Home / YA / TEEN / Fight For Love (Gabriel & Jenny) / Kabanata 1 - Kabanata 10

Lahat ng Kabanata ng Fight For Love (Gabriel & Jenny): Kabanata 1 - Kabanata 10

22 Kabanata

PROLOGUE

"Ma, Pa. Gusto ko na po siyang pakasalan." Napatayo sa kinauupuan ang nasabing magulang dahil sa sinabi at hindi makapaniwala ang itsura ng mga ito. "Anak, baka naman nagpapadalos-dalos ka lang ng desisyon mo?" "Ma, bente singko na ako at alam ko na ang ginagawa ko. At isa pa anim na buwan na siyang buntis, alam niyo na naman na nagmamahalan kami kahit alam kong tutol kayo sa relasyon namin. Ma, pa. Mahal na mahal ko po si, Carmela." Hindi nagsalita ang ginang at nanatiling nakatingin na tila ba may iniisip ito. "Bueno, sige papayag kami ng ama mo. Pero saka na 'yang kasal na 'yan kapag nakapanganak na siya. Mas magandang magpakasal kung hindi malaki ang tiyan ng babae na 'yan." "Ma, Carmela ang pangalan niya." "Ok, Carmela. Naiintindihan mo ba ako? Saka na kayo magpapakasal maliwanag ba?" Seryosong wika nito sa anak. "Bakit kailangan pa na manganak siya at doon pa kami magpapakasal? Maaari na naman ngayon at--" "Sinabi ko na at kung mapilit ka baka hindi mo magustuhan ang gag
Magbasa pa

CHAPTER 1

AN: Hello po sa inyong lahat at sa lahat ng mga magbabasa nito maraming salamat po.----------7 years later...."Nako wala na ho dito sila sir at Ma'am Melinda nasa states na po sila simula ng mamayapa ang asawa ni Ma'am Melinda." "Babalik pa po ba sila? Kailangan ko makita ang anak ko." Naiiyak na wika ko sa guard pero umiling lang ito."Carmela, hoy!""Ha? B-Bakit?" Nagulantang na sagot ko at takang-takang napatingin kay Joselyn."Bakit? Eh kanina ka pa tulala diyan eh. Huwag mo sabihin na iniisip mo na naman si Gregory?" Nakataas ang kilay na wika ni, Joselyn."H-Hindi, ang anak ko ang naalala ko. Kaarawana niya ngayon at malaki na siya dahil pitong taon na simula magkahiwalay kami. Ganon ko na rin katagal na hindi nakikita ang anak ko, hanggang ngayon ay hindi pa rin matan
Magbasa pa

CHAPTER 2

AN: Salamat po sa mga nagbabasa nito alam ko na magugustuhan at paiiyakin ko kayo sa story na 'to. At magmamahal kayong muli😍-----------11 years later...."Anak pasensya ka na ah kung kinakailangan nating lumipat agad-agad, pati school na papasukan mo 'ay bago ulit.""Ma, ok lang sa akin. Saka wala naman pong problema ang dali lang maghanap ng bagong University. Maghahanap rin po ako ng bagong scholar ship na rin para makapagpatuloy sa pag-aaral." Nakangiting sabi ko kay mama at niyakap niya ako."Salamat anak, hayaan mo tutulungan kita sa lahat.""Naglalambingan na naman kayo diyan sama naman ako."Tumawa kami ni mama pagpasok ni Tita Joselyn at sumama na yumakap sa amin ni mama. Sobrang saya ko dahil sa kanila nagkaroon ako ng totoong pamilya, kahit pa alam ko naman na hindi ako tunay na anak ni Mam
Magbasa pa

CHAPTER 3

AN: Salamat po sa mga nagbabasa nito sana'y hanggang sa dulo ay nandiyan kayo. Love you all guys! 😘-------------Gutom na gutom ako pagtapos ng klase dahil sa kakahanap sa unang subject ko at room. Nakakahiya pa ang nangyari kanina dahil nagkamali ako ng pinuntahan. Napabuntong hininga ako habang kinakain ang sundwich na ginagawa ni mama para sana almusal ko pero binaon ko na lang dahil gusto kong pumasok ng maaga.Naubos ko na ang pagkain ko at uminom na ako ng tubig na binili ko lang dito dahil sa nakalimutan ko magdala. Kinuha ko ang libro ko sa mga pagluluto dahil paborito ko talaga ito basahin para dagdag kaalaman sa pagluluto. Pangarap ko kasi maging magaling na chef kahit na hindi sa buong mundo.Napangiti ako sa naisip ko kaya HRM ang kurso ko at major ko 'ay foodtech. Tahimik na nagbabasa ako ng mapansin ko sa gilid ng mata ko ang paparating na grupo.
Magbasa pa

CHAPTER 4

 "Gabriel, nag-away ba kayo ni Trixie?"Napaangat ang mukha ko dahil sa tanong ni lola, kasalukuyang kumakain ako ng breakfast. Binaba ko ang hawak ko na tinidor at tiningnan si Lola."Hindi kami nag-away ni Trixie, misunderstanding lang po. But don't worry, aayusin ko po ito." Sagot ko at sinabayan ko ng pagtayo dahil nawalan ako ng ganang kumain."Tama lang 'yang gagawin mo, Gabriel. Alam mo naman kung gaano ka niya kamahal at kilala mo na siya dahil sabay kayong lumaki simula bata pa. Siya lang ang babae na gusto ko para sa'yo."Hindi na ako sumagot sa sinabi ni Lola nagpatuloy na ako palabas ng pinto papunta sa parking area. Alam ko naman 'yon simula nagkaisip ako na si Trixie lang ang para sa akin at 'yon ang ilalagay ko sa isip ko lagi, kailangan kong alisin sa isip ko ang babae na 'yun.Seryosong nagmamaneho ako at malapit na rin ako makarating sa University.
Magbasa pa

