AN: Salamat po ulit sa mga nagbabasa nito sanay dumami pa ang mga magbabasa nito dahil itong story na ito ay paborito ko ngayon. ☺ i want to feel in love more 😍
------------
"Gab, we need to talk later. I'll come to your place, after this." Kaswal na sabi ko ng makitang tumayo na siya dahil kakatapos lang klase at kami na lang ang naiwan dito.
"Ok. Mauna na ako sa inyo." Paalam nito at lumabas na.
"Oh my gosh, so what now? Trixie Fontanilla?" Nakaangat ang kilay na sabi ni, Janine.
"Huwag mong sasabihin wala kang gagawin? Hindi ganyan ang pagkakakilala namin sa'yo." Wika naman ni, Diana.
"Gabriel is only mine, put in you're mine. For that girl, sisiguraduhin kong aalis siya dito." Seryosong sabi ko at nagkatinginan silang dalawa.
"But i think, may maganda akong naisip." Nakangiting sabi ni, Diana.
AN: Tingnan natin kung hanggang saan ang ka-malditihan ni Trixie. ☺ salamat pala sa mga nagbabasa nito at sanay mabasa ng iba. 👌---------Marahas na sinalya ko si Trixie sa sopa matapos ko siyang hatakin papunta dito sa pribadong lugar ko. Tinitigan ko siya na hindi makapaniwala sa kaniyang ginawa."So, what now? Nagagalit ka sa akin? Tell me, Gab." Wika nito.Nakatingin lang ako sa kanya at hindi ko alam kung anong mga salita ang dapat kong bitiwan."Tell me, Gabriel. Huwag mo sabihin na nagagalit ka sa ginawa ko kanina? But you see. Dahil sa babae na 'yon nadadamay ka sa mga ginagawa ni, Jacob.""No, but is it really you. Trixie?" Mahinang wika ko at tiningnan ko siya ng puno ng dissappointment."What? So, are you hate me? How dare you? I'm your girlfriend--""But it doesn't mean na kailangan
AN: Salamat po pala sa mga nag-aabang ng update ko sana'y nagustuhan niyo ito. Comment lang po kayo para mas lalo akong ganahan mag-update. ☺----------Hindi ako mapakali dahil hindi ko pa rin nakikita si Gabriel at para na akong nababaliw sa kakaisip sa kanya.No, Gabriel. Don't do this to me! What hell are you now!? Sigaw ng isipan ko at nakita ko si Arthur kasama si Akihiro, masayang nag-uusap sila habang naglalakad at alam ko namang puro kalokohan lang ang pinag-uusapan nila. Huminto ako sa harapan nila na kinatigil nila at napatingin sa akin."Ikaw pala, Trixie." Nakangiting bati ni, Arthur."Where's Gabriel?" Tanong ko sa kanila at nagkatinginan sila."Akala ko magkasama kayo at--""Don't you think, itatanong ko ba kung kasama ko siya? Stupid!" Inis na sabi ko at napakamot sa ulo
AN: Salamat po sa ulit sa mga nagbabasa at nag aabang nito. Love you all guys! 😘----------"Ano 'tong nabalitaan ko na naghiwalay na kayo ni, Trixie?"Kunot noong tiningnan ko ang lola ko dahil sa sinabi niya at alam ko kung bakit niya ito nalaman dahil kay, Trixie."Siya ang nakipaghiwalay sa akin." Walang ganang sagot ko at napatayo ako."Pero sumangayon ka naman, nahihibang ka na ba? Iiwan mo na lang basta ang babaeng kasama mo simula bata ka pa lang? Dahil lang diyan sa walang kuwentang babae--""Tumigil na kayo!" Napalakas ang sagot ko dahil sa sinabi niya tungkol kay, Jenny."At marunong ka ng sumagot sa akin? Kung ano man kahibangan na 'yang nasa isip mo puputulin ko na 'yan. Uuwi ka ngayon 'din!" Mariin na wika niya."No." Sagot ko at nakipagtitigan ako sa kanya."What?
