บททั้งหมดของ คุณชาย แห่ง ประตูมังกร: บทที่ 751 - บทที่ 760

การที่รอดพ้นจากความตาย เป็นเรื่องที่ทำให้ทุกคนต่างดีใจกันมาก ตอนที่เผชิญหน้ากับห่ากระสุนจากหน่วยลับเมื่อครู่ ทุกคนตั้งแต่ชูจงเทียนไปจนถึงผู้ใต้บังคับบัญชาของเขา ต่างรู้สึกว่าพวกตนจะต้องตายอย่างแน่นอน แต่หลี่โม่กลับใช้ภาพตรงหน้าบอกพวกเขาว่าวีรบุรุษคือใคร เมื่อลูกน้องของชูจงเทียนเห็นหลี่โม่เดินเข้ามา ก็ต่างโค้งคำนับให้กับหลี่โม่ด้วยความเคารพเพื่อแสดงความขอบคุณจากใจต่อหลี่โม่ กู้หยุนหลานวิ่งเข้าไปในอ้อมแขนของหลี่โม่ มือทั้งสองข้างกอดเอวของหลี่โม่ไว้แน่น เธอเขย่งเท้าเงยหน้า ริมฝีปากแดงประทับจูบลงบนริมฝีปากของหลี่โม่ ชีวิตที่เหลือรอดหลังผ่านภัยพิบัติทำให้กู้หยุนหลานไม่สนใจเรื่องความเขินอายอีก คิดเพียงแค่ว่าช่างดีจริง ๆ ที่รอดชีวิตมาด้วยกันกับหลี่โม่ หลังจากนั้นไม่นานทั้งสองก็ผละออกจากกัน เมื่อกู้หยุนหลานมองไปยังผู้คนที่กำลังยิ้มแย้มอยู่รอบ ๆ แก้มทั้งสองข้างก็พลันร้อนผ่าวและรีบก้มหน้าลงด้วยความเขินอาย ชูจงเทียนเดินเข้ามาด้วยการประคับประคองของลูกน้อง "คุณหลี่ผู้ยิ่งใหญ่ เดิมทีผมคิดจะมาช่วย แต่ไม่คิดเลยว่าสุดท้ายกลับต้องพึ่งคุณหลี่มาช่วยชีวิต” "ผมต่างหากที่ต้องขอบคุณ เมื่อกี้ถ้

กุ่ยอี้กุมจมูก รู้สึกไม่เป็นธรรมอย่างยิ่ง เดิมคิดว่าจะสามารถจัดการหลี่โม่ได้อย่างง่ายดาย แต่ตอนนี้กุ่ยอี้ได้ค้นพบความจริงของเรื่องนี้แล้วว่า ตนเองต่างหากที่สามารถถูกหลี่โม่จัดการได้อย่างง่ายดาย หลังจากต่อยหมัดแรกเสร็จโดยไม่มีความลังเล หลี่โม่ก็ยังคงเหวี่ยงกำปั้นซัดใส่กุ่ยอีต่ออย่างรุนแรง “เรื่องแข่งกินเหล้าเป็นฝีมือของแกสินะ! ถ้าไม่ใช่เพราะระบบเผาผลาญแอลกอฮอล์ของฉันเร็ว! ก็คงโดนแกเล่นงานไปแล้วจริง ๆ นั่นแหละ!” “เรื่องรถบรรทุกก็เป็นฝีมือแกสินะ! กะจะชนกันเล่นถึงตายเลยใช่ไหม! แกนี่กวนส้นเท้าจริง ๆ !” “แล้วเรื่องหน่วยลับล่ะ เจ้านายของแกเป็นคนจัดมาหรือเปล่า? เจ้านายของแกคือใครในแดนมังกร พูดออกมา ฉันจะไปฆ่ามันซะ!” หลี่โม่ตะคอกไปพลางต่อยกุ่ยอี้อย่างแรง แต่กุ่ยอี้ไม่มีแม้แต่เรี่ยวแรงที่จะต่อสู้กลับแม้แต่น้อย ไม่นานก็ถูกหลี่โม่โจมตีจนปวกเปียกหมดสภาพ กระดูกในร่างกายท่อนบนของกุ่ยอี้แทบจะถูกหลี่โม่ซัดจนหักไปเกือบหมด เขาล้มลงบนพื้นอย่างไร้เรี่ยวแรงและกระอักเลือดออกมาไม่หยุด “แก แกจะต้องถูกลงโทษ พวกเขาจะแก้แค้นให้กับฉัน!” กุ่ยอี้จ้องมองที่หลี่โม่อย่างโกรธแค้น ราวกับจะฆ่าหลี่โม่ด้วย

