All Chapters of Sir Ares, Goodnight! : Chapter 81 - Chapter 90

Nababalisang dumating si Josephine sa nirentahang lugar ni Rose at binaba ang lahat ng mga shopping bag at mga regalo sa sofa. Pagkatapos no’n ay tinapik-tapik niya ang kaniyang dibdib na mayroon pa ring nararamdamang takot.Sinabi niya kay Rose, “Hipag, ano ‘ng dapat kong gawin? Naghihinala sa ‘kin ang kapatid ko. May pinadala siyang tauhan para sundan ako. Nakabangga ko siya kanina sa baba.”Ang kalmadong mukha ni Rose ay agad na namutla. Ang tasa sa kaniyang bibig ay nanginginig habang sinasabi niya, “Nasa baba ang kuya mo?”Nakita ni Josephine kung paanong naging duwag si Rose nang mabilis at tumawa. “Hipag, akala ko ba ikaw lang ang tao sa mundong ito na hindi takot sa kaniya at may lakas pa ng loob at sagutin o labanan siya. Mukhang isa ka lang palang origami tiger?”Nahihiyang sinabi ni Rose, “Alam mo naman kung gaanong walang awa ang kapatid mo sa trabaho. Alin sa mga lumaban sa kanila ang nagkaroon ng magandang kahihinatnan? Kung alam ng kuya mo na narito pa rin ako, ang pagpu

Mas maganda siguro kung walang nagbanggit sa pangalan ni Jay. Ang bawat balahibo sa katawan ni Rose ay tumayo nang marinig niya ang pangalan ni Jay.“Hindi, kailangan ko na talagang bumaba para matago ang mga bata. Hindi ko pwedeng hayaan ang kapatid mong mahanap sila.” Gumewang si Rose nang subukan niyang tumayo.Tinapon ni Josephine ang walang laman na bote ng wine sa basurahan at nahihilong sumunod. “Sama ako sa ‘yo.”Ang dalawang lasing na babae ay kung saan-saan tumatama sa daan nila pababa. Hindi nila makita kung alin ang tamang direksyon dahil sa ganoong estado ng kanilang isipan. Sa huli, hindi nila napansing nakalabas na sila sa apartment.Si Jay ay nasa labas, hinihintay ang kaniyang biktima. Nang makita niya ang mukha ni Rose, ang mukha na makikilala niya kahit na maging abo pa ito, agad siyang nabalot ng yelo.‘Pambihira talaga ang mga taktika ni Rose. Una, ginawa niyang tapat sa kaniya si Josephine. Ngayong naloko na niya si Josephine, nagtutulungan silang dalawa para loko

Walang imik na tumingin si Jenson kay Josephine at biglang tinanong si Jay, “Daddy, bakit ba ayaw mong makita ko si Daddy?”Ang mga bakas ng galit sa kaniyang boses ay ginulat sina Josephine at Jay.Napabuntong-hininga si Josephine. ‘Iba pala kapag si Jenson na ang kumikilos.’Kinurot ni Jay ang kaniyang mga kilay na tumitibok at sinabi, “Jens, hindi mo naintindihan kung ano ang nangyayari sa pagitan naming mga nakatatanda.”Ang kakulitan ay bakat sa gwapo at malamig na mukha ni Jenson. “Kung gano’n, bakit niyo dinadamay ang mga bata kung problema ‘yan ng mga nakatatanda?”Ang hindi pagkatuwa ni Jenson sa kaniyang daddy ay lumaki. Ito ang kauna-unahang beses na ito ay nangyari.Si Jay ay nakaupo sa harap. Kahit na walang nakakakita sa kaniyang mukha, mula sa tagal ng oras na siya ay tahimik, halata naman na siya ay nasaktan sa pagrerebelde ni Jenson.Nagbigay si Josephine ng isang thumbs up kay Jenson ngunit nagsabi rin ng pang-asar na mga salita, “Hintayin mo ang pagbawi sa ‘yo ng dad

Nanginig si Rose. Napuno ng luha ang pares ng itim niyang mga mata. Sa sandaling iyon, para siyang nababaliw at walang bahalang dinadala ng hangin.Hindi magawa ni Josephine na makita si Rose sa ganitong estado. Napakagat-labi siya at sinabi, “O baka pwedeng maghintay tayo nang kaunti. Kung pera ang gusto nila, mayroon pa rin akong malaking pera na nakuha ko mula sa kuya ko. Sapat na siguro ‘to para matuwa ang mga kidnapper na iyon.”Si Rose ay walang masabi, at ang kaniyang isipan ay nagkakagulo. Hindi siya makapagdesisyon kung dapat ba siyang humingi ng tulong kay Jay.Tama nga ang kutob ni Rose. Ang mga kidnapper ay dinakip si Robbie para sa pera.Gayunpaman, nang pwersahin ng mga kidnapper si Robbie na ibigay ang numero sa telepono ng kaniyang mga magulang, nag-aalala si Robbie na ang mga kidnapper na ito ay tatakutin ang kaniyang mahinang mommy, kaya binigay niya sa kanila ang numero ni Jay nang walang pag-aalinlangan.Nang tawagan ng mga kidnapper ang numero ni Jay upang manghing

Tumingin si Jay sa nababahalang mukha ni Jenson. Hindi niya maintindihan kung paano nagawa ni Rose na mag-alala si Jenson sa anak ni Rose nang ganoon.Sila ay dalawang bata mula sa magkaibang ina, at sila ay hindi lumaki nang magkasama. Gayunpaman, ang lebel ng pagkalapit sa pagitan ng mga bata ay pinagselos si Jay.Naiinis na bumuntong-hininga si Jay nang mapagtanto niyang nagseselos siya sa sarili niyang anak. Nag-aalinlangan niyang kinuha ang kaniyang selpon at tinawagan ang numero ng kaniyang kaibigan, isang detective na mayroong perpektong rekord ng pagreresolba ng mga kaso.Pagkatapos no’n, kaswal na lumabas si Jay sa kaniyang kotse. Mabilis niyang hinabol si Jenson at binuhat ito.“Mapanganib dito, Jens. Tara, sumama ka kay Daddy pauwi.”Agad na umirap sa kaniya si Josephine.Ang kaniyang kapatid ay mayroon lamang paki kay Jenson, ngunit hindi niya alam na ang nakidnap na si Robbie ay ang kaniya ring anak. Si Zetty, na ayaw sa kaniya, ay anak din niyang babae. Si Rose Loyle ay a