AN: Good evening po may time si author kaya nakakapagsulat agad-agad. 😂 salamat pala sa inyong mga masisipag kong readers. 👌-----------Masaya akong nagpunta dito sa University na pinapasukan ni Jenny para abangan ito dahil may nagbalak kami ni Jocelyn dahil birthday niya na bukas. Dahil ayaw naman niyang mag-celebrate sa araw ng kaarawan niya naisipan na kumain na lang kami sa labas ngayon. Syempre iba pa rin 'yung bukas, dahil mahal na mahal namin siya ni Jocelyn."Sandali lang Carmela tumatawag ang jowa ko." Nangingiting sabi ni Jocelyn. Napangiti na lang ako dito sa sinabi niyang jowa niya.Naglalakad ako ay natanawan ko na may muntik ng masagasaan ng kotse at laking gulat ko na si Jenny ito. Agad na lumapit ako dahil bumaba 'yung sakay ng kotse at nilapitan agad siya, hindi ko makita kung mukha nito dahil sa nakatalikod siya."Jenny." Taw
AN: Masaya ako dahil nagustuhan niyo ang story na 'to. Kaya maraming salamat sa inyo. 👌😘-----------"Hindi kayo puwede magdala ng kotse kasi maliliit lang ang daan doon sa amin. At isa pa baka mamaya may masamang gawin sa mga kotse niyo mamahalin pa naman." Sabi ko sa kanila dahil nandito na kami sa labas ng coffee shop."Walang problema, Jenny. Mag-commute tayo." Sagot agad ni sir Gerson."Tama siya, sandali saan ba talaga tayo pupunta?" Nagtataka na tanong ng kaibigan ni Gabriel. "May mga chicks ba doon, Gab?"Napatawa naman ako ganon rin si Gabriel at Sir dahil sa sinabi ng kaibigan ni, Gabriel."Loko ka talaga, birthday rin ni Jenny. Kaya pupunta tayo sa kanila nagluto raw mama niya." Wika ni Gabriel."Happy birthday pala, Jenny. Sandali, birthday mo rin wala bang selebrasyon?" Tanong pa ng isa.
AN: Pasensya na po sa matagal na paghihintay, dahil na rin sa tao na 'yon nakapag-update ako. Salamat po alam mo kung sino ka. 😘 Ginawa ko na po dalawa update ko. -----------Tahimik na nakaupo ako dito sa loob ng kusina habang nakasilip si Jocelyn sa labas doon sa mga bisita ni Jenny."Napakagwapo na bata noh? Ang tangkad pa, bagay na bagay sila ni Jenny."Natigilan naman si Jocelyn ng makita ako na tahimik lang dahil malalim talaga ang iniisip ko ngayon. Simula marinig ko ang pangalan na Gabriel may kung ano akong naramdaman, lalo na ng masilayan ko ang mukha nito. Pakiramdam ko muli kong nakita ang kabataan ni Gregory kay Gabriel."Hindi ko alam kung tama ba ang hinala ko, pero sobrang lakas ng tibok ng puso ko. Sinasabi ng puso't isipan ko siya 'yon." Mangiyak-ngiyak na sabi ko na pinagtaka ni, Jocelyn."Anong sinasabi mo?"
AN: Salamat po pala sa mga nag-aabang sa story na ito at sa mga comments niyo. Love you all guys! 😘------------Habang nakahiga hindi pa rin mawala ang ngiti sa labi ko dahil para sa akin ito ang pinakamasayang birthday na nangyari. Nakangiti lang ako habang yakap ang maliit na unan at nakatingin sa kisame."Bakit hindi ka pa natutulog? Maaga pasok mo bukas, sandali bakit parang ang saya mo ata?" Mapanuksong sabi ni mama Carmela na hinawi ng kaunti ang kurtina na nagsisilbing takip dito sa pinto ko sa kuwarto.Napabangon ako at hiyang-hiya dahil sa nakita ni mama na nakangiti ako na parang timang."Hindi lang po ako makatulog agad, kasi..." Bitin ko sa sasabihin ko dahil hindi ko rin alam kung dahil saan at hindi pa ako makatulog."Si, Gabriel ba?"Namilog ang mata ko at paiwas na yumuko ako dahil naginit ang m
AN: So, pasensya na mahabang paghihintay po. 😘 sanay nakakapaghintay pa rin kayo at salamat po sa inyong lahat. ----------"Oh, anak. Bakit parang ang lalim ata ng iniisip mo diyan?"Napalingon ako kay mama na umupo sa tabi ko, nakaupo kasi ako dito sa may kusina at nakapangalumbaba habang hawak ang inbetasyon para sa magaganap na masquerade party."Ano ba 'yang hawak mo at para kang problemado diyan?" Nakangiting sabi pa ni mama dahil hindi ako nagsasalita."Ma, kailangan ba talaga pumunta ako sa ganito?" Malungkot na tanong ko kay mama at pinakita sa kanya ang imbetasyon."Ano ba ito? Aa... Party pala ito sa school niyo, bakit hindi ka pumunta? Magandang maranasan mo ang ganyan dahil kasama sa ating buhay." Nakangiting sabi ni mama."Pero ma kasi, basta parang kasi hindi ako bagay sa mga ganon at para bang hi
Ayoko mang isipin pero nalulungkot ako na hindi ko nakita si Jenny, tahimik na nakaupo habang tahimik rin si mama sa tabi ko. Naalala ko naman bigla ang number ni Jenny, agad na kinuntak ko ang number niya. Napalingon si mama sa akin."Naiwan ni Jenny ang cellphone niya."Nanghihinang binaba ko ang phone ko at napatingin ako sa labas ng bintana. Naramdaman ko ang paghawak ni mama sa kamay ko."Alam kong tulad mo 'ay nag-aalala rin ako kay Jenny, para ko na rin siyang anak. Pitong taon pa lang si Jenny ng mapunta siya sa akin."Nakatingin ako kay mama at tahimik na nakikinig sa kanya."Si Jenny ang naging dahilan kung bakit kahit paano napawi ang pangungulila ko sa'yo anak. Kaya hindi rin ako mapalagay na hindi ko alam kung nasaan na siya."Inakbayan ko si mama at nilapit ng husto sa akin, damang-dama ko ang pagmamahal niya kay Jenny."Kanino ba tayo maaaring magtanong para mahanap natin siya?"
