All Chapters of โทษทัณฑ์พิพาทใจ: Chapter 1 - Chapter 10

เซบาสเตียนไม่ได้มองหน้าซาบริน่าเลย “เธอได้ยินในสิ่งที่ฉันพูดไปแล้วนี่”ซาบริน่าดึงชายเสื้อผ้าที่สกปรกของเธอเล่น และพูดด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวลไปว่า “คุณคะ นี่เป็นเรื่องตลกที่ไม่ขำเอาเลยนะคะ”เซบาสเตียนเยาะเย้ย และพูดอย่างฉุนเฉียวไปว่า “เธอมีแผนที่จะแต่งงานกับฉันมาตลอดไม่ใช่เหรอ?”สายตาของเซบาสเตียนตัดผ่านไปยังใบหน้าผอมบางของซาบริน่าราวกับมีดโกนอันแหลมคม และจ้องเข้าไปในดวงตาของเธอ ซาบริน่าตัวสั่นและเบือนหน้าหนี กระนั้น เซบาสเตียนบีบคางของเธอเอาไว้และบังคับให้มองมาที่เขาจากนั้นซาบริน่าก็ตระหนักได้ว่าลักษณะต่าง ๆ ที่อยู่ภายใต้ของเงานั่น มีโครงร่างที่เท่และสวยงาม เขาจะต้องเป็นลูกรักของพระเจ้าแน่ ๆ เพราะเขาดูหล่อเหลามาก ยิ่งไปกว่านั้น หนวดเคราสีดำที่อยู่บนสันกรามของเขา ยังแสดงออกถึงความเป็นชายที่แข็งแกร่งอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ชุดสูทของเขาได้รับการตัดเย็บมาอย่างดีและดูหรูหราซาบริน่าสามารถบอกได้เลยว่า ชายคนนี้ต้องเป็นคนที่ไม่ธรรมดามากแน่ ๆ ในทางตรงกันข้าม เธอสวมเสื้อผ้าที่ปกคลุมไปด้วยเชื้อรา ผมที่ยุ่งเหยิง ใบหน้าสกปรก กลิ่นตัวแรง และไม่ได้อาบน้ำมาหลายวันทั้งสองคนกำลังจะไปจดทะเบียน

เซบาสเตียนตามหาซาบริน่ามาหนึ่งเดือนแล้วเมื่อเขาคิดว่าคงตัดสินใจผิดพลาดไป และซาบริน่าไม่ได้มีมลทินหรือมีเรื่องเสื่อมเสียตามรายงานการสืบสวนของเขา เธอก็กลับมาปรากฏตัวเป็นพนักงานเสิร์ฟที่อยู่ด้านนอกห้องนี่ และกำลังทำงานทุ่มเทเป็นพิเศษให้กับเขาเขาประเมินเธอต่ำไปจริง ๆ“ผู้อำนวยการฟอร์ด… นี่มันเรื่องอะไรกัน?” ผู้จัดการร้านอาหารที่มากับเซบาสเตียนตัวสั่น เมื่อมองมาที่เขา“เธอมาอยู่ที่นี่มานานแค่ไหนแล้ว?” เซบาสเตียนมองผู้จัดการอย่างเย็นชา“ดะ… เดือนนึงแล้วครับ” ผู้จัดการตอบกลับอย่างติดขัดหนึ่งเดือน!เมื่อหนีมาจากตระกูลฟอร์ด จริง ๆ และไม่ได้จะพยายามหลบหนี เธอเพียงแค่ต้องการเพิ่มราคาของตัวเธอเองบ้าเอ้ย!ซาบริน่ามองเซบาสเตียนด้วยความขุ่นเคืองและรู้สึกผิดโลกแคบขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย?“ฉันไม่เข้าใจในสิ่งที่คุณพูด ปล่อยฉันนะ! ถ้าไม่ปล่อยฉัน ฉันจะโทรแจ้งตำรวจ” เธอพยายามอย่างหนักที่จะให้ตัวเองหลุดพ้นจากเงื้อมมือของเซบาสเตียน แต่เธอไม่สามารถเคลื่อนไหวได้เลย ซาบริน่าเริ่มเจ็บปวดมากขึ้นจนมีเหงื่อบาง ๆ เริ่มก่อตัวบนหน้าผากของเธอผู้จัดการตำหนิซาบริน่าด้วยความตกใจ “ไลลา ยัง มันจะมากเกินไปแล้

