"Sorry to keep you guys waiting. Are you ready for our second song for tonight?"
Naghiyawan ang lahat, hudyat na handa na para sa pangalawang kantang inihanda nila para sa amin.
"Then the floor is yours, Mr. Apollo de Bonnevie!"
My eyes widened a fraction. I am shocked! Like, really!
Hindi ko inakalang kakanta siya ngayon. I didn't expect him to sing in front of a crowd in a very crowded room! Ano na naman kayang pakulo ng isang 'to?
I'm sure he's nervous. Even though he's called their band's lead vocalist, he never sang in public. Drums lang ang lagi niyang inaatupag tuwing nagpeperform sila sa harap ng publiko. This is the first time he'll sing in front of a crowd!
I am very nervous for him. Or it’s like, I can literally feel what he feels. Sobra akong kinakabahan dahil alam kong hindi siya sanay sa ganito. Hindi siya sanay sa atensiyon, hindi siya sanay na nasa kaniya ang spotlight.
He always thinks he is just a shadow. And now that the spotlight is finally on him, I felt a mixture of happiness and nervousness in my emotions. This is it. This is a step to creating his own path. This is enough proof for him that he is not just a shadow.
May mararating siya.. kahit na wala ako sa tabi niya.
Harry and Apollo switched places. Harry walked towards the drum set at natatawang inagaw mula kay Apollo ang drumsticks. Umiling-iling si Apollo bago kinuha kay Harry ang electric guitar at naglakad papunta sa harap.
He tightly held the mic on its stand and shut his eyes close for a moment. Nang magmulat siya ng mga mata ay awkward siyang ngumiti.
"I'm quite nervous. This is actually the very first time I'll sing in a very crowded place." He chuckled nervously.
The crowd fell silent, probably thinking if his performance will be worth listening to or not.
Yes it is worth it, folk. I know my brother. He doesn't let people down.
“I hope I’ll do well and make my sister proud.” He found my eyes and smiled warmly at me.
Napa-’aww’ naman ang mga tao. Some cheered for him, saying he can do it and there's nothing to worry about. We are all excited for him to perform.
Well, he could really do it.
"Go bebe Apollo ko! Kaya mo 'yan! Para sa future natin!" Sigaw ni Lian.
Natawa naman si Apollo sa harap.
"I actually didn't expect that I'll sing right here, right now. Nagpractice lang kami ng isang kanta na ako ang nagvovocals, for fun lang. Pero 'di ko inaakalang tatawagin ako ni Harry dito, walangya. 'Di ako ready, bro, pucha." Natawa ang lahat sa sinabi niya.
Bahagya namang namula ang tenga niya, marahil ay nakalimutan niyang ilayo ang mic noong minura niya ang kaibigan.
He cleared his throat, “Pero dahil nandito ang mga mahal ko sa buhay, ehem, shout out sa kambal ko d'yang NBSB, sa mga kaibigan niya, at sa best friend kong pinaglihi sa sama ng loob!”
At nag-shoutout pa nga ang baliw.
Nakatanggap ako ng ilang hampas mula kina Hera. Ngingiti na sana ako pero bigla ring natigilan dahil sa huling sinabi niya.
Bestfriend? Si Ares kaya ang tinutukoy niya?
Nagpalinga-linga ako sa paligid, nagbabaka sakaling makita ni anino ni Ares. Pero wala akong makita! Sobrang crowded ng Contrivance. Hindi rin naman imposibleng magpunta siya rito dahil tutugtog ang mga kaibigan niya. 'Di bale, tatanungin ko na lang si Apollo mamaya.
"I hope you'd enjoy our second song for tonight."
And with that, Apollo started to strum on his guitar as he shut his eyes close, feeling the rhythm of the song.
Medyo mahaba ang instrumental na intro ng kanta ngunit hindi naman boring. Ito nga ang mga tipo kong kanta, e. Intro pa lang ay alam ko na kung kaninong kanta ‘to.
My Chemical Romance.
"So long to all my friends
Everyone of them met tragic ends"
Hindi na mapakali ang mga kaibigan ko. Niyugyog ako nina Magui nang magsimulang kumanta si Apollo.
