All Chapters of คุณชาย แห่ง ประตูมังกร: Chapter 611 - Chapter 620

“ว่าแล้วว่าไอ้ไร้ประโยชน์นั่นมันต้องโกหก เดี๋ยวต้องไปจัดการมันให้หนักสักครั้ง” หวังจงเหิงเอ่ยอย่างโหดเหี้ยม หวังจงฉวนทำอะไรไม่ถูกเลย ได้แต่กล่าวลาซุนฮุ่ยกัง แล้วออกจากห้องทำงานของซุนฮุ่ยกังไปอย่างหมดอาลัยตายอยาก “พี่ใหญ่ ทำยังไงดีล่ะ ตามที่ผู้จัดการซุนพูด หลี่โม่มันหลอกพวกเรา เขาไม่เคยรู้จักกับประธานของบริษัทหยุนจงหลานอยู่แล้ว น้าเล็กคงจะโกหกเพื่อรักษาหน้าแน่ ๆ สุดท้ายพอขึ้นหลังเสือแล้วก็เลยโยนลูกเขยไร้ค่าของเขาออกมารับกรรมแทน” หวังจงเหิงนินทายุแยงอยู่ข้าง ๆ หวังจงฉวนจึงเอาความไฟโทสะในใจทั้งหมดไปลงที่ตัวหลี่โม่ “ไอ้ขยะนั่นไม่ได้ตามเข้ามาเหรอ? ดูเหมือนว่ามันจะรู้ตัวเองดีอยู่แล้วนะ พวกเราไปถามมันให้ชัดเจนเดี๋ยวนี้เลย!” พวกหวังจงฉวนทั้งสามคนออกจากตึกสำนักงานด้วยความเดือดดาล แล้วเดินไปดึงประตูฝั่งที่นั่งของหลี่โม่เปิดออกมา “แกยังจะเล่นมือถืออยู่อีกงั้นเหรอ! แกบอกว่าสามารถจัดการให้พบกับประธานของบริษัทหยุนจงหลานไม่ใช่หรือไง แต่ผู้จัดการซุนบอกว่าหยุนจงหลานไม่เคยรู้จักไอ้ขยะอย่างแก!” “เพราะเชื่อคำพูดของแกแท้ ๆ ถ้ารู้แต่แรกเราคงไม่พาไอ้คนไร้ประโยชน์อย่างแกมาด้วย อับอายขายขี้หน้า

หวังจงฉวนพลันปรากฏรอยยิ้มขึ้นพลันใบหน้า แล้วเอ่ยอย่างระมัดระวัง “พวกเรากำลังรอคน รอพบท่านประธานของพวกคุณอยู่ครับ” หลี่โม่เดินออกมาจากด้านหลังของหวังต้าย่ง แล้วเอ่ยเสียงเบา “ให้พวกเขารออยู่ข้างนอกก็พอ ถ้าพวกเขากล้าเข้ามามั่วซั่วนายก็ไม่ต้องเกรงใจ” หวังต้าย่งเข้าใจเจตนาของหลี่โม่ในทันที แล้วเดินตามหลังหลี่โม่ไปยังห้องประธาน เมื่อพวกหวังจงฉวนทั้งสามคนเห็นรปภ.ของบริษัทหยุนจงหลานเดินตามหลี่โม่เข้ามาราวกับบอดี้การ์ด แต่ละคนก็ตะลึงตาค้าง นี่มันเกิดอะไรขึ้น? ทำไมรปภ.ของบริษัทหยุนจงหลานถึงมีท่าทีเชื่อฟังกับหลี่โม่ขนาดนี้ สถานการณ์มันดูผิดปกติสุด ๆ เลย “ไอ้ขยะ! นี่แก......” หวังจงเหิงกำลังจะตะโกนโวยวาย กระบองยางในมือของหวังต้าย่งก็ยื่นออกมา ชี้ไปที่หวังจงเหิง หวังจงเหิงพลันหุบปากไม่กล้าพูดอะไร “ประตูห้องทำงานประธานบริษัท ไม่ใช่ที่ที่พวกคุณจะเอะอะเสียงดังได้ หุบปากให้หมด” หวังต้าย่งตวาดอย่างเข้มงวด หลี่โม่ยิ้มกว้างให้กับพวกหวังจงฉวนทั้งสามคน จากนั้นจึงเดินที่ประตูของห้องประธาน หวังต้าย่งก้าวไปข้างหน้าทันที และใช้บัตรผ่านเปิดประตูให้หลี่โม่เดินเข้าไปในห้องทำงาน หวังจงฉวนเบิ

