All Chapters of ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์: Chapter 71 - Chapter 80

1168 Chapters

บทที่ 71

หลิงหลงฟูเหรินคลานเข่าไปข้างหน้า ร่ำไห้เสียงดัง "องค์ไทเฮาช่างหลักแหลม อันที่จริงแล้วจื่ออานเป็นผู้บริสุทธิ์ นางถูกมารดาผู้ให้กำเนิดหลอกใช้ ขอให้องค์ไทเฮาได้โปรดเห็นแก่ที่นางยังอ่อนเยาว์และโง่เขลา ให้อภัยนางด้วยเถิดเพคะ ถ้าจะมีใครต้องรับผิดชอบ ก็ให้หม่อมฉันแบกรับความผิดทั้งหมดไว้แต่เพียงผู้เดียวเถิดเพคะ"หวงไท่โฮ่วมองไปที่หลิงหลงฟูเหริน นางรู้สึกไม่ยินยอมในตอนแรกนางอยู่ในวังหลังมาหลายปี เคยเห็นการต่อสู้ระหว่างพวกนางสนมมาทุกรูปแบบ แต่ถือว่านางยังโชคดี ที่ไม่มีใครสามารถสั่นคลอนตำแหน่งของนางได้เพราะจักรพรรดิองค์ก่อนให้เกียรตินางเป็นอย่างมากแม้แต่พวกนางสนมเองก็ไม่กล้าต่อกรกับนาง ดังนั้นนางก็ได้แต่เฝ้าดูการต่อสู้ด้วยสายตาที่เย็นชานางรู้สึกว่าระหว่างหลิงหลงฟูเหรินกับหยวนซื่อไม่ได้จัดการง่ายดายเช่นนั้น แน่นอนว่า เพราะนางก็ไม่ได้ประทับใจอะไรต่อหยวนซื่อ ดังนั้นนางจึงเชื่ออาการที่หลิงหลงฟูเหรินแสดงออกว่าเศร้าเสียใจอยู่บ้างนางคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วจึงตรัสกับซุนกงกง “เจ้าไปตามฮองเฮามาที่นี่ นางเป็นพระมารดาขององค์จักรพรรดิเหลียง ข้าต้องถามนางว่าจะจัดการกับเรื่องนี้อย่างไร”ก่อนหน้านี้หวงไท่โฮ
Read more

บทที่ 72

“เรื่องนี้ข้าเองก็ไม่ทราบ ฮองเฮาโปรดสั่งให้คนไปตรวจสอบอย่างละเอียดด้วยเถิด!” ใบหน้าของมู่หรงเจี๋ยดูจริงจังมากจื่ออานเกือบจะหลุดหัวเราะออกมา ท่าทางเขาช่างดูไม่รู้อิโหน่อิเหน่เสียจริง เห็นได้ชัดว่าเขาเป็นคนแพร่ข่าวนี้ออกไป ไม่น่าแปลกใจที่พวกเขาจะเข้าวังมา เดิมทีคิดว่าพอพวกเขาเข้าวังมาแล้วนางก็จะถูกใส่ความ ที่ไหนได้ที่เข้าวังมาก็เพื่อลบล้างความผิดให้ตนเอง?สีพระพักตร์ของฮองเฮามืดหม่น "จื่ออาน เจ้าไปที่นั่นกับข้า ไม่จำเป็นต้องพูดถึงที่มาที่ไปของเรื่องการถอนหมั้นในวันนั้นแล้ว ข้ารู้ว่าจะต้องทำเช่นไร"จื่ออานตอบ "เพคะ!" ไม่พูดก็ดี มิเช่นนั้น ไม่ว่านางจะพูดว่าตนเองรู้สึกแย่และได้รับความทุกข์ทรมานเพียงใด และถึงแม้จะเล่าเรื่องตั้งแต่ต้นจนจบก็จะถูกฮองเฮามองว่าตนจิตใจคับแคบอยู่ดีแม่นมหยางเตรียมเกี้ยวให้ในทันที จื่ออานออกจากประตูไป มองเห็นแสงแดดส่องประกายระยิบระยับก็รู้สึกเวียนหัวเล็กน้อยนางต้องรีบรักษาร่างกายให้แข็งแรง มิเช่นนั้น หลังจากกลับไปที่จวนแล้ว นางจะไม่สามารถต่อกรกับกลุ่มหมาป่าชั่วร้ายได้หลังจากที่ฮองเฮาออกไป องค์จักรพรรดิเหลียงก็ให้หยวนพ่านและข้าหลวงรับใช้ออกไป เขามองไปที่มู่ห
Read more

