Share
บทที่ 928
Related chapter
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 929
หลังจากที่หานลี่จากไป ฉือจิงมองภายในหอบรรพบุรุษที่กระจัดกระจายด้วยน้ำตานองหน้า สิ่งหนึ่งที่เธอต้องทำทุกวันคือไปที่หอบรรพบุรุษเพื่อถวายเครื่องหอมในทุกเช้าเย็น นี่คือปัจจัยยังชีพที่ใหญ่ที่สุดของเธอในตระกูลหาน และทำให้ฉือจิงไม่ยอมจากไปง่าย ๆ แต่เธอไม่คิดเลยว่าหานลี่จะทำลายห้องโถงบรรพบุรุษถึงขนาดนี้ไม่มีแผ่นจารึกแผ่นไหนเลยที่ไม่แตกหักแม้ว่าแผ่นจารึกจะสามารถทำใหม่ได้ แต่ความอัปยศอดสูที่หานลี่นำมาสู่ตระกูลหานนั้นไม่สามารถลบล้างได้เธอหยิบชิ้นส่วนแผ่นจารึกของหานเฉิงขึ้นมา และกอดมันไว้ในอ้อมแขนอย่างระมัดระวัง เขาเป็นคนเดียวที่เธอรักอย่างสุดหัวใจ แม้ว่าเขาจะตายไปแล้ว แต่ความรักของเธอมีต่อหานเฉิงก็ไม่ได้ลดลงเลยแม้แต่น้อยฉือจิงไม่เคยคิดที่จะแต่งงานใหม่ แม้ว่าตอนนี้เธอจะมีทุนมากมาย และยังมีคนอื่นที่คอยตามจีบ เธอก็ไม่เคยคิดที่จะทรยศต่อตระกูลหานเลยสักครั้งสำหรับเธอแล้ว ตระกูลหานกลายเป็นแรงจูงใจเพียงอย่างเดียวที่ทำให้เธออยากมีชีวิตอยู่ต่อ และเธอต้องได้เห็นตระกูลหานกลับมารุ่งโรจน์เหมือนเดิมก่อนถึงจะพอใจ"ซานเฉียน ความอัปยศของวันนี้ แม่หวังว่าลูกจะตอบแทนพวกเขาเป็นสองเท่า" ฉือจิงพูดพร้อมกัดฟัน
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 930
หานลี่ส่ายหัวและพูดว่า "ไปดูหลุมฝังศพของหานเทียนหยาง ก่อนที่ฉันจะมา พ่อของฉันกำชับว่าให้ไปดูหลุมฝังศพของหานเทียนหยาง เขาบอกว่าหานเทียนหยางไม่สามารถตายได้ง่าย ๆ ดังนั้นเขาจึงอยากให้ฉันไปตรวจสอบ"บอดี้การ์ดขมวดคิ้ว หานเทียนหยางมีแผ่นจารึกแล้ว เขาจะยังไม่ตายได้อย่างไร? ความสงสัยดังกล่าวดูไม่มีเหตุผลเอาซะเลยสำหรับเขาแต่ในเมื่อชายชรามีข้อสงสัย เขาจึงต้องทำตามคำสั่งแม้ว่าหานลี่จะเป็นผู้นำตระกูล แต่เขาก็ไม่กล้าขัดคำสั่งของชายชราสุสานแห่งหนึ่งในเหยียนจิง นอกจากวันเช็งเม้งและเทศกาลอื่น ๆ ที่นี่ก็แทบไม่มีคน ยกเว้นผู้ดูแลสุสาน ดังนั้นเมื่อหานลี่ปรากฏตัว ผู้ดูแลสุสานจึงรู้สึกแปลกใจ“พวกคุณสองคนมาทำอะไรกัน?” ผู้ดูแลสุสานถามขึ้น“สุสานของหานเทียนหยางอยู่ที่ไหน?” หานลี่ถามหานเทียนหยางเป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงในเหยียนจิง แถมยังมีความโกลาหลมากมายเกิดขึ้นในวันฝังศพของเขาและมีคนใหญ่คนโตหลายคนในเหยียนจิงเข้าร่วม ดังนั้นผู้ดูแลจึงรู้ดีว่าสุสานของหานเทียนหยางอยู่ที่ไหน แต่ถ้าสองคนนี้มาเยี่ยมหลุมศพ แล้วทำไมพวกเขาถึงไม่รู้จักที่ตั้งของสุสานล่ะ?"พวกคุณมาจากตระกูลหาน แต่ทำไมในวันเช็งเม้งผมถึงไม่เคยเห
