All Chapters of คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!: Chapter 221 - Chapter 230

1072 Chapters

บทที่ 221

ในวิลล่าฌอนที่กำลังวิดีโอประชุมอยู่ในห้องทำงาน ได้ยินเสียงรถที่ดังขึ้นมาจากข้างล่าง ร่างสูงยืนขึ้น “แผนนี้ใช้ไม่ได้ ไปคิดมาใหม่”ทันทีที่เขาพูดจบ เขาก็ตัดสัญญาณจากการประชุมแล้วเดินลงบันไดแคทเธอรีนเดินผ่านประตูเข้ามาอย่างไม่ได้สติ เธอลืมแม้กระทั่งเปลี่ยนรองเท้าด้วยซ้ำฌอนหรี่ตาลงมองไปที่ชุดราตรีสีดำของเธอ แขนของเธอปกคลุมไปด้วยหิมะและน่องของเธอโผล่พ้นชุดออกมาครึ่งหนึ่งเขาขมวดคิ้วเข้าหากันพลางรีบถอดเสื้อคลุมออกแล้วคลุมลงบนตัวของหญิงสาวอย่างรวดเร็ว เมื่อเขาลดสายตาลงมอง ทันใดนั้นเอง เขาก็สังเกตเห็นรอยขาด“ทำไมชุดของคุณถึงขาดแบบนี้” ดวงตาสีดำเข้มจับจ้องมาที่เธอเมื่อเธอมองลงไป เธอก็เพิ่งสังเกตเห็น บางทีชุดของเธออาจจะไปเกี่ยวเข้ากับอะไรคม ๆ ตอนที่เธอปีนออกมาจากหน้าต่างห้องน้ำตอนนั้น“ฉันไม่รู้ว่ามันขาดได้ยังไงค่ะ” แคทเธอรีนหลบสายตา ไม่อยากให้เขารู้ว่าเธอไปมีเรื่องกับวิลลี่ฌอนเป็นแค่ทนายความ และเขาไม่สามารถทำอะไรตระกูลฮิลล์ได้“คุณมีนิสัยไม่ดีอย่างหนึ่ง คือชอบหลบตาผมเวลาคุณโกหก” ฌอนกอดเอวเธอแน่น ดวงตาสีเข้มฉายแววความแข็งกร้าวออกมา “คืนนี้คุณไปร่วมงานเลี้ยงฉลองครบรอบบริษัทมาใช่ไหม
Read more

บทที่ 222

แคทเธอรีนพูดอะไรไม่ออกเธอก้มหน้าลงโดยไม่พูดอะไรสักคำ“ขึ้นไปนอน ไม่ต้องคิดมากแล้ว เพราะคุณได้ถ่ายรูปแบบนั้นของเขาเอาไว้แล้ว ตระกูลฮิลล์เป็นห่วงศักดิ์ศรีของพวกเขามากที่สุด” ฌอนพูดแบบขอไปทีไม่ได้ตั้งใจจะปลอบเธอจริง ๆ จัง ๆ“จริงเหรอคะ?” แคทเธอรีนไม่ค่อยแน่ใจเรื่องนี้ “แต่ฉันไม่คิดว่าวิลลี่จะเป็นคนที่ยอมรับอะไรก็ตามที่ทำให้เขาเสียเปรียบแบบนั้นได้หรอกนะคะ ฉันเองก็ฟาดเขาจนยับเลยค่ะ”“คุณไม่รู้ว่าพวกผู้ชายรักศักดิ์ศรีมากแค่ไหนเมื่อเทียบกับผู้หญิง คุณไม่ใช่ผู้ชาย คุณเลยไม่เข้าใจ ผมท้าเลยว่าเขาไม่กล้าตามหาคุณหรอก คุณจัดการเรื่องนี้ได้ดีแล้ว” ฌอนยอมรับพลางอธิบายพอเป็นพิธีหาได้ยากที่ฌอนจะเอ่ยชมแคทเธอรีน ดังนั้นเธอจึงค่อนข้างงงเมื่อได้ยินคำเอ่ยปากชมบางทีฌอนอาจจะพูดถูกก็ได้ เธอคงไม่เข้าใจผู้ชายจริง ๆ“แต่จะว่าไป คุณห้ามไปถอดเสื้อผ้าผู้ชายที่ไหนอีก” หลังจากที่นิ่งไป ฌอนก็เตือนด้วยท่าทางเอาเรื่อง “แน่นอนว่า ยกเว้นผม”แคทเธอรีนพูดไม่ออก“ไปอาบน้ำ เดี๋ยวผมช่วยอาบ” ฌอนไม่สนใจว่าเธอจะพูดไม่ออก มือหนาโอบเอวเธอเอาไว้แล้วอุ้มเธอขึ้นข้างบนทันที“ไม่เอานะคะ” แคทเธอรีนกรีดร้องด้วยความเขินอาย หญิง
Read more