บทที่ 73

ฮองเฮายิ้มเจ้าเล่ห์ "ขอให้ลงโทษ? เพราะเรื่องการถอนหมั้นใช่หรือไม่?"มหาเสนาบดีเซี่ยกล่าวอย่างหน้าเจื่อน ๆ “กราบทูลฮองเฮา กระหม่อมมาขอรับโทษเพราะเรื่องนี้พ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมควบคุมภรรยาไม่ได้ สั่งสอนบุตรตรีไม่ดี หักหน้าขององค์จักรพรรดิเหลียง กระหม่อมสมควรตายเป็นหมื่น ๆ ครั้ง ”“ควมคุมภรรยาไม่ได้?" นี่เอาจากไหนมาพูด? เรื่องนี้เกี่ยวข้องอันใดกับหยวนซื่อ?" ฮองเฮามองเขาอย่างสงสัยเดิมทีฮองเฮาคิดว่าเขาจะโยนความผิดทั้งหมดให้เซี่ยจื่ออาน คิดไม่ถึงเลยว่าจะดึงหยวนซื่อเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย ที่ซุนกงกงเพิ่งจะบอกเมื่อสักครู่นี้ นางยังคิดว่าซุนกงกงได้ยินมาผิด ไม่คาดคิดเลยว่าเรื่องจะเป็นแบบนี้จริง ๆ"มหาเสนาบดีเซี่ยกล่าว “ฮองเฮาโปรดให้กระหม่อมชี้แจง เรื่องการถอนหมั้น เป็นการแก้แค้นส่วนตัวของหยวนซื่อ โดยที่นางไม่คำนึงถึงผลที่จะตามมา จึงนำมาซึ่งหายนะร้ายแรง กระหม่อมไม่ดีเองที่หลับหูหลับตาปล่อยให้นางกระทำการโดยไม่สนกฏเกณฑ์ใด ๆ ฮองเฮาได้โปรดลงโทษกระหม่อมด้วยพ่ะย่ะค่ะ"“เรื่องนี้ช่างแปลกเสียจริง เจ้าเล่ามาให้ข้าฟังหน่อย” ฮองเฮาเบิกตากว้างกล่าวพระสนมเหมยเล่าสิ่งที่เพิ่งบอกกับหวงไท่โฮ่วไปอีกรอบ กล่าวเหมื
Read more

