บททั้งหมดของ ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์: บทที่ 321 - บทที่ 330

1168

บทที่ 321

เมื่อทุกคนได้ยินดังนั้นก็ตกใจมู่หรงเจี๋ยก็พูดกับจื่ออัน "ยังไม่รีบเข้าไปช่วยชีวิตเขาอีก?"จื่ออันเหลือบมองไปที่อ๋องหลี่ด้วยสายตาที่แลดูซับซ้อน ช็อก?ถ้าความทรงจำของนางไม่ได้สับสนไป เขาเพิ่งพูดคำว่าช็อกไปหนึ่งคำช็อก ไม่ใช่คำที่ใช้ในการแพทย์แผนจีนอีกอย่าง หลังจากที่ได้ฟังการวิเคราะห์มุมและทิศทางของเขาที่พูดเมื่อครู่นี้แล้ว ก็รู้สึกว่ามันค่อนข้างจะแปลกไปสักหน่อยที่คำพูดนี้ออกมาจากปากของอ๋องยุคโบราณอย่างไรก็ตาม นางรู้สึกว่าการคาดเดาของนางค่อนข้างจะไม่สมเหตุสมผลตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะพิจารณาคำถามนี้จื่ออันที่อยู่ท่ามกลางสายตาของฝูงชน ก็ก้าวไปข้างหน้าเพื่อดึงปิ่นปักผมที่หน้าอกของเด็กรับใช้ที่เฝ้าหน้าประตูออก หลังจากที่ปิ่นถูกดึงออกมาแล้วเลือดก็ได้ไหลทะลักออก แต่จื่ออันก็ได้เตรียมผ้าเช็ดหน้าสำหรับกดลงไปที่แผลนานแล้วบาดแผลไม่ใหญ่และไม่ได้มุ่งไปที่ตำแหน่งของหัวใจ จะเห็นได้ว่าคนที่ลงมือนอกจากไม่มีกึ๋นแล้วนั้น ยังไม่ใช่คนที่รู้วิทยายุทธด้วยอย่างแน่นอน เพราะปิ่นไม่ได้เจาะทะลุเนื้อเข้าไป แต่ทะลุชั้นผิวหนังเท่านั้นเจ้ากรมอาญาก้าวออกมาตรวจสอบด้วยตนเอง แต่ก็ไม่ได้ถ่วงเวลาการรักษาของจื่
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 322

อ๋องหลี่มองดูพี่น้องตระกูลเฉิน แล้วกล่าวถามเจ้ากรมอาญา "ทำร้ายคน จะตัดสินความผิดอย่างไร?"“กราบทูลท่านอ๋อง ต้องดูสภาพบาดแผลก่อนแล้วค่อยตัดสินพ่ะย่ะค่ะ!”อ๋องหลี่พยักหน้า "อืม ข้ารู้ แต่ว่าท่านรับผิดชอบกรมอาญา ข้าก็เลยอยากจะถามท่านก่อน เช่นนี้ดีหรือไม่ถ้าพวกเขาทั้งสิบสองคนลงมือทำร้ายเจ้า ข้าจะอยู่ที่นี่คอยดูแลกำกับเจ้ากรมอาญาให้ ตัดสินโทษตามสภาพบาดแผล ไม่มีใครสักคนที่ทำร้ายคนแล้วจะรอดพ้นโทษได้ ข้าสัญญา"เหลียงซื่อมองดูผู้คนที่ดุร้ายเหล่านี้ ถ้าทั้งสิบสองคนกรูเข้ามาทำร้ายนางพร้อมกัน การลงโทษแต่ละระดับก็ไร้ประโยชน์แล้วมู่หรงจ้วงจ้วงลดมือลง ไม่รู้ควรจะทำเช่นไรดี แต่เมื่อมีอ๋องหลี่อยู่ที่นี่เรื่องราวก็กลับพลิกผันได้อย่างง่ายดายอย่างไรก็ตาม เมื่อนางเห็นจื่ออันฝังเข็มให้เด็กรับใช้แล้ว ทั้งยังเอนตัวไปกระซิบที่ข้างหูของเขาอีกมู่หรงจ้วงจ้วงก็เข้าใจได้ในทันทีว่าอ๋องหลี่เป็นคนช่วยปิดบังให้จื่ออันมันช่างแปลกจริง ๆ อ๋องหลี่เป็นคนที่ยึดมั่นในความถูกต้อง ไม่เคยได้ยินว่าเขาจะเอนเอียงไปช่วยใครเลย ก่อนหน้านี้พิจารณาคดีการทำร้ายจนทำให้เสียโฉม ก็เพราะมันไม่ละเมิดต่อกฎหมายเขาถึงเข้ามาช่วยได้นาง
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 323