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 931
ผู้ดูสุสานตัวสั่นด้วยความตกใจ แม้ว่าเขาจะไม่กล้าบอกเรื่องนี้กับบุคคลภายนอก แต่หลังจากที่หานลี่และบอดี้การ์ดจากไป เขาก็รีบแจ้งให้ฉือจิงทราบทันทีหลังจากที่ฉือจิงรู้ว่าสุสานของหานเทียนหยางถูกหานลี่ขุดขึ้นมา เธอก็ไม่ได้ทุกข์ร้อนมากนัก เพราะแผ่นจารึกในหอบรรพบุรุษทั้งหมดถูกทำลายโดยหานลี่ไปแล้ว คงไม่มีเรื่องไหนทำร้ายเธอได้มากกว่าเรื่องนี้อีกแล้ว นับประสาอะไรกับสุสานที่ไม่มีเถ้าถ่าน?ฉือจิงเพียงแค่ขอให้ผู้ดูสุสานช่วยกลบหลุมฝังศพกลับคืน ก่อนจะวางสายไปฉือจิงลังเลเกี่ยวกับเรื่องนี้อยู่สักพัก แต่สุดท้ายก็ตัดสินใจโทรหาหานซานเฉียน สำหรับฉือจิง เป็นเรื่องยากสำหรับหานซานเฉียนที่จะปฏิบัติต่อเธอด้วยท่าทางที่ดี แม้ว่าหานซานเฉียนจะรู้ว่าเมื่อก่อนที่เธอทำไปก็เพราะว่าเธออยู่ภายใต้แรงกดดันของหนานกงเชียนชิว แต่นั่นก็ยังไม่สามารถทำให้หานซานเฉียนยอมรับสายตาเย็นชาของฉือจิงที่มีต่อเขาได้“โทรหาผมทำไม?” หานซานเฉียนถามอย่างเฉยเมยจากน้ำเสียงเย็นชาของหานซานเฉียน ฉือจิงไม่รู้สึกถึงความใกล้ชิดใด ๆ ที่ลูกชายผู้ที่เธอให้กำเนิดออกมาคนนี้ ดูเหมือนจะกีดกันเธอออกไปหลายพันไมล์แต่ฉือจิงรู้ดีว่าเธอไม่มีเหตุผลที่จะโท
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 932
แต่ตอนนี้ตี้หยางก็ตกอยู่ในความระส่ำระสายเช่นกัน เพราะไม่มีใครคาดคิดว่าหานลี่จะปรากฏตัวอย่างกะทันหันแบบนี้ แล้วเขาจะยังสงบสติอารมณ์อยู่ได้อย่างไร?"คุณหนู คุณอย่าเพิ่งรีบร้อน พวกเราจะต้องคิดหาทางออกได้แน่นอน" ตี้หยางกล่าว"อย่าเพิ่งรีบร้อนอย่างงั้นเหรอ?" หานเหยียนมองไปที่ตี้หยางด้วยสีหน้าดุร้ายและพูดว่า "ฉันจะไม่รีบร้อนยังไง พ่อมาที่นี่แล้ว และคงจะมาถึงหยุนเฉิงในไม่ช้า ถ้าเขาถามเกี่ยวกับหานเฟิง แล้วฉันจะอธิบายยังไง หรือจะต้องบอกเขาว่าหานเฟิงตายเพราะฝีมือฉันอย่างนั้นเหรอ?"ร่องรอยของความไม่พอใจปรากฏขึ้นในดวงตาของตี้หยาง ถ้าไม่ใช่เพราะความคิดของหานเหยียน หานเฟิงจะตายได้อย่างไร และพวกเขาก็ไม่ต้องมากังวลว่าจะอธิบายกับหานลี่อย่างไรอยู่แบบนี้ทั้งหมดนี้เกิดจากความคิดของหานเหยียนทั้งนั้น แต่ตอนนี้เธอกลับมาโยนความผิดใส่เขา!"ตี้หยาง ฉันขอเตือนคุณ แม้ว่าคุณจะตาย แต่ฉันจะตายไม่ได้" หานเหยียนเดินไปด้านหน้าของตี้หยาง และพูดด้วยใบหน้าขรึมตี้หยางยิ้มอย่างเย็นชาและพูดว่า "คุณหนูหมายความว่า จะให้ผมเป็นแพะรับบาปแทนอย่างงั้นเหรอ? คุณคิดว่าท่านผู้นำจะเชื่อว่าการตายของหานเฟิงเกี่ยวข้องกับผมเพียงคนเด
