บททั้งหมดของ ใต้หล้าสยบรัก: บทที่ 361 - บทที่ 370

มือของหมอหลวง ยื่นออกมาอย่างแผ่วเบาราวกับปุ้ยฝ้าย หยวนชิงหลิงก็โกรธเล็กน้อย "ไม่รักษาแล้ว ทุกคนออกไปให้หมด ข้าอยากอยู่เงียบ ๆ คนเดียว”"เหล่าหยวน…"“หุบปาก อย่าเรียกข้าเหล่าหยวน ท่านก็ออกไปด้วย ไม่แน่คืนนี้ท่านอาจจะเล่นการพนันและชกต่อยกันจนทำให้ข้าโกรธอีก" หยวนชิงหลิงกล่าวอย่างโกรธเคืองดวงตาของหมอหลวงเบิกกว้างเมื่อได้ยินเสียง "ติ๊ง" เขายื่นมือที่สั่นเทาออกแล้วพูดว่า "ต้องใช่แน่เลย ผู้ที่ตั้งครรภ์ครั้งแรกมักมีอารมณ์แปรปรวนกะทันหันและใจร้อน นี่เป็นสัญญาณของการตั้งครรภ์ครั้งแรก ท่านอ๋องต้องระวังอย่าให้พระชายาเกิดความโกรธอีกครั้งนะ พ่ะย่ะค่ะ"อวี่เหวินห่าวมองไปที่หยวนชิงหลิงด้วยความประหลาดใจ เขาพยายามที่จะก้าวไปข้างหน้า แต่หยวนชิงหลิงกลับโกรธเคืองราวกับวิญญาณร้ายที่น่ากลัว เขาไม่กล้าที่จะยั่วยุนาง เพราะกลัวว่าจะทำให้นางโกรธอีกครั้ง“ถ้าเช่นนั้น...ข้าจะออกไปข้างนอกก่อน ถ้าเจ้ามีอะไรเรียกข้าได้" เขาพูดเบา ๆ ว่า “เจ้าอย่าโกรธเด็ดขาดเลยนะ ห้ามโกรธ เพราะจะมีผลกระทบกับลูกของเราหยวนชิวหลิงเกาศีรษะด้วยมือทั้งสองข้าง ตัวสั่นด้วยความโกรธ “ออกไป!”อวี่เหวินห่าวคว้ามือหมอหลวงข้างหนึ่ง แล้ววิ่

หมอหลวงไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าท่านอ๋องจะโกรธอะไรขนาดนั้น? ไม่เข้าใจวิธีนับหรืออย่างไร?เริ่มนับเดือนสิบตั้งครรภ์ นับเดือนแล้ว ไม่ใช่สิบเอ็ดเดือนหรอกหรือ? ตามหลักแล้วมันต้องใช้เวลาสิบสองเดือน แต่ดูจากหน้าตาของเขามันลดลงหนึ่งเดือนตามความเหมาะสมถังหยางรู้ดังนั้น เขาจึงเร่งหมอหลวงว่า "ท่านพูดต่อไป"หมอหลวงเหลือบมองถังหยางและกล่าวต่อ “ประการที่สอง มันสำคัญมากเช่นกัน พระชายาไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ชั่วคราว นางต้องนอนพักผ่อน และยังต้องรับใบสั่งยาจากข้าเพื่อป้องกันทารกในครรภ์""ได้ ข้าจำได้" ถังหยางตอบรับประการที่สาม ... " หมอหลวงเฉายืนขึ้นอย่างเคร่งขรึม เหลือบมองไปรอบ ๆ ผู้คนในห้องและกระซิบว่า "นี่เป็นสิ่งสำคัญมากเช่นกัน ต้องจำไว้ว่าอาหารทั้งหมดของพระชายาต้องได้รับการดูแลจากคนที่ไว้ใจได้ นำเครื่องหอมทั้งหมดในห้องออก และไม่จำเป็นต้องใส่เครื่องหอมสำหรับเสื้อผ้า สำหรับของที่ใครให้มาก็ต้องตรวจซ้ำแล้วซ้ำเล่า แม้กระทั่งของกำนัลจากในวัง เพราะตลอดทางที่ออกนอกวังไป อาจไม่สามารถจับตาดูพวกมันได้ทันเวลา และต้องตรวจสอบให้ดีด้วย ยกเว้นอาหารในวัง พระชายาต้องไม่กินอาหารที่ส่งมาจากผู้ใด จำไว้ให้ดีการแสดงอ