CHAPTER 5

AN: Salamat po sa mga nagbabasa nito sana'y masiyahan kayo sa bawat chapter na mababasa niyo.----------"OH MY GOSH! I CAN'T BELIEVE THIS!""Alam mo masiyado kang over reacting, Janine.""Why? You see, alam mo 'yung kung sino pa 'yung kinaiinisan mo at pinagseselosa--""Can you please shut your mouth!?" Inis na sambit ko dahil sa nakakairitang mga sinasabi nila. Natahimik naman sila bigla dahil sa matalim na tingin ko sa kanilang dalawa."Sorry na, Trixie. Kasi naman eh, i feel you lang. Bakit kasi siya pa ang napunta sa section natin? Mas lalong masisira ang araw mo sa kaniya." Wika ni, Janine."Yeah, you're right Janine. And i feel something sa babae na 'yon." Nakasimangot na sabi ni, Diana.Tahimik na malalim na napapaisip ako habang narito kami sa cafe, dahil mamaya pa ang next clas
Magbasa pa

CHAPTER 6

AN: Salamat po sa mga nag-aabang nito sanay huwag kayong magsawa. 👌 love you all guys! 😍----------"Bakit ba kahit saan ako magpunta nakikita kita?" Seryoso na tanong ko habang nakatingin sa kanya na parang naiilang na tingnan ako. Dahil hangga dito sa coffee shop ni Gerson 'ay makikita ko siya."Sa-Saan ba ang c.r dito?"Napatingin lang ako sa kanya pagtayo niya at sumenyas si Gerson kung saan banda. Agad na tumayo ito, naiwan kaming dalawa."Is it called, Tadhana?"Napatingin ako kay Gerson na nakangiti ng nakakaloko."Well, sa tingin ko naman hindi dahil may Trixie ka na." Sambit pa niya na natatawa."Bakit kaya hindi mo na lang ako ikuha ng maiinom ko rin?" Sabi ko dahil hindi ko gusto ang maloko niyang ngiti."Yeah, sure. Ikaw pa ba?" Halaklak na sagot nito at tinawag ang
Magbasa pa

CHAPTER 7

AN: Salamat po ulit sa mga nagbabasa nito sanay dumami pa ang mga magbabasa nito dahil itong story na ito ay paborito ko ngayon. ☺ i want to feel in love more 😍------------"Gab, we need to talk later. I'll come to your place, after this." Kaswal na sabi ko ng makitang tumayo na siya dahil kakatapos lang klase at kami na lang ang naiwan dito."Ok. Mauna na ako sa inyo." Paalam nito at lumabas na."Oh my gosh, so what now? Trixie Fontanilla?" Nakaangat ang kilay na sabi ni, Janine."Huwag mong sasabihin wala kang gagawin? Hindi ganyan ang pagkakakilala namin sa'yo." Wika naman ni, Diana."Gabriel is only mine, put in you're mine. For that girl, sisiguraduhin kong aalis siya dito." Seryosong sabi ko at nagkatinginan silang dalawa."But i think, may maganda akong naisip." Nakangiting sabi ni, Diana.
Magbasa pa

CHAPTER 8

AN: Tingnan natin kung hanggang saan ang ka-malditihan ni Trixie. ☺ salamat pala sa mga nagbabasa nito at sanay mabasa ng iba. 👌---------Marahas na sinalya ko si Trixie sa sopa matapos ko siyang hatakin papunta dito sa pribadong lugar ko. Tinitigan ko siya na hindi makapaniwala sa kaniyang ginawa."So, what now? Nagagalit ka sa akin? Tell me, Gab." Wika nito.Nakatingin lang ako sa kanya at hindi ko alam kung anong mga salita ang dapat kong bitiwan."Tell me, Gabriel. Huwag mo sabihin na nagagalit ka sa ginawa ko kanina? But you see. Dahil sa babae na 'yon nadadamay ka sa mga ginagawa ni, Jacob.""No, but is it really you. Trixie?" Mahinang wika ko at tiningnan ko siya ng puno ng dissappointment."What? So, are you hate me? How dare you? I'm your girlfriend--""But it doesn't mean na kailangan
Magbasa pa

CHAPTER 9

AN: Salamat po pala sa mga nag-aabang ng update ko sana'y nagustuhan niyo ito. Comment lang po kayo para mas lalo akong ganahan mag-update. ☺----------Hindi ako mapakali dahil hindi ko pa rin nakikita si Gabriel at para na akong nababaliw sa kakaisip sa kanya.No, Gabriel. Don't do this to me! What hell are you now!? Sigaw ng isipan ko at nakita ko si Arthur kasama si Akihiro, masayang nag-uusap sila habang naglalakad at alam ko namang puro kalokohan lang ang pinag-uusapan nila. Huminto ako sa harapan nila na kinatigil nila at napatingin sa akin."Ikaw pala, Trixie." Nakangiting bati ni, Arthur."Where's Gabriel?" Tanong ko sa kanila at nagkatinginan sila."Akala ko magkasama kayo at--""Don't you think, itatanong ko ba kung kasama ko siya? Stupid!" Inis na sabi ko at napakamot sa ulo
Magbasa pa
PREV
123
DMCA.com Protection Status