos na pa punta sa kanyang kwarto.“She is braver than I thought,” wala sa sariling turan ni Kairo kasabay ang pag silay ng maliit na ngiti sa kanyang mga labi.“Hoy! Gurang! Buksan mo ‘tong—” hindi na naituloy ni Lavisha ang gusto niyang sabihin ng biglaan na lang buksan ni Kairo ang pintuan.“Can you just atleast shut up, your big mouth? Even just for once?” naiiritang saad ni Kairo kay Lavisha at hinayaan na lang nakabukas ang pinto at ang dalaga na mismo ang nag sarado nito para sa binata.“How’s Elona?” Agarang tanong ni Lavisha at lumapit sa kina hihigaan ni Elona. “She’s safe.” Simpleng turan ni Kairo at pumunta muna sa loob ng banyo upang linisan ang kanyang sarili.Inilagay naman ni Lavisha ang nakaharang na kaunting buhok sa mukha ni Elon
Elona's POV"H-hindi..." napahawak ako sa aking baba dahil sa sobrang emosyon na bumabalot sa'kin ngayon. Ipinalibot ko ang paningin ko sa kabuuan ng dalampasigan at kitang-kita ng dalawang mata ko ang nagsisidlakang mga Christmas lights at ang naka kalat na parang red carpet na pulang rosas sa buhanginan.Napa tingin din ako sa gilid ko ng marinig kong may kumakanta doon and it was a chiore, na puno ng puro staff dito sa resort.Dahan-dahang dumapo ang mga mata ko sa mga taong nandito ngayon. I-It was Lavisha with a baby in her hand at Kairo. Ang kasunod namang naka agaw ng pansin ko ay ang lalaking naka itim na suit na nasa gitna nila Lavisha.Dahan-dahan akong humakbang pa punta sa gawi niya at kitang-kita ko ang napakalawak na ngiti na naka paskil sa mukha ni Laurier. Sa bawat paghakbang na ginawa ko ay siya naman ang pag hangin ng malakas sa dalampasigan dahilan upang dalhin nito ang buhok
Laurier's POV"It's the day, ready na ba ang lahat?""Oo naman, ano akala mo sa'min? 'Di ba hon,""Yup. It's all set, brother. And anyway, thank you for letting us explore the world of human," I just silently chuckled."Most welcomed. And take note, that's only for today, okay? Malalagot ako sa Asawa ko kung mapapansin niyang wala sa leeg niya ang kuwintas.""Yeah, yeah. Whatever," natatawang nilagay ko na ang phone sa table. I stared at my wife's beautiful face. She's still asleep right now, it's still 5am in the morning. Hinaplos ko ng marahan ang kaniyang buhok dahilan upang mag mulat siya ng mata."Hey, you're awake already?" bumangon siya at kinusot-kusot ang kaniyang mata. "Give me a kiss." ininguso ko agad ang aking mga labi. Tinampal naman niya ng mahina ang aking balikat sabay tabon sa kanyang sariling bunganga.
After two weeks. Yes, you read it right. Two freaking weeks at ngayon pa mismo ang araw na pupunta kaming pareho sa Palawan para sa honeymoon namin, pero heto kami ngayon, walang imikan na nagaganap."Hey, Anak, where's your husband? Dapat nasa Palawan na kayo ngayon 'di ba?" ngumiti lamang ako ng simple."Siguro busy lang Ma, p'wede namang ipag-pabukas na lang,""Ha? But it's already two weeks, naman, mamatay yata akong walang apo nito." nanlaki naman kaagad ang mga mata ko dahil sa sinabi ni Mama at napa upo na lang sa sofa."Mom! Pupunta lamang kami doon para mag rellax, 'yun lang." giit ko."Nag-away ba kayo?""H-Hindi, ah!" napa lakas ko pa ang tono ng boses ko kaya napa mura na lang ako ng palihim. Nasa'n na ba kasi ang lalaking 'yon? Sabi kong sunduin ako sa bahay ng alas nuwebe ng umaga ngunit hanggang ngayon wala pa.Bumalik na lang ako sa reyalidad ng maramdaman ko ang mga kamay ni Mom na humawak din sa kamay ko. Napa lingon
Elona's POVNever regret the day in your life that good days bring happiness, bad days brings experience's, worst days give lessons, and best days give memories.Marami na kaming napagdaanan ni Lary na mga problema sa buhay, at nandito na nga kami sa parteng pang habang buhay naming pangangatawan.It's been two years since he once proposed to me. And that was a unforgettable moment, imagine, laman kami ng mga diyaryo at balita dahil sa pauso niyang may pa kulong kulong pa."Elona Anak, are you ready?" I looked my reflection in the mirror in front of me. I'm stunning, like a princess in a white gown dress. I smiled at my Mom."P'wede pa bang mag back-out?" natatawang turan ko. Agad n umiling si Mom, "No, you're not allowed to." pabirong sabat naman ni Dad, na kaka pasok lamang sa loob ng kuwarto kaya napa iling-iling ako."Kayo talaga," hindi mapuknat ang ngit
