All Chapters of คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!: Chapter 191 - Chapter 200

“คุณชายแฮริสัน คุณอยากจะมาด้วยกันไหม? ดูสิ ในห้องของคุณไม่มีใครเหลือเลย” สตีเฟ่นหัวเราะอย่างพอใจในตัวเองเมื่อเขาเดินมาถึงประตู“เช็ด สตีเฟ่น แคมป์เบล นายตั้งใจทำแบบนี้ใช่ไหม?” เชสตบโต๊ะด้วยความโกรธและกระทืบเท้า“ก็ พวกเขาเป็นคนฉลาดซึ่งรู้ว่าเงินอยู่ที่ไหนไง” สตีเฟ่นเลิกคิ้วของเขา “บางที ในไม่ช้าคุณอาจจะต้องก้าวลงจากการเป็นครอบครัวซึ่งประสบความสำเร็จที่สุดในเมลเบิร์นซะแล้วล่ะ”“นายต้องกำลังฝันอยู่แน่ ถ้านายคิดว่าจะสามารถขึ้นไปอยู่ในจุดสูงสุดของห่วงโซ่อาหารโดยการนอนกับผู้หญิงไร้ยางอาย” เชสชี้ไปที่รีเบคก้าและหัวเราะเยาะเย้ย “ผู้หญิงมือสองแบบเธอเหรอ? เดือนที่แล้วเธอยังเป็นคู่หมั้นของคนอื่นอยู่เลย ระวังหลังนายไว้ให้ดีเถอะ”ความเฉยเมยเติมเต็มใบหน้าของรีเบคก้าภายในไม่กี่วินาที “คุณชายคลาร์ก ระวังหลังของคุณไว้เถอะค่ะ มิเช่นนั้น ตอนที่พ่อของฉันกลายเป็นประธานในเดือนถัดไป ฉันอาจจะทำลายครอบครัวแฮร์ริสันเป็นอันดับแรกสุด”แคทเธอรีนที่กำลังฟังอยู่ด้านข้างหัวเราะอย่างเงียบ ๆ “อย่ามั่นใจเกินไป มันจะน่าอายมากนะ ถ้ามันไม่เกิดขึ้น” “ถูกต้อง” เฟรยาหัวเราะอย่างสนุกสนาน “ครอบครัวโจนส์มีชื่อเสียงที่แย่

ฌอนไม่ได้รู้สึกโล่งใจเมื่อได้ยินแบบนั้น แต่กลับยิ่งรู้สึกผิดหวัง “คุณไม่ได้มาหาผมทันทีเมื่อคุณต้องการความช่วยเหลือ แต่คุณกลับหันไปหาผู้ชายที่สนใจคุณแทน แคทเธอรีน โจนส์ผมใจดีกับคุณมากเกินไปใช่มั้ย?”“ไม่ใช่นะคะ ฉันคุยเรื่องนั้นกับเวสลีย์แล้วและเขาเข้าใจเหมือนกัน”“อย่ามากล้าบอกผมว่า ตอนนี้เขาเห็นคุณเป็นเพียงแค่เพื่อนคนหนึ่ง” เขายิ้มอย่างเหน็บแนม “ดังนั้นคุณคงจะไม่เป็นอะไร หากผมจะเป็นเพื่อนกับผู้หญิงที่เคยพยายามเข้าหาผมมาก่อนเหรอ?” “...”สิ่งนี้ทำให้เธอแปลกใจ หลังจากที่ลองพิจารณาจากมุมของเขา ในที่สุดเธอก็เข้าใจข้อผิดพลาดที่เธอได้ทำไป“ฉันขอโทษค่ะ” หลังจากนั้นสักพัก เธอก้มหัวต่ำลง “ฉันจะโทรหาคุณทันที ถ้าฉันต้องการความช่วยเหลืออีกในอนาคต และฉันจะไม่รับความช่วยเหลือจากเขาอีก ฉันสนใจแค่คุณเท่านั้นจริง ๆ ค่ะ”เขาปล่อยเธอไปและจุดบุหรี่ขึ้น เมื่อเขาหายใจเข้าออก ควันบุหรี่ก็ลอยอยู่ท่ามกลางความเงียบเธอสังเกตท่าทีของเขาอย่างใกล้ชิด มันทำให้เธอทำอะไรไม่ถูกเมื่อเขายังคงนิ่งเฉยอยู่เช่นนี้โดยบังเอิญ เธอสังเกตเห็นว่าเพลงรักที่เฟรยากำลังร้องนั้นใกล้ถึงตอนจบแล้วความคิดหนึ่งโผล่เข้ามาในหัวของ

