Mag-log inShare
Chapter 4
Huling Na-update:
2021-05-29 13:20:00“Fuck you, Damien! Fuck you! Ang makita kitang nambababae nang paulit ulit ay kinakaya ko pa! Pero ang makita kitang kasama ang kapatid ko? Sa tingin mo ba talaga ay papakasalan pa kita?”
“Love, makinig ka muna sa akin. I'll explain. I can explain.”
“You can explain? That's bullshit! Anong rason mo? Anong rason mo ang tatanggapin ko?!” sigaw ko sa kaniya.
“Ate, I'm sorry, please.” Lumapit na rin sa akin si Aubree. It hurts seeing her cry in front of me. I hate her for being like this! I hate her for trying to do this!
“Bakit ganito, Aubree? Anong pagkukulang namin sa pagpapalaki sa ‘yo para maging ganito ka?”
“Ate, I love him! I love Damien, Ate.” Tumulo ang luha ko sa sinabi niyang iyon.
Nagagalit ako dahil nagiging ganito siya. Nagagalit ako dahil sinisira niya ang reputasyon at pagkatao niya at hindi dahil mahal niya si Damien.
Nagagalit ako kasi hindi puwedeng ganito si Aubree! Kay Damien man o sa ibang magkarelasyon, hindi siya dapat nagiging ganitong klaseng babae!
“You're just eighteen! You even told me that you caught him cheating on me! What the hell?”
“Pero totoo iyon, Ate!”
“Wow! Tapos ngayon, kayo itong magkapulupot? Paano kung hindi ko kayo nakita? Ibibigay mo ang sarili mo, Aubree? And you'd fucking do him, Damien?!” Hindi ko alam kung kanino ko idederekta ang galit ko ngayon.
“I'm sorry, Ate.”
“She blackmailed me!” nagulat ako sa sigaw ni Damien na parang nagpipigil ng inis.
“Blackmailed you? What for?” I asked.
“She said that she'll make sure that you're going to call off our engagement once we didn't do it! Sandra, ayokong mawala ka.”
I laughed without humor. Hindi ko alam pero kahit na nasasaktan ako ay nagagawa ko pa ring matawa sa kalokohang sinasabi niya.
“Really, Damien? Ayaw mong mawala ako kaya papayag kang galawin ang kapatid ko? Tangina Damien, kahit hindi mo sundin si Aubree, hihiwalayan kita!”
His eyes widened with my statement. Parang gulat na gulat pa siyang hihiwalayan ko siya. Iniisip niya bang papayag pa akong magpakasal sa kaniya sa kabila ng lahat ng ginagawa niya?
“S-Sandra,”
“A-Ate, I'm sorry, I-I can explain. D-Damien love you—”
“You have nothing to do with this, Aubree. Umuwi ka na,” prenteng sabi ko.
“P-Pero Ate—”
“Umuwi ka na sabi! Tawagan mo si Angelo tapos umuwi ka na! Sa bahay tayo mag-uusap," sigaw ko sa kaniya. Napayuko siya at saka dahan-dahan tumango.
“Nasa entrance si Jeanne, doon ka muna,” sabi ko.
Naglakad papalayo si Aubree. Hinawakan naman ni Damien ang aking palapulsuhan na kaagad kong kinalas.
“L-Love, no, hindi ba magpapakasal na tayo? L-Let’s get married right away! Maybe after three weeks? Magpakasal na tayo, Love, please.”
“Are you insane? Damien, I'm sorry but I tried my best to accept you again. I did my best to forgive you so many times pero tao lang din ako! Nagsasawa at napapagod din akong magpatawad nang paulit-ulit sa mga kasalanan mo. I'm not a saint for pete's sake!”
“I know. Nagsisisi ako...nagsisisi ako, Sandra. Alam kong nagkamali ako. But believe me, I love you! I love you so much!”
“If you love me, why would you cheat?” My voice broke as I asked him desperately.
The hint of shock was evident in his eyes. Bumagsak ang kaniyang balikat sa sobrang panghihina habang ako naman ay nanginginig sa galit at pagkamuhi sa kaniya.