"อะไรนะ?" จางเต๋ออู่เบิกตากว้างมองไปทางกุ่ยเอ้อที่อยู่ข้าง ๆ กุ่ยเอ้อพยักหน้า พูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำและปวดร้าว "เขาตายแล้ว ด้วยความไม่เต็มใจอย่างยิ่ง ผมรู้สึกได้ว่าเขาต้องการให้พวกเราล้างแค้นเขาด้วยครับ" จางเต๋ออู่รู้ว่ามารคุ้มกันทั้งสี่ของเขาค่อนข้างเร้นลับ แม้ว่ากระแสจิตจะไม่สามารถอธิบายได้ทางวิทยาศาสตร์ แต่มันมีอยู่จริงในตัวพวกเขา “พวกนายล้างแค้นให้เขาได้เหรอ?” จางเต๋ออู่ถามอย่างค่อนข้างกระวนกระวายใจ กุ่ยอี้ยังเสร็จมันเร็วขนาดนี้ จางเต๋ออู่ไม่เชื่อว่ากุ่ยเอ้อและคนอื่น ๆ จะเป็นคู่ต่อสู้ของหลี่โม่ กุ่ยเอ้อส่ายหัว "ถ้าพวกเราลงมือพร้อมกันสี่คนอาจสามารถเอาชนะหลี่โม่ได้ แต่ตอนนี้กุ่ยอี้ไม่อยู่แล้ว พวกเราไม่สามารถใช้วิธีการโจมตีประสานได้ ดังนั้นจึงไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหลี่โม่เลย" หัวใจของจางเต๋ออู่พลันเย็นวาบ ถ้าเขายังจะเดินหน้าไปต่อคงมีแต่ตายสถานเดียว "เลี้ยวรถ! กลับ รีบออกจากกรุงโซลให้เร็วที่สุด!" จางเต๋ออู่พูดด้วยความตื่นตระหนก รถเบนซ์กลับหัวรถแล้วแล่นสวนทางกลับไปทันที จางเต๋ออู่ลูบหน้าผากและพูดว่า "พวกนายมีแผนที่จะล้างแค้นให้กุ่ยอี้ไหม?" “เราต้องแก้แค้นให้แน่นอน

อีกฝั่งของมหาสมุทรอันไกลโพ้น ศูนย์วิจัยแห่งหนึ่งที่ตั้งอยู่ในหุบเขาลึกลับ จางเจียต้งนอนไม่ได้สติอยู่ในห้องบำบัดรักษา รังสีอัลตราไวโอเลตฉายทั่วร่างของจางเจียต้งจนแผ่เป็นรัศมีสีม่วง กลุ่มนักวิจัยผมบลอนด์ตาฟ้าในชุดโค้ทสีขาวกำลังเฝ้ามองจากนอกห้องบำบัด แต่ละคนต่างส่ายหัวไม่หยุด “เขาตกอยู่ในอาการโคม่าขั้นรุนแรง คลื่นสมองของเขาอ่อนแรงลงอย่างต่อเนื่อง แต่ก็เพราะร่างกายของเขาผ่านการเปลี่ยนแปลงขั้นแรกมาแล้ว ไม่อย่างนั้นเขาคงเสียชีวิตในระหว่างทางส่งกลับมาไปแล้ว” “ไอ้สารเลว ร่างทดลองขั้นต้นที่ประสบความสำเร็จได้อย่างยากลำบากถึงกับกลายเป็นแบบนี้ แล้วการวิจัยขั้นถัดไปจะทำยังไง! บอสโกรธมากกับเรื่องนี้!” "สถานการณ์ในปัจจุบันทำได้แค่รักษาชีวิตของเขาไว้ แต่ที่น่าแปลกใจมาก ถึงกับสามารถทำร้ายร่างกายทดลองได้ แต่สมรรถภาพในการต่อสู้ของเขาแข็งแกร่งมาก แม้ว่านี่จะเป็นเพียงการกลายร่างขั้นต้นก็ตาม" ศาสตราจารย์ชาร์ลส์ผู้อาวุโสที่สุดที่มีสีหน้าเคร่งขรึมอยู่ตลอดเวลาส่ายหัว "เอาผลการตรวจสอบไปที่ห้องประชุมเถอะ ท่านดยุกบรูทกำลังรอเราอยู่" “บอสมาด้วยตัวเองเลยเหรอ? พระเจ้า พวกเราคงไม่ถูกฆ่ากันหมดใช่ไหม ใจ

มันมุ่งเป้าไปที่หลี่โม่อย่างที่คิดจริง ๆ ! ชูจงเทียนรู้สึกตกตะลึง สีหน้าของเขาพลันบึ้งตึงขึ้นมา "เอาอย่างนี้ งั้นผมขอคิดดูก่อนแล้วกัน แล้วผมจะให้คำตอบพวกคุณอีกทีหลังจากพิจารณาเสร็จแล้ว" "ฮะ ๆ ผมต้องให้เวลาคุณชูคิดได้อยู่แล้ว แต่คุณชูคุณมีเวลาพิจารณาเรื่องนี้ไม่มากนักนะครับ ผมหวังว่าจะได้รับคำตอบจากคุณก่อนเที่ยงตรงครับ" "ได้เลย" ชูจงเทียนเอ่ยอย่างเฉยเมย ในใจนึกอยากจะตอบกลับไปว่า ไอ้เวรเอ๊ย รอฟ้าสางฉันไปบอกเรื่องนี้กับหลี่โม่ เขาก็ไม่มีทางตกลงกับพวกแกหรอกโว้ย คนที่อยู่ปลายสายดูเหมือนจะรู้ล่วงรู้ความคิดของชูจงเทียน จึงเอ่ยขึ้นอย่างเย้ยหยัน "จริงสิ ในกล่องอีเมลของคุณมีอีเมลอยู่ฉบับหนึ่ง คุณสามารถดูวิดีโอในอีเมลก่อนแล้วค่อยตัดสินใจทีหลังก็ได้นะครับ” เมื่ออีกฝ่ายวางสายไปแล้ว ชูจงเทียนก็ขมวดคิ้ว "วิดีโอ? พวกแกจะไปอัดวิดีโอวิดีโออะไรได้ อย่างดีก็เป็นวิดีโอที่ฉันหลับนอนกับผู้หญิง อย่างแย่ที่สุดแค่ปล่อยให้พวกแกเอาไปเผยแพร่ก็เท่านั้น" ชูจงเทียนพูดพึมพำ แล้วลงชื่อเข้าใช้อีเมลด้วยโทรศัพท์มือถือของเขา แน่นอนว่ามีอีเมลใหม่ในกล่องอีเมลอยู่จริง ๆ ชูจงเทียนคลิกเข้าไปดูอีเมล อีเมลไม่ได้