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 933
หานเฟิงตายแล้ว สายนี้จึงไม่สามารถติดต่อได้ ดังนั้นเมื่อหานเหยียนขมวดคิ้ว นั่นคือการแสดงของเธอได้เริ่มขึ้นแล้ว“พ่อคะ ปิดเครื่องค่ะ” หานเหยียนพูดในขณะที่หานลี่กำลังจะโมโห หานเหยียนก็พูดแทนหานเฟิงว่า "พ่อคะ อย่าโกรธไปเลยนะคะ กลับไปที่โรงแรมกันก่อน เดี๋ยวลูกจะส่งคนไปสืบที่อยู่ของเขาให้ทันทีเลยค่ะ""ลูกนี่นะ ช่วยพูดแทนน้องตั้งแต่เขายังเด็ก ถ้าไม่ใช่เพราะลูกตามใจเขามากไป เขาจะกล้าหยิ่งผยองขนาดนี้ไหม?" หานลี่พูดอย่างช่วยไม่ได้หานเหยียนยิ้มเบา ๆ และพูดว่า "ก็เขาเป็นน้องชายคนเดียวของลูกนี่คะ ถ้าลูกไม่ตามใจเขา แล้วลูกจะไปตามใจใคร"หลังจากกลับถึงโรงแรม หานเหยียนก็แสร้งทำเป็นสั่งให้คนออกไปตามหาหานเฟิง และหานลี่ก็ถามหานเหยียนเกี่ยวกับหานซานเชียนหานลี่ไม่ได้สนใจกับตัวละครเล็ก ๆ แบบนี้มากนัก เพราะหานซานเฉียนก็แค่มดตัวเล็ก ๆ ที่เขาสามารถขยี้ให้ตายได้ทุกเมื่อ “พ่อคะ ในเมื่อพ่อไม่ให้หนูฆ่าเขา หนูจึงต้องจัดการเขาด้วยวิธีอื่น แต่ไม่ต้องห่วงนะคะ ตอนนี้หนูควบคุมโลกธุรกิจในหยุนเฉิงไปกว่าครึ่งแล้ว หานซานเฉียนไม่มีทางให้เดินแล้ว เพียงแค่ให้เวลาหนูอีกหน่อย เขาจะต้องมาคุกเข่าอ้อนวอนหนูอย่างแน่นอน” หา
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 934
"ฉันทุ่มเทให้กับตระกูลหานมาหลายปี แต่สุดท้ายก็ยังคงเป็นได้แค่เครื่องมือ! ทำไม ทำไมฉันถึงต้องถูกปฏิบัติอย่างไม่ยุติธรรมแบบนี้ด้วย" หลังจากกลับมาที่ห้อง หานเหยียนก็คำรามด้วยท่าทางดุร้ายเธอไม่พอใจ ไม่พอใจเป็นอย่างมาก หานเฟิงเป็นเพียงแค่กองโคลนเท่านั้น แต่เขากลับได้รับความสำคัญจากหานลี่ และเธอผู้พิสูจน์ความสามารถของตัวเองมาโดยตลอด แต่ในสายตาของหานลี่ เธอกลับเป็นได้แค่เครื่องมือในการแต่งงานเท่านั้น"คุณหนู ใจเย็น ๆ ก่อน อย่าได้เปิดเผยความคิดที่แท้จริงของคุณหนูเพียงเพราะเรื่องนี้ ไม่อย่างนั้น หากท่านผู้นำรู้เรื่องเข้า พวกเราจะตกอยู่ในอันตราย" ตี้หยางพยายามเกลี้ยกล่อมหานเหยียนหานเหยียนพูดด้วยใบหน้ามืดมน "คุณรู้ไหมว่าฉันพยายามมากแค่ไหนกับเรื่องนี้ ฉันฆ่าลูกนอกสมรสของเขาไปจนหมด เพียงเพราะฉันไม่ต้องการให้ใครมาคุกคามการสืบทอดตำแหน่งผู้นำของฉัน และในวันนี้แม้แต่น้องชายแท้ ๆ ฉันก็ยังไม่ยอมปล่อยไป แต่เขาก็ยังมองไม่เห็นคุณค่าของฉัน หรือว่าชีวิตของฉันถูกกำหนดมาให้ถูกโซ่ตรวนมัดไว้ เพียงเพราะเกิดมาเป็นผู้หญิงอย่างนั้นเหรอ?”ตี้หยางหรี่ตาลง หานลี่อาจไม่รู้แม้กระทั่งเรื่องลูกนอกสมรสของเขาด้วยซ้ำ และ
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 935