"Oh my gosh!" Mahinang tili ni Mags.
"With every passing day
I'd be lying if I didn't say
That I miss them all tonight
And if they only knew what I would say"
"Girl, hindi mo naman sinabing super ganda rin pala ng boses ng twin mo!" Lian squealed.
"Oo nga! Ang damot niya!" Replied Hera.
"Tangina, kumalma kayo! Si Apollo lang 'yan, ano ba!" Singhal ko.
"Oo, 'te. Kapatid mo, 'te! Ideal man!" Tili ni Lian.
Napailing at napairap na lang ako sa kahibangan nila sa kapatid ko.
"If I could be with you tonight
I would sing you to sleep
Never let them take the light behind your eyes
One day I'll lose this fight
As we fade in the dark
Just remember you will always burn as bright"
"Maganda pala talaga ang boses niyong magkapatid. Sana marinig ko kayong magduet, bes." Bulong ni Hera sa'kin.
"Punta ka sa bahay minsan, Her. Nagkakaraoke kami minsan ni Apollo kapag wala kaming magawa, eh."
"Ay talaga? Sige nga. Sabihan mo lang ako kailan."
"Be strong and hold my hand
Time—it comes for us, you'll understand"
Maganda talaga magperform ang kapatid ko. Damang dama mo kasi ang lyrics 'pag kumakanta siya. Tapos siya rin mismo ay damang dama niya ang kinakanta niya. Kumbaga, he sings with feelings.
"We'll say goodbye today
And I'm sorry how it ends this way
If you promise not to cry
Then I'll tell you just what I would say"
Nagsimula nang maghead-bang ang mga tao. Nag-eenjoy sila sa kanta ni Apollo.
What is he? A rockstar? I never heard him sing nor play rock music, not until now. Usually, he would just sing songs that are chill, unlike this one.
"Sana haranahin ako ng kambal mo, bhie." Nangalumbaba si Lian.
"If I could be with you tonight
I would sing you to sleep
Never let them take the light behind your eyes
I'll fail and lose this fight
Never fade in the dark
Just remember you will always burn as bright"
"Kahit haranahin niya siguro ako ng rock songs, ayos lang! Kay ganda ng boses ng lalaking 'to. Huhuhu." Si Magui.
"Gusto kong magpalahi kay Apollo." Napalingon ako ng wala sa oras kay Hera na wala yata sa sariling sinabi iyon.
Mahuti na lang at hindi narinig iyon nina Mags at Lian. Tutok kasi ang dalawa kay Apollo sa harap.
Napalingon ako kay Apollo na bigay na bigay sa performance niya. Parang may pinaghuhugutan, ah?
"The light behind your eyes
The light behind your
Sometimes we must grow stronger and
You can be stronger when I'm gone
When I'm here, no longer
You must be stronger and"
Nataranta ako nang biglang may lumapit sa'kin na isang babaeng tingin ko ay nasa mid-30s na.
"Hi! You look like the vocalist over there. Are you somehow related?" Tanong niya habang nakangiti.
"Ah, yes. I'm actually his twin sister. Bakit po?" Nginitian ko rin siya pabalik.
"If I could be with you tonight
I would sing you to sleep
Never let them take the light behind your eyes
I failed and lost this fight
Never fade in the dark
Just remember you will always burn as bright"
"I'm interested in your brother." Nanlaki ang mga mata ko. "Oh, no, no. It's not what you think." She chuckled. "His vocals are great. I am Mailene, a talent agent from a big company, and I would like to offer him something big." Ngumiti siya.
Alanganin naman akong tumango at tumawa kahit wala namang nakakatawa.
"A-Ah, I'll ask him about it po. He's shy and doesn't want to have the attention and be famous."
"The light behind your eyes
The light behind your eyes
The light behind your eyes
The light behind your eyes"
Tumango siya at inabutan ako ng isang maliit na card. Tinanggap ko naman ito.