AN: Pasensya na po at natagalan ang pag-update. Nagpapasalamat po ako sa lahat ng mga sumusuporta sa akin. Love you all guys! ❤---------Masaya ako habang pabalik na ng mansiyon sakay ng kotse ni papa. Pinilit ko na ilabas na ako ngayon mismo sa hospital dahil naiinip na ako at gusto ko ng makita si mama ngayon pati na si, Jenny."Sigurado ka ba Gabriel maayos na ang pakiramdam mo?"Napalingon ako kay papa at nakangiting tumango."Huwag na sana ulit 'yon gagawin." Seryoso na wika ni papa."Oo pa, pasensiya na." Sagot ko at muling natahimik na kami ni papa habang tinatahak niya ang daan papunta kung saan nakatira si mama at Jenny.Paghinto pa lang ng kotse ay agad na bumaba na ako at halos takbuhin ko ang daanan upang makarating agad sa bahay nila. Naabutan ko na bukas ang pinto kaya pumasok na agad ako,
AN: Pasensya na po at natagalan may mga inaasikaso po ako for personal reason. Sana'y maunawaan niyo ako, ngunit salamat sa mga naghihintay pa rin. -----------"Madam, nakausap ko na po ang taong pinahahanap niyo at tinapalan ko na siya ng pera para gawin ang pinagagawa ko. Tinanggap naman agad ng babae."Napangiti ako dahil sa sinabi ng inutusan ko at talaga namang hindi na ako makapaghintay."Bueno, ito ang bayad mo. Siguraduhin mo na walang bulilyaso 'yan kung hindi malilintikan ka sa akin." Nakataas ang kilay na wika ko sa kanya."Oo naman madam, sige ho salamat at tawagan niyo na lang ako kung may kailangan pa kayo." Sabi nito at tuluyan ng lumabas.Ngayon mapaghihiwalay ko na kayo Gabriel at Jenny. Isusunod ko ang Carmela na 'yan dahil alam kong sa mga oras na ito alam na ni Gabriel na ang tunay na mama niya 'ay si Car
AN: Isang malamig na panahon sa ating lahat. Sa inyo rin ba malamig? Pati tubig? Yung tipong kailangan mo mag-init ng tubig? 😂 Good day guys! Miss you all! 😘-------------Paikot-ikot ako dito sa labas ng emergency room at hindi ko alam kung tatayo ba ako o uupo dahil sa sobrang pag-aalala sa anak.GabrielNapapikit ako ng mariin at sinubukan na huminahon. Matapos umalis nila Gabriel kasama ang mga kaibigan niya sa mansyon hindi ko inaasahan ang biglang pagtawag ni Gerson ang inaanak ko sa nangyari sa anak ko. Tahimik na nakayuko ako habang ang cellphone ng tumunog ito. Pangalan ni mama ang nasa screen, sinagot ko ito ngunit hindi ako nagsalita."Greg, nasaan na ang apo. Ano ang nangyari? Sabihin mo sa akin madali ka.""This is what you want ma? Ang mangyari ito sa kaisa-isa mo na apo? Alam ko may pagkululang rin ako s
AN: Pasensya na po na busy si author. Merry christmas pala and happy new year na rin po sa inyong lahat. Keep safe everytime. 👌😘-----------"Sa tingin mo ba iyang ginagawa mo ay pagbibigyan kita sa gusto mo? Never, Gabriel. Kung gusto mo mamatay sa gutom then die, huwag mo ako takutin.""Ayos lang sa inyo na mamatay ako sa ganitong paraan?" May pagdaramdam na sagot ko sa kanya at bahagyang natigilan siya.Tatlong araw na akong hindi kumakain at kahit gutom na gutom na ako hindi ko kinain ang mga pagkain na dinadala sa akin. Dahil hindi ko maunawaan kung bakit ginagawa ito sa akin ng sarili kong lola na halos naging ina sa akin sa maraming taon."You know what? I don't understand you. I love Jenny, what is the reason that you hate her? Wala siyang ginagawang masama." Sagot ko pa at tumayo siya mula sa pagkakaupo dito sa higaan ko.