I hate that he's telling me that he loves me, then still cheats on me. Ano yun? Parang sinasabi niyang huwag akong mabahala dahil flings niya lang iyon?
“I'm sorry—”
“Stop saying sorry, and tell me why! I don't need your sorry, Damien, I need your explanation! Ang kailangan ko ay sabihin mo sa akin kung bakit at kung saan ako nagkulang!” Pumiyok ang boses ko dahil sa sigaw at sa walang tigil na pag-iyak.
It broke my heart when I heard him crying and sobbing. Pero anong magagawa ko? Kalokohan kung itutuloy pa rin namin ito.
“Dahil pakiramdam ko kulang pa rin ako sa ‘yo!” halos pasigaw niyang sabi.
My jaw dropped. Umiling ako nang paulit-ulit sa sinasabi niya.
“Ayaw kong isumbat ito, Sandra. I know my reasons are unacceptable, but my ego is ruined and it pushed me to do that. Alam mo ba kung gaano kasakit na paulit-ulit na maisip na kulang pa rin ako para sa ‘yo. And what hurts the most... wala ka noong mga panahong ‘yon. You were busy, and I can't complain!” His tears were unstoppable now.
Natigilan ako at napatitig sa kaniya. Sa gitna ng galit na nararamdaman ko ay biglang sumilay ang sakit dahil sa sinabi niya.
“W-What do you mean?” I asked.
Hinawakan niya ang magkabila kong braso at iniharap ako sa kaniya.
“Sandra,” he called. “D-Did you really love me?”
My breathing almost stopped at his question. I stared at him.
Matagal ko siyang tinitigan at pilit iniintindi ang kaniyang tanong. Iniisip ko kung anong ibig niyang sabihin at kung saan nagmumula ang mga tanong niya.
May pagkakamali ba ako? Hindi ko ba naiparamdam sa kaniya na mahal na mahal ko siya?
“Of course,”
“Or am I just a rebound?”
Kumunot ang aking noo at bahagya siyang tinulak.
“No! Of course, not! I love you, Damien, and you're enough!”
“Because I don't feel like you do! Pakiramdam ko ay hindi ka sa akin nang buong-buo! Pakiramdam ko ay sa akin ka ikakasal... pero hindi ako ang nagmamay-ari sa ‘yo,” he said.
My heart sank when I heard his thoughts. Hearing him say that it's my entire fault made me put the blame to me.
“What are you saying? I love you! I love you so damn much! Mahal na mahal kita kaya pumayag pa rin akong magpakasal sa ‘yo kahit ilang beses kong nahuli ang panloloko mo! Mahal na mahal kita kaya hindi ko inisip na hiwalayan ka kahit ang sakit-sakit na,” I said.
Nasasaktan ako. Gusto kong magpatawad pero paano? Magpapatawad na ba ulit ako?
Magbabago ba siya kung magpapatawad ako?
Pinunasan ko ang mga luha ko. I stared at my ring for the longest time before I decided what to do.
“L-Love, I'm sorry—”
“Cheating is a choice, Damien. Kung may pagkukulang ako, sana sinabi mo. Hindi ‘yong hinahanap mo sa iba ang alam mong sa akin mo lang makikita,” umiiyak kong sabi.
Umiyak ako nang umiyak bago ko hinawakan ang aking singsing at dahan-dahan iyong tinanggal.
“Sandra, ‘wag. Please, huwag.”
Umiling ako bago kinuha ang kamay niya at sapilitang ibinigay ang singsing.
“Don't do this!” he shouted.
“You shouldn't have done that!” I said back.
Tumulo ang luha niya. Lumapit siya pero umatras na ako.
“This is goodbye. I hope we'll never meet again,” I said before I turned my back to leave him.
Mabilis ang lakad ko habang patuloy niya akong tinatawag. Hindi ko na siya nilingon pa kahit ang sakit-sakit maglakad papalayo sa kaniya.
Nang makarating sa may sasakyan ni Jeanne ay kaagad niya iyong bumukas kaya pumasok na ako.
