All Chapters of พ่ายรักคุณสามี: Chapter 81 - Chapter 90

บรรดาสาว ๆ ผู้โด่งดังแห่งเมืองไห่เฉิงทั้งหมดต่างพากันมองไปที่ประตูทางเข้าบานใหญ่ของร้านบาร์ 1949 ลู่หานถิงมาจริง ๆ ด้วย!คืนนี้ลู่หานถิงสวมเสื้อเชิ้ตและกางเกงขายาวสีดำ เสื้อผ้าราคาแพงที่ทักทอด้วยมือถูกรีดจนเรียบไม่มีรอยยับแม้แต่น้อย เขาเดินบนพรมแดงอย่างเชื่องช้า ใบหน้าของเขามีความเย่อหยิ่งและสง่างามโดดเด่น รวมถึงลักษณะนิสัยที่ชอบแปลกแยกดูเย็นชาและไม่สนใจใครจากนั้นกู้เยี่ยจิ่นและฮั่วซีเจ๋อก็เดินตามเข้ามา สามหนุ่มยืนอยู่ตรงนั้นโดยที่ไม่รู้ว่าพวกเขากำลังคุยอะไรกันบ้าง การรวมตัวของตระกูลลู่ ตระกูลกู้ และตระกูลฮั่วทั้งสามตระกูลที่ร่ำรวยและทรงอิทธิพลที่สุดในเมืองไห่เฉิงได้ดึงดูดทุกสายตาที่อยู่ภายในห้องโถงร้านบาร์แห่งนี้อย่าง “กวาดเรียบ” มาตั้งแต่ต้น“ว้าว ประธานลู่หล่อมากเลยอ่า”บรรดาสาว ๆ ผู้โด่งดังแห่งเมืองไห่เฉิงมองดูใบหน้าที่หล่อเหลาของลู่หานถิงอย่างเว้าวอน แต่เนื่องจากเขากำลังคุยอยู่กับกู้เยี่ยจิ่นและฮั่วซีเจ๋อ พวกเธอจึงมองเห็นใบหน้าของชายหนุ่มได้เพียงครึ่งเดียว และเห็นเพียงแสงนีออนประกายระยิบระยับที่สาดส่องความงามของแสงหลากสีไปบนครึ่งหน้าหล่อเหลาของลู่หานถิงบรรดาสาว ๆ ผู้โด่งดั

เยี่ยหลิงมาเข้าห้องน้ำ แล้วใช้น้ำเย็นตบ ๆ ไปที่ใบหน้าเล็กของเธอ จากนั้นจึงเดินออกมาเมื่อเดินไปตามทางเดินใหญ่ก็มีลูกเศรษฐีคนหนึ่งเดินเข้ามาหาเธอจากด้านหน้า สองตาของเขาคนนั้นมองตรงไปที่เยี่ยหลิง “เยี่ยคนสวย นี่คุณกลับมาที่เมืองไห่เฉิงแล้วจริง ๆ เหรอเนี่ย?”สายตาของเขามองไปที่เยี่ยหลิงอย่างหื่นกระหาย ตอนที่เธอไป เธออายุได้ 18 ปี ยังไม่ทันได้เติบโตสวยสะพรั่ง แต่สองปีที่ผ่านมานี้เธอกลับสวยสะพรั่งราวกับดอกกุหลาบ ดวงตาสดใสเย้ายวนคู่นั้นรับกับเครื่องหน้าทั้ง 5 ส่วนบนใบหน้าเป็นอย่างดี ไล่ลงมายังริมฝีปากสีแดงอวบอิ่มสวยสดด้านล่างที่เปล่งอานุภาพดึงดูดทรมานใจชาย ลูกเศรษฐีมองรูปลักษณ์ที่สวยที่หาได้ยากโดยกำเนิดของเยี่ยหลิงที่แม้แต่สื่อต่างประเทศต่างก็ชื่นชมอย่างไม่ขาดปาก ชุดกระโปรงรัดรูปสีแดงเบอร์กันดี้ขับผิวขาวผ่องสุขภาพดีของเธอได้เป็นอย่างดี ผมลอนสีน้ำตาลเข้มปรกสยายไปบนไหล่ของเธอ“เยี่ยคนสวย สองปีมานี้คุณกลายเป็นดาราชื่อดังไปแล้ว พวกเราอยากจะเจอคุณก็ทำได้เพียงดูบนทีวี ในเมื่อวันนี้มันบังเอิญขนาดนี้แล้ว อย่างนั้นผมขอเชิญคุณดื่มสักแก้วนะครับ” ลูกเศรษฐียิ้มพูดอย่างร้ายกาจเยี่ยหลิงยืนนิ่งอยู่กั

