All Chapters of Along the Current: Chapter 1 - Chapter 10

I couldn't think straight when I heard the news.    He's gone.   Halos hindi kami makagalaw ng kapatid ko dahil sa ibinalita sa amin ng mga pinsan namin. Hindi ko inakala na dito hahantong ang lahat. I thought he would wake up from comatose, I thought he would fight it because we are waiting for him.   But I guess he didn't fight enough. Ni-hindi niya nga alam na dalawa na kaming naghihintay sa paggising niya.   Ngunit hindi na pala siya magigising pa kailanman.   "A-Athena.." My brother muttered, trying to calm me down but there's no use.   I felt dead inside. Gusto ko na lang sumunod kay Ares. Hindi.. kung hindi lang sana nangyari iyon, kung hindi lang sana kami nagkagulo, hindi sana siya matutulog ng ilang buwan. At hindi sana siya mamamatay.   It's my fault. I should've let them stay eve

After that short visit, sabay-sabay kaming umuwi. At dahil ang sasakyan ni Mama ang ginamit namin patungo ospital, at tutal ay discharged na rin naman si Artemia, isinabay kami ni Ares at hinatid sa labas lang ng mismong gate ng Bonnevillage, nakakahiya rin kasi kung magpapahatid pa kami sa kaniya sa mismong tapat ng bahay namin. He actually insisted on driving us to our house but I refused. Apollo shrugged, walang kaso sa kaniya ang desisyon ko. Bago kami tuluyang umuwi ay binisita ko muna ang ibang pasyente at nakipagkwentuhan sa kanila ng ilang sandali. Pagkauwi ay nag-netflix lang kami ni Apollo pampalipas oras habang hinihintay na umuwi si Mama. Kumain kami nang mag alas otso ng gabi at bumalik ulit sa panonood. Mama went home by ten-thirty kaya napagpasyahan naming magpahinga na. We had a tiring day. Kinabukasan, muntik na akong madulas sa hagdan dahil sa gulat nang pagbaba

Iniwan ako ni Apollo nang sumapit ang alas cuatro ng hapon dahil may gig raw sila ng mga bandmates niya. Gusto ko sanang sumama pero ayaw naman akong paalisin ni Artemia. Miss na miss niya raw ako at iiyak raw siya kapag umalis ako.   Hay, ang batang ito talaga.   Kaya't heto ako at nasa sala nila, nanonood ng Winx Club sa Netflix. Katabi ko si Artemia na nakahiga at nakapatong ang ulo sa hita ko habang nasa kabilang dulo naman ng sofa si Ares at sa hita niya naman nakapatong ang mga paa ni Mia.   Hindi ko na alam kung nasaan na si Asher. Mukhang natakot ata sa Kuya niyang parang ewan. Why does he have to treat his younger brother like that? Asher seems nice and harmless. Ang salbahe lang nitong si Ares.   Sayang at

"Sorry to keep you guys waiting. Are you ready for our second song for tonight?"   Naghiyawan ang lahat, hudyat na handa na para sa pangalawang kantang inihanda nila para sa amin.   "Then the floor is yours, Mr. Apollo de Bonnevie!"   My eyes widened a fraction. I am shocked! Like, really!   Hindi ko inakalang kakanta siya ngayon. I didn't expect him to sing in front of a crowd in a very crowded room! Ano na naman kayang pakulo ng isang 'to?   I'm sure he's nervous. Even though he's called their band's lead vocalist, he never sang in public. Drums lang ang lagi niyang inaatupag tuwing nagpeperform sila sa harap ng publiko. This is the first time he'll sing

Nagniningning ang mga mata ko nang makapasok kami sa arcade. I immediately went to the area where I can play basketball. "Ares! Let's play basketball!" Pag-aaya ko sa kaniya. "Whoever loses will do a dare! Deal?" Paghahamon ko sa kaniya. Tinaas-taas ko pa ang kilay ko habang sinasabi iyon. "No, thanks. I’m afraid you’ll cry because you’ll lose," mayabang na sambit niya na hindi ko inasahan. At talagang he looked at me from head to toe ha! Ano naman ngayon kung medyo maliit ako kumpara sa kaniya? Matangkad naman ako basta hindi lang siya ang katabi ko, dahil nagmumukha akong maliit sa tabi niya. "Ang yabang, ha!" Ngumuso ako. He chuckled at