Lahat ng Kabanata ng The Vapid Patient: Kabanata 11 - Kabanata 20

" 'Wag mo na kaming isipin ng kapatid mo, ayos lang kami dito tsaka dapat sarili mo ang isipin mo dahil ikaw ang malalayo sa amin." wika ni mama. Kahit hindi man siya umiiyak ngayon sa harapan ko alam kong nalulungkot rin siya dahil magkakahiwa-hiwalay kaming tatlo.    "Oo nga naman ate atsaka nandito naman ako para bantayan si mama kaya wag ka ng mastress diyan," gatong naman ni Axle na biglang umakbay sa akin.    "Ikaw wag kang puro gala ah! Tumulong ka dito kay mama sa gawaing bahay. Tanda tanda mo na kahit maglaba ng pinaghubaran mo 'di mo magawa," bulyaw ko sa kapatid ko. Marahan naman siyang napakamot ulo dahil totoo ang mga sinabi ko.    "Ate naman aalis ka na nga lang manenermon ka pa,"   

Tulala lang akong napatitig sa kisame ng kwartong tinulugan ko. May sikat na ng araw sa labas ngunit hindi ko parin magawang igalaw ang buo kong katawan tila gusto lamang nitong dumikit sa napakalambot na kama kung nasaan ako ngayon.Ito ang unang araw na nakatulog ako sa ibang lugar at hindi sa aking kinagisnan na kama.    Alas siyete na ng umaga at dahil pinapasweldo ako ay pilit akong bumangon kahit tinatamad talaga ako wala kasi akong tulog. Siyempre sino ba naman ang magiging komportable kaagad na matulog sa ibang lugar? Talo ko pa ang waisted sa nararamdaman kong katamaran.    Bago ako lumabas ng kwarto ay niligpit ko muna ang aking pinaghigaan atsaka tinali ang kurtinang nakasabit sa bintana. Ayon kasi ang turo sa akin ni mama simula palang bata, kapag gigising ay buksan na ang binata para pumasok daw ang biyaya, wala

  Kasalukuyan akong naglalakad papunta sa elevator para bumaba ulit papunta sa opisina ni Director.Hindi ko nga alam kung bakit bawat nakakasalubong kong nurses ay napapatingin sa akin siguro dahil kanina pa ako napapasabunot sa aking sarili akala ata nila baliw na ako.   Sinubukan ko namang umayos sa paglalakad pero hindi ko kasi makalimutan ang nangyari kanina nung tanungin ako ni Rue kung nasaan ang singsing na ibinigay niya. Oo nga naman nasaan? Wala sa akin. Kaya heto ako ngayon kakausapin si Ruther tungkol sa bagay na 'yon.    Pagtunog ng elevator ay dumeretso na kaagad ako papasok sa office ni Director,hindi na ako kumatok pa dahil nagmamadali ako.    "Ikaw pala Angelic," pansin ko ang pagkagulat sakaniyang reaksyon pero hindi iyon halata sa ton

    Wala ako sa sariling sumakay sa elevator at pinindot ang ground-floor na buton para makapunta ulit sa opisina ni Director. Ito na ata ang magiging bagong buhay ko sa ospital na 'to ang mag-akyat baba oras oras.  Nakatitig lang ako sa sarili kong repleksyon sa elevator habang iniisip kung bakit na naman kaya ako pinapatawag.kanina nung pumunta si Chief sa kwarto ay para lang pala ipaalam sa akin na pinapatawag nga ako.  Nung mga oras na 'yon ay sobra akong kinabahan tila isa akong kriminal na nahuli sa akto. At mas lalo pang nakadagdag sa kaba ko ay yung mga mata ni Mrs.Romana na seryoso at sa akin lang talaga nakatuon. Parang nangungusap at nagtatanong kung bakit nakayakap sa akin si Rue.  "Gusto kang makausap ni Ruther," yan ang eksaktong sabi niya akala ko nga ay sasabay pa siya sa akin palabas ng kwarto pero mabuti nalang at hindi dahil hindi ko rin alam paano magpapaliwanag sakaniya.  Siguro kaya a

  Unti nalang ang babanlawan ko pero ang tagal kong matapos yun dahil nakatulala pa ako. Nagdadalawang isip kasi ako kung sasabihin ko ba sakaniya o hindi pero kasi baka kapag sinabi ko ano pang isipin niya.  Bahagya nalang ako pumikit at iniling iling ang ulo para alisin ang bumabagabag sa isipan ko. Tama hindi ko nalang sasabihin, mukhang hindi rin naman kasi siya papayag. Sinimulan ko nang banlawan isa isa ang mga kutsara at tindor nang mapatigil ulit ako.  "Kaya mo naman sasabihin 'yon, Angelic dahil para rin sakaniya 'yon." Mahina kong bulong habang hawak hawak ang tinidor at tinuturo pa yun sa harapan ko na para akong may kausap. Umiling iling naman ako at sumagot. "Eh paano kung iba ang isipin ni Rue?" hindi pagsang-ayon ko at muli nang binanlawan ang tinidor na hawak.  "It's for his own good nga kasi, Angelic atsaka bakit mo ba kaso iniisip ang sasabihin niya? Mamaya 'di nam