“Sandra,” Jeanne called as she hugged me. Umiyak ako nangg umiyak at hindi nagsasalita. Maybe this is over. Maybe this is it.
“Ihahatid na kita sa inyo,” aniya.
“N-No, baka magtanong si Kuya. He'll do something to Damien kung malaman niya. Puwede bang sa apartment mo muna ako?” I asked.
Bumuntonghininga siya at tumango.
“Sige, magpahinga ka muna. I'll drive,” she said.
I was still crying while she's driving. Parang gripo ang mga luha ko dahil walang tigil ito. The pain in my chest was suffocating.
Nakakalunod sa sakit. Hindi ko alam na nagkulang na pala ako. Sa tuwing umuuwi ako ay siya lang ang gusto kong makasama pero ganoon ang naririnig ko! Ang pambababae niya.
My sister loves him. He's cheating on me because I failed being his girlfriend.
Gustong gusto kong sisihin siya. Gusto kong magalit kay Aubree pero ako yung nagkulang, ako yung nabulag.
Pero ako ba ang may kasalanan?
Kaugnay na kabanata
When the Skies are Gray Chapter 5
“Call me when you need anything,” sambit ni Jeanne nang makarating kami sa apartment niya.. I nodded and went inside of the guest room. Nahiga ako sa kama at muling nakatulugan ang pag-iyak When I woke up the next day, sobrang hapdi ng mata ko. Hindi ako makabangon sa bigat ng pakiramdam. Akala ko noong una, maayos na. Pero nang maalala ko ulit ay tumulo na naman ang luha ko. Kinatok ako ni Jeanne. “Sandra, magtatrabaho lang muna ako. Ayos ka lang ba rito?” she asked. I smiled at her and nodded. “Magbreakfast ka na. May pagkain sa lamesa.” “Salamat, Jeanne. Uuwi din ako ngayon,” sabi ko. Tumango naman siya. Later on, she left while I ate breakfast. Bagsak pa rin ang balikat ko at pinag-iisipan kung uuwi na ba ako. Mayamaya ay nakita kong tumatawag sa ‘kin si Vincent, the CEO of my airline, kaya kahit gaano kasama ang mood ko ay kailangan kong sagutin iyon. “Hello, Sir, good morning.” I tried to sound happy
Huling Na-update : 2021-05-29When the Skies are Gray Chapter 6
I was sleeping comfortably when I felt someone move beside me. Naalimpungatan ako lalo na noong naramdaman kong may humawak ng aking balakang. I slowly opened my eyes and nearly had a heart attack. “Oh shit,” mahinang sambit ko. My head hurts from last night, and I can't remember what happened! Sino ito? Sino siya? Bakit ako nandito? I looked under the sheets and was shocked when I saw that I'm naked, and I'm fucking sore! What the hell happened? Bwisit, Sandra! Napakatanga mo! Dahan-dahan kong tinanggal ang kaniyang kamay mula sa pagkakayakap niya sa ‘kin. I stared at him and tried my best to visualize if I met him before. Pero hindi ko talaga maalala. Inilapit ko ang mukha ko sa kaniya para matingnan siyang mabuti. But when he moved, I immediately went off the bed and hid. I am one shy bitch who just got wild last night, but can't face a man! Anong tawag doon? Malanding medyo mahiyain? Damn it, I should get ou
Huling Na-update : 2021-07-12When the Skies are Gray Chapter 7
Naglakad ako papunta sa may malapit na desk ng nurse. We're actually in a Charity event as I realized it. This is a company with an event on its ground.“May I help you, ma'am?” tanong ng nurse.“Paki-check naman po blood pressure ko,” pakiusap ko sa kanila. Their eyes widened, but they nodded and followed what I said.Bumuntonghininga ako at naupo sa harap habang kinakabit nila ang apparatus sa akin. I don't actually really know. Pakiramdam ko ay nanlalambot ako.Tumaas yata ang dugo ko, o nawalan ako ng dugo dahil sa kahihiyan. I also bought a cold bottle of water just to put in my hickey.“Miss, anong meron dito?” tanong ko sa kaniya.“Charity event po ni President Costales para sa mga bata ng Kalibo. Kayo po ‘yong piloto, ‘di po ba?” she asked.I smiled and nodded at her. I looked around the huge company and saw the name ‘Costales Shipbuilding Corporation.&rsq