"This is my calling card. Please contact me about his response. Or let him contact me if he's interested on the offer my agency has for him. Thanks!" Sabi niya bago tumalikod at naglakad paalis.
"Hoy, ano 'yon?" Takang tanong ni Lian.
"Talent agent. Gusto niya raw kunin si Apollo sa agency nila." Kibit-balikat ko.
"The light behind your eyes
The light behind your eyes
The light behind your eyes
The light behind your eyes
The light behind your eyes
The light behind your eyes"
"Hindi naman scam?" Tanong ni Mags.
Tinignan ko ang calling card at halos manlaki ang mga mata nang makitang isang sikat na agency pala ito!
Sikat! Yes, dito nagmula ang iilang sikat na artists ngayon! Shet. Pwede bang i-refer silang lahat sa banda?
"Hindi naman ata? Pero alam ko namang hindi interesado si Apollo sa mga ganito. Mayaman na 'yon, dami noong ipon, e." Sabi ko at nagtawanan kami.
Naghiyawan ang lahat nang matapos ang kanta. Meron pang sumisigaw na 'yun na ba 'yon? Wala na raw bang next song?
I’m happy that a lot of people are loving the band now. I can't help but be proud of them. They're gaining the attention they deserve.
"We're not done yet! I would like to call the attention of my twin sister, Athena de Bonnevie!"
Namilog ang mga mata ko at halos mahulog mula sa silyang kinauupuan ko sa sinabi ng siraulo! Ayos lang ba siya? Gago ba siya? Bakit niya ako dinadamay sa mga kalokohan niya?!
At ngayon pa talaga?!
"Oh! Aren't they the children of the De Bonnevie doctors? I didn't know they were this talented!" Narinig kong usapan sa likod.
"Don't be shy, my twin sis. Come on and join me up here on the stage!" Tinanaw niya ako.
Pinanlakihan ko siya ng mga mata na parang sinasabing gago ka ba? Nagkibit-balikat lang ang gago.
"Sige na, Athena! Gora na! Kaya mo 'yan!" Pagchicheer sa'kin ni Hera.
"Aww. My twin won't join me here." Kunwari ay nagpaawa pa ang gago!
Nagpalinga-linga na ang crowd sa paligid, probably looking for Apollo's twin. Ang nasa malapit na table naman sa amin ay napapalingon na sa table namin dahil sa ingay nina Hera.
Argh! Humanda ka sa'kin mamaya pagkauwi sa bahay, mansanas! Ilalagay talaga kita sa bibig ng lechon!
Awkward akong tumayo at naglakad papunta sa harap. Dahil doon ay naghiyawan ang mga tao sa pangunguna ng mga kaibigan ko at ni Apollo.
"Here she is! My beautiful twin sister." Hiyaw ni Apollo.
Asus, nambola pa ang siraulo. Hindi mababago isipan ko, 'no! Ilalagay ko pa rin siya sa bibig ng lechon dahil nararapat doon ilagay ang mga mansanas, lalo na kapag pasaway!
Ngumiti ako sa crowd nang makaakyat sa mini stage. Nakatanggap pa ako ng ilang papuri at s'yempre, rinig na rinig ko rin ang mga tili ng mga kaibigan kong nahawa na yata sa kapatid ko.
Mga siraulo.
"Baka kaibigan namin 'yan?!" Proud na sigaw nila na nagpangiti sa'kin kahit papaano.
Humarap ako kay Apollo at bahagyang pinandilatan ng mata ang gago.
"Anong kalokohan 'to, Apollo Alessandrio?" Mahina ngunit mariin kong tanong habang plastik na nakangiti.
"Just go with the flow, sis." He chuckled and winked at me. Inirapan ko siya.
"Don't worry. We'll sing something chill. Our fave?" Suhestiyin niya. Agad na nagningning ang mga mata ko nang marinig ang sinabi niya.
"G!" Excited na sabi ko.
Nilingon niya ang mga kaibigan para siguro sabihin ang kantang napili. May lumapit sa akong staff ng restobar at inabutan ako ng isang wireless microphone, kagaya ng kay Apollo na nasa mic stand, na agad ko namang tinanggap at nagpasalamat.
