All Chapters of ลูกเขยฟ้าประทาน: Chapter 911 - Chapter 920

เป็นไปได้ไง!คนไร้ประโยชน์อย่างเขาไปเอาความกล้ามาจากที่ไหน หากหย่าแล้วเขาจะไม่เหลืออะไรเลยเจี่ยงหลานรอจนถึงตีสอง ซูกั๋วเย่าก็ยังไม่กลับมา แต่เธอก็คิดว่าอย่างไรซะซูกั๋วเย่าก็ต้องขอความเมตตาแน่นอน แต่คราวนี้อาจใช้เวลานานกว่าเดิมเท่านั้นเอง"อยากให้ฉันกลัวงั้นเหรอ? ซูกั๋วเย่า คนไร้ประโยชน์อย่างคุณไม่มีสิทธิ์" หลังจากพูดกับตัวเอง เจี่ยงหลานก็นอนหลับไป เธอแน่ใจมากว่าพรุ่งนี้เช้าพอเธอลืมตาขึ้นมา ซูกั๋วเย่าจะต้องรีบเอาอาหารเช้ามาให้เพื่อขอโทษเธออย่างแน่นอนซูกั๋วเย่าอยู่ในห้องเก็บของ หัวใจของเขายังคงมั่นคงไม่หวั่นไหว เขาไม่กลัวคำว่าหย่าอีกต่อไป แต่กลับรู้สึกโล่งใจเสียมากกว่า ดูเหมือนว่าการหย่าเท่านั้นที่จะทำให้เขาค้นพบการใช้ชีวิตอีกครั้งแม้ว่าเขาจะไม่มีอะไรเหลืออยู่เลย แต่อย่างน้อยเขาก็สามารถเอาศักดิ์ศรีลูกผู้ชายกลับมาได้คราวนี้ซูกั๋วเย่าเป็นผู้ชายยืนยัดและสง่างาม!เช้าวันรุ่งขึ้น เจี่ยงหลานตื่นขึ้นมาไม่เห็นอาหารเช้า แถมยังไม่เห็นซูกั๋วเย่า เธอรู้สึกโกรธมากจึงรีบวิ่งไปที่ห้องนั่งเล่น เมื่อเห็นซูกั๋วเย่ากำลังกินข้าวอยู่ที่โต๊ะอาหาร เจี่ยงหลานก็ตะโกนขึ้นมาทันที "ซูกั๋วเย่า คุณไม่เอา

หลังจากพูดจบ ซู่กั๋วเย่าก็ผลักเจียงหลานออกจากบ้าน ในตอนนี้ ที่สุดซูกั๋วเย่าก็รู้สึกว่าเขาได้เป็นผู้ชาย จริง ๆ สักที“ซูกั๋วเย่า ฉันจะทำให้คุณเสียใจ และจะทำให้คุณได้รู้ถึงผลที่ตามมาของการทำกับฉันแบบนี้ ฉันจะทำให้คุณตายพร้อมกับไอ้ขยะนั่นหานซานเชียนนั่น!” เสียงคำรามอย่างบ้าคลั่งของเจี่ยงหลานดังมาจากประตู แต่ซูกั๋วเย่าไม่สะทกสะท้านสักนิด เขารู้ดีว่าอย่างไรเจี่ยงหลานก็ต้องไม่พอใจ และจะต้องหาทางแก้แค้นเขาทุกวิถีทาง แต่แล้วอย่างไรล่ะ? หากต้องให้เขายอมใช้ชีวิตร่วมกับผู้หญิงคนนี้ต่อไปให้เขาตายเสียยังดีกว่า“เหอถิง เทน้ำเย็นให้ฉันแก้วนึง” ซูกั๋วเย่ากลับมาที่ห้องนั่งเล่นแล้วพูดขึ้นเหอถิงแสร้งทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นเกี่ยวกับเรื่องของตระกูลซู และไม่ถามและไม่ออกความเห็นอะไรมาจนถึงตอนนี้ในสายตาของเหอถิง ไม่ช้าก็เร็วเจี่ยงหลานจะต้องจุดไฟเผาตัวเอง แม้ว่าเวลาจะมาถึงเร็วกว่าที่เธอคิด แต่ก็ไม่ได้ทำให้เธอประหลาดใจ ผู้หญิงที่พยายามทุกวิถีทางเพื่อรนหาความตายจะจบลงด้วยดีได้อย่างไร?"คุณจะแจ้งหยิงเซี่ยไหมคะ?" หลังจากเดินถือน้ำไปให้ซูกั๋วเย่า เหอถิงก็ถามขึ้น"เดี๋ยวฉันจะไปบริษัทของเธอสักหน่อย ป้องกันไม่ให้เ