“งั้นรอสักครู่ เดี๋ยวผมจะลองโทรไปถามดู” ขณะที่ซุนฮุ่ยกังกำลังจะหยิบโทรศัพทขึ้นมา โทรศัพท์บนโต๊ะก็ดังขึ้น ซุนฮุ่ยกังจึงรับสาย"สวัสดีครับ ผมซุนฮุ่ยกังรับสาย"หลังจากที่ซุนฮุ่ยกังรายงานตัวของเขาแล้ว เขาก็ฟังเสียงจากต้นสาย ท่าทางของเขาดูจริงจังและแสดงถึงความเคารพ“ได้ครับ รับทราบแล้วครับ ผมจะรีบไปจัดการทันทีเลยครับ" ซุนฮุ่ยกังวางโทรศัพท์ หยิบแฟ้มเอกสารแล้วเดินออกไป "พวกคุณออกไปก่อน ผมต้องไปรายงานสถานการณ์ล่าสุดต่อท่านประธาน"“ท่านประธานของคุณอยู่ที่นี่เหรอ?”หวังจงฉวนชะงักไปครู่หนึ่ง และนึกถึงหลี่โม่โดยไม่ตั้งใจหลี่โม่มีจะอิทธิพลมากขนาดนั้น?แต่ทำไมไอ้ขยะนี้มันถึงได้รู้จักกับเจ้าของบริษัทหยุนจงหลาน?ขณะที่หวังจงฉวนอยู่ในอาการงุนงง ซุนฮุ่ยกังก็เดินออกไปแล้ว และมีเลขาคนหนึ่งเข้ามาพร้อมกับพูดอย่างสุภาพว่า "รบกวนออกจากห้องทำงานของคุณซุนด้วยค่ะ ดิฉันจะล็อกประตูให้คุณซุน"หวังจงฉวนกลับมามีสติ และตบหัวของตนเองอย่างแรง "ผมลืมถามคุณซุนไปเลย ช่วยพาผมไปด้วย ผมต้องไปพบเจ้าของบริษัทหยุนจงหลานในวันนี้ให้ได้"หวังจงฉวนได้กลับไปขอความช่วยเหลืออีกครั้ง ส่วนซุนฮุ่ยกังก็ได้เข้าไปในห้องทำงาน

“นี่จะทำอะไร นี่มันเขตห้ามสูบบุหรี่ ห้ามสูบบุหรี่นะ”หวังต้าย่งตะโกนใส่หวังจงฉวนหวังจงฉวนรู้สึกถึงช่วงเวลาที่โชคร้ายในใจ เขาเลิกจุดบุหรี่และพูดด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า "เมื่อกี้ผมไม่รู้น่ะ ไม่สูบก็ไม่สูบครับ ไม่สูบแล้วก็ได้"“พี่ใหญ่ คุณน้าว่าไงบ้าง ได้ผลหรือเปล่า” หวังจงเหิงถามอย่างกังวลใจ“คุณน้าบอกว่า ไอ้หลี่โม่สามารถนัดหมายกับเจ้าของบริษัทหยุนจงหลานได้ เพราะความสัมพันธ์ของเฉียนฝู ชีวิตฉันนี่มันบัดซบจริง ๆ" หวังจงฉวนกล่าวอย่างขมขื่นไอ้ขยะนั่นมีส่วนเกี่ยวข้องกับเฉียนฝูจริง ๆ และมันเป็นความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งมาก ซึ่งทำให้หวังจงฉวนอิจฉา และอิจฉามาก หวังจงฉวนอดไม่ได้ที่จะเพ้อฝันว่าชีวิตของเขาจะเป็นอย่างไรถ้าเขาและเฉียนฝูสามารถพัฒนาความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันได้ถ้าเขาสามารถมีความสัมพันธ์กับเฉียนฝูได้ เขาคงไม่ต้องมารอเจ้าของบริษัทหยุนจงหลานที่นี่เหมือนขอทาน น่าเสียดายที่ไอ้หลี่โม่ไอ้ขยะนั่นมันมีความสัมพันธ์ที่ดีกับเฉียนฝู แต่มันไม่รู้ว่าจะใช้ความสัมพันธ์ที่ดีนี้อย่างไร เสียดายความสัมพันธ์สุด ๆ !ยิ่งหวังจงฉวนคิดถึงเรื่องนี้มากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งโกรธมากขึ้นเท่านั้น และเขารู้สึกว่าโชคชะตาช่าง

ก่อนที่หลี่โม่จะเข้ามาที่ห้องนี้ เขามั่นใจว่าไม่มีใครอยู่ในสำนักงาน แต่หลังจากที่หลี่โม่เข้ามาที่นี่ ท่านประธานของบริษัทหยุนจงหลานก็โผล่มาอย่างกับหายตัวมา!หวังจงฉวนรู้สึกว่าพอเขานึกถึงความจริง ร่างกายของเขาก็สั่นอย่างรุนแรงมากขึ้น หากหลี่โม่เป็นเจ้าของบริษัทหยุนจงหลานจริง ๆ ธุรกิจนี้จะถูกทำลายอย่างสิ้นเชิง“ท่าน ท่านรู้จักหลี่โม่ไหมครับ เขาเพิ่งเข้ามาในนี้ แล้วทำไมตอนนี้เขาถึงไม่อยู่แล้วล่ะครับ?”หวังจงฉวนถามอย่างอ่อนกำลัง เพราะเขาประหม่าเกินไปที่จะพูดออกมา“ลองทายดูสิทำไมเขาถึงหายไป”หลี่โม่กล่าวด้วยรอยยิ้มหลี่โม่ไม่ได้ซ่อนเสียงของเขา แต่พูดด้วยเสียงปกติ เมื่อได้ยินเสียงของหลี่โม่ในขณะนี้ หวังจงฉวนรู้สึกคุ้นเคยอย่างมาก และเขายิ่งมั่นใจในการเดาที่น่าสะพรึงกลัวในใจของเขาแต่หลี่โม่จะเป็นเจ้าของผู้อยู่เบื้องหลังของบริษัทหยุนจงหลานได้อย่างไร!ใคร ๆ ก็บอกว่าเขาเป็นคนไม่เอาไหนไม่ใช่เหรอ?!ไอ้ขี้แยที่กินอาหารอ่อน ๆ จะมีเงินลงทุน 2 พันล้านหยวนได้อย่างไร?!ผู้ที่สามารถควักทุนออกมาถึงสองพันล้านได้นั้นถือเป็นบุคคลที่ร่ำรวยที่สุดคนหนึ่งในโซล แต่คนคนนี้จะเป็นใครก็ได้ที่ไม่ใช่ไอ้ขยะนี่!