บทที่ 223

ฌอนเหยียบหน้าอกของวิลลี่ด้วยท่าทางเคร่งขรึม “หลัง ๆ มานี้ แกมีอิทธิพลในเมลเบิร์นมากนักเหรอ? แกกับรสนิยมแปลก ๆ ของแก กล้าดียังไงมาสร้างปัญหาในเมลเบิร์น? แกไม่สนใจชื่อเสียงของแกเอง แต่ตระกูลฮิลล์สนใจ แกทำตัวเหมาะสมกับการเป็นนายของตระกูลฮิลล์แล้วจริง ๆ เหรอ?”“พี่ฌอน ผมผิดไปแล้ว ผมจะไม่ทำอีกแล้ว” วิลลี่อ้อนวอนเขาด้วยความกลัว“ไม่ ฉันคิดว่าแกชักเอาใหญ่เกินไปแล้ว แกกล้าแม้กระทั่งทำให้ผู้หญิงที่ฉันรักเกือบต้องบุบสลาย” ฌอนถากถางวิลลี่นิ่งอึ้งไป “รีเบคก้าเป็นผู้หญิงของพี่เหรอ?”“ฉันคงไม่ไปสนใจผู้หญิงพรรค์นั้นหรอก” ฌอนค่อย ๆ ลดตัวก้มลง จู่ ๆ แววตาของเขาก็เปลี่ยนเป็นเยือกเย็นเมื่อคิดขึ้นได้ วิลลี่ก็ถามอย่างไม่อยากเชื่อ “พี่กำลังหมายถึง… แคทเธอรีน… เหรอ?”“ยังดีที่แกจำเธอได้ ฉันแค่ไม่อยากรู้สึกว่าตัวเองรังแกคนที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ หลังจากที่ฉันจัดการกับแกไปแล้วก็แค่นั้น” ฌอนยืนขึ้นเต็มความสูงวิลลี่รู้วิธีที่ฌอนจะใช้เป็นอย่างดี ร่างของเขาเกร็งด้วยความกลัว เขาคลานขึ้นมาด้วยความยากลำบาก แล้วคุกเข่าลงบนพื้นพลางก้มหัวอ้อนวอนฌอน “ขอโทษครับ พี่ฌอน! ผมไม่ทราบจริง ๆ มันเป็นความผิดของผมเอง ผมมันต
Read more

