All Chapters of โทษทัณฑ์พิพาทใจ: Chapter 181 - Chapter 190

แม้จะเป็นเช่นนั้น ซาบริน่า​ก็​ไม่ได้​สนใจ “เซบาสเตียน คุณจำคืนฝนตกนั้นได้ไหม? คืนที่ฝนตก คุณอยู่ในบ้านที่มืดมิด และคุณถามฉันด้วยท่าทีเย็นชาว่าฉันกำลังขายเรือนร่างของฉันอยู่ใช่ไหม ฉันร้องไห้และฉันก็ปฏิเสธไป คุณยังรู้สึกประหลาดใจและถามฉันด้วยว่านี่เป็นครั้งแรกของฉันรึเปล่า คุณจำได้ใช่ไหม? เซบาสเตียน?”เมื่อถึงจุดนั้น ใบหน้าของซาบริน่าก็แดง เธอไม่สนใจสิ่งอื่นใดแล้ว เธอเพียงต้องการให้เซบาสเตียนรู้ความจริงเท่านั้น เธอไม่สามารถปล่อยให้ลูกของเธอเสียโอกาสที่จะได้รู้จักพ่อของเขา เธอไม่สามารถให้ใครเข้ามาแทนที่เธอได้“พวกตระกูลลินน์… ในตอนนั้นพวกตระกูลลินน์ไม่ได้จะพยายามช่วยคุณเลย พวกเขาต้องการจะฆ่าคุณด้วยซ้ำ พวกเขากังวลว่าถ้าพวกเขาใช้หญิงโสเภณีมาทำเรื่องนี้ พวกเธอจะไม่สามารถเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับได้ ดังนั้น ลินคอล์นจึงไปพบฉันในเรือนจำ ลินคอล์นไม่คาดคิดว่าคุณจะพลิกสถานการณ์แบบนั้นได้ เมื่อเขาเห็นว่าคุณสามารถโต้กลับไปได้ เขาจึงให้ฉันปลอมตัวเป็นลูกสาวของเขา และบอกคุณว่าคนในคืนนั้นคือเซลีน เขาอยากให้คุณติดหนี้บุญคุณตระกูลลินน์ และอยากให้คุณแต่งงานกับเซลีน เซบาสเตียน คุณเป็นคนฉลาดและเด็ดเดี่ยว

“ผู้หญิงที่ไร้ศีลธรรมแบบนี้ ต้องปาไข่เน่าใส่ให้รู้สำนึก!!”“อย่าไปมีเมตตาอะไรกับผู้หญิงแบบนี้เลย นายท่านผู้อาวุโสฟอร์ด การปล่อยให้ผู้หญิงคนนั้นอยู่ใกล้ ๆ ก็รังแต่จะนำความโชคร้ายเข้ามาเท่านั้น!”แขกเหรื่อในงานแต่งงานต่างพากันเรียกร้องออกมา เฮนรี่มองดูซาบริน่าด้วยความโกรธ ซาบริน่ามองเซบาสเตียนด้วยใบหน้าที่มีความหวัง น้ำเสียงของเซบาสเตียนสงบอย่างน่าประหลาดใจ “ซาบริน่า เธอล้ำเส้นเกินไปแล้ว!”น้ำเสียงของเขาทำให้แขกรับเชิญหนาวสั่นไปตามกัน“ฉัน เซบาสเตียน จะแต่งงานเพียงครั้งเดียวในชีวิต ทำไมเธอถึงพยายามทำลายเรื่องนี้ล่ะ? ตอนที่เธอเซ็นสัญญากับฉัน ฉันสัญญาว่าจะให้เงินก้อนโตกับเธอ แต่เธอบอกว่าอะไร เธอบอกว่าเธอมีมิตรภาพที่แท้จริงกับแม่ของฉัน และไม่ได้ทำเรื่องทั้งหมดนั่นเพื่อเงิน แต่ตอนนี้เธอกำลังพยายามที่จะทำลายงานแต่งงานของฉันอีกเหรอ?”เมื่อซาบริน่าเริ่มพูดขึ้น “เซบาสเตียน…”“ไสหัวไป!” เซบาสเตียนก็ตะโกนขึ้นมาทันทีเสียงนั่นดังมากเสียจนทำให้ชายคนหนึ่งที่อยู่ห่างจากตรงนั้นยี่สิบเมตรซึ่งกำลังบันทึกภาพทุกอย่างที่กำลังเกิดขึ้นเกิดอาการสั่นกลัวจนทำกล้องในมือหล่นลงพื้น“ไสหัวไป!” เซบาสเตียนพูดอ