มู่หรงเจี๋ยหัวเราะเยาะหลังจากได้ฟังคำพูดของฮูหยินผู้เฒ่า "เอ๋ ที่แท้ฮูหยินผู้เฒ่าก็คือคนที่เข้าใจเรื่องราวดีสินะ?"ฮูหยินผู้เฒ่าเดินหน้าต่อไป ทำเป็นว่าไม่ได้ยินคำพูดของมู่หรงเจี๋ย ถลึงตาจ้องไปที่เด็กรับใช้ กล้ามเนื้อบนใบหน้ากระตุก ดูช่างดุร้าย "พูดออกมา เป็นอย่างนี้ใช่หรือไม่?" ริมฝีปากของกุ้ยหยวนสั่นสะท้านด้วยความตกใจ ทุกคนต่างรอคอยคำตอบของเขาอยู่ไม่ว่าเขาจะตอบว่าใช่หรือไม่ก็ตาม เขาก็ยังไม่แน่ใจถึงความสัมพันธ์ฉันชู้สาวระหว่างจื่ออันกับซีเหมินเสี่ยวชิ่งอยู่ดี กุ้ยหยวนจ้องมองทุกคน แล้วเปิดปากพูด น้ำเสียงของเขาปลี่ยนไปเพราะความกลัว “กราบเรียนใต้เท้า บ่าวไม่ได้ยินอะไรทั้งนั้น เดิมทีบ่าวก็เป็นแค่คนเฝ้าประตู วันนี้ที่จวนมีงานแต่ง พ่อบ้านส่งตัวบ่าวมาคอยรับใช้แขกที่มา จากนั้นคุณชายซีเหมินก็มาถึงแล้วบอกให้บ่าวไปเคลื่อนย้ายของกับเขาที่สวนดอกไม้ที่ด้านหลัง บ่าวเห็นว่าคุณชายซีเหมินเป็นแขกผู้มีเกียรติของจวนมหาเสนาบดี จึงไปกับเขา พอไปถึงสวนดอกไม้ที่ด้านหลัง คุณชายกลับไม่เข้าไปด้วย แต่กลับพาบ่าวเดินอ้อมทะเลสาบแล้วขึ้นไปที่ภูเขาหินจำลอง พอถึงภูเขาหินจำลอง คุณชายซีเหมินก็พุ่งเข้ามาบีบคอบ่าวในทั
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 324

