Mas maganda siguro kung walang nagbanggit sa pangalan ni Jay. Ang bawat balahibo sa katawan ni Rose ay tumayo nang marinig niya ang pangalan ni Jay.“Hindi, kailangan ko na talagang bumaba para matago ang mga bata. Hindi ko pwedeng hayaan ang kapatid mong mahanap sila.” Gumewang si Rose nang subukan niyang tumayo.Tinapon ni Josephine ang walang laman na bote ng wine sa basurahan at nahihilong sumunod. “Sama ako sa ‘yo.”Ang dalawang lasing na babae ay kung saan-saan tumatama sa daan nila pababa. Hindi nila makita kung alin ang tamang direksyon dahil sa ganoong estado ng kanilang isipan. Sa huli, hindi nila napansing nakalabas na sila sa apartment.Si Jay ay nasa labas, hinihintay ang kaniyang biktima. Nang makita niya ang mukha ni Rose, ang mukha na makikilala niya kahit na maging abo pa ito, agad siyang nabalot ng yelo.‘Pambihira talaga ang mga taktika ni Rose. Una, ginawa niyang tapat sa kaniya si Josephine. Ngayong naloko na niya si Josephine, nagtutulungan silang dalawa para loko
Biglang lumapit si Zetty habang ang kaniyang kamao ay nakatutok kay Jay. “Hindi mo pwedeng ilayo ang kapatid ko.”Bahagyang kumurap si Jay. Palaging sumasakit ang ulo niya sa tuwing nakikita niya ang batang babae na ito. Mukhang mayroon siyang natural na galit sa kaniya. Siya ay palaging walang galang at makulit sa kaniya. Sa kasamaang palad, hindi niya ito pwedeng kawawain dahil kaniyang laki at katandaan.‘Anak siya ni Rose sa ibang lalaki.’ Hindi magawa ni Jay na magustuhan si Zetty nang maisip niya iyon.“Iuuwi ko siya. Hanapin mo na lang ang mommy mo.” Malamig na binale-wala ni Jay si Zetty.Binuhat niya si Jenson at hindi napansin ang mga nabubuong luha sa mga mata ni Zetty. Sa ganoong kabatang edad, ang kaniyang daddy ay tinapak-tapakan ang kaniyang mahinang puso. ‘Sabi ko na, eh. Mas gusto ni Daddy ang mga anak niyang lalaki at hindi ang anak niyang babae.’“Hmph. Ayoko sa ‘yo!” Pagalit na sigaw ni Zetty bago tumakbo palayo.Napakunot ang noo ni Jay. ‘Wala akong maalalang may g
Walang imik na tumingin si Jenson kay Josephine at biglang tinanong si Jay, “Daddy, bakit ba ayaw mong makita ko si Daddy?”Ang mga bakas ng galit sa kaniyang boses ay ginulat sina Josephine at Jay.Napabuntong-hininga si Josephine. ‘Iba pala kapag si Jenson na ang kumikilos.’Kinurot ni Jay ang kaniyang mga kilay na tumitibok at sinabi, “Jens, hindi mo naintindihan kung ano ang nangyayari sa pagitan naming mga nakatatanda.”Ang kakulitan ay bakat sa gwapo at malamig na mukha ni Jenson. “Kung gano’n, bakit niyo dinadamay ang mga bata kung problema ‘yan ng mga nakatatanda?”Ang hindi pagkatuwa ni Jenson sa kaniyang daddy ay lumaki. Ito ang kauna-unahang beses na ito ay nangyari.Si Jay ay nakaupo sa harap. Kahit na walang nakakakita sa kaniyang mukha, mula sa tagal ng oras na siya ay tahimik, halata naman na siya ay nasaktan sa pagrerebelde ni Jenson.Nagbigay si Josephine ng isang thumbs up kay Jenson ngunit nagsabi rin ng pang-asar na mga salita, “Hintayin mo ang pagbawi sa ‘yo ng dad