บทที่ 74

"แน่นอนว่าได้ยินจากที่พวกเขาพูดกัน ใช่หรือไม่? มันคือข่าวลือ เจ้าคิดว่ามันเป็นเรื่องจริงได้เช่นไร?” ฮองเฮากล่าวพระสนมเหมยหน้าแดงและอธิบาย "เรื่องนี้จะเป็นข่าวลือไปได้อย่างไร? ป้าของหม่อมฉันก็เป็นถึงเก้ามิ่งฟูเหรินขั้นสอง นางจะโกหกได้เช่นไรเพคะ?""เจ้าจะบอกว่า เหล่าฟูเหรินเข้าวังมาด้วยตัวเอง เพื่อมาเล่าเรื่องหยุมหยิมภายในครอบครัวให้เจ้าฟังอย่างนั้นเหรอ?”ฮองเฮาเงยหน้าขึ้นถามซุนกงกง “ไปตรวจสอบดู สองสามปีมานี้เหล่าฟูเหรินเข้าวังมากี่ครั้งกัน?" ซุนกงกงยิ้มและกล่าว “พระองค์ ไม่จำเป็นต้องตรวจสอบแล้ว ทุกครั้งที่เหล่าฟูเหรินเข้าวัง นางจะต้องมาเข้าเฝ้าองค์ไทเฮา ปีนี้นางไม่ได้มาเข้าเฝ้า ปีที่แล้วก็เช่นกัน ที่มาก็หลายปีก่อน นาน ๆ ครั้งจะมาที่นี่ เหล่าฟูเหรินเป็นคนที่ช่างเอาอกเอาใจ ทุกครั้งที่เข้าวังมา นอกจากจะมาเข้าเฝ้าหวงไท่โฮ่วแล้ว ยังได้ไปเข้าเฝ้าฮองเฮาอีก พระองค์ทรงลืมไปแล้วหรือพ่ะย่ะค่ะ?"ฮองเฮาตอบรับ "ข้าหาได้ลืมไม่ และข้าจำได้แม่นยำว่าในช่วงสองปีมานี้ เหล่าฟูเหรินผู้นี้ไม่ค่อยได้เข้าวังมา นางมาที่นี่เป็นครั้งคราว แต่ก็นั่งได้ครู่เดียวแล้วก็กลับไป ข้ายังพูดเลยว่า นางไป ๆ มา ๆช่างเร่งรี
Read more

บทที่ 75

หวงไท่โฮ่วขมวดคิ้ว “วังนี้เป็นสถานที่ที่มีกฎเกณฑ์ จะเรียกขานสุ่มสี่สุ่มห้าได้อย่างไร ถ้ามีพระสนมที่มียศต่ำกว่าเจ้าเรียกเจ้าว่าเหลียงซื่อ เจ้าจะยินดีเหรอ? "เหลียงเป็นแซ่ของพระสนมเหมย!พระสนมเหมยก็รู้ว่าไทเฮาเป็นคนที่ยึดมั่นในกฎระเบียบวินัยมาก นางจึงไม่กล้าโต้เถียง หันกลับมาตำหนิหลิงหลงฟูเหริน “เจ้าไม่ต้องประหม่า อยู่ในจวนเรียกเช่นไร ตอนนี้ก็ให้เรียกอย่างนั้น จะละเลยความเหมาะสมได้อย่างไร?”หลิงหลงฟูเหรินแสดงท่าทีน้อมรับคำสอนและกล่าวอย่างนอบน้อม “เพคะ หม่อมฉันจะจดจำไว้”ฮองเฮากล่าวกับซุนกงกง “เจ้าไปพาหญิงรับใช้ข้างกายของเซี่ยจื่ออานมาที่นี่ แม้ว่าอาการบาดเจ็บของนางจะยังไม่หายดี ก็ให้พยุงเข้ามา”"พ่ะย่ะค่ะ!" ซุนกงกงตอบกลับมหาเสนาบดีเซี่ยคิดว่า ถึงแม้จะนำตัวผู้หญิงคนนั้นเข้ามาก็ตาม แต่เขาก็อยู่ที่นี่ นางผู้นั้นต้องไม่กล้าพูดจาเหลวไหลแน่นอน ดังนั้นเขาจึงปล่อยให้ซุนกงกงไปหลังจากที่ซุนกงกงจากไป เขาก็ถอนหายใจ “ไม่ว่าเรื่องนี้จะเป็นเช่นไร ก็ล้วนเป็นความผิดของกระหม่อม กระหม่อมยินดีรับผิด”แบบนี้ จะทำให้เขาดูเป็นคนที่มีความรับผิดชอบฮองเฮากลับไม่ยอมรับแล้วตรัสด้วยน้ำเสียงเย็นชา “เรื่อง
Read more

