All Chapters of The Vapid Patient: Chapter 21 - Chapter 30

  Hanggang ngayon palaisipan pa din sa'kin ang binitawang mga salita na 'yon ni Director, siguro ay concern lang s'ya sa pinsan n'ya dahil baka iniisip n'ya magrereklamo ako, ngunit kahit anong mangyari 'di ako magsusumbong sa pulis dahil naiintindihan ko ang kalagayan ni Rue.  "Sa'yo na lang ulit 'yong pagkaing dadalhin dito ng Aide, Love," wika ni Rue na nakasuksok lang sa sofa dahil nilalamig daw s'ya.   "Hindi p'wedeng 'di ka kumain lalo na ngayong masama ang pakiramdam mo," sagot ko naman habang naglalakad na papalapit sa kan'ya dala-dala ang thermometer.  Nang sandali na akong makalapit sa kan'ya ay binuksan ko na ang thermometer at inipit 'yon sa kili-kili n'ya. Makalipas ang tatlong minuto, tumunog na ang device at pagtingin ko sa resulta, 38.5 °C ang temperatura n'ya.  "Nilalagnat ka na," saad ko. Kaninang alas siyete kasi ay sinat pa lang ang nararanasan n'ya ngayon ay tumaas na ang temperatura n'ya. 

  Kasalukuyan akong napapakamot sa ulo habang nakatayo sa harapan ng motor at paminsan-minsan ay inaayos at pinapagpagan ang aking napaka gandang gown sa sobrang inip. Ano ba! Mahuhuli na ako sa party namin. Sayang lang 'tong renta ng gown at pagpapa-make-up ko kung ma-li-late rin lang pala ako.  "Pa naman! Tara na, mali-late na ako! Closing remarks na lang maabutan ko!" sigaw ko kay papa na kanina pa nag-aayos ng sarili, kala mo talaga kasama sa party. Ako lang naman ang binigyan ng invitation bakit parang tinalo n'ya pa ang magiging prince charming ko mamaya?  Napaikot na lang ako ng mata nang makita ko si papa na nagmamadali na palabas ng bahay.  "Prinsesang prinsesa talaga dating ng anak ko ah! Ang ganda-ga

Kakatapos ko lang maghilamos at mag-ayos ng kama, napansin kong wala na rin si Rue sa tinulugan n'ya kaya dali-dali akong lumabas ng kwarto, maaga pa kaya nakaramdam ako ng kaba dahil baka may nangyari sa kaniya. Paglabas ko ay nahagilap naman s'ya kaagad ng mata ko na nakahiga sa sofa habang balot na balot ng kumot. Nakahinga ako ng maluwag dahil nasa sala lang pala s'ya. Agad akong lumapit sa kaniya at hinawakan ang kan'yang noo. Bahagya naman s'yang napadilat dahil do'n. Mainit pa din s'ya indikasyon na may lagnat pa din s'ya.  "Nagugutom ka na ba? Gusto mo magluto ako o antayin na lang natin 'yong Aide magdala ng pagkain?" marahan kong tanong. Umiling-iling naman s'ya.  "Rue, hindi pwedeng hindi ka na naman kakain, paano ka gagaling n'yan? Kailangan mong magpalaka

Agad akong napabalikwas sa pagkakahiga nang magising ako dahil sa mahinang pagyugyog sa 'kin. Nang maidilat ko ang mata ko si Rue ang bumungad sa 'kin. Hindi ko alam pero agad akong napalayo sa kaniya dahil sa takot.  "Love..." tawag n'ya sa 'kin na halatang nag-aalala. Hinawakan n'ya ang magkabilang balikat ko para pakalmahin ako.  "L-lumayo ka!" sigaw ko na labis n'yang ikinagulat. Kaagad akong napahawak sa leeg ko na pilit hinahabol ang paghinga. Pakiramdam ko totoo ang panaginip na 'yon, pakiramdam ko totoo akong sinakal ang hindi ko lang inaasahan, si Rue ang may gawa no'n.  "L-love?" nagtataka n'yang tanong dahil sa kakaibang kinilos ko. "Love anong nangyayari sayo? Nanaginip ka ba ng masama?" Kitang-kita ko sa nga mata n'ya ang pag-aalala kaya unti-unti na lang

His face was only a few inches closer to mine and I could almost feel his breathing but I could feel the pounding of my chest more.  I cannot move. I don't know if it's right for me to turn a blind eye at this time, all I know is, he's going to kiss me and my mind and heart also want that. "I want to kiss you right now." Nanuot sa buo kong pagkatao ang malumanay at malamig n'yang boses na tila humihingi ng permiso mula sa 'kin. Ilang segundo lang ang lumipas ay otomatiko na lang akong napatango sa hindi ko malaman na dahilan.  I felt he gently touch my chin until he slowly lifted it so that we were on the same level. Amoy na amoy ko ang bango ng kan'yang hininga. Hindi ko alam na ganito pala ang feeling kapag makikipag-kiss, nakakakaba and at the same time nakakakakilig.&n