Huling Na-update : 2021-07-13When the Skies are Gray Chapter 8
Naitulak ko siya palayo kaya tumawa naman siya. How did I even forget that he's like this!Mukha nga lang pala siyang mabait pero hindi!“You don't know what happened, so shut up. Aalis na ako. There are a lot of hotels out there. Hindi ako matutulog dito,” I told him.Hinila ko ang aking maleta papalayo roon subalit nagsalita siya bigla.“All the hotels are fully booked, Sandra.” Kumunot ang aking noo at nilingon ko siya.“What? It's not even holiday!” singhal ko sa kaniya.“But I told them to say that they are fully booked, so you can't do anything but stay here.”I glared at him and rolled my eyes. He must be fucking kidding me!“What the hell?”He smirked at me. Humalukipkip siya habang nakatingin sa akin.“You can't do anything, Sandra. You'll stay here for the month.” Hinila niya ang aking maleta at walang kahirap-hirap na inangat iyon p
Huling Na-update : 2021-07-13When the Skies are Gray Chapter 9
Lumabas ako ng bahay niya kanina pagkatapos kong magbihis para maglangoy. The ocean was calming and hit differently. Kung hindi pa ako napagod ay hindi pa ako aahon para maupo sa sun lounger.“Hi, Captain!” tawag sakin ni Xyrene na naka off shoulder floral dress. I smiled at her, naupo siya sa aking tabi habang hawak ang floppy hat na suot para pigilang lumipad.“Hello,” I casually greeted her.“How is your stay at Sir River's house? Mabait ba siya sa ‘yo? Gentleman?” she asked.Nagulat ako at napatingin sa kaniya. Ano kaya ni River ang isang ito at bakit grabe kung makadikit? I’m sure, she’s more than a secretary“Uh, he's casual, and yeah, kind,” I said.“Wag kang magpapadala sa mga banat noon. I know him very well, kahit itanong mo pa kay David! He’s a womanizer,” she said.I stared at her awkwardly as I continued wiping the water from my skin.
Huling Na-update : 2021-07-14When the Skies are Gray Chapter 10
He breathed heavily and then smirked without humor. Binitawan niya ang kamay ko bago sunod-sunod na umiling na para bang hindi siya makapaniwala sa nangyayari.“Yeah, right, what the fuck am I doing?”Tumayo ako sa couch kaya tiningala niya ako. I bit my lip and tried my best to stare at him kahit pa alam kong hindi ko naman kaya.“I'll get my things and book a hotel now. Thank you for the stay, Mr. Costales,” I casually said.He stood up in front of me, and what he replied broke my heart even if I didn't want it to.“Alright, Captain Alcantara, take your clothes and book a room. My secretary will just call you if we need you.” Pumasok siya sa kaniyang kwarto.Bumuntonghininga ako at napatungo. He may be here to comfort me or something, but what he is doing is more dangerous.Nanghihina akong pumasok sa kwartong inilaan niya para sakin. Gusto ko pa sanang maligo at magbihis pero gustong gusto ko nan
Huling Na-update : 2021-07-14When the Skies are Gray Chapter 11
“Goodnight, Darling,” River said as he opened the gate for me.“Good night, salamat sa paghatid,” nakangiting sabi ko. He held my hand and kissed the back of it and smiled back.“Anything for you,” aniya.Bumukas ang pinto kaya napatingin kami roon. Lumabas doon si Kuya Angelo kaya napatawa kaming pareho.“I'll go ahead, baka mapatay na ako ng Kuya mo,” pamamaalam ni River. Tumango ako at kumaway sa kaniya. It was romantic. Ilang buwan ang nakalipas na halos siya na ang parati kong kasama. Hindi ko pa siya sinasagot dahil sa pagtugon namin sa kagustuhan ni Kuya.But we know we're a thing. Sagot na lang ang kulang at opisyal na kami. Halos kalat na nga sa buong department ang panliligaw niya sakin. River was famous of course and... I don't know if I am, pero marami rin pala ang may kilala sakin.I was so
Huling Na-update : 2021-07-15When the Skies are Gray Chapter 12