บทที่ 76

เมื่อพระสนมเหมยได้ยินหลิงหลงฟูเหรินพูดเช่นนั้น นางก็อดไม่ได้ที่ด่าในใจ ที่แท้ก็เป็นคนที่ตื้นเขินถึงได้ไม่รู้ว่าสิ่งใดควรพูดไม่ควรพูด กล่าวแบบนี้ต่อหน้าพระพักตร์หวงไท่โฮ่ว รนหาที่ตายชัด ๆ? เป็นอย่างที่คาดไว้ เมื่อเห็นหลิงหลงฟูเหรินกล่าวอย่างไม่แยแส สีหน้าของหวงไท่โฮ่วก็แย่ลง "ทำผิดเรื่องอะไร? เหตุใดถึงได้โบยจนนางมีสภาพเช่นนี้"มหาเสนาบดีเซี่ยสะกิดหลิงหลงฟูเหรินด้วยข้อศอก นางเองก็รู้ว่าได้พูดผิดไปแล้ว จึงรีบอธิบายทันที "กราบทูลหวงไท่โฮ่ว หม่อมฉันไม่ได้เป็นคนออกคำสั่งให้โบย แต่เป็นพ่อบ้านที่เห็นว่านางดื้อรั้นไม่ยอมรับผิด ก็เลยลงมือโบยนางอย่างหนักไปชั่วขณะหนึ่ง หม่อมฉัน ได้ลงโทษพ่อบ้านไปแล้วเพคะ”หวงไท่โฮ่วเหลือบมองไปที่เสี่ยวซุนและเห็นน้ำตาในดวงตาของนาง ใบหน้าของนางเศร้าโศกน่าสงสารยิ่งนัก เป็นไปได้ว่าที่นางถูกโบยครั้งนั้น เป็นเพราะนางถูกปรักปรำเสี่ยวซุนถูกนางข้าหลวงช่วยพยุงพามาคุกเข่าลงที่พื้น หวงไท่โฮ่วเห็นบาดแผลบนร่างกายของนาง จะทนได้เช่นไร? ขมวดคิ้วแล้วรีบกล่าว “พยุงตัวนางไว้ ไม่ต้องคุกเข่าแล้ว”เสี่ยวซุนมองดูหวงไท่โฮ่วอย่างอ่อนแรงและรู้สึกหวั่นเกรง ต่อความสูงศักดิ์ของหวงไท่โฮ่ว
Read more

บทที่ 77

พระสนมเหมยที่เห็นว่ามหาเสนาบดีเซี่ยโกรธจัดต่อหน้าพระพักตร์ฮวงไทเฮา ก็รู้ดีว่าท่าไม่ดีเสียแล้ว รีบกล่าว "หญิงรับใช้ผู้นี้จะรู้อะไร? นางอยู่ข้างกายหยวนซื่อ ก็ย่อมจะพูดว่าหยวนซื่อดี ต้องช่วยพูดให้หยวนซื่ออยู่แล้ว เรื่องการถอนหมั้นตั้งแต่เริ่มต้นจนจบ มันช่างไร้สาระจริง ๆ"ฮองเฮาถามอย่างแผ่วเบา "ไร้สาระยังไงหรือ?"จริง ๆ แล้วเดิมทีฮองเฮาไม่คิดจะทนเสียเวลากับคนพวกนี้ที่นี่ โมโหก็เลยมาเพื่อจัดการเรื่องนี้ให้เรียบร้อยจากนั้นก็คุยกับจื่ออานถึงการดำเนินการในขั้นต่อไป แต่ว่า เมื่อเห็นพระสนมเหมยยังคงแก้ต่างให้มหาเสนาบดีเซี่ยอย่างต่อเนื่องแล้ว นางก็ต้องระแวดระวังไว้เรื่องนี้ ไม่ได้ง่ายดายเช่นนั้นฮองเฮารู้จักสนมเหมยผู้นี้ดี นางเป็นคนที่ไม่ใส่ใจเรื่องของคนอื่น ปกติแล้วใครขอให้นางช่วยพูดอะไร ด้วยพื้นฐานนิสัยของนาง นางจะไม่ช่วยทั้งนั้นถ้าเพราะไมตรีจิตที่มีต่อญาติพี่น้อง ก็เข้าใจได้ว่าทำไมวันนี้นางถึงมาช่วยมหาเสนาบดีเซี่ย แต่ด้วยการปฏิบัติตัวของนางแล้ว เป็นไปไม่ได้ที่จะทุ่มเทอย่างสุดกำลังเหมือนวันนี้ นอกเสียจากว่า นางจะได้รับผลตอบแทนที่คุ้มค่า ถูกต้องแล้ว พระสนมเหมยเป็นคนโลภมากนางใช้เงินจำนว
Read more

