All Chapters of Sorella Series: Celestine's Sorrowful Heart: Chapter 1 - Chapter 10

SORELLA SERIES: Celestine's Sorrowful Heartby Carmela BeaufortKabanata 1Tulak-tulak pababa ni Celestine ang kaniyang maleta na naglalaman ng lahat ng damit at gamit na dadalhin niya sa pupuntahang bahay na pagtatrabahuhan sa Maynila.Umiiyak na nilapitan siya ng kaniyang bunsong kapatid na si Mila upang yakapin. Ramdam niyang wala itong balak na paalisin siya. Nanginginig ang buong katawan nito marahil pinipigilan ang sariling paluin siya. Natural na iyon dito na mamalo sa tuwing naiinis subalit hindi nito magawa ngayon marahil natatakot na magalit siya at hindi na maisipan pang bumalik."Ate, sigurado ka na po bang aalis?" garalgal ang boses na tanong nito."Hindi ba, sinabi ko ng sigurado na 'ko? Tumawag na rin ang amo ko na magpunta na ako ro'n. Saka natanggap ko na rin ang pera na pamasahe na gagamitin ko," paliwanag niya.Nagsimulang mag-init ang sulok ng kani

Kabanata III MABIGAT ang buong katawan ni Celes nang idilat niya ang mga mata at bumungad ang mukha ng lalaki wala sa hinuha niyang muling makikita. Teka, bakit napakalapit ng mukha nito sa kanya kulang na lang ay magdikit ang mga labi nilang dalawa? Napabalikwas tuloy siya ng bangon at dali-daling lumayo rito. Agad niyang inilibot ang paningin sa buong lugar kung nasaan siya ngayon. "Nasaan ako?" agad na tanong niya. Hindi pamilyar sa kanya ang lugar. Nagsimulang magpanic siya. Muling binalingan niya ang lalaki kung hindi siya nagkakamali ay Joseph ang pangalan nito base sa pakilala nito noong una silang nagkita. "I saw you unconscious in the middle of the road so I brought you in the hospital," sagot nito. May kung ano'ng inabot ito sa kanya. Natuon ang atensyon niya sa cell phone na nasa kamay. "Tinawagan ko na ang number ng kapatid mo na nakaregister sa contact l

Kabanata VLAKAS ng loob ni Celes sabihin sa sariling hindi niya type si Joseph. Pero kung maglaway siya ngayon habang pinapanood itong maglakad patungo sa direksyon niya. Parang sa isang iglap ay kinain niya rin ang lahat ng sinabi noong nagdaang gabi. Hindi lang pala gwapo ang binata, total package din ito. Tall, charismatic and yummy. Parang gusto na rin niya tuloy na makisigaw ng ‘oppa, saranghae’ na kanina pa bukambibig ng kaibigang Sabel noong lumabas ng sasakyan ang bisita nila.Teka, ang buong akala niya ay lalabas lang silang dalawa. Bakit may bitbit din itong bulaklak?Para yatang mali ang dinig niya kagabi. Mamanhikan yata ito sa amo niyang si Liz.Bago pa siyang umasa na siya ang pakay ng binata at para sa kanya ang bulaklak. Gumilid at binigyan niya ng daan ito para makapasok sa loob.Napansin niyang sinundan siya ng tingin ng kaibigan. Sinenyasan niya rin itong umalis sa gitna ng pinto dahil daraan doon ang bisita.

Kabanata 7KAKAIN lang si Celes sa labas kasama si Joseph. Walang label. Higit sa lahat hindi sila nagde-date, masyado lang talagang exaggerated ang kaibigan niyang si Sabel kaya kung ano-ano na ang mga ideyang pumasok sa isip niyon. Gusto na rin niyang linawin ang anomang namumuo sa pagitan nila ng binata dahil imposibleng may gusto ito sa kanya at siya rin para rito. Kaya habang sikat pa ang araw maputol na ang kung ano mang malabong ugnayan na mayroon sila.Nakaayos na siya. Pinahiram na naman siya ng maayos na dress ng pobreng kaibigan na kahit inis siya roon ay nagawa niyang isantabi para lang tulungan siyang makapamili ng maayos na maisusuot. Ayaw naman niyang magmukhang katulong kapag kasama siya ng binata.Napag-isip-isip niyang bumili na rin ng mga damit lalo na sa mga ganoong lakad. Hindi kasi 'yon kahit kailan sumagi sa isip niya noon, para kasi sa kanya luho na kung maituturing na makapagsuot siya ng mga magagarang damit. Ngunit sa huli mahalaga pa r

SA WAKAS natunton ni Celes ang tinutukoy na mansyon kung saan huling nakita ang kapatid niyang si Mila. Madilim na niyon at halos ang mga poste na lamang ng ilaw na nakapalibot sa buong bakuran ang nagsisilbing liwanag. Nakatayo lamang siya sa labas niyon habang tinatanaw ang loob niyon. Mukha namang maayos na malaking bahay 'yon, wala naman siyang ibang nararamdaman na kahit na ano'ng negatibo mula roon. Nang silipin niya kung ano'ng oras na ay saka lamang niya napagtanto ang oras na alanuewebe na ng gabi. Alangan na siyang magdoorbell pa subalit mas matimbang kaysa sa hiya niya ang sumigaw siya at tawagin ang kapatid. Kaya lamang ilang minuto na ang nagdaan ngunit walang kapatid niya ang lumabas maging tao mula sa loob niyon. "Mila!" muling sigaw niya. Hindi siya aalis sa lugar na 'yon hangga't wala siyang kapatid na nakikitang lumalabas. Kung sa lugar na 'to huling nakita ang bunso niyang kapatid walang dudang maaaring naroon lamang