บทที่ 224

...08:30 น.ภายในห้องประชุม บรรดาผู้ถือหุ้นต่างมีใบหน้าที่ซีดเผือดและโกรธจัด เมื่อพูดถึงแคทเธอรีน เขาแทบอยากจะกินเธอ“คริสต้องถูกลงโทษในเรื่องนี้ ถ้าเขาไม่พาแคทเธอรีนเข้ามา ฮัดสันก็จะไม่มีเรื่องกับตระกูลฮิลล์”“เธอเสียสติไปแล้วเหรอ? เธอกล้าไปทำร้ายวิลลี่ได้ยังไง? พวกฮิลล์เป็นครอบครัวที่มีชื่อเสียง และพวกเราไม่ควรไปมีเรื่องบาดหมางกับพวกเขา”“ฉันได้ยินว่าคนที่ไปมีเรื่องบาดหมางกับวิลลี่ก่อนหน้านี้เป็นมหาเศรษฐีจากโกลด์โคสต์ แล้วตระกูลของเขาก็ล้มละลายเพียงชั่วข้ามคืน”“ใช่ วิลลี่เป็นคนน่ากลัวมาก”“...”ท่ามกลางการพูดคุยของพวกคณะกรรมการ เจฟฟี่ถอนหายใจออกมายาวเหยียด “ผมผิดเอง เมื่อวานนี้ผมไม่น่าอนุญาตให้รีเบคก้าพาวิลลี่ไปด้วยเลย แต่ผมได้ยินมาว่าวิลลี่มาที่นี่เพื่อตรวจสอบงาน แล้วผมก็หวังว่าฮัดสันจะได้ร่วมงานกับฮิลล์ คอร์ปอเรชั่น”“ก็จริง ถ้าเราได้ร่วมงานกับฮิลล์ คอร์ปอเรชั่น มันจะสร้างประโยชน์อย่างมหาศาลให้กับฮัดสัน”“เราตัดสินใจผิด เราควรเลือกเจฟฟี่ให้เป็นประธาน”“ผมเองก็เสียใจกับการตัดสินใจของผม ตอนนั้นผมไม่ควรลงคะแนนให้แคทเธอรีนเลย”ผู้อำนวยการเออร์ไวน์ไม่รู้จะทำอย่างไรได้ “ตอน
Read more

บทที่ 225

“ฉันว่าแล้วว่าคุณชายฮิลล์จะต้องทำอะไรบางอย่าง” เจฟฟี่ชี้นิ้วไปที่แคทเธอรีนพลางต่อว่าเธอ “ดูซิ คุณชายฮิลล์มาที่นี่แล้ว แกไปจัดการปัญหาของแกเองจะดีกว่า”“อย่าไปมีเรื่องกับเขาอีกล่ะ” รีเบคก้าพยายามจะซ้ำเติมเธอเมื่อเธอผิดพลาด “ถ้าเธอไปมีเรื่องกับคุณชายฮิลล์อีก แม้แต่ฉันเองก็เกลี้ยกล่อมเขาให้เธอไม่ได้เหมือนกัน”“ก็แค่ลากเธอลงไปข้างล่าง” คำแนะนำของเจฟฟี่ได้รับการยอมรับจากคณะกรรมการหลายคนเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสี่ถึงห้าคนเดินเข้ามาหาแคทเธอรีน ด้วยใบหน้าเคร่งขรึม เอลก้าวเข้ามาหน้าแคทเธอรีนเพื่อขวางพวกเขาเอาไว้ “ถ้าพวกแกกล้าแตะต้องเธอ อย่ามาหาว่าฉันไม่เตือน” “พวกแกมัวรออะไรกันอยู่? จับสองคนนี้เดี๋ยวนี้” เจฟฟี่ยังคงไม่พอใจที่เอลถีบเขาเมื่อหลายวันก่อน ตอนนี้โอกาสที่จะได้แก้แค้นเธอมาถึงแล้วเมื่อแคทเธอรีนรู้สึกว่าพวกเขากำลังจะทะเลาะกัน เธอก็ลากเอลออกไป “ไม่เป็นไร คุณไม่ต้องจับฉันหรอก ฉันไปเองได้”เมื่อเธอพูดจบ เธอเป็นคนแรกที่ออกจากห้องประชุมรีเบคก้าแนะนำขึ้น “ตามไปดูดีกว่าค่ะ จับตาดูเธอเอาไว้สักหน่อยก็ดีเหมือนกัน” “นั่นสิ อย่างน้อย เราจะได้ห้ามเธอไม่ให้ไปมีเรื่องกับคุณชายฮิลล์อีก”
Read more