อ๋องหลี่ขมวดคิ้ว เหมือนอวัยวะภายในพันกันทั้งหมดใบหน้าดูเหมือนคนที่ท้องผูกเขามองไปที่ฮูหยินผู้เฒ่า และต้องการถามนาง แต่นางกลับหันหน้าไปทางอื่น ไม่ได้มองดูอ๋องหลี่ เห็นได้ชัดว่าไม่ต้องการไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องปิ่นที่ไม่มีมุกนิลจินดานั่นอ๋องหลี่โกรธกริ้วมาก และถอนหายใจแรงฝูงชนต่างมองไปที่ฮูหยินผู้เฒ่า ตบของรางวัลเป็นเครื่องประดับให้หลานสาวตนเองทั้งที กลับให้ปิ่นที่ไม่มีอัญมณีประดับไว้ ดูแล้วที่คนนอกพูดกันว่าฮูหยินผู้เฒ่าใจยักษ์ใจมารไร้ความเมตตาปราณี คงไม่ได้พูดผิดไปเลยสักนิดหลังจากที่เจ้ากรมอาญาได้ฟังที่อ๋องหลี่พูดแล้ว ก็มองไปที่เซี่ยหว่านเอ๋อ เหมือนว่าเขาจะเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นแล้ว แต่ว่าวันนี้เป็นวันแต่งงานของหลานสาวจิ้นกั๋วกง จะตัดสินคดีความที่นี่คงจะไม่เหมาะ จึงกล่าวออกไปว่า "เรื่องราวหลัก ๆ ก็ได้กระจ่างบ้างแล้ว วันนี้เป็นวันแต่งงานของมหาเสนาบดี จะรบกวนอารมณ์สุนทรีของทุกท่านคงจะไม่งาม เรื่องที่ยังค้างคาอยู่ค่อยไปตัดสินกันที่ศาลาว่าการ ทหาร นำตัวซีเหมินเสี่ยวชิ่งไปคุมขังไว้ในคุกที่กรมอาญาไว้ชั่วคราวก่อน พรุ่งนี้ข้าค่อยไต่สวน”ใบหน้าของซีเหมินเสี่ยวชิ่งซีดเผือด ขาของเขาไร้เรี่ยว
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 325

อ๋องหลี่มองดูนางเล็กน้อยแล้วขมวดคิ้ว “หม่อมฉันเปล่าทำ”“ทำสิ ข้ารู้จักเจ้าดี ถึงแม้ว่าเจ้าจะเป็นคนที่ซื่อสัตย์และตรงไปตรงมา แต่ก็คงจะไม่พูดจาหยาบคายต่อหน้าคนจำนวนมากเช่นนี้ เจ้าจงใจพูดเรื่องที่ราชครูเหลียงท้องเสีย ซึ่งเขาเป็นคนทะนงตัวคิดว่าตนเองสูงส่ง มีความสุภาพเรียบร้อยในตัวเอง คงจะไม่เกี่ยวกับเรื่องอึ เรื่องฉี่อย่างที่เจ้าโต้แย้งมา และเขาก็ไม่อยากให้เจ้าจดจ่ออยู่ที่ประเด็นนี้อีกต่อไป ดังนั้นเขาจึงเลือกที่จะนิ่งเฉยไม่พูดอะไร ในตอนแรกเขาไม่โต้แย้งกับเจ้า มาถึงภายหลังเขาก็เสียโอกาสแรกไปแล้ว เจ้าบอกว่าเห็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นที่ฝั่งตรงข้าม ความจริงแล้วเจ้าไม่ได้เห็นอะไร และไม่ได้อยู่ในห้องสุขาด้วย เจ้าแค่ระแวดระวังเขา จึงแอบตามเขาไป และเจ้าก็ได้เห็นเขานั่งยอง ๆ หันหน้าไปทางภูเขาหินจำลอง ดังนั้นเจ้าจึงคาดคะเนตามทิศที่เขามองไป ใช่หรือไม่? เพราะหลังจากนั้นเจ้าก็ไม่ได้พูดออกมาว่าเจ้าเห็นอะไรกันแน่ แค่ขู่ขวัญองค์รัชทายาทกับซีเหมินเสี่ยวชิ่งก็เท่านั้น ตอนที่เจ้าบอกว่าเจ้าเห็น ขาของซีเหมินเสี่ยวชิ่งก็อ่อนแรงทันที"มู่หรงจ้วงจ้วงพูดพลางมองไปที่อ๋องหลี่พลาง และพูดต่อ "บางทีราชครูเหลียงอาจจะไม
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 326