May dalawang lalaking staffs na umakyat sa stage dala-dala ang dalawang stool chairs para sa amin ni Apollo. Nagpasalamat ako at inayos ang upuan. Naupo ako nang makitang prente nang nakaupo si Apollo. Tsk.
"This is our last song for tonight, and my first ever duet in public with my sister. Sit back and relax, for we will sing you a chill song. Our very own personal favourite." He chuckled and started to strum on his guitar.
Napapasayaw na rin ang crowd kahit intro pa lang.
"Do you hear me? I'm talking to you"
Panimula ni Apollo at nilingon ako. Ginalaw galaw pa niya ang mga kilay niya at bahagyang natawa. Natawa na rin ako sa kalokohan niya.
Ganyan kasi ang linya ko sa kaniya tuwing may utos ako sa kaniya o pinapagalitan ko siya. He's mocking my line at imbes na magalit, I find it funny.
"Across the water across the deep blue ocean
Under the open sky, oh my, baby I'm trying"
I held the microphone tightly before I sang the female's part.
"Boy, I hear you in my dreams
I feel your whisper across the sea
I keep you with me in my heart
You make it easier when life gets hard"
Narinig ko ang walanghiyang pagtili ng mga kaibigan ko kaya hindi ko mapigilang magbungisngis.
"Lucky I'm in love with my best friend
Lucky to have been where I have been
Lucky to be coming home again
Ooohh ooooh oooh oooh ooh ooh ooh ooh"
Sa puntong ito ay duet na kami ni Apollo. Hindi mapigilan ng mga tao na maghiyawan at puriin ang magagandang boses naming dalawa.
All thanks to our late father. His gift of music was passed on to us. Because sad to say, Mama doesn't sing and play any instruments. She’s just a listener, she said.
“They don't know how long it takes
(They don't know how long it takes)
Waiting for a love like this
Every time we say goodbye
(Every time we say goodbye)
I wish we had one more kiss
I'll wait for you, I promise you, I will”
Masaya lang akong kumakanta nang 'di sinasadyang mapadpad ang tingin ko sa isang lalaking naka blue na cap at puting v-neck shirt na pinatungan ng maong na jacket.
Nakatayo siya malapit sa entrance ng restobar, nakasandal sa dingding at nakahalukipkip. Kahit nasa malayo, hindi ako pwedeng magkamali. Si Ares ito!
"Lucky I'm in love with my best friend
Lucky to have been where I have been
Lucky to be coming home again
Lucky we're in love in every way
Lucky to have stayed where we have stayed
Lucky to be coming home someday"
Medyo nawala ako sa focus at nahalata iyon ni Apollo kaya pasimple niya akong sinipa. Nang nilingon ko siya ay kumakanta siya at pekeng nakangiti habang nasa akin nakabaling ang mukha.
His eyes were like telling me to focus, you idiot.
I regained my composure para hindi maapektuhan ang performance namin.
"And so I'm sailing through the sea
To an island where we'll meet
You'll hear the music fill the air
I'll put a flower in your hair"
'Di gaya kanina na rock ang kanta, ngayon ay chill ang boses ni Apollo na parang wala nang hinanakit sa mundo... pero may pagtingin sa best friend.
May ibang bestfriend kaya siyang babae? Sa pagkakaalam ko kasi ay close sila dati ni Hera bago kami naging close nung babaeng iyon. Mas nauna niya pa nga iyong makilala kaysa kay Harry, eh.
At hindi ko alam kung anong nangyari at bakit hindi na masyadong close itong kapatid at bestfriend ko.
"Though the breezes through the trees
You move so pretty you're all I see
As the world keeps spinning round
You hold me right here right now"
As I sang my part, I looked back near the entrance door only to find no one. Huh? Nasaan na iyon? Don't tell me, namamalikmata lang ako kamina? Pero hindi talaga ako pwedeng magkamali, eh. Si Ares talaga iyon!