บทที่ 226

“ฉันรู้แล้ว แกไม่ต้องมาบอกฉัน” วิลลี่มองไปที่แคทเธอรีนหัวใจของแคทเธอรีนกระตุก เธอรีบหยิบโทรศัพท์ของเธอออกมาเพื่อเตือนความจำของเขา “คุณชายฮิลล์ คุณ...”“คุณโจนส์ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืน เป็นความผิดของผมเอง” วิลลี่เดินไปหาเธอแล้วกล่าวขอโทษด้วยความจริงใจผู้คนต่างพูดอะไรไม่ออกแคทเธอรีนก็พูดอะไรไม่ออกเช่นกันเธออึ้งไป โธ่เอ้ย การใช้ภาพอนาจารของเขามาขู่ได้ผลจริง ๆ สินะกลับกลายเป็นว่าฌอนพูดถูกตระกูลฮิลล์เป็นห่วงเรื่องศักดิ์ศรีของพวกเขามากที่สุดอย่างนั้นเหรอ? เขาจะเสียศักดิ์ศรีไปไม่ได้เลยเหรอ?รีเบคก้าและเจฟฟี่ขยี้ตาอย่างแรง พวกเขาสงสัยจริง ๆ ว่าพวกเขาตาฝาดไปหรือเปล่า“คุณชายฮิลล์ ฉันคิดว่าคุณเข้าใจผิด” รีเบคก้ารวบรวมความกล้าอีกครั้งพลางดึงชายเสื้อของวิลลี่ “คุณลืมเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน...”“หุบปาก!”วิลลี่รู้สึกหมดความอดทนจึงเตะรีเบคก้า “ผมไม่ได้ตั้งใจมีเรื่องกับคุณ เมื่อคืนผมเมามาก คุณโจนส์ครับ ผมขอโทษที่ทำตัวหยาบคาย และแสดงความอวดดีออกไป ผมเป็นคนชั้นต่ำที่ไม่ควรค่ากับการเป็นมนุษย์ โชคดีที่คุณทุบตีเพื่อเรียกสติของผมให้กลับคืนมา ไม่อย่างนั้นผมคงจะทำลายชื่อเสียงของตระกู
Read more

บทที่ 227

“ชอบเธอเหรอ?” ท่าทางของวิลลี่ราวกับเขาเพิ่งได้ยินเรื่องตลก “เธอนอนกับฉันทั้ง ๆ ที่มีแฟนอยู่แล้ว เธอคิดว่าฉันจะสนใจเธองั้นเหรอ? เธอก็ไม่ต่างอะไรไปจากโสเภณี”เขาตบหน้าเธอ ทว่าครั้งนี้ ดูเหมือนจะทำร้ายไปถึงหัวใจของเธอด้วย รีเบคก้าเกือบจะควบคุมตัวเองไม่ได้ มีผู้คนมากมายอยู่รายล้อมตัวเธอ รวมทั้งพนักงานและผู้ถือหุ้นของฮัดสัน เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นสร้างความโกลาหลให้กับพวกเขา พวกเขามองดูเธอด้วยสายตารังเกียจ“ฉันคิดไม่ถึงเลยว่าเธอจะเป็นคนแบบนี้ ก่อนหน้านี้ เธอทำให้ฉันรู้สึกว่าเธอเป็นคนดีและสูงส่ง”“ใช่ ผู้ชายส่วนมากในบริษัททำเหมือนเธอเป็นนางฟ้า”“โชคดีที่ฉันยังไม่ได้แนะนำเธอให้ลูกชายของฉันรู้จัก เธอหน้าด้านจริง ๆ”“...”ท่ามกลางความอับอายขายขี้หน้า ใบหน้าของรีเบคก้าซีดเผือด เธอพยายามอย่างมากที่จะทำตัวให้น่าอิจฉา ทว่าก็ถูกทำลายลงจนหมดสิ้นในฐานะคนเป็นพ่อ เจฟฟี่ตัวสั่นเทาเพราะความอับอาย “คุณทำมากเกินไปแล้วคุณชายฮิลล์ รีเบคก้ารักคุณจริง ๆ เธอตกหลุมรักคุณตั้งแต่ครั้งแรกที่เธอเห็น”ในตอนนั้นเอง วิลลี่หัวเราะออกมาราวกับว่าเจฟฟี่พูดเรื่องตลกออกมา “เธอชอบอะไรในตัวฉันเหรอ? พูดตรง ๆ เลยนะ ฉันผ่
Read more