เมื่อออกมาจากศาลากลาง ซาบริน่าก็บอกลาเซบาสเตียน “คุณฟอร์ดคะ หมอไม่อนุญาตให้ไปเยี่ยมในตอนบ่าย ดังนั้น ฉันจะไม่ตามคุณกลับไป พรุ่งนี้เช้าฉันจะไปเยี่ยมป้าเกรซเอง”เธอมีไหวพริบเสมอเมื่อไม่ได้อยู่ต่อหน้าป้าเกรซ เธอก็จะใช้ความคิดริเริ่มเพื่อทำให้ตัวเองห่างเหินออกจากเซบาสเตียน“แล้วแต่เธอ” เซบาสเตียนพูดอย่างเย็นชาและเรียบเฉยซาบริน่าออกจากสถานที่นี้เพียงลำพังในรถ คิงส์ตันถามว่า “นายน้อยเซบาสเตียน คุณไม่กลัวว่าเธอจะหนีเหรอครับ?”เซบาสเตียนเย้ยหยันอย่างดูถูก “หนีเหรอ? ถ้าเธออยากจะหนีจริง ๆ ทำไมเธอถึงทำงานเป็นพนักงานเสิร์ฟในร้านอาหารที่ฉันมักจะไปบ่อย ๆ ล่ะ? ทำไมถึงมาขอยืมเงินกับแม่ของฉันด้วย? เธอหนีไปสองครั้งนั้นก็เพื่อเพิ่มราคาตัวเองก็เท่านั้น”คิงส์ตันตอบไปว่า “จะเป็นอย่างอื่นไปได้ยังไง…”“ออกรถได้” เซบาสเตียนพูดรถขับผ่านซาบริน่าไป แต่เซบาสเตียนไม่แม้แต่จะมองเธอซาบริน่าลากร่างที่เหนื่อยล้าของเธอกลับมายังที่พักของเธอเธอถูกใครบางคนหยุดไว้ เมื่อเธอมาถึงประตูของเธอ “ซาบริน่า! เธอกำลังซ่อนตัวอยู่แถวนี้จริง ๆ เหรอ?”มันคือ เซลีน!เมื่อสองปีที่แล้ว เหตุเกิดจากชีวิตส่วนตัวที่วุ่นวายขอ

เซบาสเตียนตกตะลึงเช่นเดียวกัน เมื่อมองไปยังหญิงสาวตรงหน้าร่างกายของซาบริน่าไร้ซึ่งการปกปิดใด ๆ และผิวของเธอแดงเล็กน้อยหลังจากการอาบน้ำ ผมสั้นและเปียกน้ำกระเซอะกระเซิงดูไม่เป็นทรง และใบหน้าขนาดเท่าฝ่ามือปกคลุมไปด้วยละอองหยดน้ำเซบาสเตียนสามารถเห็นทั้งร่างของเธอได้ในชั่วพริบตาเดียวขณะที่เธอยืนอยู่ตรงหน้า เธอตัวสั่นและม้วนตัวอย่างช่วยไม่ได้เซบาสเตียนไม่ได้ใส่ใจนักเขามีรูปร่างสูงและแข็งแรง มีกล้ามเนื้อที่คมชัด ผิวคล้ำ ไหล่กว้าง และสะโพกแคบ แขนขวาที่แข็งแรงดุจเหล็กกล้าของเขามีรอยแผลเป็นที่น่ากลัวอยู่สองรอย แต่มันเน้นย้ำถึงความโดดเด่นของความเป็นผู้ชาย และการมีอำนาจที่เหนือกว่าอย่างเต็มที่เมื่อซาบริน่าเห็นรอยแผลเป็นของเขา หัวใจของเธอก็หดเล็กเป็นก้อนลูกบอลด้วยความตกใจกลัวอย่างไรก็ตาม เธอก็ยังอายกับการที่เขาเห็นร่างกายเปลือยเปล่าของเธอไปเรียบร้อยแล้ว เธอปิดหน้าด้วยความตกใจ แต่ไม่ว่าเธอจะพยายามปกปิดมันอย่างไร บางส่วนก็ยังมองเห็นได้ เธอเอื้อมมือที่สั่นเทาออกไป เพื่อเอื้อมไปหาเสื้อคลุมอาบน้ำ ขณะที่เธอต้องการจะสวมมัน แต่มือของเธอก็สั่นอย่างบ้าคลั่ง“ฉัน… ฉันคิดว่าคุณจะไม่กลับมา ทำไม…

ซาบริน่าชะงักเธอได้ยินการดูถูกของเซลีน เธออยากจะพุ่งตัวเข้าไปกรีดใบหน้าของเซลีนเสียโฉมอย่างไรก็ตาม เธอไม่สามารถทำอะไรหุนหันพลันแล่นได้หากเธอต้องเคลื่อนไหว การต่อสู้ย่อมรุนแรงอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เธอกลัวว่าเธออาจจะทำร้ายเด็กน้อยในท้องได้เธอหัวเราะและถามไปว่า “เธอสนใจงานประเภทนี้ไหมล่ะ?”“ชิ!” เซลีนยิ้มเย้ยหยัน “ฉันแค่เป็นห่วงสุขภาพของเธอ อย่าติดเชื้อโรคสกปรกมาล่ะ! เธอจะทำให้บ้านของฉันแปดเปื้น และทำให้บรรยากาศแถวนี้เหม็นเน่าไป”“แล้วทำไมถึงชวนฉันมาที่บ้านและยืนยันว่าฉันควรจะอยู่ทานอาหารเย็นด้วย? ฉันคิดว่าเธอสนใจงานประเภทนี้ซะอีก?” ซาบริน่าพูดอย่างใจเย็น แต่ก็เพียงพอที่จะทำให้ครอบครัวลินน์ตายได้ ไม่มีใครสังเกตเห็นว่าในขณะนี้ เซบาสเตียนกำลังจ้องมองซาบริน่าอย่างลึกซึ้งด้วยดวงตาที่เฉียบคมคู่หนึ่งซึ่งฉายรังสีของความเย็นยะเยือกออกมาผ่านไปครู่หนึ่ง เขาก็หยิบกุญแจขึ้นมา ยืนขึ้น และจากไป“เซบาสเตียนที่รัก คุณโกรธ… ” เซลีนวิ่งไล่ตามเขาไป“ถ้าคุณติดต่อกับผู้หญิงประเภทนี้อีก ผมจะชดเชยเงินส่วนหนึ่งให้คุณ และยกเลิกการหมั้นของเรา!” เซบาสเตียนไม่สนใจ และเขาไม่แม้แต่จะหันศีรษะกลับมามอง