All Chapters of คุณชาย แห่ง ประตูมังกร: Chapter 491 - Chapter 500

"แกมีเมีย แล้วก็มีลูกสาวไม่ใช่เหรอ แค่ฉันสั่งคำเดียว ก็จะมีคนจัดการพวกเธอในไม่กี่นาที! ตระกูลซูของฉันในเมืองหลวงนี้มีอิทธิพลมาก หรือแม้แต่ทั่วทั้งจังหวัด!""ถ้าวันนี้แกกล้าที่จะแตะต้องฉันแม้แต่ขนสักเส้นเดียว ก็จะมีคนไปจัดการครอบครัวแกทั้งครอบครัว ไม่ว่าจะเกี่ยวข้องกับแกน้อยหรือมาก แค่เกี่ยวข้องกับแก พวกแกก็ต้องตายทั้งหมด!""ก่อนหน้านี้ฉันก็จัดการมาแล้วกว่าสิบตระกูล และคนอย่างฉันสามารถฆ่าทั้งสิบตระกูลของแกได้! ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะต่อสู้ แต่ถ้าแกกล้าที่จะสู้ฉัน ฉันก็จะต่อสู้กับครอบครัวของแกให้ตายทีละคนจนไม่เหลือสักคนเลยล่ะโว้ย!"ซูเหวินปินคำรามราวกับสิงโตที่บ้าคลั่ง เขาพยายามทำให้หลี่โม่กลัวกับคำพูดเหล่านี้ และทำให้หลี่โม่หวั่นเกรงจนต้องถอยออกมาหลี่โม่ฟังอย่างเงียบ ๆ เมื่อซูเหวินปินพูดจบ รอยยิ้มเย้ยหยันก็ฉายขึ้นบนใบหน้าของเขา"แกมันไอ้กระจอก มันสมองของแกก็น่าเป็นห่วงซะจริง ๆ"ซูเหวินปินชะงักไปครู่หนึ่ง จากนั้นมองไปที่หลี่โม่ด้วยความดูถูก ซูเหวินปินรู้สึกว่าหลี่โม่มีท่าทีของการล่าถอย ตนเองเริ่มทำให้เขากลัวขึ้นมาได้แล้ว ที่เหลือก็แค่ต้องจริงจังมากขึ้น ก็จะสามารถไล่หลี่โม่ออกไปได้แล

เมื่อซูเหวินเหมาได้ยินประโยคนี้ ก็ไม่มีความลังเลใด ๆ เขารีบหยิบมือถือกดโทรไปหาซูเหวินปินในเวลานี้ไม่จำเป็นต้องคิดอะไรมาก เพียงแค่ตรวจสอบเพื่อยืนยันว่าซูเหวินปินไปรุกรานคนที่ไม่ควรทำให้ขุ่นเคืองหรือไม่!ความคิดของซูเหวินเหมานั้นกระชับและมีประสิทธิภาพที่สุดขณะที่ซูเหวินเหมากำลังต่อสายโทรศัพท์ ซูเหวินปินก็กำลังนอนหงายอยู่บนพื้น จ้องไปที่หลี่โม่ด้วยสายตาที่ดุร้าย"ตระกูลหลี่ แกกล้ามาก! แต่ฉันจะรอดูว่าแกจะหยิ่งผยองได้นานแค่ไหน ต่อให้แกจะฆ่าฉันในวันนี้ ตระกูลซูของเราก็ยังมีคนอื่น พวกเขาจะล้างแค้นให้ฉัน และฆ่าทั้งครอบครัวของแก! ""ตอนนี้แกทำร้ายฉัน แกคงสะใจมากใช่ไหม? ต่อไปตระกูลซูของเราจะจับคนในครอบครัวของแกทั้งหมด แลเวทำร้ายพวกมันต่อหน้าแกทีละคน กล้ามาสู้กับตระกูลซู คนไม่เอาไหนอย่างแกมันไม่สมควร!"ซูเหวินปินยอมตายดีกว่ายอมจำนน เพราะซูเหวินปินรู้ว่ายังมีตระกูลซูที่พึ่งพาได้ ท้ายที่สุด หลี่โม่ก็จะถูกอัดกับพื้นและถูกบดขยี้หลี่โมหยิบมือถือขึ้นมาดูเวลา และพูดเบา ๆ "ใกล้จะถึงเวลาแล้ว""แกนี่แสดงเก่งนักนะ ใกล้จะถึงเวลาอะไรของแก! ตอนนี้เป็นโอกาสสุดท้ายที่แกจะขอโทษฉัน ไม่อย่างนั้น ตระกูลซู