บทที่ 228

แคทเธอรีนทำอย่างไรให้ฌอนหลงเสน่ห์? แววตาที่วิลลี่มองแคทเธอรีนตอนนี้แตกต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง“ใช่ เอลเก่งมาก” แคทเธอรีนหยุดเดินเอลจงใจเดินห่างออกไปเพื่อให้คนทั้งคู่มีพื้นที่ในการสนทนา แคทเธอรีนยังคงนิ่งเงียบขณะที่รอให้วิลลี่ถามเรื่องรูป ทว่าหลังจากรออยู่นาน เขาก็ไม่ได้พูดอะไรออกมาเลยสักคำเดียว เขายังมองเธอด้วยสายตาที่ชื่นชมเจือด้วยความกลัวและทำอะไรไม่ถูก“...”แคทเธอรีนพูดไม่ออก “เอ่อ... คุณชายฮิลล์ คุณได้รับผลข้างเคียงจากการถูกช็อตไฟฟ้าเมื่อคืนหรือเปล่า?”“ไม่แน่นอน ผมได้สติกลับมาแทน” วิลลี่ยิ้มออกมา “คุณโจนส์ เป็นเกียรติอย่างสูงที่ได้พบคุณที่เมลเบิร์น เราเป็นเพื่อนกันได้ไหม?”“แต่รูป...”วิลลี่โบกมือของเขา “คุณเก็บรูปถ่ายไว้ได้ถ้าคุณชอบ”มุมปากของแคทเธอรีนกระตุกขึ้น ทำไมต้องชอบรูปถ่ายอนาจารของเขาด้วย? “แล้วอย่ามาโทษที่ฉันถอดเสื้อผ้าของคุณออกแล้วทำให้คุณต้องอับอายเมื่อคืนนี้ด้วยล่ะ...”วิลลี่ชะงักไปแล้วฝืนพูดออกมา “คุณเพิ่งบอกความจริงกับผม ผมจะไปโทษคุณ… ฮัดชิ้ว!”เขาเช็ดจมูกอย่างอาย ๆ ขณะที่น้ำมูกไหลย้อยออกมา “คุณโจนส์ บอกผมถ้าอยากให้ผมช่วยเหลืออะไร ผมยินดีจะช่วยเหลือคุณใ
Read more