“Kung ‘di dahil sa ‘yo, paano mapupunta si Jenson sa Exuberant City?” Sigaw ni Jay.Si Josephine ay natuliro.Mahinang sinabi ni Jenson, “‘Wag mo siyang pagalitan. Pumunta ako sa Exuberant City nang mag-isa.”Ang pagnanais ni Jenson sa hustisya ay hindi siya hinayaan na hayaan ang kaniyang daddy na sisihin ang maling tao, kaya nagsalita siya para aminin ang kaniyang kasalanan.Si Jay na parang isang malaking lobo ay pinutok ni Jenson at nawala sa loob lamang ng ilang segundo.Pinanood ni Josephine ang mag-ama. Kahit na si Jay ay nag-uusok sa galit, ang galit sa kaniyang mga mata ay agad na mawawala sa tuwing titingin siya kay Jenson. Pakiramdam ni Josephine ay kailangan niya munang protektahan ang kaniyang sarili.“Kuya, gabi na pala. Uuwi na ako.” Ninais ni Josephine na umalis ngunit siya ay malamig na tinanong ni Jay. “Bakit hindi siya umalis?”Ang mukha ni Josephine ay nangulubot na parang isang pasas. Tumalikod siya at mahinang sinabi, “Kuya, hindi niya kayang makipaghiwalay kay Je
Nanginig si Rose. Napuno ng luha ang pares ng itim niyang mga mata. Sa sandaling iyon, para siyang nababaliw at walang bahalang dinadala ng hangin.Hindi magawa ni Josephine na makita si Rose sa ganitong estado. Napakagat-labi siya at sinabi, “O baka pwedeng maghintay tayo nang kaunti. Kung pera ang gusto nila, mayroon pa rin akong malaking pera na nakuha ko mula sa kuya ko. Sapat na siguro ‘to para matuwa ang mga kidnapper na iyon.”Si Rose ay walang masabi, at ang kaniyang isipan ay nagkakagulo. Hindi siya makapagdesisyon kung dapat ba siyang humingi ng tulong kay Jay.Tama nga ang kutob ni Rose. Ang mga kidnapper ay dinakip si Robbie para sa pera.Gayunpaman, nang pwersahin ng mga kidnapper si Robbie na ibigay ang numero sa telepono ng kaniyang mga magulang, nag-aalala si Robbie na ang mga kidnapper na ito ay tatakutin ang kaniyang mahinang mommy, kaya binigay niya sa kanila ang numero ni Jay nang walang pag-aalinlangan.Nang tawagan ng mga kidnapper ang numero ni Jay upang manghing
Lalo na si Jenson. Sa sobrang emosyonal niya ay muntik nang mapaos ang boses niya!Walang pake si Jay sa ibang taong nasa kotse, ngunit hindi niya magawang bale-walain ang emosyon ng munti niyang anak. Nag-aalala siya na ang kalusugan ng isip ni Jenson ay mas babagsak kapag si Jenson ay naging emosyonal.Pinaandar ni Jay ang kotse, at ito ay umandar palayo.Sa daan, si Jay ay nagmamaneho nang may madilim na mukha nang pagalit niyang tanungin si Rose, “‘Wag mong sabihin sa ‘kin na anak mo ang nakuha ng mga kidnapper?”Biglang tumingala si Rose sa gulat nang tumingin siya kay Jay.‘Hindi ba’t ang anak ko ay anak mo rin? Paano mo nagagawang sabihin ang mga salitang iyon nang walang-bahala?’Nakita ni Jay ang walang masabing itsura ni Rose, at isang kumot ng yelo ang bumalot sa kaniyang mukha nang sabihin niya, “Tama nga ang hula ko. Kailan mo binigyang buhay ang batang ‘to? Bago ka ikasal sa ‘kin o pagkatapos nating maghiwalay?”Walang masabi si Rose pagkatapos siyang tamaan ng pangunguty
Tumingin si Jay sa nababahalang mukha ni Jenson. Hindi niya maintindihan kung paano nagawa ni Rose na mag-alala si Jenson sa anak ni Rose nang ganoon.Sila ay dalawang bata mula sa magkaibang ina, at sila ay hindi lumaki nang magkasama. Gayunpaman, ang lebel ng pagkalapit sa pagitan ng mga bata ay pinagselos si Jay.Naiinis na bumuntong-hininga si Jay nang mapagtanto niyang nagseselos siya sa sarili niyang anak. Nag-aalinlangan niyang kinuha ang kaniyang selpon at tinawagan ang numero ng kaniyang kaibigan, isang detective na mayroong perpektong rekord ng pagreresolba ng mga kaso.Pagkatapos no’n, kaswal na lumabas si Jay sa kaniyang kotse. Mabilis niyang hinabol si Jenson at binuhat ito.“Mapanganib dito, Jens. Tara, sumama ka kay Daddy pauwi.”Agad na umirap sa kaniya si Josephine.Ang kaniyang kapatid ay mayroon lamang paki kay Jenson, ngunit hindi niya alam na ang nakidnap na si Robbie ay ang kaniya ring anak. Si Zetty, na ayaw sa kaniya, ay anak din niyang babae. Si Rose Loyle ay a