มู่หรงจ้วงจ้วงรู้สึกว่าเขาเจ้าเล่ห์จริง ๆ หวงจู่มู่บอกให้เขาช่วยถ้าเกิดเรื่องใหญ่ขึ้นในอนาคต เขากลับช่วยเพียงสองเรื่องเล็ก ๆ ก็ถือว่าทำตามคำสั่งของหวงจู่มู่ได้สำเร็จแล้วแต่นางรู้สึกใจชื้นขึ้นมามาก ก่อนหน้านี้ได้คุยกับอ๋องสองว่าหวงจู่มู่อาจจะช่วยเรื่องในราชสำนักอย่างลับ ๆ ที่แท้ก็เป็นอย่างนี้นี่เองมู่หรงเจี๋ยให้เซียวท่าพากุ้ยหยวนออกไป จากนั้นก็เรียกให้จื่ออันเข้ามา"ท่านอ๋อง!" จื่ออันเดินเข้ามา อันที่จริงนางสามารถคลี่คลายเรื่องนี้เองได้ แต่ก็คงต้องใช้ความพยายามไม่น้อย คิดไม่ถึงว่าอ๋องหลี่จะยื่นมือเข้ามาช่วย เรื่องราวจึงได้รับการแก้ไขได้อย่างรวดเร็วเช่นนี้ ต้องขอบคุณเขาจริงจื่ออันรู้สึกขอบคุณอ๋องหลี่ในใจ แต่กลับไม่รู้ว่าที่เขาช่วยนางในคืนนี้ ก็เพื่อที่จะไม่ต้องช่วยอีกหากเกิดเรื่องใหญ่ขึ้นกับนางในอนาคตมู่หรงเจี๋ยยังคงนั่งนิ่งอยู่บนเก้าอี้ไม้โบราณ "เมื่อครู่นี้ ซีเหมินเสี่ยวชิ่งกล่าวว่าเมื่อก่อนเจ้ากับเขาเคยคบหาดูใจกันมาก่อนใช่หรือไม่? จื่ออันพยักหน้า "เขาพูดเช่นนั้นจริงเพคะ!"“เป็นเรื่องจริงเหรอ?” มู่หรงเจี๋ยถามด้วยความประหลาดใจ ดวงตาของเขาหรี่ลงเล็กน้อย“ท่านอ๋องเชื่อเหรอเพค
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 327

หลังจากที่ซีเหมินเสี่ยวชิ่งถูกนำตัวไป เหลียงซื่อก็โมโหมาก และรีบไปโอดครวญเกี่ยวกับเรื่องนี้เรือนใหม่ของซีเหมินเสี่ยวเยว่ทันทีซีเหมินเสี่ยวเยว่ก็พอทราบเรื่องที่เกิดขึ้นข้างนอกมาบ้าง บ่าวรับใช้ที่ติดตามมาจากบ้านเก่าได้ออกไปสืบข่าวมาให้บ้างแล้ว แต่ก็เป็นเพียงส่วนหนึ่งเท่านั้น ไม่ใช่เรื่องราวทั้งหมด พอตอนนี้ได้ยินเสียงร้องไห้ของเหลียงซื่อ ก็ขมวดคิ้วอย่างอดไม่ได้พลางกล่าวว่า "ข้าเพิ่งจะบอกไปว่าวันนี้อย่าก่อเรื่องอะไร เพราะเป็นวันแต่งงานของข้า มีเลือดตกยางออก ยังถือว่าเป็นลางดีอยู่อีกหรือ? อีกทั้งยังดึงคนของตนเองเข้าไปเกี่ยวข้องอีก แต่เซี่ยจื่ออันผู้นั้นไม่ได้รับอันตรายเลยสักนิด แถมยังทำให้ข้าที่เป็นฮูหยินต้องพ่ายแพ้ไปอีกครั้ง"เมื่อเหลียงซื่อได้ยินน้ำเสียงที่เหมือนจะตำหนินางเล็กน้อย ความโกรธก็ก่อตัวขึ้น “เจ้าพูดเหมือนว่าเจ้าจะลอยตัวอยู่เหนือปัญหา ราวกับว่าไม่ใช่ธุระอะไรของเจ้า ก็แค่ทำเป็นแก้ตัว แต่ใจของเจ้าก็ไม่รู้ว่าอยากจะสั่งสอนเซี่ยจื่ออันมากแค่ไหน มิเช่นนั้นคงไม่ให้เซี่ยหว่านเอ๋อมาช่วยพวกเราหรอก ตอนนี้ก็เข้าไปเกี่ยวข้องแล้ว เจ้าคิดจะปัดความรับผิดชอบหรืออย่างไร? ถ้าทำเรื่องนี้สำเร็จ
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 328