“Thank you,” pasalamat ko sa staff nang makuha ko ang surfboard na nirentahan ko.I quickly welcomed the waves. Mahigit ilang taon ko na ring hindi nagagawa ito kaya hindi ako sigurado kung marunong pa ba ako.The waves aren't that wild, so, it made me enjoyed surfing. Marami rin na surfers ang nakakatuwang panoorin dahil sa paulit-ulit nilang pagbagsak at pagtayo muli.Nakikipagsapalaran ako sa alon nang makita ko si River na nakikipagtawanan sa babaeng kasama niya. He was at the balcony of his house with a girl beside him. Sumulyap siya sakin subalit saglit lang iyon.Kaagad akong inatake ng kaba at hindi namalayan ang paparating na alon kaya natumba ako sa pagkakatayo at nahulog sa dagat.Shit!The sea was deep. It was clear but since I'm far from the shore, hindi gaanong malinaw iyon at hindi ko maabot ang ilalim!Sa bawat subok kong maglangoy patungo sa ibabaw ay hinahampas ako ng alon pabalik sa baba. May ibang surfe
Huling Na-update : 2021-07-15
Pinakabagong kabanata
When the Skies are Gray Epilogue
“I'll stay here for a bit. Iuwi niyo na lang muna si Jordan. Susunduin ko na lang siya bago ako umuwi sa bahay,” sambit ko at inihiga ang natutulog na si Jordan sa backseat ng van kung nasaan si Aubree. “Alright. We'll go home already. Umuwi ka rin agad at magpahinga…” Dad said. Tumango ako at hinawakan ang pinto para isara. I closed the door and watched them go. Tahimik na ang lugar. The tent was still built, but the chairs were gone already. Bumuntonghininga ako at saka nilingon ang sasakyan ng taong alam kong kanina pa nanonood. “You can come near if you want to. Hindi kita bubugbugin ngayon,” I said after sitting in the grass in front of the grave, knowing that someone can hear me.
When the Skies are Gray Chapter 75
I woke up the next day, feeling more tired than usual. Rinig ko ang pagiging abala ng lahat sa labas kaya't tumayo na ako mula sa pagkakahiga.Napabaling ang aking tingin sa kabilang bahagi ng kama. My tears fell once again at the sight of it.“Dad,” I heard Jordan knocking on the door.Pinunasan ko ang aking mga luha at nilingon ang pinto. Jordan managed to open the door and ran immediately to hug me.“W-What's wrong, Jordan?” I asked him.Umiyak siya at mas humigpit ang yakap sa akin.“H-Have you had breakfast?” tanong ko sa kaniya. Umiling siya at narinig ko ang kaniyang hikbi habang nakayakap sa akin.
When the Skies are Gray Chapter 74
“You’re marrying Charlotte, and that’s final.” Napatanga ako sa sinabi ni Mom sa kabilang linya ng telepono. What the fuck?“Mom, I thought we’re on the same side? You promised me that we’ll convince Dad that I will never marry Cha!”Damn it. It’s been days since I went to Batanes with Cha. Pumayag akong pumunta rito, and even lied to my love that I have a business trip with Dad dahil nangako si Mom na tutulungan niya akong kausapin si Dad basta sumama muna ako pero…“I don’t like that girl, River! Kung ayaw mo siyang hiwalayan… ako ang maghihiwalay sa inyo.” Before I could even argue, ibinaba niya na ang telepono. This is frustrating!Pero hindi
When the Skies are Gray Chapter 73
She never really took me seriously at first. Hindi ko alam kung bakit pero sa palagay ko ay dahil iyon sa lahat ng katarantaduhang nagawa ko noon.It felt like all of my sins were recorded, and she became my punishment.“I don’t believe you, River. I’m sorry, but you’re unbelievable.” I couldn’t remember how many times Sandra replied this statement to me every time I told her that I like her very much.Kalimitan ay dinadaan ko na lang talaga sa pagbibiro ng pamimilit o di kaya’y pagsuyo sa kaniya. But deep inside, it’s slowly hurting me. It’s like she never trusted me.Imagine? She even tried to turn me into a gay just so her family wouldn’t know about it!