“Wala ako sa wisyong makipagtalo sa ‘yo ngayon, Jay Ares. Kailangan kong iligtas ang anak ko,” abala ang isipan ni Rose sa pag-aalala sa kaligtasan ni Robbie. Wala siyang enerhiya na magkaroon ng pakialam sa maaaring mangyari kapag ginalit niya si Jay.Napakuyom ng kamao si Jay. Ang kaniyang mga mata ay nagbabaga sa galit. “Rose Loyle. Ikaw ang kauna-unahang taong nakatalo sa ‘kin. Tatandaan ko ang araw na ‘to, at babalikan ko ‘to pagkatapos maligtas ng anak mo.”“Bahala ka,” pagod na sabi ni Rose.Nagawa ni Rose na maiwasang makipag-away kay Jay dahil mayroon silang batang kailangan nilang iligtas.Nakatanggap siyang muli ng tawag mula sa mga kidnapper. “Ilagay mo ang pera sa bank account ko…”“Magkano ba?” Tanong ni Rose.“Dalawang daang milyon!” Dinoble ng kidnapper ang perang pantubos nang biglaan.Walang ganoong pera si Rose. Napatingin na lamang siya kay Josephine.Nagpakita si Josephine ng isang kakaibang ekspresyon sa kaniyang mukha. Ang card na binigay sa kaniya ng kaniyang ku
Sinadya ni Angeline na patunugin ang posas, ngunit hindi siya narinig ng matandang babae. Nakatuon lamang ito sa pagkuha ng kaniyang pulso.Napagtanto ni Angeline na ang doktor na ito ay kumakampi sa mas masamang panig. Siya ay isang doktor na walang moralidad.Pagkatapos ay bigla siyang naging walang galang sa matandang babae. Sinadya niyang pahirapan ang matanda. “Doc, hindi ba’t madalas nilang kinukuha ang pulso sa kanang kamay? Bakit mo ginagamit ang kaliwang kamay mo?”Wala talaga siyang alam tungkol sa medisina. Sinasadya lang niyang magreklamo.Tumingin sa kaniya ang doktor at ngumiti. “Ang mga mata ng babaeng ito ay maliwanag at puno ng enerhiya. Hindi naman mukhang may sakit siya sa utak.”Tumingin nang masama si Angeline kay Jay.Ang mukha ni Jay ay parang isang yelo. Tumingin naman nang masama si Angeline kay Finn na nakatayo sa isang gilid.Mukhang ang dalawang ito ay nagsinungaling sa matandang babae, sinasabi na siya ay may sakit sa utak. Kaya pala hindi nag-react ang mat
“Tumigil ka na sa pagpapanggap. Alam kong hindi ka na pwedeng mabuntis.” Nilantad ni Jay ang pagpapanggap ni Angeline.Nagulat na tumingin sa kaniya si Angeline. Biglang naalala ni Angeline noong siya ay kinawawa ng mag-amang Bell, ang kaniyang uterus ay napinsala at nawalan siya ng kakayahan na magkaroon pa ng anak.“Eh… Bakit ako nagsusuka?” Si Angeline ay nalito.Tumingin si Jay sa seryosong mga mata ni Angeline, at naramdaman niya ang pagsikip ng kaniyang dibdib.Hindi naman mukhang nagsisinungaling ang babaeng ito.Nagpadala siya ng mensahe kay Finn. ‘Papuntahin mo rito ang obstetrician-gynecologist.’Patuloy na nasusuka si Angeline. Ngayon, siya ay nakahiga na lamang sa kama. Ang kaniyang mukha ay payat at maputla.“May cancer ba ako?“Intestine cancer?“Stomach cancer?”Nagsimula siyang mag-overthink.“Hindi, bakit parang parehas ‘to ng nararamdaman ko noong pinagbubuntis ko sina Jenson?”…Napakunot ang kilay ni Jay bago siya tumalikod at umalis.Pagkatapos ng ilang sandali, pu
