LOGINShare
Kabanata 16
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56"Grabe dalawang araw palang kitang hindi nakakausap pero feeling ko isang taon na, wala ka bang chika diyan? "
Nandito ako ngayon sa office namin dati ni Fei bumaba ako dito sandali dahil nagpapahinga na sa kwarto niya si Rue kaya sinamantala ko ang oras para makausap sandali ang bestfriend ko.
Umayos ako sa pagkakaupo iniharap sakaniya ang upuang gamit ko ngayon. "Marami pero sisimulan ko na," huminto ako sandali dahil nagsalita siya.
"Aba, gusto ko yan!" excited niyang sabi at umayos rin sa pagkakaupo.
"Diba nakwento ko na sayo na parang may mali, parang may nililihim sina Mrs. Romana tungkol sa pagkamatay ni Aivy? " huminto ulit ako at tinitigan siya sa mga mata.
&nb
Related chapters
The Vapid Patient Kabanata 17
Wala ako sa sariling sumakay sa elevator at pinindot ang ground-floor na buton para makapunta ulit sa opisina ni Director. Ito na ata ang magiging bagong buhay ko sa ospital na 'to ang mag-akyat baba oras oras. Nakatitig lang ako sa sarili kong repleksyon sa elevator habang iniisip kung bakit na naman kaya ako pinapatawag.kanina nung pumunta si Chief sa kwarto ay para lang pala ipaalam sa akin na pinapatawag nga ako. Nung mga oras na 'yon ay sobra akong kinabahan tila isa akong kriminal na nahuli sa akto. At mas lalo pang nakadagdag sa kaba ko ay yung mga mata ni Mrs.Romana na seryoso at sa akin lang talaga nakatuon. Parang nangungusap at nagtatanong kung bakit nakayakap sa akin si Rue. "Gusto kang makausap ni Ruther," yan ang eksaktong sabi niya akala ko nga ay sasabay pa siya sa akin palabas ng kwarto pero mabuti nalang at hindi dahil hindi ko rin alam paano magpapaliwanag sakaniya. Siguro kaya a
The Vapid Patient Kabanata 18
Nakita ko ang madiin niyang pagpikit. Bakit? Ginawa ko naman ang sabi niya ang tawagin ko siya sa pangalan niya don't tell me mali pagkakabigkas ko ng pangalan niya? "B-bakit po Rut--" "Shh!" agad niya akong pinatigil at sinenyasan na manahimik nalang kaya hindi na ako muling umimik nanatili nalang ang mata ko sakaniya. "How old are you?" mabilis niyang tanong na parang naiinis pa. Nag-aalangan naman tuloy akong sumagot pero pinilit ko ang sarili. "26 po," tugon ko. "27 minus 26?" tanong niya ulit. Nangunot naman na doon ang noo ko dahil hindi naman ako nainform na may math lesson palang magaganap dito. "1 po," muling sagot ko. "Good. Isang taon lang ang agwat natin kaya pwede ba... " sandali siyang huminto at ipinikit ang mga mata bago huminga ng malalim.Ilang segundo lang pagdilat niya ay nagsalita na ulit siya "kaya pwede ba wag ka ng gumamit ng 'po'? Ang sagwa pakinggan na tuwing sa
The Vapid Patient Kabanata 19