When the Skies are Gray Chapter 72
I ran to the hallway quickly and quietly. I don't want to attend the philosophy class. It's boring.“Hey, River,” Alice greeted me nang malampasan ko siya sa hallway.I winked at her and she held my arms. But damn, this isn’t the time for flirting.“I'll catch up with you later at the party. Right now, I just need to run away from class,” I said and kissed her cheeks.“Alright, see you later,” she said.I smirked and continued running. Surely, the lecturer will catch me in no time kaya mas dapat ko pang bilisan ang takbo. Madaya naman kasi at foundation day tapos may klase siya sa amin.
When the Skies are Gray Chapter 71
“I'm sorry, the patient died due to the wound in her chest and internal bleeding. Her ribs are broken, and it affected her lungs. Kung nabuhay siya… she won't be able to walk. Her legs are fractured badly.”That’s what the doctor told us.I stood up slowly and noticed Kuya Angelo wiping his tears.I bit my lip. I remembered our youth. She was blooming like a flower, and her brother was already building fences so no man could touch her.I had that flower. But somehow… I failed to protect her.“Gusto kong makita ang anak ko… pupuntahan ko si Sandra,” Mama Alondra told Kuya Angelo.“Makikita rin natin si Sandra. Konting tiis la
When the Skies are Gray Chapter 70
“River! What the hell happened? What did that bastard do to Sandra?” salubong sa akin ni Lionel nang makarating ako sa kanila.Bumaba ako ng sasakyan at ngumiti sa kaniya. He looks so worried and behind him is his wife. Nakita ko ang galit at panggigigil sa kaniya. It seems like Alejandro wronged them as well.Subalit nang makita niya kung gaano ako kalugmok ay unti-unti niyang ikinalma ang sarili. Dapat lang niyang ikalma dahil pinapahanap ko na si Alejandro. Ang gusto ko munang tutukan sa ngayon ay ang aking asawa.When Lionel sensed my mood, wari ko ay naintindihan niya na agad ang nangyayari. M-Maybe he already has an idea.“I-Is the news… t-true?” tanong niya sa akin. Ramdam ko ang pag-aalinlangan sa boses niya.
When the Skies are Gray Chapter 69
Without any hesitation, nag u-turn ako kaagad at mas binilisan ang takbo ng aking sasakyan dahil sa sinabi sa akin ni Vincent. I’m not sure what it is pero kung mula sila sa tower control at hinahanap nila ako ay paniguradong may kinalaman ito kay Sandra!“C-Come quick.” Iyon ang huling sinabi ni Vincent bago ko narinig ang hikbi niya at pagpatay niya sa tawag.I was too excited to go back. Thinking that Sandra is already there excites me. Goodness. Sana ay naroon na siya dahil kung wala pa ring balita ay hindi ko na alam ang gagawin ko! Masisiraan na yata ako ng ulo.Gustong-gusto ko nang bilisan ang takbo ng aking sasakyan at makarating doon kaagad.The sun is already shining. I haven't slept or eaten yet. Gusto ko lamang makita ang aking asawa. Mabut
When the Skies are Gray Chapter 68
The storm is still preventing us from searching the sky clearly. Wala kaming ideya kung anong aircraft ang ginamit ni Alejandro... o kung talaga bang ginamit niya iyon.“Why are you still awake? Hmm?” I asked Jordan when I visited him.“I can’t sleep properly. Have you eaten?” he asked.I smiled weakly and shook my head.“You should eat. If Mommy comes back, she'll be angry if she'll know that you didn't eat,” he said and held my hand.Nag-angat ako ng tingin nang makita sa likuran niya si Dad.“How is everything going?” Dad asked.“The authorities are helping us too. Sinisimu