Si Jay ay nagalit. “Angeline, walang hiya ka talaga.”Nabaliw na si Jay. Kinuha niya ang braso ni Angeline at hinila siya patungo sa kabilang kwarto.Si Angeline ay nalilito. Si Jay ay nasa isang wheelchair. Paano niya nagawang magkaroon ng ganoon katinding aura?“Bitawan mo ako.” Nagpumiglas si Angeline sa hawak ni Jay. Sa sumunod na segundo, ang kaniyang mga kamay ay naipit sa dulo ng kama.Pagalit na tumingin sa kaniya si Jay. “Kaninong anak ‘yan?”Nakita ni Angeline ang pagkabaliw sa mga mata ni Jay. Bigla siyang natawa. “Ginoong Ares, ‘wag mong sabihin sa ‘kin na nag-aalala ka pa rin sa ‘kin. Ano’ng dapat kong gawin? Ang dami-daming pwedeng maging ama ng batang ‘to.”Ninais siyang sakalin ni Jay hanggang kamatayan. Gayunpaman, naalala niya na ang leeg ni Angeline ay sensitibo. Noong naisip niya kung paanong nagsusuka kanina si Angeline, lumambot ang kaniyang puso.Hindi niya kayang gawin iyon kay Angeline.Binawi niya ang kaniyang kamay. “Angeline, parang gusto mo atang maparusaha
Sinabi ni Angeline, “Ginoong Ares, maikli lang ang buhay at kailangan mong maging mabuti sa anumang oras. Ayaw ko nang magpanggap pa para sa mga bata.”Kapag mas bumibitaw si Angeline, mas nababaliw si Jay.Bigla niyang nilapitan si Angeline nang may agresibong itsura sa kaniyang mukha. Ang malaki niyang kamay ay humawak sa lalamunan ni Angeline. “Kung gusto mo talagang maging malaya, magpakamatay ka na lang.”Ang kamay ni Jay ay nasa leeg ni Angeline, nagsasanhi sa babae na makaramdam ng pagkahilo. Pagkatapos no’n, hindi na niya ito matiis pa. Nasuka siya sa puting damit ni Jay.Tumingin si Angeline sa dumi sa kwelyo ni Jay at napagtanto na siya ay nasa isang malaking gulo.Siya lang ang nakakaalam kung gaano ka-obsessed si Jay sa kalinisan.“Angeline Severe, ang kapal ng mukha mo?” Sigaw ni Jay.Noong nakita ni Angeline ang gulo, muli siyang nahilo.“Umalis ka sa harap ko!”Bago pa man makaalis si Jay, napasuka muli sa kaniya si Angeline.Ang itsura ni Jay ay para bang sumuko na siya
Tumingin si Angeline kay Jay na nasa sulok ng kwarto mula sa sulok ng kaniyang mga mata. Nakita niya ang walang emosyon na mga mata ni Jay at nagsimulang magrebelyo.Kung siya ay nakikisama sa ibang mga lalaki at wala pa ring pakialam si Jay, dapat na niyang tigilan ang lahat ng pantasya niya tungkol kay Jay.Mahinang tinanong ni Angeline si Gordon, “Alam mo ba kung paano humalik?”Tumingin si Gordon sa mapulang mga labi ni Angeline at nagkaroon ng pandidiri sa kaniyang mukha. “Binibini, hinihiling ko lang naman sa ‘yo na magpanggap na kasintahan ko. Hindi mo naman kailangang gawin ang lahat.”Sinabi ni Angeline. “Pekeng halik. Alam mo ba kung paano?”Napatingin si Gordon kung saan nakatingin si Angeline. “Para ba sa kaniya?”Tumango si Angeline.Napabuntong-hininga si Gordon sa ginhawa. “Sige.”Pagkatapos no’n, hinawakan nila ang isa’t isa. Ginamit ni Gordon ang kaniyang kamay upang takpan ang kaniyang mga labi, ngunit mula sa direksyon ni Jay, silang dalawa ay mukhang naghahalikan.B
Malamig na sinabi ni Jay, “Hindi mo kailangang mag-alala sa Grand Asia.”Walang maisagot na pambai si Sean kay Jay. Nababalisa niyang sinabi, “Sige, Master Ares, magsaya ka muna d’yan.” Pagkatapos no’n, naglakad siya palayo nang nalulugmok.Tumingin si Angeline kay Jay. Ang lalaking ito ay isang bisita, ngunit pinahiya niya ang host ng party. Nagawa pa rin niyang manatili at samsamin nang walang inaalala ang kaniyang wine.Hindi na ito matiis pa ni Angeline. Pinaalalahanan niya si Jay at sinabi, “Ginoong Ares, ‘wag mong kalimutan. Kailangan mong magtira ng dignidad para sa ibang tao para hindi nakakailang kapag nagkita ulit kayo sa susunod.”Tumingala si Jay upang tumingin kay Angeline. Mayroong bakas ng lungkot sa mga mata ni Angeline na hindi niya nagawang matago. Alam ni Jay na nag-aalala sa kaniya si Angeline.Sinabi ni Jay, “Hindi naman na kami magkikita sa susunod. Kaya, syempre, hindi ko kailangang magtira ng dignidad para sa kaniya.”Alam ni Angeline na hindi makatwiran si Jay.
