All Chapters of ลูกเขยฟ้าประทาน: Chapter 921 - Chapter 930

ตอนนี้เขาพอจะเดาแผนการของหานเหยียนได้แล้ว หานซานเฉียนจึงไม่ได้ขึ้นไปชั้นบน เพื่อให้โอกาสเธอได้ใส่ความเขา หลังจากได้เมมโมรี่การ์ดแล้ว หานซานเฉียนก็ขับรถออกไปจากที่นั่นทันทีตอนนั้นเองหานเหยียนก็โทรมาอีกครั้งและถามเขาว่าเขาจะไปถึงเมื่อไหร่ หานซานเฉียนอ้างว่าตัวเองมีธุระกะทันหัน ทำเอาหานเหยียนระเบิดอารมณ์ด้วยความโกรธ"ไอ้ขยะ แกกลับไปแล้วได้ยังไง!" หานเหยียนทุบโทรศัพท์ของเธอแตกเป็นเสี่ยง ๆ แผนของเธอสมบูรณ์แบบ และพร้อมที่จะโทรหาพ่อของเธอเพื่อแจ้งข่าวแล้ว แต่ไม่คาดคิดว่าทุกอย่างจะพังทลายลงแบบนี้"คุณหนู ถ้าคุณไม่ช่วยนายน้อย มันจะสายเกินไป" ตี้หยางเตือนหานเหยียนใบหน้าของหานเหยียนมืดมน ตอนนี้หานเฟิงอยากได้ตำแหน่งผู้นำตระกูลแล้ว ความสามารถในงานของเธอนั้นไม่มีความหมายเมื่อเทียบหานเฟิง คนส่วนใหญ่ในครอบครัวไม่เคยตั้งความหวังไว้กับเธอเลยดังนั้นสำหรับหานเหยียนคนปัจจุบัน โอกาสเดียวที่จะได้เป็นผู้นำตระกูลคือ การตายของหานเฟิงเท่านั้นตอนนี้เธอมาถึงจุดนี้แล้ว และไม่สามรถที่จะปล่อยให้หานเฟิงรอดชีวิตไปได้“ไม่ช่วย เขาต้องตายเท่านั้น ถ้าเขาไม่ตายแล้วฉันจะได้เป็นผู้นำตระกูลได้อย่างไร” หานเหยียนพูดเ

ข่าวจากม่อหยางถูกส่งกลับมาอย่างรวดเร็ว และเขาก็หาคนได้แล้ว เพราะการตัดต่อวิดีโอมันไม่ใช่เรื่องยากอะไร แต่เมื่อหานซานเฉียนกำลังจะออกไปคลับเมจิกซิตี้ ก็มีคนที่ไม่คาดคิดมาเคาะประตู"หานเหยียน เธอมาหาฉันทำไม?" เมื่อมองไปที่หานเหยียนนอกประตู หานซานเฉียนก็ถามด้วยใบหน้างงงวย ผู้หญิงคนนี้ทำสิ่งต่าง ๆ ได้อย่างไร้ขีดจำกัด ทำให้เขาไม่สามารถคาดเดาได้ ก่อนหน้านี้เธอกลัวว่าหานเฟิงจะมาแย่งตำแหน่งจึงฆ่าหานเฟิงอย่างรวดเร็ว และตอนนี้เธอยังมาหาเขาถึงบ้าน"ทำไมนายถึงไม่ไปตามนัด ปล่อยให้ฉันรออยู่ตั้งนาน" หานเหยียนถามหานซานเฉียน"ไม่มีอะไร พอดีที่บ้านมีธุระด่วนน่ะ ฉันเลยต้องรีบกลับมาบ้าน" หานซานเฉียนกล่าว เขาจะไม่นำวิดีโอในมือออกมาง่าย ๆ ในตอนนี้ นี่เป็นวิธีสุดท้ายที่จะรับประกันเขาได้ ถ้าหานเหยียนรู้เข้าเขากังวลว่าผู้หญิงบ้า ๆ คนนี้จะสร้างปัญหากับเขาในทุกวิถีทาง"เรื่องด่วนอะไร?" หานเหยียนถามต่อ เธอมาหาหานซานเฉียนเพื่อทดสอบว่าหานซานเฉียนรู้แผนการของเธอแล้วหรือเปล่า ถ้าเขารู้ว่าเธอฆ่าหานเฟิงแล้ว หานเหยียนจะได้วางแผนอื่นแทน และไม่บอกพ่อของเธอเรื่องการตายของหานเฟิง"ฉันไม่จำเป็นต้องรายงานเรื่องส่วนตัวให้เ