บทที่ 229

“อย่า อย่าเลย” เมื่อคิดถึงคำสั่งของฌอนเมื่อวานนี้ วิลลี่รีบห้ามแคทเธอรีนเอาไว้ทันที “เขาห้ามไม่ให้ผมบอกคุณเรื่องนี้ เห็นแก่วีดิโอส่วนตัวของผมที่ส่งให้คุณนะ คุณช่วยแกล้งทำเป็นไม่รู้อะไรเลยได้ไหมคุณโจนส์?”แม้จะคิดเอาไว้แล้ว แต่แคทเธอรีนก็ยังรู้สึกแปลกใจที่ได้ยินเรื่องนั้นจากวิลลี่ฌอนน่าจะเป็นคนในตระกูลฮิลล์ที่เอาเรื่องที่สุด เพราะขนาดวิลลี่เองยังให้ความเคารพยำเกรงกับฌอน เป็นไปได้ไหมที่คนทั้งสอง… จะมีความสัมพันธ์เกี่ยวข้องกัน?เธอไม่เคยคิดจะไปมีเรื่องกับตระกูลฮิลล์เลย ตระกูลนี้ลึกลับเกินกว่าที่คนธรรมดาอย่างเธอจะจินตนาการได้“ได้ ฉันสัญญาก็ได้ แต่ฉันอยากรู้ว่ารีเบคก้ารู้จักกับคุณได้ยังไง?” แคทเธอรีนถามขณะที่บังคับตัวเองให้ใจเย็นลง“สตีเฟ่นเป็นคนแนะนำให้ผมรู้จักกับเธอ” วิลลี่พูดดูถูก “ผู้ช่วยของผมสนิทกับตระกูลแคมป์เบล สตีเฟ่นอยากสร้างความสนิทสนมกับผม เลยส่งแฟนของเขามาให้ผม”มุมปากของแคทเธอรีนกระตุกขึ้น “คุณชอบนอนกับแฟนคนอื่นเหรอ?”วิลลี่กระแอมเบา ๆ “ใช่ ภรรยาหรือจะไปดีเท่านางบำเรอ เป็นเรื่องท้าทายดีที่ได้นอนกับแฟนคนอื่น”แคทเธอรีนพูดอะไรไม่ออกเธอเต็มไปด้วยความต้องการอยากจะถามเขา
Read more

บทที่ 230

“ฉันรู้แล้ว นายทำได้ดีนี่”ฌอนนั่งอยู่ตรงนั้นอย่างไม่แยแสให้ความรู้สึกถึงความเย่อหยิ่งที่ฉายแววออกมาจากใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาวิลลี่รู้สึกโล่งอก ก่อนที่เขาจะทันได้พูด ริมฝีปากบางของฌอนก็ขยับ“แต่… เธอไม่ได้สงสัยอะไรใช่ไหม?”เมื่อฌอนพูดจบ บรรยากาศโดยรอบก็เย็นเฉียบลง และความกลัวก็แผ่ซ่านไปทั่วบริเวณ หัวใจของวิลลี่เหมือนจะหยุดเต้น“อย่าโกหกฉันวิลลี่” ฌอนเตือน “แกจำได้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้นตอนแกอายุ 18 ปี หลังจากที่แกโกหกฉัน?”วิลลี่สะดุ้งสุดตัว ตอนที่เขาอายุ 18 ปี เป็นปีที่ชีวิตของเขามืดมนที่สุด“เธอ… เธอสงสัยครับ” เขาตัวสั่นราวกับลูกนก วิลลี่หวาดกลัวเกินกว่าจะเก็บอาการได้ “ตอนนี้เธอรู้แล้วว่าคุณมาจากตระกูลฮิลล์ แต่ผมไม่ได้เป็นคนบอกเธอ เธอหลอกล้วงความลับจากผมเอง ผมไม่ทันได้ระวังตัว มิหนำซ้ำเรายังนามสกุลเดียวกันอีก...”ฌอนนวดที่หว่างคิ้วของเขา เขารู้อยู่ก่อนแล้วว่า เจ้าโง่วิลลี่จะต้องทำตามคำสั่งของเขาไม่ได้ และมีแต่จะสร้างปัญหาให้เขามากขึ้นวิลลี่พูดติดขัด “พี่ฌอน พี่ไม่กลัวว่าเธอจะจับพี่ แล้วสร้างความวุ่นวายให้กับพี่ หลังจากที่เธอรู้ว่าพี่เป็นใครแล้วเหรอครับ? จริง ๆ แล้ว เรื่องนี้เก
Read more
PREV
1
...
2122232425
...
108
Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status