“Call me when you need anything,” sambit ni Jeanne nang makarating kami sa apartment niya.. I nodded and went inside of the guest room. Nahiga ako sa kama at muling nakatulugan ang pag-iyak When I woke up the next day, sobrang hapdi ng mata ko. Hindi ako makabangon sa bigat ng pakiramdam. Akala ko noong una, maayos na. Pero nang maalala ko ulit ay tumulo na naman ang luha ko. Kinatok ako ni Jeanne. “Sandra, magtatrabaho lang muna ako. Ayos ka lang ba rito?” she asked. I smiled at her and nodded. “Magbreakfast ka na. May pagkain sa lamesa.” “Salamat, Jeanne. Uuwi din ako ngayon,” sabi ko. Tumango naman siya. Later on, she left while I ate breakfast. Bagsak pa rin ang balikat ko at pinag-iisipan kung uuwi na ba ako. Mayamaya ay nakita kong tumatawag sa ‘kin si Vincent, the CEO of my airline, kaya kahit gaano kasama ang mood ko ay kailangan kong sagutin iyon. “Hello, Sir, good morning.” I tried to sound happy
Huling Na-update : 2021-05-29 Magbasa pa