"คุณ คุณเป็นใคร?" ซูหยิงเซี่ยมองไปที่ฉีฮู่ด้วยความงุนงง"ประธานซู ผู้ชายคนนี้บุกเข้ามาในบริษัท แถมยังตีพวกเราด้วย คุณระวังตัวด้วยนะครับ" เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคนหนึ่งพูดกับซูหยิงเซี่ยแม้ว่าฉีฮู่จะบุกเข้ามาในบริษัท แต่เขาก็ไม่ได้จัดการกับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยอย่างโหดเหี้ยมขนาดนั้น ไม่อย่างนั้นคนเหล่านี้ไม่มียืนอยู่แบบนี้ได้"ผมมาที่นี่เพื่อปกป้องคุณ" ฉีฮู่กล่าวกับซูหยิงเซี่ยซูหยิงเซี่ยขมวดคิ้วเล็กน้อย มีใครก็ไม่รู้โผล่มาทุบตีพนักงานของบริษัทของเธอ และบอกว่ามาเพื่อปกป้องเธอ ซูหยิงเซี่ยจะเชื่อได้อย่างไร“คุณเป็นใคร?” ซูหยิงเซี่ยถาม"ผมเป็นคนของพี่ซานเฉียนครับ" ฉีฮู่กล่าวหานซานเฉียน!หัวใจของซูหยิงเซี่ยเต้นไม่เป็นจังหวะ หานซานเฉียนขอให้เขามาปกป้องเธออย่างนั้นเหรอ?“เกิดอะไรขึ้น ทำไมเขาถึงได้ส่งคุณปกป้องฉันล่ะคะ?” ซูหยิงเซี่ยถามฉีฮู่ส่ายหัวและไม่พูดอะไร ภารกิจของเขาคือปกป้องซูหยิงเซี่ยจากอันตราย สำหรับเรื่องของหานซานเฉียนนั้น เขาไม่กล้าที่จะเล่าให้ซูหยิงเซียฟังโดยพละการ“ไม่มีอะไรแล้ว พวกคุณออกไปก่อนเถอะ” ซูหยิงเซี่ยบอกกับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหลายคนเจ้าหน้

เหยียนจิง!สองคำนี้ทำให้หานเหยียนแทบล้มทั้งยืนราวกับถูกฟ้าผ่าทำไมจู่ ๆ พ่อถึงกลับมาที่เมืองจีนโดยไม่บอกอะไรเธอเลยล่ะ หานเฟิงตายแล้ว หานเหยียนยังหาเหตุผลที่จะโยนความผิดนี้ให้หานซานเฉียนไม่ได้ และการปรากฏตัวอย่างกะทันหันของหานลี่จะเพิ่มโอกาสในการเปิดเผยเรื่องนี้อย่างไม่ต้องสงสัย!"พ่อคะ...ทำไมจู่ ๆ พ่อถึงได้มาที่เหยียนจิงล่ะคะ?" หานเหยียนพยายามควบคุมอารมณ์ของเธออย่างเต็มที่ แต่ถึงอย่างนั้นน้ำเสียงของเธอก็ยังสั่นเล็กน้อย"พ่อมีธุระที่ต้องทำที่เหยียนจิงน่ะ บางชื่อที่ไม่ควรหลงเหลือไว้ในโลกนี้ต้องหายไปตลอดกาล อีกอย่างพวกลูกก็เสียเวลาอยู่ที่จีนมากเกินไปแล้ว เรื่องของหานซานเฉียน พ่อก็ต้องมาจัดการ" หานลี่กล่าวหานเหยียนรู้สึกตกใจ หานลี่ต้องการจัดการหานซานเฉียนด้วยตัวเอง ซึ่งนั่นก็หมายความว่าเขาจะมาหยุนเฉิง นี่เป็นข่าวร้ายสำหรับหานเหยียน"พ่อคะ ให้เวลาลูกอีกหน่อย ลูกจะแก้ปัญหานี้ให้ได้" หานเหยียนกล่าว“เรื่องนี้มอบให้น้องชายลูกไปจัดการแล้วไม่ใช่เหรอ?” หานลี่ถามหานเหยียนเกือบจะล้มลงเพราะคำถามนี้ หานเฟิงตายแล้ว ดังนั้นเธอจึงคิดว่าเรื่องนี้ยังอยู่ภายใต้ความรับผิดชอบของเธออยู่"ใช่... ใ

หลังจากที่หานลี่จากไป ฉือจิงมองภายในหอบรรพบุรุษที่กระจัดกระจายด้วยน้ำตานองหน้า สิ่งหนึ่งที่เธอต้องทำทุกวันคือไปที่หอบรรพบุรุษเพื่อถวายเครื่องหอมในทุกเช้าเย็น นี่คือปัจจัยยังชีพที่ใหญ่ที่สุดของเธอในตระกูลหาน และทำให้ฉือจิงไม่ยอมจากไปง่าย ๆ แต่เธอไม่คิดเลยว่าหานลี่จะทำลายห้องโถงบรรพบุรุษถึงขนาดนี้ไม่มีแผ่นจารึกแผ่นไหนเลยที่ไม่แตกหักแม้ว่าแผ่นจารึกจะสามารถทำใหม่ได้ แต่ความอัปยศอดสูที่หานลี่นำมาสู่ตระกูลหานนั้นไม่สามารถลบล้างได้เธอหยิบชิ้นส่วนแผ่นจารึกของหานเฉิงขึ้นมา และกอดมันไว้ในอ้อมแขนอย่างระมัดระวัง เขาเป็นคนเดียวที่เธอรักอย่างสุดหัวใจ แม้ว่าเขาจะตายไปแล้ว แต่ความรักของเธอมีต่อหานเฉิงก็ไม่ได้ลดลงเลยแม้แต่น้อยฉือจิงไม่เคยคิดที่จะแต่งงานใหม่ แม้ว่าตอนนี้เธอจะมีทุนมากมาย และยังมีคนอื่นที่คอยตามจีบ เธอก็ไม่เคยคิดที่จะทรยศต่อตระกูลหานเลยสักครั้งสำหรับเธอแล้ว ตระกูลหานกลายเป็นแรงจูงใจเพียงอย่างเดียวที่ทำให้เธออยากมีชีวิตอยู่ต่อ และเธอต้องได้เห็นตระกูลหานกลับมารุ่งโรจน์เหมือนเดิมก่อนถึงจะพอใจ"ซานเฉียน ความอัปยศของวันนี้ แม่หวังว่าลูกจะตอบแทนพวกเขาเป็นสองเท่า" ฉือจิงพูดพร้อมกัดฟัน