มหาเสนาบดีเซี่ยก็โกรธมาก "เรื่องนี้ดูแล้วน่าจะเป็นแผนการของเหลียงซื่อ ข้าเคยได้ยินเรื่องของนางมานานแล้ว นางเป็นคนที่หยาบคายและไร้เหตุผลสิ้นดี นังเด็กนอกคอกเซี่ยหว่านเอ๋อนั่นก็ร่วมกระทำเรื่องสิ้นคิดไปกับนางด้วย และถึงแม้ว่าองค์รัชทายาทจะร่วมด้วย เรื่องนี้ก็ยังไม่รู้ว่าจะต้องอธิบายกับราชครูเหลียงว่าอย่างไร""เป็นความอัปยศของตระกูลเราจริง ๆ เซี่ยหว่านเอ๋อยังดึงรัชทายาทเข้ามาร่วมแผนการด้วยอีกคน เดิมก็ถือว่าเป็นเรื่องดี แต่ครั้งนี้มันล้มเหลว ทางด้านขององค์รัชทายาทคงจะต้องมองนางไม่ดีเป็นแน่ ก่อนหน้านี้ได้ยินข่าวมาว่าองค์รัชทายาทได้เข้าเฝ้าหวงไท่โฮ่ว เพื่อกราบทูลขอให้ยกเลิกเรื่องการอภิเษก แล้วนางสร้างเรื่องขึ้นอีกแบบนี้ ตำแหน่งพระชายาเอกขององค์รัชยาทเห็นท่าคงจะหมดหนทางรักษาไว้ได้แล้วมหาเสนาบดีเซี่ยยิ้มเย้ยหยัน "หากเป็นเช่นนี้จริง นางก็คงจะไม่มีจุดจบที่ดี""ถ้านางโชคร้าย จวนมหาเสนาบดีของเราก็จะโชคร้ายไปด้วย เจ้าคิดว่าฮองเฮากับท่านราชครูโง่เขลางั้นหรือ? ตอนนี้ชื่อเสียงของจวนเราก็ย่อยยับจนแทบจะไม่มีชิ้นดีแล้ว ไร้ซึ่งอิทธิพล ก็ไม่เหลือประโยชน์อะไรแล้ว เดิมทีอยากใช้โอกาสนี้เกี่ยวดองกับจิ้นกั๋ว
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 329