“รอให้มันมาจัดการบ้าอะไรล่ะ! ไอ้ขยะนั่นคงรู้ว่าตัวเองเป็นตัวสร้างปัญหา มันเลยวิ่งหนีหางจุกตูดไปแล้ว! เธอนี่โง่หรือยังไง หายนะกำลังจะลอยเข้ามาแล้วยังไม่รู้ตัวอีก!” กู้เจี้ยนเจียงพูดพร้อมขมวดคิ้วกู้ซิ่งเหว่ยทำหน้าเย็นชา แล้วโยนสำเนาเอกสารต่อหน้ากู้หยุนหลาน "ลืมตาแล้วดูด้วยตัวเธอเอง! พวกที่ลักพาตัวพวกเรา ถูกส่งมาจากตระกูลซูในเมืองหลวงของจังหวัด นี่คือข้อมูลที่มีคนเพิ่งได้รับมา เธอและไอ้สามีที่ไม่เอาไหนของเธอ คิดจะฆ่าพวกเราทั้งครอบครัวเลยหรือไง!"กู้หยุนหลานมือสั่น และค่อย ๆ เปิดเอกสารดูตระกูลซู? เป็นคนที่ตระกูลซูส่งมาจริงเหรอ?!ถ้าอย่างนั้นหลี่โม่คงไม่ใช่ไปที่ในเมืองหลวงของจังหวัดเพื่อพบตระกูลซูหรอก!เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ขอบตาของกู้หยุนหลานก็เปลี่ยนเป็นสีแดงทันที และน้ำตาก็ไหลอยู่ในเบ้าตาเมื่อนึกถึงอำนาจของตระกูลซูในเมืองหลวงของจังหวัด หากหลี่โม่ไปที่นั่นคนเดียว ก็เท่ากับส่งเขาไปตาย!คนตระกูลกู้ไม่มีใครสังเกตเห็นอารมณ์ผิดปกติของกู้หยุนหลาน เพราะคิดว่ากู้หยุนหลานคงรู้สึกหวาดกลัว"ให้ไอ้หลี่โม่ไปจัดการ เธอคิดว่ามันเป็นใคร! สำหรับคนเลวทรามอย่างมัน จะแก้ปัญหานี้ได้ยังไง ต่อให้ตระกูล

“บังคับพวกเขางั้นเหรอ? พวกคุณมองพวกเราสูงส่งเกินไป ถ้าพวกเรามีความสามารถขนาดนั้น โลกคงรวมเป็นหนึ่งเดียวกันไปนานแล้ว” คนในหน่วยงานที่เกี่ยวข้องส่ายหัว"แล้วเป็นเพราะอะไร ช่วยอธิบายให้ผมเข้าใจที"กู้เจี้ยนกั๋วถามด้วยรอยยิ้มเบิกบานทั่วใบหน้าของเขา"จะถามผมทำไม? คุณควรไปถามคุณชายท่านนั้นดีกว่า คุณชายหลี่ใช่คนในตระกูลของพวกคุณหรือเปล่าครับ? เขามีอิทธิพลมาก ทำให้ตระกูลซูออกคำสั่ง ให้พวกเราพาคนพวกนี้มาขอโทษ""ตอนที่ผมได้รับคำสั่งมาผมก็สงสัยอยู่เหมือนกัน ตระกูลซูในเมืองหลวงขี้ขลาดขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ต่อมาผมไปถามเพื่อนในเมืองหลวงถึงได้รู้ คุณเองก็ไม่รู้เรื่องเหมือนกันเหรอครับ?"คนในหน่วยงานที่เกี่ยวข้องไม่อยากพูดเกี่ยวกับประเด็นนี้ พวกเขาละไว้ในประเด็นสำคัญกู้เจี้ยนกั๋วกำมือไว้แน่นแล้วพูดว่า "ผมจะไปรู้ได้ยังไงล่ะ ก็รอฟังจากพวกคุณอยู่นี่ไง""ทรัพย์สินของตระกูลซูในเมืองหลวงถูกคนอื่นอายัดไว้ และราคาหุ้นของบริษัทดิ่งลงจนไม่เหลืออะไรเลย ทั้งหมดนี้จะทำให้ตระกูลซูไร้ค่าทันที ผมคิดว่าทั้งหมดนี้มีส่วนเกี่ยวข้องกับคุณชายหลี่อย่างแน่นอน"หลังจากที่กู้เจี้ยนกั๋วได้ฟัง สมองของเขาก็ว่างเปล่า สม

หวังฟางได้วางแผนในใจ ให้กู้หยุนหลานเข้าใจถึงความสัมพันธ์ เพื่อเห็นแก่ความสัมพันธ์ของผู้เป็นพ่อ กู้หยุนหลานน่าจะไม่ปฏิเสธ และเนื่องจากความสัมพันธ์กับฮั่วเจี้ยนเฟิง บางทีกู้หยุนหลานอาจตกลงที่จะไม่พาหลี่โม่ไปหวังฟางว้าวุ่นในใจมองไปที่กู้หยุนหลาน โดยหวังว่าจะได้ยินสิ่งที่เธอต้องการได้ยินจากกู้หยุนหลานเมื่อกู้หยุนหลานได้ยินชื่อฮั่วเจี้ยนเฟิงก็เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น"ต้องพาหลี่โม่ไปด้วย ไม่อย่างนั้นหนูไม่ไป""แกทำไมดื้อด้านแบบนี้!"หวังฟางเห็นว่าไม่สามารถน้าวโน้มกู้หยุนหลานได้ และที่สำคัญตอบตกลงฮั่วเจี้ยนเฟิงไปแล้วจะปฏิเสธไม่ได้"ช่างเถอะ ตามใจแก แกไม่กลัวขายหน้าคน ก็พาไอ้หลี่โม่คนไม่เอาไหนของแกไปด้วยเถอะ!"หวังฟางกลับไปที่ห้องด้วยความโกรธ กู้หยุนหลานถอนหายใจเบา ๆ ในใจรู้สึกสับสนว่าจะไปหรือไม่ไปดีมีฮั่วเจี้ยนเฟิงอยู่ด้วย หลี่โม่ต้องโดนฮั่วเจี้ยนเฟิงดูถูกอย่างแน่นอนกู้หยุนหลานกลับมาที่ห้อง เธอก็เล่าเรื่องที่ฮั่วเจี้ยนเฟิงเชิญไปร่วมงานประมูลหยกที่หลินซือให้หลี่โม่ฟัง"หรือว่าพวกเราไม่ต้องไปดีคะ? ฮั่วเจี้ยนเฟิงคงไม่ได้มีเจตนาดีแน่นอน" กู้หยุนหลานพูดด้วยความกังวล"ทำไมถึงไม่ไป ฮั่ว