Nagulat na lang ako ng biglaang may humawak sa kaliwang mga kamay ko."Laurier?" gulat na saad ko at nakita ko naman sa likod niya ang mangiyak-ngiyak na mukha ni Mama at Papa."Oo na 'yan!" sabay-sabay na sigaw ng mga reporter's na nasa likod ko kaya napalingon kaagad ako. Nakita ko pa iyong kaninang nagsabi sa akin kung anong pangalan ng restaurant na ang laki ng ngiti at abalang kumukuha ng picture's at gano'n rin naman iyung iba.Ibinalik ko sa harapan ang atensyon ko. Lumuhod sa harapan ko si Lary kaya napa atras kaagad ako at napahawak na lang sa sarili kong mga bunganga."A-Ano ba'ng n-nangyayari?" naguguluhan kong turan. Hindi siya nagsasalita at naka complete tuxedo pa siya ngayon at kita kong naka ayos talaga ang buhok niya ngayon. May binunot siyang kung ano sa kaniyang likuran at isa iyong maliit na kahon na kulay kahel.Binuksan niya ito at saka ngumiti ng napaka lapad sa aking harapan. Nanlaki ang mga mata king dumapo ang aking mga ma
Elona's POVIt was the best vacation ever for me. Bumalik na rin sa dating takbo ang buhay ko at kasalukuyang nagkakape ako dito ngyayon sa sala. Bumalik narin kasi si Dad sa kompanya. Kaya heto ako, walang ginagawa, hay."Ma'am," napa lingon kaagad ako sa aking tagiliran. It was Manang Eltra."Yes, Manang?""Pinapasabi po ng Dad niyo na gagamitin niya mun daw cellphone mo." kumunot agad ang noo ko. Nagtataka naman ako dahil parang hindi maka tingin ng direkta sa'kin si Manang ngunit ipinagsawalang bahala ko na lang iyon."Why? I mean, It's not a problem, but, he have his own cellphone right? And anyway, kanina ko pa napapansin, nasa'n pala si Mom?""Nasa kompanya din po Ma'am, nasira po ang cellphone ng Dad niyo," napa 'ohh' na lang ako at walang pag-aalinlangang inabot ang cellphone ko at ibinigay ito sa kanya."Here, paki sabi din kay Da
Nakipag debate pa ako kay Mom sa cellphone patungkol doon sa two-piece na sinali niya sa bag ko at hindi nga ako nagkamali, siya nga naglagay no'n.Napipilitang lumabas ako ng banyo habang nag-aantay na lang sa'kin si Lary sa labas para mag swimming na kami sa dagat. It's already 4pm in the afternoon and it was a good weather to do some sports swimming.Naka lugay lamang ang itim na buhok kong hanggang beywang ko lang. Habang ang magkabilaang kamay ko ay nasa harapan ko. Tanaw ko na dito mula sa aking kinatatayuan si Laurier and my jaw literally drop when I see his sparkling abs under the light of the sun. Ipinikit ko agad ang mata ko at sinampal-sampal ang aking pisngi ng mahina."Nagiging bastos na yata ang mata ko." mahinang bulalas ko sa sarili. Hahakbang na sana ako palapit sa kinatatayuan niya ng biglang may humarang na tatlong mga kalalakihan sa aking harapan."Hey Miss, what's your name?" may
Elona's POVHanda na ang mga gamit ko."Let's go?" nilingon ko agad ang pinangalingan ng boses na iyon."Let's go." may ngiting sagot ko sa kanya, "Mom! Alis na po kami!""Sige, Laurier, ikaw na bahala sa Anak namin, ah?" Tumango naman si Laurier sa sinabi ni Mama at hinawakan ang kanang kamay ko at pinagsiklop iyon."Ako na po ang bahala." may ngiti sa mga labing tumango si Mom at saka Dad. Kumaway na ako sa kanila habang papalayo na ang kotche naming sinasakyan. Nang hindi ko na makita ang bahay namin ay ibinalik ko sa kalsada ang aking atensyon at umayos ng upo.Tahimik lang ang naging biyahe namin pa puntang Siargao. Naroon din kasi ang sinasabi niyang resthouse niya. Nagka taon pa talagang magkapitbahay lang ng resort ang tutuluyan naminsa Resort ni Mr. Rincon."Hindi ba tayo bibili muna ng bangus? Grilled natin mamaya, b
"Ma'am Elona, nariyan na po si Mr. Rincon." lumingon ako sa aking likuran dahil sa imporma ng isa sa mga empleyado namin."Okay, get ready the dishes and make sure it's presentable.""Yes, Ma'am." tumango ako at lumabas na ng kusina. Dumiretso muna ako sa ladies comfort room at inalis ang suot kong pang kusina na damit at inayos ang hanggang above the knee skirt ko na suot at ang hapit na white t-shirt na pang taas ko.Mabuti na lang talaga at napa kalma ako ni Lary kanina, kung hindi, dumiretso na siguro ako sa bahay at nag mukmok. Handa na sana akong lumabas ng banyo nang laking gulat ko ng pumasok agad sa loob su Laurier. Napa tingin kaagad ako sa ibang cubicle at malakas na tinampal ang balikat niya."Ano na namang ginagawa mo dito!? Ladies comfort room 'to!" asik ko sa kanya ngunit hinawakan niya lamang ng mahigpit ang beywang ko at binigyan ako ng mumunting mga halik sa aking labi.