All Chapters of Sir Ares, Goodnight! : Chapter 681 - Chapter 690

Nagmadali si Angeline na kuhain ang sulat at binuksan ang lampara sa mesa. Sa ilalim ng mahinang ilaw, nagsimula siyang magbasa.“Noong nakaraang dalawang taon, umalis ka nang hindi nagpapaalam. Binabawian kita. Pataas na tayo ngayon, Angeline Severe.”Walang emosyon ang makikita sa mga salitang iyon.Umiyak si Angeline at sumigaw. “Ano’ng ibig niyang sabihin?”Naramdaman ng old master ang pagkawala ng kaniyang pagkakalma sa ilalim ng masakit na mga hiyaw ng kaniyang apo. Binubuksan ang isang mata, tumingin siya sa kaniyang apo nang may pagkakonsensya sa kaniyang mga mata. “Sigurado ako na ang pag-intindi sa sulat na ‘to ay hindi mahirap para sa isang babae na kasing talino mo.”Pinagpira-piraso ni Angeline ang sulat. “Naintindihan ko ang sulat, pero ang hindi ko maintindihan ay ang nararamdaman niya. Hindi ba’t isa siyang tao na ang puso ay kasing bukas ng karagatan? Bakit may galit pa rin siya? Pagkatapos — pagkatapos ng lahat ng ginawa ko para humingi ng tawad, hindi ba’t napatawad

Kahit gamit ang matinding paghahangad at pagpipigil, imposible na mapipigilan niya ang matinding pagnanais na nararamdaman ng kaniyang puso sa sandaling iyon. Ninais niyang manatili sa tabi ni Angeline kahit anupaman ang nangyayari sa paligid nila....“Patawad, Jay. Pwede mo akong tawagin na maka-sarili, pero hindi na pwedeng mawala pa si Angeline sa Pamilya Severe. Hindi ko na kayang panoorin si Angeline na tumakbo nang bulag patungo sa ‘yo tulad ng isang gamugamo sa apoy. Hindi na pwede.”“Nangangako ako sa ‘yo, Old Master. Nangangako ako na aalagaan ko siya. Kahit na mamatay pa ako, pananatilihin ko siyang ligtas.” Nagmakaawa siya sa old master na ‘wag kuhain ang karapatan niyang mahalin si Angeline.Gayunpaman, siya ay hinatulan ng kamatayan sa susunod na pangungusap ng old master.“Hindi mo ba naintindihan, JJ? Kapag buhay lang siya ay saka lamang kayo magkakaroon ng hinaharap nang magkasama. Ano’ng gagawin mo kapag namatay siya?”Lubos na nanginig si Jay sa suhestyon na iyon. “H

Nakabaon sa mga braso ni Josephine, umiyak si Angeline nang buong puso.Ang matalas na mga mata ni Jay ay nagningning dahil sa hindi tumutulong mga luha sa harap ng kotse.Siya ay nagtiis. Kinuha niya ang bawat sakit at pagsisisi sa kaniyang puso at tinulak ang mga iyon palayo, hindi pinapansin ang mga iyon sa kanilang pagsigaw para sa kaniyang atensyon.Sa huli ay naglaho na lang ang mga iyon sa kaniyang kalooban.Namula rin ang mga mata ni Storm.Ang dalawang nag-iibigan na ito ay nasa harap na ng isa’t isa. Ang katotohanan na naririnig lamang nila at hindi nakikita ang isa’t isa ay masakit para sa mga puso ng mga nanonood.“Ano ang dapat kong gawin?” Umiyak si Angeline.Nagsimula na ring humikbi si Josie.“Ilabas mo lang, Ate Angeline. Mas gagaan ang pakiramdam mo pagkatapos.”“Pagod na ako, Josie. Mahal ko siya, pero pagod na pagod na ako,” paulit-ulit na bulong ni Angeline.Napakuyom ang mga kamao ni Jay. Inangat niya ang isa niyang kamao patungo sa kaniyang bibig at kinagat ang l

Kahit na iyon ay isang mapanuring tanong, ang tono ni Jay ay matatag.“Dati ay nagtataka ako kung bakit mo biglang nilipat ang stocks na nakapangalan sa ‘kin kay Jack Ares, Lolo, pero sa tingin ko ay naintindihan ko na ngayon.”Kinutya ni Jay ang kaniyang sarili. “Isa lang pala ako sa mga kagamitan mo para sa sarili mong kapakinabangan. Gusto mo akong kontrolin, hinahayaan mong maging makapangyarihan ngunit hanggang sa punto na gusto mo. Hindi mo ako hahayaan na lumagpas doon dahil takot ka. Paano kapag nagawa kong maging mas makapangyarihan sa ‘yo? Paano kapag nabaligtad ko itong kaharian na ginawa mo?“Ngunit higit sa lahat, natatakot ka na sa bago kong kapangyarihan, magagawa kong malaman ang dumi na tinatago mo. Paano kung tumanggi akong samahan ka sa gulong ginawa mo? Natatakot ka, dahil kaya kong wasakin ang Tourmaline Estate. Natatakot ka na sa huli ay wawasakin ko ang Pamilya Ares. Tama ba?”Tumitig lamang ang grand old master kay Jay.Ang katigasan ng kaniyang ekspresyon ay ti

Biglang nagalit si Angeline at padabog na lumapit kay Jay. Naglagay siya ng kamay sa bintana ng kotse. Sa pagtunog ng pinto, nagbago ang ekspresyon ni Jay.Sa sumunod na sandali, tinanggal ni Angeline ang pinto ng kaniyang kotse.Nanlaki ang mga mata ni Jay.Ang babaeng ‘to!Ang hangin ay umihip sa kotse, at naramdaman ni Jay ang paninigas ng kaniyang dugo dahil sa malamig na hangin.Tuliro, tumitig siya kay Angeline. “Ano’ng kailangan mo?” Naiinip niyang tanong.Ang mga mata ni Angeline ay puno ng galit. “Bakit hindi mo sinasagot ang mga tawag ko?”“Wala naman tayong dapat pag-usapan.”Ang walang emosyon niyang mukha ay agad na nagsanhi kay Angeline na mawalan ng hininga.Humihigop ng malamig na hangin, ang pulang mga mata ni Angeline ay tumitig sa mga mata ni Jay at nagsalita, “Sige. Ang kailangan mo lang naman gawin ay sagutin ang tatlo sa mga tanong ko. Kapag ayos na ako sa mga sagot, ang lahat ng namamagitan sa ‘tin ay magwawakas dito.”“Magtanong ka lang!”Nagtanong si Angeline,