Unti nalang ang babanlawan ko pero ang tagal kong matapos yun dahil nakatulala pa ako. Nagdadalawang isip kasi ako kung sasabihin ko ba sakaniya o hindi pero kasi baka kapag sinabi ko ano pang isipin niya. Bahagya nalang ako pumikit at iniling iling ang ulo para alisin ang bumabagabag sa isipan ko. Tama hindi ko nalang sasabihin, mukhang hindi rin naman kasi siya papayag. Sinimulan ko nang banlawan isa isa ang mga kutsara at tindor nang mapatigil ulit ako. "Kaya mo naman sasabihin 'yon, Angelic dahil para rin sakaniya 'yon." Mahina kong bulong habang hawak hawak ang tinidor at tinuturo pa yun sa harapan ko na para akong may kausap. Umiling iling naman ako at sumagot. "Eh paano kung iba ang isipin ni Rue?" hindi pagsang-ayon ko at muli nang binanlawan ang tinidor na hawak. "It's for his own good nga kasi, Angelic atsaka bakit mo ba kaso iniisip ang sasabihin niya? Mamaya 'di nam
The Vapid Patient Kabanata 20
Habang nakatulala sa kisame nahuli ko na lang ang sariling nakangiti kaya kaagad ko iyong binawi. Napahinga nalang ako ng malalim at ipinikit na ang mga mata para subukang makatulog. Kinabukasan,maaga akong nagising gusto ko pa sana matulog dahil pakiramdam ko antok pa ako at kulang pa sa tulog ngunit ayaw na makisama ng mata ko kaya dahan-dahan nalang ako bumangon upang maghilamos at pagkatapos ay lumabas na ako ng kwarto dahil magluluto na ako ng almusal.Tinignan ko sandali si Rue bago isara ang pinto, mukhang nananaginip siya, 5:42 am palang kasi ng umaga. Pagkarating ko sa kusina ay nagtimpla muna ako ng kape at umupo para magmuni-muni at mag-isip narin ng lulutuin para sa almusal. Sa aking pagmumuni-muni bigla kong naalala ang kinukwento ni Fei dati na may mga nurses at psychologist na napapagod kay Rue dahil sa hirap nito alagaan. Hindi ko alam kung paano sila napagod dahil base naman sa naranasan at
The Vapid Patient Kabanata 21
Hanggang ngayon palaisipan pa din sa'kin ang binitawang mga salita na 'yon ni Director, siguro ay concern lang s'ya sa pinsan n'ya dahil baka iniisip n'ya magrereklamo ako, ngunit kahit anong mangyari 'di ako magsusumbong sa pulis dahil naiintindihan ko ang kalagayan ni Rue. "Sa'yo na lang ulit 'yong pagkaing dadalhin dito ng Aide, Love," wika ni Rue na nakasuksok lang sa sofa dahil nilalamig daw s'ya. "Hindi p'wedeng 'di ka kumain lalo na ngayong masama ang pakiramdam mo," sagot ko naman habang naglalakad na papalapit sa kan'ya dala-dala ang thermometer. Nang sandali na akong makalapit sa kan'ya ay binuksan ko na ang thermometer at inipit 'yon sa kili-kili n'ya. Makalipas ang tatlong minuto, tumunog na ang device at pagtingin ko sa resulta, 38.5 °C ang temperatura n'ya. "Nilalagnat ka na," saad ko. Kaninang alas siyete kasi ay sinat pa lang ang nararanasan n'ya ngayon ay tumaas na ang temperatura n'ya.