"Lucky I'm in love with my best friend
Lucky to have been where I have been
Lucky to be coming home again
I'm lucky we're in love in every way
Lucky to have stayed where we have stayed
Lucky to be coming home someday
Ooohh ooooh oooh oooh ooh ooh ooh ooh
Ooooh ooooh oooh oooh ooh ooh ooh ooh"
Nagpalakpakan ang mga tao matapos ang performance namin. Nakakahiya dahil gig nina Apollo ito, pero heto ako’t nakikisali sa kanila kahit hindi naman ako kasali sa banda nila.
Inagaw ni Harry ang mic kay Apollo at natatawa kaming binalingan dalawa.
"Why do you both love that song? Do you both, somehow, like your best friend?" Nakataas kilay na tanong niya.
Halos masamid sa sariling laway ang kapatid ko habang ako nama'y kalmadong umiling lang.
Napangisi si Harry.
"You sure? Bakit ka namumula, Apollo?" He asked. The crowd fell silent but Apollo just turned his back, refusing to answer any of Harry's questions.
Natawa ako. I think I'm slowly figuring it out even though he doesn't tell me. We're not twins for nothing.
"Ikaw, Athena? As far as I know, I'm the only guy best friend that you have. Don't you have even a little crush on me?" Baling ni Harry sa akin.
Inirapan ko siya at pabirong hinampas sa balikat. Natawa lang siya lalo na nang maghiyawan ang crowd.
“Bagay kayo!” Tilian pa nila.
We're just friends, duh.
"Kidding. Thank you, everyone! I hope you enjoyed tonight's performance. Pangakong babalik ang The Phantasmagoric sa Contrivance Restobar!" We all bowed in front of the crowd before going down the mini stage.
Sinalubong ako nina Magui ng mahigpit na yakap.
"Grabe, girl, ang galing niyo! Lodi ko na talaga kayong magkapatid." Biro niya.
Nagtawanan kami at nagkayayaan na magsama-sama sa iisang table lamang. Sandaling nagpaalam si Apollo para hanapin ang kung sino, habang kami nama'y busy na sa pag-oorder ng food & drinks.
Mahaba ang table na ginamit namin dahil sa dami namin. Pumwesto kami sa may gilid na bahagi ng Contri, iyong may couch ang kabilang side ng table. Maingay ang table namin at iba't ibang kwentuhan ang maririnig.
I was laughing so hard on Harry who's sitting beside me and telling me a lot of jokes when Apollo came back with a very tall guy.
Halos mabilaukan ako nang makitang iyon ang lalaking nakita ko kanina sa may entrance ng restobar. At tama nga ako, si Ares iyon!
And his eyes were fixed on mine. His expressionless eyes bore into me that made me feel a bit uneasy. It felt like his gaze pierced right through my soul.
What the heck?
I don’t understand why my cheeks flushed that led me to unconsciously bite my lower lip when Ares chose to sit down on the seat beside me. Bale, napaggigitnaan ako nina Harry at Ares, nasa magkabilang gilid ko ang dalawa. Si Apollo naman ay nasa katabing upuan ni Ares naupo, kaharap si Hera na kausap ang magkapatid na Kiel at Klien. Klien may be the youngest in the band but he still manages to talk like an adult. He's approachable and charming compared to his older brother, Kiel. I think he's eighteen or something? Kagaya ng nakita ko kanina, nakasuot si Ares ng puting v-neck shirt na pinatungan ng maong na jacket. He partnered it with a dark blue jeans and a pair of white sneakers. All in all, his attire is simple, but I can't lie, he really stands out from the crowd. Kaya nga madali ko siyang nakita kanina, 'di ba?