บทที่ 78

ความคิดที่ว่านางจะบังเอิญโชคดีมุ่งไปที่หวงไท่โฮ่ว เพราะนางรู้ว่าหวงไท่โฮ่วจะไม่ลงโทษข้ารับใช้อย่างง่ายดายเช่นนี้ ถ้าได้ยินว่าหยวนซื่อต้องการโบยนางฆ่าหลวงให้ตาย เพียงเพราะเรื่องชาที่หก จะต้องไม่พอใจหยวนซื่อมากแน่ ๆและก็เป็นอย่างที่คาดไว้ หวงไท่โฮ่วได้ยินที่พระสนมเหมยเล่า ก็โกรธเคืองทันที "มีคนเลวทรามเช่นนี้ด้วยหรือ? ไม่ใช่ว่านางเป็นผู้ที่มีความสามารถด้านวรรณกรรมที่โดดเด่น? จะโหดร้ายอย่างไร้เหตุผลได้อย่างไร?"ฮองเฮาก็เงียบไปชั่วขณะหนึ่ง เพราะว่า เรื่องที่สนมเหมยเล่ามาก็ไม่รู้ว่าจริงหรือเท็จ อุปนิสัยใจคอและพฤติกรรมของหยวนซื่อ นางเองก็ไม่ได้รู้ดีนัก หากว่าเป็นจริง นางพูดหักล้างว่าไม่จริง ก็จะกลายเป็นนางที่แพ้พ่ายให้แก่สนมเหมย ต่อไปก็จะถูกสนมเหมยยึดครองตำแหน่งที่สูงกว่า แล้วจะถูกจูงจมูกความเจ้าเล่ห์ปรากฏขึ้นในนัยน์ตาของหลิงหลงฟูเหริน ก่อนหน้านี้สนมเหมยพูดว่าเป็นเพียงข่าวลือ แต่บัดนี้บอกว่ามันเกิดขึ้นที่ตำหนักของพระนาง อยากได้รับความไว้วางใจจากหวงไท่โฮ่วล่ะสิ?มาดูกันว่าฮองเฮาจะพูดว่าอย่างไร!ในที่สุดจื่ออานก็ทนไม่ได้อีกต่อไป เดินเข้ามาด้านในอย่างไวมหาเสนาบดีเซี่ยกับหลิงหลงฟูเหริน
Read more