The Vapid Patient Kabanata 22
"Nasa'n si Aivy?! Hindi ikaw si Aivy!" malakas n'yang sigaw habang nakatutok sa 'kin ang razor na parang kutsilyo ang hawak-hawak n'ya. Mabilis akong napaatras at napalayo nang bigla n'yang iwasiwas sa ere ang razor. Hindi ako tinamaan no'n pero hindi ko alam sa sarili ko kung bakit hindi pa rin ako umaalis sa pagkakatayo ko dito sa pwesto ko gayong may tyansa na masaktan na naman ako ni Rue. "Rue… " 'Yan na lang ang tangi kong nasambit habang tulala akong nakatingin sa kan'ya. "Damn!" inis n'yang bulalas. At 'yon ang oras para lapitan na s'ya dahil alam kong na-realize n'ya na ang nangyari. Habang dahan-dahan akong papalapit sa kan'ya ay pinakalma ko rin ang sarili ko dahil hindi magkamayaw sa pagtibok ang puso ko. Kinakabahan ako. Naiinis ako sa sarili ko at sinisisi ko rin 'to dahil kung no'ng una pa lang 'di ko na ibinigay sa kan'ya ang razor 'di naman mangyayari 'to. "Rue," muli kong wi
The Vapid Patient Kabanata 23
Kasalukuyan akong napapakamot sa ulo habang nakatayo sa harapan ng motor at paminsan-minsan ay inaayos at pinapagpagan ang aking napaka gandang gown sa sobrang inip. Ano ba! Mahuhuli na ako sa party namin. Sayang lang 'tong renta ng gown at pagpapa-make-up ko kung ma-li-late rin lang pala ako. "Pa naman! Tara na, mali-late na ako! Closing remarks na lang maabutan ko!" sigaw ko kay papa na kanina pa nag-aayos ng sarili, kala mo talaga kasama sa party. Ako lang naman ang binigyan ng invitation bakit parang tinalo n'ya pa ang magiging prince charming ko mamaya? Napaikot na lang ako ng mata nang makita ko si papa na nagmamadali na palabas ng bahay. "Prinsesang prinsesa talaga dating ng anak ko ah! Ang ganda-ga
The Vapid Patient Kabanata 24
"Oy Angelic, inaaya ka magsayaw," sa pagkakataong 'yon, gulat akong napatingala sa lalaking nasa bandang gilid ko lang. Sino ang lalaki na 'to? Senior ko kaya s'ya o ka-year level ngunit ibang section lang? Nakakasalubong ko kaya s'ya sa hallway? Napuno nang katanungan ang aking isip dahil hindi ko inaakalang may mag-aaya sa 'kin sumayaw. He is tall, husky voice and his body is so damn beautifully shaped making him looked very hot also his scent makes every woman attract. Inabot ko ang kamay ko sa kaniya at inalalayan n'ya naman ako papunta sa gitna ng mga nagsasayawang magkapareha. Saktong paglibot ko ng aking mata nakita ko na nakatingin sa 'kin si Fei sa 'di kalayuan habang malapad na nakangiti, umiling-iling lang ako bago inangat ang mga mata sa lalaking nasa harapan ko. Nagkasalubong ang aming mata hanggang sa parehas
Latest chapter
The Vapid Patient HER POV
HER POV"When I met him, to be honest nawe-weirduhan ako sa kaniya. He's kinda funny pero 'yong mga jokes niya walang sense hahaha! He likes to ask so many question to the point na parang imbestigador na siya like what's my favorite color, number, music, movies it's like an autograph book na sinasagutan natin noong mga bata pa tayo, ganun siya. And akala ko childish siya dahil sa pagiging ganun niya akala ko late nagdevelop yung utak niya but when I got to know him more deeply, my first impression was untrue. He is really a matured man. He has a lot of words of wisdom. Matututo ka sa kaniya, kung ano 'yong paniniwala niya sobrang hypnotic ng mga sinasabi niya kaya minsan talo eh whenever we had a fight or argument haha! Siguro nga ginayuma niya ako gamit yung mga salita niya kaya kami na ngayon haha!"Nagtawanan ang mga tao, nilingon ko naman siya at ang sama na ng tingin niya sa akin hahaha! ang ganda ganda ng mga sinabi niya tungk
The Vapid Patient HIS POV