Nagniningning ang mga mata ko nang makapasok kami sa arcade. I immediately went to the area where I can play basketball."Ares! Let's play basketball!" Pag-aaya ko sa kaniya. "Whoever loses will do a dare! Deal?" Paghahamon ko sa kaniya. Tinaas-taas ko pa ang kilay ko habang sinasabi iyon."No, thanks. I’m afraid you’ll cry because you’ll lose," mayabang na sambit niya na hindi ko inasahan.At talagang he looked at me from head to toe ha! Ano naman ngayon kung medyo maliit ako kumpara sa kaniya? Matangkad naman ako basta hindi lang siya ang katabi ko, dahil nagmumukha akong maliit sa tabi niya."Ang yabang, ha!" Ngumuso ako.He chuckled at
Magulo sa top floor. Nagkalat ang mga pinsan ko sa kung saan-saang bahagi ng top floor. Palibhasa, Mama's not here because she's the one attending to Daddylo. Wala pa kaming natatanggap na balita sa kalagayan ni Dad kaya hindi namin maiwasang kabahan. Dinadaan na lang ng mga pinsan ko sa mga kalokohan ang kabang nararamdaman para pagaanin ang loob naming lahat. Magiging ayos din ‘yon si Daddylo. Siya pa ba? Kakayanin niya iyon. "Huwag nga kayong maglilikot masyado!" Asar na bulyaw ng kapatid ko sa mga pinsan naming may kanya-kanyang ginagawa. Halos matawa ako sa kapatid ko dahil isa siya sa pinakamaloko at makulit pero ngayon ay naiirita siya sa kapwa niya maloko at makulit!
Nag-aayos ako ng gamit dahil mamaya na kami lilipat sa manoir. Malapit lang naman dahil nasa iisang village lang naman kami pero nakakapagod lakarin pabalik ang bahay. "Maglalayas ka na ba talaga?" Pagdadrama ni Apollo na biglang sumulpot na parang kabute sa gilid ko. Hindi na ako nagulat dahil nasanay na ako sa biglaan niyang pagsulpot na parang kabute. "Why don’t you start packing your things instead of pestering me, trou du cul." Irap ko sa kaniya. Hindi makapaniwala niya ako tinignan, "You're unbelievable, sister! Everyone knows you for being the prim and proper among the De Bonnevies and yet here you are, cursing me to bits like I am not literally your other half! Minumura mo ak
The next day, I woke up with a pretty bad headache. Ugh! How I despise hangovers. "Ouch," Sinapo ko ang noo ko at sinikap na umupo sa kama. I heard a knock from outside my room's door that made me jump a bit. "Come in!" Sigaw ko. I leaned on the headboard and shut my eyes close. Ang mga kamay ko ay nanatiling sapo ang noo habang ang kabila naman ay nakasabunot sa buhok ko. "Hey," Napamulat ako ng mga mata at nag-angat ng tingin sa lalaking nagsalita. Namilog ang mga mata ko nang makita si Ares na nakatayo sa may pinto at may hawak na tray na puno ng pagkain. Napaayos ako ng upo.
I was never ready for romantic relationships. I was never ready for that kind of love. Yes, I may have wanted the kind of love my grandparents have, but not to the extent of looking for it. I'll wait for it to come. Hindi naman ako nagmamadali, I have set my goals before anything else. Pero kung mayroon mang dumating, aba, hindi naman ako tatanggi sa grasya. Thou shall not reject the grace from God. Ilang araw na ang nakalipas magmula noong pagpapahiwatig niya ng nararamdaman niya sa akin. Up until now, he doesn't know I remember that. Ang akala niya, hindi ko maaalala kasi lasing ako. I was drunk, alright, pero nahimasmasan na ako noong nasa manoir na. So I remembered everything from there. Even my dumbest and hilarious moments. I cannot believe it! &nb
"Happy birthday, Ate Athena and Kuya Apollo!" Pagbati ng mga bata sa amin ng kambal ko.Lumawak ang ngiti ko't kalaunan ay napahalakhak. Bukas pa naman talaga ang kaarawan namin ng kambal kong si Apollo pero ginusto kong magcelebrate ngayon kasama ang mga bata sa ospital na napalapit na rin sa puso ko.Nagpahanda rin ako ng pagkain para sa iba pang mga pasyente sa ospital. Today until tomorrow ay libre ang mga pagkain sa cafeteria, which were not the usual foods there.Narito ngayon si Mama at ang kambal ko, naririto rin ang ibang mga doktor at nars upang saksihan ang katuwaang naisipan ko para sa mga batang naka-confine sa ospital.Kahit kaarawan ko'y ako ang naghanda ng lahat para sa araw na ito. Tinulungan ako ni
The following day, I had to wake up early despite having a headache. Nagwalwal ba naman kami kagabi. Our birthday party went well. It was exclusive only for our relatives and friends. Tanging ang mga kapamilya at kaibigan lamang namin ang naroon. There are no business partners invited. Mayroon namang ibang party para roon, kaya no need na silang imbitahin sa selebrasyon ng kaarawan namin ni Apollo. Though, the business partners that are close to our family are invited. The ones that are trusted by the family. The Mansueto family are all present. Naroon si Tita Solene at Tito Andréz na siyang mga magulang ni Ares. Naroon rin si Ate Astraea Shyline o mas kilalang Ashlyn na nakatatandang kapatid naman ni Ares.