หยวนชิงหลิงหัวเราะอย่างไม่สบอารมณ์ นึกถึงเรื่องที่กำลังจะเกิดขึ้น "จริงสิ พรุ่งนี้ท่านต้องเข้าวังเพื่อไปรายงานใช่หรือไม่?" "ถูกต้อง ข้าจะเข้าวังเพื่อไปรายงาน" อวี่เหวินห่าวตอบ"ไม่ใช่ว่ายังไม่ถึงสามเดือน ไม่จำเป็นต้องรายงานหรอกหรือ?"อวี่เหวินห่าวกล่าวว่า "คืนนี้คงถูกประโคมเป็นข่าวใหญ่ แม้ว่าทั้งหมดจะเป็นคนกันเองก็ตาม แต่หมอได้รับเชิญในกลางดึก ต้องเป็นที่ถูกสังเกต เชื่อหรือไม่ พรุ่งนี้จะต้องมีคนมาสอบถามหมอ?" ในเมื่อเราไม่สามารถปิดบังได้ ทำไมเราไม่ประกาศเปิดเผยต่อสาธารณะเองเลย?"“เรากำลังถูกจ้องมองอยู่หรือไม่?” หยวนชิงหลิงรู้สึกอึดอัดอวี่เหวินห่าวกอดนางอย่างระมัดระวัง หลีกเลี่ยงหน้าท้องส่วนล่างเพื่อไม่ให้ถูกกดทับ "ในอดีตข้าเคยเป็นท่านอ๋องที่ไม่ได้เรื่อง บางคนคิดว่าข้าขวางหูขวางตา เลยคิดจะฆ่าข้า ไม่ต้องพูดถึงว่าตอนนี้ข้าได้ครอบครองตำแหน่งในจวนจิงจ้าว และเจ้ายังรักษาเจ้าหกให้หายจากโรคร้ายได้ ยิ่งทำให้ไท่ซ่างหวงเห็นคุณค่า เราสองสามีภรรยาเป็นเพียงหนามในดวงตา และเล็บในเนื้อหนังของใครบางคน"หลังจากได้ยินสิ่งนี้ หยวนชิงหลิงมองเขาอย่างจริงจัง “ถ้าอย่างนั้นถ้าลูกของเราเกิดมา ก็จะไม่ปลอดภ

อวี่เหวินห่าวและกู้ซี รีบลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็วมู่หรูกงกงเหลือบมองกู้ซี "ใต้เท้ากู้ ควรคุกเข่าและพิจารณาตัวเองไปต่อเถอะ ไม่มีพระประสงค์ที่จะให้ท่านเข้าไป"กู้ซีตกตะลึง ท้ายที่สุดฮ่องเต้กับพระโอรสยังคงเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน และไม่ทำให้พระโอรสต้องเสียความรู้สึกเขาทำได้เพียงแต่คุกเข่า เพื่อทบทวนและชดใช้การกระทำโดยประมาทของเขาเมื่อคืนนี้อวี่เหวินห่าวเดินเข้ามา โดยมีอ๋องจี้และซุนถิงฟาง อยู่ข้างในซุนถิงฟางคือผู้รับใช้ใกล้ชิดห้องทรงพระอักษร ดังนั้นเขามักจะเข้าออกห้องทรงพระอักษรเป็นประจำ และจักรพรรดิหมิงหยวนก็ให้ความสําคัญกับเขามากอวี่เหวินห่าว ก้าวไปข้างหน้าเพื่อแสดงความเคารพ "หม่อมฉันถวายบังคมเสด็จพ่อ!"จักรพรรดิหมิงหยวนเหลือบมองเขาอย่างเย็นชา รอยย่นที่หางตาซ้อนกันเป็นชั้น ๆ ไม่สบอารมณ์อย่างยิ่ง "อ๋องผู้งดงามและสง่างาม ดูเจ้าทำเรื่องยุ่งอะไรลงไป”อวี่เหวินห่าวแสดงรอยยิ้มอย่างโง่เขลา พร้อมเอ่ยว่า "เสด็จพ่อ อย่าเพิ่งถามถึงความผิดของลูกเลย ลูกมีเรื่องบางอย่างจะกราบทูลเสด็จพ่อ"จักรพรรดิหมิงหยวนกล่าวอย่างเย็นชา "อย่าเพิ่งรายงานเรื่องความผิดของเจ้า ข้าให้เจ้าเข้ามา เพราะมีงานจะมอบใ

ด้านพระสนมเสียน พอได้ยินข่าวว่าหยวนชิงหลิงตั้งครรภ์ก็ดีใจมากถึงแม้ว่านางจะไม่ชอบหยวนชิงหลิง แต่ว่าตอนนี้นางได้เป็นพระชายาฉู่แล้ว จุดนี้สามารถทำใจเปลี่ยนแปลงได้ชั่วคราวนอกจากพระชายาองค์นี้ถึงแม้ประวัติทางบ้านจะไม่ค่อยดี แต่ถ้าได้ให้กำเนิดลูกชายคงจะดีขึ้นกว่านี้ก็ได้แต่หวังว่าท้องนี้จะเป็นเด็กผู้ชายเวลานี้ยังไม่มีพระชายาองค์ใดที่ให้กำเนิดบุตรชายเลย"ในช่วงเวลานี้ มีแต่ต้องดูแลรักษาครรภ์ของหยวนชิงหลิงให้ดีที่สุด เพราะไม่รู้ว่าชีวิตที่อยู่ในครรภ์เป็นอย่างไร? หรือจะเป็นเด็กผู้ชาย..." นางได้แต่คำนึงกับตัวเองว่า "ถ้าเช่นนั้น เด็กคนนี้มีความเป็นไปได้มากที่จะได้เป็นรัชทายาท"เดิมทีพระสนมเสียนคิดว่าเจ้าห้าไม่มีคุณสมบัติที่จะแย่งชิงตําแหน่งรัชทายาท แต่การตั้งครรภ์ของหยวนชิงหลิง ทำให้นางได้รับการกระตุ้น ตอนนี้นางรู้สึกว่าเลือดลมพลุ่งพล่านไปทั้งตัว เต็มเปี่ยมไปด้วยจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้สถานการณ์ในราชสำนักเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ใครจะคิดว่าเวลานี้ฮ่องเต้เลือกจะให้ทายาทคนใดมาแทน?อวี่เหวินห่าวยิ้ม "เสด็จแม่ ท่านอย่ายึดติดกับความหวังนี้ ลมที่พัดอยู่กลางท้องฟ้าอาจไม่ใช่ความหมายที่แท้จริงของเส