HIS POV"When I met her, that was the moment I told to myself "I already found my better half" while looking at her from afar. She just simply brushing her hair using her fingers and I just couldn't help myself from staring at her for a minute or two. That moment I want to approach her and say "Hey beautiful girl, can I get in into your world?" I don't care if I became weird or corny here but that's just how I met her. She got all of my attention without even trying or giving an effort. And from that moment until here today, I've never seen nothing like her. "Narinig ko ang hiyawan ng mga tao matapos kong magkwento.Napatingin ako sa babaeng pinakamamahal ko at nakangiti lang siyang pinagmamasdan ang mga tao na natutuwa sa kwento ko. Hanggang ngayon hindi ko pa rin mapigilang hindi mapatitig sa kaniya. Kulang na kulang pa ang mata ko para lang ma-capture lahat ng kagandahan niya.Never kong hinilin
The Vapid Patient Epilogue
Kabanata 62 "Sino o may gusto ka bang maging kamukha?" Kalmadong tanong sa akin ni Doc. Umiling iling naman ako at bahagyang ngumiti. "Ikaw na ang bahala, basta ang gusto ko lang ay hindi na ako makikilala nina Rue. Gusto ko na maging malaya," tugon ko na ikinatango tango naman ni Kiyoshi. Iniharap niya sa akin ang computer screen kung saan nandoon ang mukha ko at mga adjustment na gagawin niya. He explained it very well, even the procedures. Tumango ako matapos niyang nagpaliwanag. Napangiti ako sa kaniya dahil hindi ko alam na ito pala ang propesyon niya. I judge him easily dahil akala ko madaldal lang talaga siya na tao. Bigla kong
The Vapid Patient Kabanata 61
"Ako."Kitang kita ko sa mata ni Pierre ang pagkagulat. Hindi kaagad siya nakapagsalita matapos kong sabihin na ako ang magpaparetoke.Oo ako. Ito na lang ang nakikita kong paraan para matapos na ang lahat ng ito. Hindi ako papayag na ako ang masisisi sa krimeng sila naman talaga ang gumawa. Oo mayaman sila kaya kayang kaya nilang takpan lahat ng bahong pwedeng lumabas tungkol sakanila pero paano naman akong mahirap lang?Hindi ko kayang pagbayaran ang krimeng hindi ko ginawa. Alam kong kahit anong tago ang gawin ko hindi ako makakawala sa kanila kaya ito na lang ang tangi kong naiisip. At oo aware rin ako na mahal ang magparetoke pero ako na ang bahalang makipag usap. Im not going to use my Profession to manipulate, hypnotize o ano makikipag usap ako bilang pasyente."B-bakit mo naman naisipang magparetoke?" Nagugulahang tanong ni Pierre."May natanggap akong text
The Vapid Patient Kabanata 60
“Oo dahil pakiramdam ko may utang na loob ako sayo.”Sakto namang red light kaya nakahinto lahat ng sasakyan. Napatingin siya sa akin.“Utang na loob? Dahil ako yung humabol sa lalaki?” nagtataka niyang tanong. Tumango naman ako. Nakita kong nawala ang ngiti niya sa labi na kanina pa naguhit doon.“Alam mo habang tumatanda ako natutunan kong h’wag humingi ng kapalit sa mga bagay na binigay ko o ginawa ko kasi ginawa ko ‘yon ng bukal sa loob at walang hinihintay na kapalit. Hindi ko sinasabing wag kang tumanaw ng utang na loob pero lagi mo rin iisipin na hindi lahat ng tao humihingi ng kapalit. Hindi masamang suklian ang kabutihang ginawa nila sayo pero para bayaran sila eh gagawa ka rin ng mabuti sa kanila pero labag naman sa loob, edi sana hindi mo na lang ginawa. Where’s the sincerity there?”Nagulat ako dahil bigla siyang sumeryoso. Prankster ba ‘tong lalaki na ‘to? Joker? O baka may mul
The Vapid Patient Kabanata 59