เฉินหลิงเหยาหัวเราะและพูดว่า "พวกเธอคงไม่ได้ตั้งใจจะเซอร์ไพรส์วันเกิดฉันใช่ไหม อีกตั้งสามวันกว่าจะถึงวันเกิดฉันนี่นา""คนที่ฉลาดเกินไปมักจะไม่ได้เซอร์ไพรส์" ฉี๋อีหยุนกล่าวเฉินหลิงเหยาพยักหน้าครั้งแล้วครั้งเล่าและพูดว่า "ใช่ ใช่ ฉันห้ามฉลาดเกินไป ฉันจะออกไปทำงานต่อแล้ว พวกเธอค่อย ๆ คุยกัน"ฉี๋อีหยุนเดินไปที่โต๊ะทำงานของซูหยิงเซี่ยและนั่งลงซูหยิงเซี่ยลดศีรษะลง ไม่กล้ามองตาของฉี๋อีหยุน หรืออีกอย่างคือ เธอไม่กล้าเผชิญหน้ากับสิ่งที่ฉี๋อีหยุนกำลังจะพูดต่อไปนี้"ฉันวางแผนที่จะเป็นพรีเซนเตอร์ให้บริษัทอสังหาริมทรัพย์ลั่วเฉว และช่วยบริษัทสร้างภาพลักษณ์ของแบรนด์ที่แข็งแกร่งขึ้นในหยุนเฉิง" ฉี๋อีหยุนกล่าวซูหยิงเซี่ยกัดฟันและพูดว่า "เมื่อวานนี้เธอกับหานซานเฉียนทานอาหารเย็นด้วยกันเหรอ?"ฉี๋อีหยุนชำเลืองมอง เธอรู้เรื่องนี้ได้อย่างไร แถมท่าทางของเธอก็ดูเหมือนต้องการหลบหนีจากบางสิ่ง"เธอคงไม่คิดว่าฉันมีความสัมพันธ์อะไรกับเขาหรอกใช่ไหม?" ฉี๋อีหยุนพูดด้วยรอยยิ้ม แม้ว่าเธออยากจะบอกซูหยิงเซี่ยว่าเธออาศัยอยู่กับหานซานเฉียน แต่ฉี๋อีหยุนรู้ว่าถ้าเธอทำแบบนั้นจริง ๆ หานซานเฉียนจะต้องไล่เธอออกจากบ้านใน

"เรื่องของเจียงหูก็คือเรื่องของเจียงหู อย่าโยงผู้บริสุทธิ์มาเกี่ยวข้องด้วย ฉันคิดว่านายเข้าใจเรื่องดีกว่าฉันซะอีก" หานซานเฉียนกล่าวนิ่ง ๆ ภรรยาของม่อหยางต้องจบชีวิตเพราะฉางปินทำผิดกฎ ดังนั้นในมุมมองของหานซานเฉียน เขาน่าจะยืนหยัดในเรื่องนี้มากเสียอีกม่อหยางถอนหายใจ เขาเชื่อในคำกล่าวที่คนหนึ่งทำผิดก็แบกรับไว้คนเดียวอย่าพาดพิงถึงครอบครัว แต่เมื่อเจอกับคนอย่างหลิวต้า เขาก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้วจริง ๆ“นายไม่ได้เจอหลิวต้า ถึงได้ไม่รู้ว่าตอนนี้มันบ้าถึงขนาดไหนแล้ว ฉันจะบอกนายให้ก็แล้วกัน ตอนนี้มันกล้าที่จะอยากได้ตำแหน่งหัวหน้าส่วนกลางแล้วด้วยซ้ำ” ม่อหยางกล่าว"ไม่ใช่หรอกมั้ง?" หานซานเฉียนประหลาดใจ หลิวต้าบ้าเกินไปแล้วจริง ๆ ด้วยคำสัญญาที่หานเหยียนให้ไว้เขายังกล้าที่จะจินตนาการถึงความเกินจริงไปมากได้ขนาดนี้ม่อหยางผายมืออย่างช่วยไม่ได้และพูดว่า "ฉันไม่ได้พูดไปเรื่อย ถ้านายไม่เชื่อก็แค่ถามหลินหย่งสิ"หานซานเฉียนมองไปที่หลินหย่ง และก่อนที่เขาจะทันได้ถาม หลินหย่งก็พูดขึ้นก่อนว่า "พี่ซานเฉียน ตอนนี้หลิวต้ามันบ้ามากจริง ๆ ครับพี่""ดูเหมือนว่าต้องให้หานเหยียนสาดน้ำเย็นใส่หน้ามันสักขัน" หานซานเ

"ไปช่วยเขาตอนนี้เลยไหม?" หานเหยียนกัดฟัน แผนการดำเนินมาถึงจุดนี้แล้ว จะปล่อยให้หานเฟิงรอดได้อย่างไร การรอดชีวิตของเขาจะเป็นภัยคุกคามที่ใหญ่ที่สุดสำหรับเธอ“คุณหนู ถ้าหานซานเฉียนไม่ปรากฏตัว นายท่านจะต้องสอบสวนเรื่องนี้อย่างละเอียดแน่นอน เขาอาจไม่ฆ่าคุณหนู แต่ผมไม่รอดแน่” ตี้หยางบอกกับหานเหยียนอย่างกระวนกระวาย เขาคิดว่าแผนนี้สมบูรณ์แบบ ดังนั้นเขาจึงมั่นใจมาก แต่ตอนนี้มีบางอย่างผิดพลาด ตี้หยางจึงเริ่มตื่นตระหนก แม้ว่าเขาจะมีพลังมาก แต่เขาก็ไม่สามารถหลบหนีจากการตามล่าของตระกูลหานได้ และเมื่อใดก็ตามที่ตระกูลหานประกาศว่าเขาไม่ใช่สมาชิกของตระกูลหานอีกต่อไป ศัตรูมากมายก็จะโผล่ออกมาเอาชีวิตของเขาแน่นอน “ฉันจะโทรหาเขาอีกครั้ง” หานเหยียนพูดอย่างไม่เต็มใจขณะนี้หานซานเฉียนยืนอยู่ที่ประตูชุมชนยังไม่ได้กลับไป ในใจของเขารู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ และเขาก็อยากรู้มากว่ามันคืออะไร จนอดไม่ได้ที่จะขึ้นไปดูที่ชั้นบนหากต้องการทราบข้อเท็จจริง วิธีเดียวคือต้องค้นหาด้วยตัวเองแต่นี่น่าจะเป็นกับดัก ดังนั้นหานซานเฉียนจึงลังเลมากหานซานเฉียนมองไปที่ร้านค้าใกล้เคียง เมื่อเขาเห็นกล้องวงจรปิดของร้านค้าร้านหน