All Chapters of Ang Maalindog na Charlie Wade: Chapter 3381 - Chapter 3390

Ang Golden-Furred Lion King na isa ring six-star martial artist gaya ni Hunter ay pumanaw nang ganoon lang pagkatapos tumagos ng batong sinipa ng kalaban sa kanyang utak!Naging dahilan ito para mapaatras ang mga sundalo ng Ten Thousand Armies na gusto sanang sumugod kanina at makipaglaban hanggang kamatayan kay Charlie.Sa parehong pagkakataon, tila ba nawala ang kanilang masidhing damdamin na kalabanin si Charlie ngayon lang dahil sa ginawa nito!Nakaramdam ng matinding takot ang hukbo ng Ten Thousand Armies. Alam nilang kayang patayin ni Charlie ang Golden-Furred Lion King sa isang galaw lang, siguradong mapapatay sila ni Charlie nang walang kahirap-hirap gamit ang parehong metodo!Natigilan rin si Porter sa kanyang nakita!Napagtanto niya na kung ano ang lamat nilang dalawa ni Charlie sa pagkakataong ito.Alam ni Porter na kapag kumilos si Charlie, baka hindi niya magawang makaligtas sa isang galaw lang nito!Sa pagkakataong ito, pagkatapos pumatay ng isa sa mga War Kings, n

Paano niya naman malalaman kung sino ang lalaking ito na nakasuot ng isang itim na sako sa ulo?!Wala naman siyang fluoroscopic eyes!Maliban dito, matagal nang inalisan ni Charlie ng kamalayan si Zayne. Kaya, hindi maramdaman ni Porter kahit kaunti ang cultivation base ni Zayne.Napatitig si Porter kay Charlie saka siya nagtanong, “Sino naman ang taong ito?”Napangisi si Charlie. “Bakit? Hindi mo magawang makilala ang kanang kamay mo dahil lang nakatakip ang kanyang mukha?”Lalo pang nalito si Porter.Kahit nagbigay si Charlie ng suhestiyon na ito ang kanyang kanang kamay, hindi inisip ni Porter kahit kailan na ito si Zayne.Dahil sa puntong ito, iniisip ng lahat ng sundalo ng Ten Thousand Armies na nasa Middle East si Zayne. Imposible namang mapupunta siya sa Oskia.Nang makita ni Charlie ang sorpresa sa ekspresyon ni Porter, napangisi siya at agad niyang inalis ang itim na sako sa ulo ni Zayne.Nang masilayan ni Porter at ng iba pang miyembro ng Ten Thousand Armies ang mukh

“Mabilis magbago ang lahat sa business world! Hindi magaling ang tatay mo, limitado ang kanyang kakayahan, at hindi niya alam kung ano ang dapat gawin!”“Masyadong mataas ang tingin niya sa kanyang sarili at gusto niyang pasukin ang futures market para lang makipagkumpitensya sa tatay ko! Bilang resulta, natalo siya ni papa. Pero, tandaan mong natalo siya sa legal at makatarungan na paraan. Iyan ang dahilan kung bakit nawala ang lahat ng kanyang assets. Sino naman ang dapat niyang sisihin para rito?”“Dahil sa kakulangan at limitado niyang kakayahan kaya nabigo siya. Ano naman ang kinalaman nito sa tatay ko?”Habang nagsasalita, napahinto si Charlie sa loob ng ilang sandali saka siya nagpatuloy sa kanyang sinasabi, “Kalimutan na natin ang limitadong kakayahan ng tatay mo. Ano naman? Pwede niya namang tiisin ang pinagdadaanan niyang hirap at sumubok na bumawi ulit sa buhay. Makakabangon naman siya kung hindi siya susuko. Pero, wala siyang lakas para gawin ito, mas pinili niya na tum

“Ang dahilan kung bakit hindi ako nangahas na bumalik sa lahat ng taong ito ay dahil gusto kong maghintay hanggang sa magkaroon na ako ng sapat na lakas para daigin sila at ipaghiganti ang nangyari dati. Gusto kong gawing kahihiyan ang pamilya Wade…”“Pero ngayon, ito pala ang katotohanan. Iba pala ang buong pangyayari…”Nang sabihin ito ni Porter, inangat niya ang kanyang ulo at napatitig siya kay Sheldon habang namumula ang mga mata. Puno ng desperasyon ang kanyang mukha saka siya napahiyaw nang malakas, “Hindi ko talaga maunawaan… Hindi ko talaga maunawaan, Uncle Sheldon… Hindi ko maunawaan ang dapat kong maramdaman… Para bang nabuhay lang ako sa nakalipas na dalawang dekada para sa wala…” Nakaramdam ng matinding lumbay si Sheldon nang marinig ang sinabi ni Porter, hindi niya mapigilang mapaluha rin.Nauunawaan niya ang tindi ng sakit na nararamdaman nito ngayon.Ang pagkamuhi dati, ang pagkabigo ngayong araw, at ang hindi pagkakaunawaan sa lahat ng pagkakataong ito—dito nagmu

Sa pagkakataong ito, mula sa kakapalan ng mga tao, nakaramdam si Helen ng bara sa kanyang lalamunan. Hindi niya na talaga kaya, kaya agad siyang naglakad papunta sa harap. Napatitig siya kay Charlie saka siya nagmakaawa, “Charlie, pakiusap, patawarin mo na si Porter at pakawalan mo na siya. Nakikita kong pinagsisisihan niya talaga ang ginawa niya. Alam niya kung ano ang ginawa niyang mali…”Nang makita ni Porter si Helen, agad niya itong nakilala. Nagulantang siya at hindi niya mapigilang magtanong, “Aunt… Aunt Dunn… Bakit naririto rin kayo?!”Napatitig si Helen kay Porter habang puno ng simpatya ang mukha. Napabuntong hininga siya, “Niligtas ni Charlie si Sophie at ako. Nang marinig namin na pupunta ka sa Mount Wintry ngayong araw, nagmadali kami dahil nag-aalala kami na malagay si Charlie sa peligro. Balak sana naming magmakaawa sa’yo. Sa hindi inaasahang paraan… Hay…”Hindi mapigilan ni Porter ang kanyang mga luha. Puno ng lungkot ang kanyang boses, “Pasensya na, Aunt Dunn… Pasen