ซาบริน่ารู้สึกได้ถึงความปลอดภัยจากก้นบึ้งของหัวใจเธอไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าในช่วงสองเดือนที่เธออยู่ในเซ้าท์ ซิตี้ เธอได้รู้จักกับเซบาสเตียน ได้รู้จักกับไนเจล และแม้กระทั่งพยายามยืมเงินจากมาร์คัสมาก่อนคนเดียวที่เธอไม่เคยมีปฏิสัมพันธ์ด้วยก็คือเซย์น ทุกครั้งที่เธอเห็นไนเจล เธอจะเห็นเซย์นอยู่กับเขา และทุกครั้งเซย์นก็จะไม่พูดอะไรกับเธอ เพียงแค่จะยิ้มอย่างแผ่วเบาให้เธอเท่านั้น เธอคาดไม่ถึงว่าคนที่จะช่วยเธอไว้ได้ในวันนี้คือเซย์น“ขอบคุณนะคะ นายน้อยสมิธ… ” ซาบริน่าพูดเบา ๆเซย์นปลอบโยนเธอ “เราจะปลอดภัยหลังจากที่เราออกจากเซ้าท์ ซิตี้ได้แล้ว ถ้ามีโอกาส เราก็จะกลับมาอีกในอนาคตได้”ซาบริน่าส่ายศีรษะด้วยความมุ่งมั่น “ฉันจะไม่กลับมาที่เซ้าท์ ซิตี้อีกแล้วค่ะ คน ๆ นั้น ฉันก็จะไม่ไปพบเขาอีกแล้ว ตอนที่เด็กน้อยเกิดมา ฉันจะบอกว่าพ่อของเขาตายไปแล้ว”ลาก่อนเซ้าท์ ซิตี้! ลาก่อนเซบาสเตียน! เซบาสเตียนก็คงไม่อยากเจอเธออีกเช่นกัน ในขณะนั้น เซบาสเตียนคงกำลังจับมือของเซลีนในงานแต่งงาน น้ำตาได้บดบังการมองเห็นของซาบริน่าไปอย่างสิ้นเชิงแล้วในอีกด้านหนึ่ง เซบาสเตียนไม่ได้เดินเข้าไปในห้องโถงจัดงานแต่งงานกับเซลี

“ครับ นายน้อย!” บอดี้การ์ดตอบรับคำสั่งขาของเซลีนสั่นคลอนและเธอเกือบจะล้มลงกับพื้น เหตุผลเดียวที่เธอไม่ล้มลงก็เพราะว่าบอดี้การ์ดที่อยู่ข้างกายช่วยประคองไว้ บอดี้การ์ดของเซบาสเตียนได้รับการฝึกฝนมาเป็นอย่างดี เนื่องจาก เซบาสเตียนสั่งให้พวกเขาดูแลเซลีน และทำให้แน่ใจว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับเด็กในท้องของเซลีน จึงเป็นเรื่องปกติที่บอดี้การ์ดอย่างพวกเขาต้องรับผิดชอบถึงกระนั้น ลินคอล์นและเจดทั้งคู่ต่างก็ล้มพับลงกับพื้น ไร้การตอบสนองจากทั้งสองคนเป็นเวลานาน พวกเขาเพียงแค่เฝ้าดู และตกตะลึงเมื่อเซบาสเตียนเดินจากไป“ไม่นะ…” เจดร้องโหยหวน แล้วก็หมดสติไปในทันทีลินคอล์นจ้องมองภรรยาของตน และบอดี้การ์ดสองคนที่กำลังประคองลูกสาวของเขาอย่างท้อแท้พวกเขาทั้งสามถูกกักขัง และได้รับการปรนนิบัติราวกับอาชญากรหลังจากออกจากห้องโถง เซบาสเตียนเดินมาถึงรถ และคิงส์ตันกำลังรอเขาอยู่ “นายน้อย ซาบริน่าถูกรถบรรทุกชน และตอนนี้ไม่ทราบที่อยู่ของเธอ คนขับก็หนีไปด้วย”เซบาสเตียนตอบไปว่า “เข้าใจแล้ว”“นายน้อย คุณกำลังจะไปไหนตอนนี้?” คิงส์ตันถามด้วยความเป็นห่วงคิงส์ตันพอใจมากที่เซบาสเตียนยกเลิกงานแต่งงาน เขาไม่เคยเห็น

“ใช่สิ!” เจดยิ้มอย่างมีเล่ห์เหลี่ยม “ฉันอยากให้นางซาบริน่ามันตาย ๆ ไปซะ! ถ้ามันตาย เซลีนก็จะมีความสุข! ฉันคาดไม่ถึงเลยว่าจู่ ๆ เซบาสเตียนยกเลิกงานแต่งงานในวินาทีสุดท้ายแบบนี้!”ลินคอล์นมองเจดด้วยสีหน้ามืดมน “ฉันไม่เคยคิดเลยว่าคุณจะเหี้ยมโหดได้ขนาดนี้!”เจดพูดไม่ออกฉับพลัน ลินคอล์นก็มีรอยยิ้มที่ผ่อนคลายบนใบหน้าของเขา “ช่างมันเถอะ ถ้ามันตายก็คือตาย มันน่าจะตายไปตั้งนานแล้ว มันควรจะตายตั้งแต่อยู่ในคุกด้วยซ้ำ หรือไม่มันควรจะตายตอนที่ถูกลักพาตัวไป เคนตันน่าจะฆ่ามันไปเสีย แต่มันก็ยังอยู่รอดมาได้ตั้งเดือนหนึ่ง”เจดมองดูลินคอล์นด้วยความหวัง “การตายของซาบริน่าเป็นก้าวแรก แต่เราจะออกจากสถานการณ์ตอนนี้ได้ยังไงกัน?”“เราจะไม่หนีไปไหนทั้งนั้น!” ลินคอล์นพูด “ตราบใดที่ทำให้เกิดอุบัติเหตุฆ่าเด็กในท้องของเซลีนได้ เราก็สามารถโบ้ยความผิดไปให้บอดี้การ์ดหรือคนรับใช้ก็ได้ ด้วยวิธีนี้ แม้ว่าเซบาสเตียนจะพยายามจับเราไว้ เราก็ไม่เป็นอะไร และอีกอย่างนะ เซลีน ลูกยังคงเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของเขานะ”เจดจับไหล่สามีด้วยความรู้สึกซาบซึ้ง “ที่รัก คุณฉลาดมาก”“พ่อ!” เซลีนร้องออกมาด้วยความโล่งอกพลางมองลินค