AN: Here's my another update enjoy reading guys kahit naiinis kayo sa eksena na ito.-----------Tulala ako at hindi makagalaw tinanggal niya na rin ang maskara niya at umingay lalo dito. Hindi ako nagkamali na siya si, Trixie."This hairbond, is fake!"Nanlaki ang mata ko ng hablutin niya ang suot ko na hairband kaya lumaylay ang ilang hibla ng buhok ko. Pigil ang luha ko dahil ayokong umiyak sa harapan nilang lahat."Oh my gosh! Is it really you, Jenny. Napakaambisyosa mo talaga, inagaw mo na nga sa kanya si Gabriel pati ba naman ang gown ni, Trixie? My god!"Napailing ako sa sinabi ng kaibigan ni Trixie sa akin, gusto kong ipagtanggol ang sarili ko pero hindi ko alam kung paano. At hindi ko na napigilan pa ang mga sumunod na ginawa ni Trixie, pinaghahablot niya ang mga design sa suot ko."This!? Huh! All of th
AN: So, pasensya na mahabang paghihintay po. 😘 sanay nakakapaghintay pa rin kayo at salamat po sa inyong lahat. ----------"Oh, anak. Bakit parang ang lalim ata ng iniisip mo diyan?"Napalingon ako kay mama na umupo sa tabi ko, nakaupo kasi ako dito sa may kusina at nakapangalumbaba habang hawak ang inbetasyon para sa magaganap na masquerade party."Ano ba 'yang hawak mo at para kang problemado diyan?" Nakangiting sabi pa ni mama dahil hindi ako nagsasalita."Ma, kailangan ba talaga pumunta ako sa ganito?" Malungkot na tanong ko kay mama at pinakita sa kanya ang imbetasyon."Ano ba ito? Aa... Party pala ito sa school niyo, bakit hindi ka pumunta? Magandang maranasan mo ang ganyan dahil kasama sa ating buhay." Nakangiting sabi ni mama."Pero ma kasi, basta parang kasi hindi ako bagay sa mga ganon at para bang hi
AN: Salamat po pala sa mga nag-aabang sa story na ito at sa mga comments niyo. Love you all guys! 😘------------Habang nakahiga hindi pa rin mawala ang ngiti sa labi ko dahil para sa akin ito ang pinakamasayang birthday na nangyari. Nakangiti lang ako habang yakap ang maliit na unan at nakatingin sa kisame."Bakit hindi ka pa natutulog? Maaga pasok mo bukas, sandali bakit parang ang saya mo ata?" Mapanuksong sabi ni mama Carmela na hinawi ng kaunti ang kurtina na nagsisilbing takip dito sa pinto ko sa kuwarto.Napabangon ako at hiyang-hiya dahil sa nakita ni mama na nakangiti ako na parang timang."Hindi lang po ako makatulog agad, kasi..." Bitin ko sa sasabihin ko dahil hindi ko rin alam kung dahil saan at hindi pa ako makatulog."Si, Gabriel ba?"Namilog ang mata ko at paiwas na yumuko ako dahil naginit ang m
AN: Pasensya na po sa matagal na paghihintay, dahil na rin sa tao na 'yon nakapag-update ako. Salamat po alam mo kung sino ka. 😘 Ginawa ko na po dalawa update ko. -----------Tahimik na nakaupo ako dito sa loob ng kusina habang nakasilip si Jocelyn sa labas doon sa mga bisita ni Jenny."Napakagwapo na bata noh? Ang tangkad pa, bagay na bagay sila ni Jenny."Natigilan naman si Jocelyn ng makita ako na tahimik lang dahil malalim talaga ang iniisip ko ngayon. Simula marinig ko ang pangalan na Gabriel may kung ano akong naramdaman, lalo na ng masilayan ko ang mukha nito. Pakiramdam ko muli kong nakita ang kabataan ni Gregory kay Gabriel."Hindi ko alam kung tama ba ang hinala ko, pero sobrang lakas ng tibok ng puso ko. Sinasabi ng puso't isipan ko siya 'yon." Mangiyak-ngiyak na sabi ko na pinagtaka ni, Jocelyn."Anong sinasabi mo?"