เยี่ยหลิงได้ 2 แต้ม และตอนนี้ทุกคนก็คึกคักเป็นอย่างมากที่จะรอดูความสนุกตรงหน้าต้องเข้าใจก่อนว่าเยี่ยหลิงคือสาวงามอันดับหนึ่งแห่งเมืองไห่เฉิง เธอเป็นจุดสนใจของผู้คนมาตั้งแต่เด็กจนโต และตอนนี้ยังเป็นถึงหนึ่งในสี่นักแสดงหญิงดาวรุ่งที่กำลังมาแรง มีผู้ชายไม่รู้กี่คนที่ใฝ่ฝันถึงเธอ การที่เธอมาร่วมเล่นเกมจริงหรือกล้าก็ต้องเป็นสิ่งที่น่าสนใจมากอยู่แล้วคุณชายคนนี้ชอบเยี่ยหลิงมานานแล้ว เขาเปลี่ยนแฟนสาวไวราวกับเปลี่ยนเสื้อผ้า แต่แฟนสาวของเขาแต่ละคนนั้นหาได้มาจากการนำรูปถ่ายของเยี่ยหลิงไปเทียบตอนนี้เขาถามเยี่ยหลิงอย่างร้อนรนเนื่องจากรอเวลานี้มานาน“ซุนเฉา ถึงแม้ว่านี่จะเป็นเกมจริงหรือกล้า แต่คำถามนี้ของนายมันแรงไปไหม?” มีบางคนหัวเราะโห่ขึ้นมาคุณชายซุนเฉามองไปที่ใบหน้าเล็กที่งดงามจับใจของเยี่ยหลิงอย่างหื่นกาม “เยี่ยคนสวย แต่เมื่อครู่นี้พวกเราก็ตกลงกันชัดเจนแล้วนะว่าต้องทำตามกติกาเกม ดังนั้นคุณต้องตอบความจริงเรื่องนี้นะ”“ซุนเฉา นายนี่มันแย่จริง ๆ เลย ฮ่าฮ่าฮ่า”พวกผู้ชายที่อยู่บนโต๊ะไพ่โห่ร้องขึ้นมา พวกเขากำลังรอฟังคำตอบของเยี่ยหลิงอยู่เซี่ยเหยียนเหยียนและฮั่วเสวียนมองไปยังเยี่ยหลิงที่