ซีเหมินเสี่ยวเยว่ทำท่าทางเหมือนรู้สึกผิด “ที่ท่านแม่พูดมาก็มีเหตุผล เป็นเพราะอาสะใภ้รองประมาทเกินไป และก็ต้องโทษนางด้วยที่ไว้ใจเซี่ยหว่านเอ๋อ”ฮูหยินผู้เฒ่าเมื่อเห็นว่านางวกกลับมาที่จวนมหาเสนาบดีอีก ในใจก็รู้สึกโกรธ ซีเหมินเสี่ยวเยว่ผู้นี้ดูท่าจะไม่ใช่คนที่จะรับมือได้ง่าย ๆ เสียแล้วมหาเสนาบดีเซี่ยกล่าวถาม “ตอนนี้ฮูหยินรองวางแผนจะทำเช่นไรเล่า?"ซีเหมินเสี่ยวเยว่ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง “เรื่องนี้… นางคิดว่าการที่บุตรชายของนางถูกดึงเข้าไปข้องเกี่ยวด้วย แต่เซี่ยจื่ออันกลับไม่ได้รับอันตรายอันใดเลยสักนิด แน่นอนว่านางก็คงจะรู้เจ็บใจ ไม่ทราบว่า..."นางเงยหน้าขึ้นแล้วมองมหาเสนาบดีเซี่ยและก็หยุดพูด แต่ใจนางรู้ดีว่าที่นางแสดงอาการเช่นนี้ ฮูหยินผู้เฒ่ากับมหาเสนาบดีจะต้องเข้าใจสิ่งที่นางต้องการจะสื่อ มหาเสนาบดีเซี่ยมีสีหน้าที่เคร่งขรึม “วันนี้ไม่ใช่เวลาที่ดีที่ควรจะลงมือ เจ้าก็น่าจะรู้”“ข้ารู้ ข้าทราบดี” ซีเหมินเสี่ยวชิ่งรีบพูด “ข้าไม่เคยรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้มาก่อน เพียงแต่อาสะใภ้รองมาที่เรือนหอของข้า ข้าก็อดไม่ได้ที่จะระบายความคับข้องใจ เพื่อข้าแล้วนางได้ออกหน้าเรียกเซี่ยหว่านเอ๋อมาปรึกษาเกี่ย
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 330

จวนมหาเสนาบดีต้องการคนมีพิษสงเช่นนี้ ทำร้ายคนของตนเองได้ลง ถึงจะเรียกได้ว่าเลือดเย็นอย่างแท้จริง “ตราบใดที่ทุกอย่างดูเหมือนจะเป็นอุบัติเหตุ ก็จะไม่มีใครสามารถสืบหาความจริงได้ แม้ว่าในใจของผู้สำเร็จราชการจะรู้ดี แต่ก็ทำอะไรกับพวกเราไม่ได้” ซีเหมินเสี่ยวเยว่ยังคงมีรอยยิ้มที่แลดูอ่อนโยนอยู่ไม่เปลี่ยน“แล้วทางด้านอาสะใภ้รองล่ะ เจ้าจะอธิบายอย่างไร?” มหาเสนาบดีเซี่ยกล่าวซีเหมินเสี่ยวเยว่ยิ้มหวานยิ่งขึ้น “มันเป็นอุบัติเหตุ จะอธิบายได้อย่างไร ไม่มีใครสามารถควบคุมมันได้ และท่านปู่ก็คงจะไม่มาไล่ถามอะไรเยอะแยะ โดยเฉพาะคนที่ตายคือเซี่ยจื่ออันด้วยแล้ว หยวนซื่อก็จะได้เป็นจวิ้นจู่ แต่ก็หัวเดียวกระเทียบลีบจะทำอะไรได้ ท่านปู่รู้หนักเบาดี"เดิมทีซีเหมินเสี่ยวเยว่ตัดสินใจจะยุติทุกสิ่งทุกอย่างในวันนี้แล้ว แต่ว่าระหว่างทางที่เดินมา นางก็ยิ่งโกรธขึ้นเรื่อย ๆ นอกจากจะโกรธเซี่ยจื่ออันแล้ว นางยังโกรธเหลียงซื่ออีกด้วยเมื่อเหลียงซื่อกลับไปถึงจวน นางจะต้องบอกกับท่านปู่ว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่นางทำไปก็เพื่อซีเหมินเสี่ยวเยว่ คนที่ไร้เหตุผลเช่นนั้น จะต้องพูดจาแย่ ๆ ออกมามากมายเป็นแน่หรือบางที ควรช่วยฮูหยินใหญ
อ่านเพิ่มเติม
ก่อนหน้า
1
...
3132333435
...
117
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status