บทที่ 184

รถบรรทุกขับผ่านซาบริน่าไปทางขวา และซาบริน่าก็กลิ้งไปข้างถนนจากแรงผลักนั้น ซึ่งข้างทางเป็นหน้าผา

ทันใดนั้น หัวใจของซาบริน่าก็สิ้นหวังอย่างมาก เธอสัมผัสได้ว่าถ้าตกลงไป ไม่เพียงแต่จะสูญเสียลูกน้อยไป แต่เธออาจถึงขั้นเสียชีวิตด้วยซ้ำ แต่ตอนนี้เธอไม่รู้สึกเจ็บปวดเลย เธอรู้สึกว่ามีร่างชายคนหนึ่งโอบกอดเธอเอาไว้

ชายคนนั้นใช้ร่างกายของตัวเองปกป้องซาบริน่า แขนของเขาปกป้องเธอเอาไว้ เมื่อทั้งสองเริ่มกลิ้งลงจากหน้าผา ซาบริน่าร้องด้วยความตกใจ ชายคนนั้นใช้แขนอย่างชำนาญและรวดเร็วคว้าหินที่แหลมคมเอาไว้ มือข้างหนึ่งก็จับซาบริน่าไว้เช่นกัน ทั้งสองคนจึงไม่ตกลงไป

ซาบริน่าอ้าปากค้างด้วยความตกใจ จากนั้นเงยหน้าขึ้นมองและอุทานออกมา “เซย์น คุณเองเหรอ? ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่?”

หน้าผากของเซย์นเต็มไปด้วยเหงื่อและคำพูดของเขาก็ติดขัด “ซาบริน่า ฉันได้ยินจากนายน้อยชอว์ระหว่างทางมาที่นี่ เธอ… เด็กในท้องเป็นลูกของเซบาสเตียนใช่ไหม?”

ซาบริน่าร้องไห้ออกมา “เขา… เขาไม่ต้องการลูกของฉันอีกแล้ว เขาไม่เชื่ออะไรฉันเลยแม้ว่าจะพูดความจริงทุกอย่างออกไปแล้ว เขาบอกบอดี้การ์ดให้กรีดคอตัวเองทิ้งไปซะ ถ้าฉันยังกล้ากลับไปทำลายงานแต่งง