Hindi nangyari ang gusto ko.Nalaman ni Daddylo ang nangyari sa pagitan namin ni Ate Ashlyn kaya't wala na akong nagawa ng inutusan niya ang kambal kong i-uwi ako sa manoir. He was so mad and afraid at the same time that something would happen to me and the baby inside my womb.Mabilis akong inalis ni Apollo sa lugar na iyon kahit na halos mamatay na ako sa pagmamakaawa na payagan akong makita si Ares, pero hindi sila nakinig sa akin.Hindi ko man lang nasilayan si Ares kahit sa huling pagkakataon man lang sana."Athena,"Hindi ko pinansin ang pagtawag sa akin ni Apollo. Wala akong ibang ginawa kun'di ang tahimik ma umiyak habang nakahiga sa kama ko. I heard him sigh.Wala ni isa sa amin ang binigyan ng pagkakataong makita si Ares. Walang De Bonnevie ang pinayagan ni Ate Ashlyn na masilayan ang kapatid niya. I'm hurting but I surely know that Apollo's hurting
“W-What..”Binigyan kami ni Mrs. Lynn Mansueto ng isang mabining ngiti.“Buhay ang kapatid ninyo, Athena. Hindi siya kailanman binawi sa atin ng Diyos.”Natakpan ko ang bibig ko sa gulat. Huwag mong sabihin sa akin na nagsinungaling si Tita Solene sa amin?“I-Imposible po iyan.. Ang sabi sa amin ni Tita Solene ay.. wala na ang kapatid namin..” Umiling-iling ako, hindi makapaniwala sa isiniwalat ng mag-asawa sa harapan namin ng kakambal ko.Umiling naman si Mr. Anton, “Iyon din ang akala niya, Athena. Akala niya ay namatay ang anak niya kay Apollonius. Pero hindi. Dahil ang totoo, buhay na buhay ang anak nila. Sayang nga lang at hindi nalaman ni Solene ang katotohanan bago pa man siya binawian ng buhay..” Malungkot na aniya.“Paano po naging posible iyon? How come she didn't have an idea that her own child
The next few days weren't fine at all. It’s been exactly three weeks since I left the Philippines for a stress-free pregnancy here in France. Walang araw na hindi ko sila namimiss. Araw-araw, gabi-gabi akong nangungulila sa kanila.. lalong lalo na kay Ares.There are nights where I just stare at the ceiling and overthink things. Then I’ll start crying, remembering all that has happened in my life. I can’t help but scroll on my gallery and look for my photos with Ares. Walang kwenta ang pagpunta ko rito sa France para malayo sa stress dahil nas-stress pa rin naman ako.To be honest, things are not going well with me but I am trying my best to be better. I always flash a smile like always, like before. Like I wasn't even affected at all. But deep inside, I am dying. But I am trying to be strong for the people around m
Tahimik lang ako sa buong biyahe papuntang airport. Isang pribadong jet plane na pag-aari ni Uncle Max ang sasakyan namin ni Apollo at Kuya Ryden papuntang France. Kasama namin si Kuya Ry dahil may kailangan siyang asikasuhin sa business ng mommy niya doon sa France. He’ll go on a business trip, I think. Clothing line ang negosyo nila ngunit kahit na lalaki siya at isang abogado, bihasa na siya sa negosyo nilang iyon. Bago pa man siya naging ganap na abogado ay siya na ang minsang naghahandle ng business ni Tita Amora. Pero siguro pagka-graduate ni Mari ay magfofocus na lang siya sa law firm nila, since interesado naman ang dalagitang iyon sa business nilang clothing line. “I’ll stay in France for one to two weeks. Or more, probably. Yes. Send me the details. I may be on a business trip but I can still work on it, Attorney.” Rini