ในตอนนั้นเอง แคทเธอรีนก็รู้สึกตกใจมากจนสติกลับมา เธอรีบพูดว่า “นั่น... เธอเดินไหวมั้ย? ฉันจะไปส่งเธอเอง”“ไม่ ฉันไม่ได้เมา ฉันไม่เคยมาว” เฟรยาโบกมืออย่างไม่มั่นคง และเดินโซเซไปยังละแวกบ้านของตัวเอง“คุณลุง?” ฌอนเลิกคิ้วด้วยความสงสัยแคทเธอรีนตกใจ “เป็นเพราะคุณดูเหมือนคุณลุงของเธอนิดหน่อย ดังนั้นเธอจึงเรียกคุณว่า ‘คุณลุง’ เป็นการส่วนตัวน่ะค่ะ”“บอกเธอว่า อย่าเรียกผมแบบนั้น ผมไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับเธอ”ฌอนสตาร์ทรถและแคทเธอรีนก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก โชคดีที่เขาไม่ได้สงสัยอะไรระหว่างทางกลับบ้าน แอลกอฮอล์และความง่วงงุนเดินทางมาถึงแคทเธอรีน แล้วเธอก็ผล็อยหลับไปด้วยดวงตาที่พร่ามัว หลังจากเวลาผ่านไปเท่าไหร่ก็ไม่ทราบ ใครบางคนก็อุ้มเธอขึ้นอย่างอ่อนโยนเธอลืมตาด้วยความงุนงงและเห็นใบหน้าหล่อเหลาได้อย่างชัดเจน เธอคิดว่าเธอกำลังฝัน เธอเม้มปากอันอวบอิ่มและโอบรอบคอของเขาด้วยมือของเธอ “ฌอนนี่ อย่าโกรธเลยนะ โอเคไหมคะ? ฉันคิดถึงคุณมากเลย ฉันเหนื่อยมาก เมื่อไม่นานมานี้หลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้น และฉันต้องการใครบางคนไว้คุยด้วย ตอนนี้ฉันมีแค่คุณเท่านั้น คุณจะอยู่ข้างฉันเสมอใช่ไหมคะ?”จากนั้น เธอก็ร

การประชุมเริ่มขึ้น และเจฟฟี่นั่งตรงด้านขวาของผู้อำนวยการเออร์ไวน์ทันทีผู้อำนวยการเออร์ไวน์จิบชาเพื่อให้ชุ่มคอและถามว่า “ทุกคนอยู่ที่นี่แล้วใช่ไหม?”“ทุกคนยกเว้นคริส เจฟเฟอร์สันมาถึงแล้ว” ประธานคาเบลพูด “แต่อย่างที่ทุกคนรู้ว่า ประธานเจฟเฟอร์สันไม่เคยเข้าร่วมการประชุมผู้ถือหุ้น เขาไม่เคยเข้าร่วมธุรกิจของบริษัท และทำเพียงแค่เพลิดเพลินกับเงินปันผลเท่านั้น”“ถ้าอย่างนั้น ให้การประชุมคณะกรรมการเริ่มขึ้นเลยแล้วกัน”ผู้อำนวยการเออร์ไวน์กล่าว “ตอนนี้ผมก็อายุ 70 ปี แล้ว และสุขภาพของผมก็ไม่ได้ดีเท่าที่มันเคยเป็น ผมอยากจะก้าวลงจากตำแหน่ง และดูแลสุขภาพของตัวเอง ดังนั้นตำแหน่งประธานกรรรมการจะถูกเติมโดยคนที่มีความสามารถ มันเพิ่งเกิดขึ้นปีนี้ คุณย่าโจนส์เสียชีวิตและหุ้น 60% ของเธอจะถูกส่งต่อไปให้ลูกชายของเธอ เจฟฟี่ โจนส์ ในอนาคต เขาจะเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สุด และมีอำนาจเด็ดขาด”ผู้ถือหุ้นในห้องมองไปที่เจฟฟี่ด้วยความอิจฉาริมฝีปากของเจฟฟี่ย่นขึ้น อะไรคือจุดที่น่าอิจฉากัน? ในเมื่อมีเพียงเขาเท่านั้นที่ถูกกำหนดมาเพื่อสิ่งนี้ประธานเลวียิ้ม “ประธานกรรรมการโจนส์อยู่ในช่วงอายุที่รุ่งเรือง มีความเป็

เจฟฟี่กำหมัดและสงบสติอารมณ์อย่างรวดเร็ว “แม้ว่านั่นจะเป็นเรื่องจริง แต่หุ้นทั้งหมดก็ถูกโอนเป็นชื่อของผมแล้ว มันไม่มีประโยชน์ที่จะพูดอะไรอีก การประชุมคณะกรรมการวันนี้ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงความจริงที่ว่าผมเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สุด”“ใครบอกว่ามันอยู่ภายใต้ชื่อของคุณกันคะ?” แคทเธอรีนยิ้มอย่างจริงใจ “นี่คุณไม่ได้ตรวจสอบเหรอ? หุ้น 30% ถูกโอนเป็นชื่อของดิฉันในแผนกอุตสาหกรรมและการพาณิชย์แล้ว”สีหน้าของเจฟฟี่เปลี่ยนไป เขาทนไม่ไหวอีกและหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาแผนกทันที ไม่ถึงนาทีต่อมา เขาหันมามองเธอด้วยดวงตาอันโหดร้ายที่ไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าการถลกหนังเธอทั้งเป็นแคทเธอรีนเผชิญหน้ากับฝูงชน “มันช่างเป็นเรื่องบังเอิญ คุณย่าของดิฉันเสียชีวิตอย่างกะทันหันมาก และท่านก็เป็นอัมพาตอย่างกะทันหันเช่นกัน ใครบางคนบอกข่าวการเสียชีวิตของเธอกับดิฉัน และเมื่อไม่นานมานี้เองที่ดิฉันได้รู้ว่า ดิฉันมีความเกี่ยวข้องกับฮัดสัน ไม่อย่างนั้นหุ้นนั่นคงจะกลายเป็นของคุณลุงโดยที่ไม่มีคำพูดใดสักคำ”ฝูงชนระเบิดไปด้วยเสียงกระซิบทันที“พระเจ้า ดูเหมือนว่าจะมีบางอย่างที่เป็นปริศนาเกี่ยวกับการตายของคุณย่าโจนส์”“นั่นเป็นควา