Kahit mainit nag abang na lang ako ng dadaang taxi baka meron naman, sadyang hindi ko lang natyempuhan na may mga pasahero ring nag aabang.Inabot na ako ng limang minuto sa pag-aantay hanggang sa may humintong puting kotse sa tapat ko. Kulay taxi naman sana siya pero malinis ang kotse at walang kung anong sulat. Private car yata ito.Nag-abang ako sa pagbaba niya ng bintana.Again, nagulat na naman ako sa kung sino ang sakay ng kotseng nasa harapan ko.Napapikit pikit ako dahil baka kamukha lang pero parang siya talaga. Pinagmasdan ko ang loob ng kotse at mukhang ito nga ang nasakyan ko kanina.Hindi ko namalayang nakalabas na pala siya ng kotse at pinagbuksan na ako ng pinto. Napatingin ako sa kaniya.“Hindi magandang nabibilad, lalo na ang babaeng katulad mo.” Nanatili lang ang titig ko sa kaniya hanggang sa ngumiti siya na parang close na close kami.Bakit siya nandito? Hindi ba siya umalis nung binababa niya ako sa ta
The Vapid Patient Kabanata 58
Napatingin ako sa mga mata niya, tila nangungusap ‘yon pero hindi ko mabasa kung ano ba talaga ang gusto niyang ipahiwatig kanina pa bago kami pumunta dito.Nakatitig lang siya sa akin at hindi nagsasalita.Napangiti ako ng mapait sa kaniya bago magsalita. “H’wag ka mag-alala, atleast you saved, Cheska.” Wika ko at dahan-dahan nang inalis ang kamay niya sa palapulsuhan ko. Ayaw niya pa sana akong bitawan pero ako na mismo ang nagpumilit na bumitaw. Alam ko naman na gusto niya na rin mahawakan si Cheska para maramdaman niyang safe na talaga ang babaeng mahal niya.Pagkabitaw niya sa akin ay napatingin ako kay Cheska. I can see pain on her eyes but not just on her eyes but also physically. Magulo ang buhok niya at may sugat siya sa gilid ng labi. Kung hindi ako nagkakamali maaaring nagpumiglas siya kanina kaya siya nasaktan.Napahinga ako ng malalim at napapikit sandali. I’m also in deepest pain right now pero sino ang nandito
The Vapid Patient Kabanata 57
“Siya na mismo ang nagsabi, may mapupuntahan pa siya so what’s the point of accepting her? I don’t want to be an option again.”Natahimik naman ako bigla sa isinagot niya. Tama naman siya pero what if nasabi lang ‘yon ni Cheska dahil napahiya na s’ya?She just wants to escape the embarrassment.Pumasok na ng tuluyan si Pierre sa kusina at dumeretso sa sa pagkuha ng baso para magtimpla ng kape.Nagpapalakas naman ako ngayon ng loob kung paano ko ba sasabihin kay Pierre na uuwi na ako.Akmang magsasalita na sana ako nang unahan niya na naman ako.“Bago kita ihatid, mag-almusal muna tayo,” he said in a cold tone.Napapikit naman ako. Ikakagalit niya ba kung magpapaalam na ako ngayon?“’Here,” aniya. Pagkatingin ko ay tinimplahan niya na rin pala ako. Hindi ko napansing dalawang baso pala ang kinuha niya.May lamesa naman dito sa kusina kaya doon ko na lang pi
The Vapid Patient Kabanata 56
Nakaramdam ako ng bahagyang pag galaw sa tabi ko kaya naalimpungatan na rin ako kaso gagalaw pa lang sana ako eh nakaramdam na ako ng matinding pagsakit ng ibaba ko. Napangiwi ako at dahan-dahan na lang idinilat ang mga mata.Biglang bumalik lahat sa ala-ala ko ang nangyari kagabi. Mariin ko kaagad isinara ang mata at umiling-iling ako para alisin ‘yon sa isip ko pero the more na inaalis ko the more na naaalala ko lahat. Hindi ko akalaing magagawa ko ‘yon, magagawa namin at ito naman akong si tanga na pumayag.Akala ko mga lalaki lang ang hindi makakaiwas sa tukso pero ako rin pala. I tried to refuse pero hindi ko alam kung bakit nagkaroon ng sariling isip ang buo kong katawan kagabi.Nang kumalma na ako at ang isip ko, sinuyod ko na ang buong sahig gamit ang mata ko para hanapin ang mga damit ko. “Gotcha,” bulong ko sa sarili nang makita ang mga yon malapit sa pintuan.Dahan dahan akong gumalaw at dahan dahan ko ring hinihila ang