กู้เยี่ยจิ่นเงยหน้าขึ้นมอง เยี่ยหลิงยืนอยู่ตรงราวบันไดแกะสลัก เธอเพิ่งอาบน้ำเสร็จ ผมหยักสีน้ำตาลเข้มเปียกชื้นสยายอยู่บนไหล่ที่เนียนนุ่ม และบนตัวของเธอก็สวมเสื้อเชิ้ตสีขาวของเขา เสื้อเชิ้ตสีขาวของผู้ชายดูตัวใหญ่มากเมื่ออยู่บนตัวเธอ แต่ยิ่งทําให้หญิงสาวดูมีส่วนเว้าส่วนโค้งอย่างน่าดึงดูด ชายเสื้อลอยอยู่เหนือหัวเข่าของเธอ เผยให้เห็นสองขาขาวที่เรียวสวยของเธอ ทั้งตัวของเธอตอนนี้เหมือนกับกําลังถ่ายภาพเซ็ตของเสื้อเชิ้ตผู้ชายอยู่กู้เยี่ยจิ่นขมวดคิ้วคมเล็กน้อย “เปลี่ยนเสื้อพี่เสร็จแล้วก็กลับเข้าห้องไป พี่โทรไปให้เลขาส่งเสื้อผ้ามาให้แล้ว”เยี่ยหลิงมองดูเขาจากมุมสูง “ก็แค่ชุดนอนชุดหนึ่ง พี่นี่ชอบจู้จี้ ฉันถึงไม่อยากจะอยู่กับพี่ไง” กู้เยี่ยจิ่นเม้มริมฝีปากบางเล็กน้อย จากนั้นจึงก้าวขายาวขึ้นบันไดไป เขาดึงข้อมือขาวผ่องของเยี่ยหลิงแล้วพาเธอเข้าไปในห้องทันทีเขาเปิดตู้เสื้อผ้าและหยิบกางเกงลำลองขายาวสีดําจากด้านใน แล้วโยนมันลงบนเตียง “ไม่เปลี่ยนก็ได้ งั้นใส่กางเกงซะ”เยี่ยหลิงมองเขาอย่างไม่เข้าใจเหตุผล “พี่บ้าไปแล้วเหรอ พี่ให้ฉันใส่กางเกงผู้ชายยาวขนาดนี้ ฉันจะใส่ได้ยังไง ใส่แล้วน่าเกลียดมาก ฉ

ทันทีที่เธอเข้ามาในบ้านตระกูลกู้ เธอจะได้ยินเสียงการทะเลาะวิวาทที่ไม่จบสิ้นระหว่างคุณลุงกู้กับคุณป้ากู้อยู่ตลอด คุณป้ากู้มักจะด่าว่าแม่ของเธออยู่เสมอว่าแม่ของเธอเป็นนางจิ้งจอกดาวยั่ว เป็นนางแพศยาหน้าไม่อายสวมเขาให้พ่อกับคุณลุงกู้และคนอื่น ๆ อีกมากมาย...หลังจากนั้นคุณป้ากู้ก็เริ่มด่าทอเธอว่าเธอเป็นนางเด็กตัวดี นางเด็กแพศยา เป็นสินค้าชิ้นหนึ่งเหมือนกันกับแม่ของเธอ... เธอเคยเห็นคุณลุงกู้ตบคุณป้ากู้ด้วยฝ่ามือที่ตบเข้าไปที่หน้าของคุณป้ากู้อย่างแรงจนทำให้คุณป้ากู้ล้มลงมาจากรถเข็นและร่วงลงไปกองกับพื้น เธอมองคุณป้ากู้ที่หยิ่งผยอง คุณป้ากู้ทั้งหัวเราะทั้งร้องไห้ราวกับคนบ้า น่าสมเพช และก็...น่าสงสาร...เยี่ยหลิงค่อย ๆ เติบโตขึ้นและเริ่มเข้าใจคําพูดของคุณป้ากู้ว่าแม่ของเธอนอกใจคุณลุงกู้ และการนอกใจในครั้งนั้นได้พรากชีวิตคนสองคนไป ทําให้ขาทั้งสองของคุณป้ากู้พิการ และพี่ชายแท้ ๆ ของเธอก็หายตัวไป เธอกลายเป็นเด็กกําพร้า ทุกคนต่างจมอยู่กับความเจ็บปวด ไม่แปลกใจเลยที่หลังจากเกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์ในครั้งนั้น ญาติพี่น้องและเพื่อน ๆ ของพ่อต่างมองเธอด้วยสายตาที่เปลี่ยนไปและไม่ได้ให้ความช่วยเหลือใด ๆ