Iyon ay isang party upang i-celebrate ang isang buwan ng pagkabuhay ng anak ni Sean.Naalala ni Angeline na si Sean ay isang dating kaibigan na nakipagtulungan sa kaniya dati. Walang dahilan para sa kaniya na hindi magbigay kay Sean ng regalo.Marahil ay pwede siyang makipagtulungan ulit kay Sean.Tulad ng kadalasan, pagkatapos magbihis ni Angeline, nagmaneho siya patungong Imperial Capital mula sa Swallow City.Ang party ng mga Bell ay nangyari sa isang five-star hotel.Noong pumasok si Angeline sa hall, agad niyang inakit ang atensyon ng lahat.Siya ay isang magandang babae, at nagpaganda pa siya para sa okasyon na ito.Siya ay may suot na backless lace dress na pinapakita ang perpekto niyang katawan. Mayroong dugo sa pula niyang “Ginoo.”Sa isang sulok, si Jay ay nakikipag-usap kay Sean noong biglan silang inistorbo ni Finn.Tumingin nang masama si Jay kay Finn. “Tumahimik ka nga.”Sinenyasan siya ni Finn gamit ang kaniyang mga mata upang sabihin sa kaniya na tumingin sa pintuan.T
Gumapang siya papalapit kay Jay at tinulungan ang lalaki sa kaniyang mga damit.Nakita ni Jay na ang mga kamay ni Angeline ay lubos na nanginginig. Halata naman na siya ay kinakabahan at natatakot.Agad na naglaho ang masamang binabalak niya kay Angeline. “Angeline, sa tingin mo ba ay dapat lang na ibenta ang katawan mo para sa kumpanya mo?”Si Angeline ay natuliro. Sinabi niya, “Wala nang pera ang kumpanya at higit pa sa isang daang mga empleyado ng Severe Enterprises ang mawawalan ng trabaho. At saka, wala akong pera para bayaran ang mga utang namain. Kapag nangyari ‘yon, kamatayan ko na lang ang makakapagbayad sa mga pagkakamali ko.”Biglang kinuha ni Jay ang braso ni Angeline. “Ano’ng sinabi mo?”Bayaran ang kaniyang mga pagkakamali gamit ang kaniyang kamatayan? Hindi siya nagpakahirap para kay Angeline para lang patayin niya ang kaniyang sarili.Matapang na tumingin si Angeline sa galit na mga mata ni Jay. “Ginoong Ares, ambisyoso ka at ayaw bigyan ang ibang mga kumpanya ng pagkak
Hindi siya nakakuha ng anumang resulta pagkatapos humingi ng tulong sa labas, kaya narito siya ngayon at bumalik kay Jay. Wala siyang ibang magagawa.Tulirong tumingin si Angeline kay Jay. Marahil ay mas nangingibabaw na ang itsura niya ngayon dahil siya ay lasing na.“Jay Ares, sabihin mo sa ‘kin. Ano ang dapat kong gawin para pagbigyan mo na ang Severe Enterprises?”“Ganito ka ba magmakaawa?” Haha, ang lakas naman ng loob ng babaeng ito na tawagin siya sa buo niyang pangalan? Sino ang nagbigay sa kaniya ng lakas ng loob na gawin ito?Umayos ng tindig si Angeline. Tumayo siya sa harap ni Jay na parang isang estudyante na may nagawang mali.Ganito siya tumayo sa tuwing may nagagawa siyang mali noong siya ay bata pa. Ngayon, siya ay nakatayo sa ganitong posisyon dahil lang sa nakasanayan.“Kung papayag ka na pakawalan ang Severe Enterprises, pwede mong kuhain ang buhay ko kung gusto mo.” Matigas na sabi ni Angeline.Nanigas ang mukha ni Jay. “Bakit ko kakailanganin ang buhay mo?”Gusto