"คุณกลับมาทำไม!" หลังจากอึ้งอยู่นาน หานซานเฉียนก็ยืนขึ้นและถามฉี๋อีหยุน “ฉันช้อปปิ้งเหนื่อยแล้ว ไม่กลับบ้านแล้วจะให้ไปนอนข้างถนนหรือไง?” ฉี๋อีหยุนทำราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น ก่อนจะลากกระเป๋าของเธอกลับห้องไปหานซานเฉียนยืนอยู่หน้าประตูอย่างช่วยไม่ได้ เขามองฉี๋อีหยุนแขวนเสื้อผ้ากลับเข้าตู้ทีละตัว"คุณรู้ไหมว่าสถานการณ์ของผมตอนนี้เป็นแบบไหน？ การอยู่ข้างผมรังแต่จะทำให้คุณเป็นอันตรายมากขึ้น" หานซานเฉียนกล่าวฉี๋อีหยุนดูไม่แยแสและพูดว่า "ฉันรู้ว่าชีวิตนี้มันเป้นไปไม่ได้ที่จะได้คบกับคุณ และคุณก็ไม่มีทางที่จะชอบฉัน แต่ถ้าได้ตายไปพร้อมกับคุณ มันก็ดีไม่ใช่เหรอ? บางทีเราอาจได้พบกันใหม่ ในชาติหน้าที่ไม่มีซูหยิงเซี่ย ฉันจะพยายามทำให้คุณตกหลุมรักฉันให้ได้"คำพูดเหล่านี้ หานซานเฉียนไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือว่าร้องไห้ดี เขาเป็นคนที่ไม่เชื่อในพระเจ้า และไม่เคยเชื่อว่าชาติหน้าจะมีอยู่จริงชีวิตนี้ หากคุณไม่พยายามอย่างเต็มที่ที่จะมีชีวิตที่ดีและมีอายุยืนยาว แล้วชาติหน้าจะมีประโยชน์อะไรและฝากความหวังไว้กับความคิดไร้สาระในเรื่องชาติหน้านั้นโง่ยิ่งกว่า“ไม่ว่าคุณจะไปที่ไหน ฉันจะตามไปจนถึงที่สุด ดังนั้น
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 936
ระหว่างรับประทานอาหาร หานซานเฉียนก็ได้รับสายจากม่อหยาง"ซานเฉียน เพื่อนนายคนนั้นเป็นสุนัขที่กินแล้วถ่ายไม่เปลี่ยนจริง ๆ ฉันได้ยินมาว่าเขามีปัญหาอีกแล้ว ครั้งนี้เป็นเพราะผู้หญิง นายจะไปดูหน่อยไหม" ม่อหยางทำอะไรไม่ถูกมาก ในสังคมปัจจุบัน มีวิธีเล่นกับผู้หญิงนับหมื่นวิธี แต่ชิงอวิ๋นเลือกที่จะลวนลามตระกูลผู้ดี เขาถูกจับไปหลายครั้งแล้วก็ยังไม่กลับตัวกลับใจอีกหานซานเฉียนไม่ได้สนใจชิงอวิ๋นมานานแล้ว เพราะหางจิ้งจอกของเขาซ่อนอยู่ลึกมาก หานซานเฉียนเพียงแค่ปล่อยให้เวลาพิสูจน์เขาอย่างช้า ๆ แต่หานซานเฉียนไม่คิดเลยว่า นี่มันก็หลายครั้งแล้ว แต่ชิงอวิ๋นยังไม่จำเป็นบทเรียนอีก!“ฉันกินข้าวอยู่ ไว้เดี๋ยวไปดูทีหลัง” หานซานเฉียนพูดหลังจากวางสาย ฉี๋อีหยุนก็ถามว่า "เกิดอะไรขึ้นเหรอ?"“เรื่องเล็กน้อยน่ะ เพื่อนคนนึงถูกตำรวจจับอีกแล้ว ในข้อหาลวนลามผู้หญิง” หานซานเฉียนกล่าว“อีกแล้ว?” ฉี๋อีหยุนขมวดคิ้วและพูดว่า “ดูเหมือนว่าเพื่อนของคุณคนนี้จะดื้อไม่ใช่เล่นเลยนะ”หานซานเฉียนก็แปลกใจเช่นกัน ชิงอวิ๋นแน่วแน่ในเรื่องนี้มาก"น่าจะเป็นอย่างนั้น"หลังจากกินข้าวเสร็จ หานซานเฉียนก็ออกจากบ้านและขับรถไปที่สำนักงาน
Latest chapter