I’m.. what? “Pardon?” Wala sa sariling sambit ko. “You are pregnant, Miss Athena. That is why you should stay healthy and avoid the things that would stress you out, lalo na ngayon na nagdadalang-tao ka. Hindi na lang ang sarili mo ang kailangan mong alagaan because you're bearing your child.” I’m.. pregnant? “Good thing at maaga nating nalaman ang pagbubuntis mo. Sa ngayon, hindi pa visible ang baby bump mo since three weeks pa lang naman. But by ten weeks, magiging halata na ang umbok sa tiyan mo.” She added in a happy tone. “By the first trimester of your pregnancy, you’ll feel nauseous and even vomit, or what we call morning sickness. Other sy
Hindi ko inalintana ang sasabihin ng pamilya ko at kaagad na tumakbo papuntang garahe para magmaneho patungo sa ospital. Shit! This is what I'm saying. Kaya pala kanina pa ako hindi mapakali. I should've listened to my guts. Dapat hindi muna namin sila pinaalis gayong masama ang panahon. Tita Solene, Tito Andréz, Asher, Ares, and Artemia were all inside that car. And I don't know what to do anymore! Ang sabi ng kapatid ko ay kritikal ang kondisyon nilang lahat. Oh my God. This is all our fault. Especially mine, kung sana lang hindi ako nagpadala sa emosyon ko, kung sana lang pinagana ko ang kabutihan ko, I shouldn't have let them leave the village even when the rain is pouring hard. Dapat ay pinakiusapan ko sina Dad na kahit patuluyin muna sila sa kabilang mga bahay tu
Umusbong ang tensyon sa buong dining hall ng manoir. “He got me pregnant.” Parang sirang plaka na nagpaulit-ulit ang mga katagang iyon sa utak ko. Ni-hindi ako makagalaw mula sa kinauupuan ko. Masyado akong nagulat sa rebelasyon ng babaeng.. ina ng boyfriend ko at nabuntis ni Papa. God! I hate to be rude but I couldn't even look at her the same way as before! I couldn't even call her Tita Solene, my boyfriend’s mother! All I can think of is that she is my late father's mistress! Oh my God! My father has a mistress!? Tuluyan na ngang tumulo ang luha ko. Walang nakapagsalita sa amin pagkatapos noong rebelasyon ni Tita. Masyado kaming nagulat at pino
"What took you so long?" Iyan ang bungad na tanong ni Dad sa aming dalawa ni Ares pagkapasok namin sa manoir. Eh, kasi naman. Sa tagal naming gumawa ng milagro roon sa sasakyan niya ay naabutan na kami ng ulan. Samantalang sina Apollo ay kanina pa palang nakarating dito sa bahay. We made them worry. We spent almost an hour in that narrow lane to do something nasty! We were so late for the family lunch. And our family being paranoid and worried, they thought negative things happened while we were on the road. Ginoo, simbako palayo! We were both scolded for taking too much time. Bakit ba ang tagal naming dalawa, e, ang lapit lapit lang naman ng village sa university! I didn't want to lie but I also didn't want
The first thing I felt as soon as I opened my eyes was my soreness down there.Napapikit akong muli nang maalala ko na naman ang mga nangyari kagabi hanggang kaninang madaling araw.In a span of four hours, we did a lot of nasty things. Well, we did have a break. It wasn't a continuous exercise. Everytime we got tired, we would just lay on the bed while lazy kissing and then it would lead us to doing it again.I perfectly remembered how he was gentle at first. Like he’s stopping himself from doing something that would hurt me. But it did hurt the first time his thing went inside of me. He would say