บทที่ 79

พระสนมเหมยกล่าวอย่างไม่พอใจ “ผ่านมาหลายปีขนาดนั้น ข้าเองก็ลืมไปแล้วว่านางข้าหลวงผู้นั้นชื่อว่าอะไร และก็ไม่รู้ว่าถูกย้ายไปอยู่ตำหนักไหนเสียแล้ว บางทีอาจถูกปล่อยให้ออกจากวังไปแล้วก็เป็นได้”เมื่อเห็นว่าเซี่ยจื่ออานทำให้พระสนมเหมยรู้สึกยุ่งยากลำบากใจ ในที่สุดก็กล่าวตำหนิขัดจังหวะขึ้นมา แสร้งแสดงท่าทางความเป็นแม่ออกมากล่าวน "จื่ออานข้าบอกกับเจ้ากี่ครั้งกี่หนแล้วว่าเจ้าจะต้องพูดและทำสิ่งต่าง ๆ อย่างเหมาะสมต่อหน้าคนอื่น อุปนิสัยของพระสนมเหมยนั้น ก็อย่างที่ทุกคนรู้ พระนางเป็นคนเปิดเผยและจริงใจ เจ้าพูดเช่นนี้ คงไม่ได้จะเปรยว่าพระนางแต่งเรื่องขึ้นมาใช่ไหม? นี่เป็นการหมิ่นพระเกียรติอย่างร้ายแรง ถึงแม้ว่าแม่ของเจ้าจะไม่เคยสอน แต่ข้าก็ตักเตือนเจ้าอยู่บ่อยครั้ง ทำไมเจ้าถึงไม่จำ กระทำอีกซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนเกิดเรื่องยุ่งเหยิงเช่นนี้?”จื่ออานกล่าวอย่างไม่เกรงกลัว "เปล่า ข้าไม่ได้จะเปรยว่าพระสนมเหมยแต่งเรื่องขึ้นมา แต่ข้าพูดอย่างชัดเจนว่าพระนางแต่งเรื่องขึ้นมาจริง ๆ เรื่องแบบนี้ ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน"พระสนมเหมยโกรธจัด "เซี่ยจื่ออาน เจ้าช่างบังอาจนัก กล้าดีอย่างไรมาใส่ร้ายข้า หาว่าข้าแต่งเรื่องขึ้นมา
Read more

บทที่ 80

ฮองเฮากล่าว "ฟังดูมีเหตุผล เช่นนั้นข้าจะสั่งคนให้ไปตรวจสอบดูสักหน่อย"นางสั่งซุนกงกง “เจ้าไปหาดูบันทึกการเข้าวังของหยวนซื่อ ตรวจสอบหน่อยว่าหยวนซื่อตอนที่อยู่กับพระสนมเหมย หรือว่าตอนที่สนมเหมยเป็นสนมชั้นผินเป็นเวลาไหน จากนั้นก็ตรวจหาผู้ที่รับใช้พระสนมเหมยอย่างใกล้ชิดในเวลานั้น”ใบหน้าของพระสนมเหมยซีดมาก แต่นางไม่อาจหยุดซุนกงกงไม่ให้ไปตรวจสอบได้เพียงแค่ไปตรวจสอบ ก็จะรู้ว่าตอนที่นางเป็นสนมชั้นผิน หยวนซื่อไม่ได้เข้าวังมาเลยในปีแรกที่หยวนซื่อเพิ่งจะแต่งงานกับมหาเสนาบดีเซี่ย ได้เข้าวังมาเข้าเฝ้านาง แต่ในตอนนั้น นางยังไม่ถูกแต่งตั้งให้เป็นกุ้ยผิน ตอนที่มหาเสนาบดีเซี่ยพาหลิงหลงกลับไปที่จวน นางก็อยู่ที่จวนมาตลอดไม่เคยเข้าวังมาอีกเลยครอบครัวของขุนนางชั้นผู้ใหญ่ที่เข้าวังมาจะต้องมีการจดบันทึกไว้ แค่เพียงตรวจสอบก็จะรู่ว่านางเพิ่งจะพูดโกหกไปฮองเฮาไม่รู้เรื่องนี้ แต่ว่าจื่ออานรู้ ในสมองของจื่ออานยังคงมีความทรงจำของเจ้าของร่างคนเดิมอยู่ จำได้อย่างชัดเจนว่า ตั้งแต่เจ้าของร่างเดิมจำความได้ หยวนซื่อไม่เคยออกจากจวนมหาเสนาบดีเลยสักครึ่งก้าวนางกำลังโทษตัวเอง โทษที่นางดูคนผิด ใช้วิธีการของตนเอง
Read more
PREV
1
...
678910
...
117
Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status