Lahat ng Kabanata ng Sir Ares, Goodnight! : Kabanata 701 - Kabanata 710

Ang lalaki ay nagulat sa matinding kagandahan na nakita niya sa kabila ng matamlay na itsura ng babaeng ito.Ang kaniyang pamilya ay hindi nagkukulang sa gwapong mga lalaki at kaakit-akit na mga babae—ang lahat ng mga nakabibighani, maharlika, at kaakit-akit ay nasa iisang lugar. Dati pa man ay naniniwala siya na mabubuhay siya nang hindi apektado sa itsura ng iba, dahil hindi niya kailanman naisip na ang makakita ng isang mukha na tulad ng kay Angeline Severe na payat ngunit matigas, inosente ngunit kaakit-akit, mahinhin ngunit determinado at malakas. Ang kakaibang babae sa harap niya ay nagningning sa mga mata nito, at hindi niya mapigilan na mahulog para sa babae.“Maswerte ka, ang taong nakakita sa ‘yo ay ako.” Hinawakan niya ang kaniyang baba, ang mga kilay ay napapakunot noong mapatingin siya sa nagdurugong braso ni Angeline.Takot siya sa dugo, ngunit napansin niyang hindi siya nagkaroon ng matinding reaksyon noong makita niya ang dugo ni Angeline.Ang namana rin niyang obsess

Ang butler ay nabalisa. “Young Master Jay, ang grand old master ay nagpapahinga sa sandaling ito. Bakit hindi ka muna maghintay dito–”Bago pa man matapos sa pagsasalita ang butler, tinulak ni Storm si Jay patungo sa kwarto ni Dylan at binuksan ang pinto.“Young Master Jay?” Napadabog ang butler sa inis.Walong bodyguards ang nakatayo sa labas ng kwarto ni Dylan. Noong nakita nila si Jay na papalapit nang may matigas na ekspresyon, naramdaman nila na may hindi tama at hinilera ang kanilang mga sarili, hinaharangan ang daan ni Jay patungo sa pintuan.Tumigil sa harap nila ang wheelchair ni Jay. Gayunpaman, walang awa sa kanila si Jay. Sa sandaling i-angat niya ang kaniyang kamay, agad na naintindihan nina Storm at Tempest ang gusto niyang sabihin.Biglang makaririnig ng ingay noong magtrabaho nang mabilis sina Storm at Tempest. Sa loob lamang ng ilang sandali, ang lahat ng walong mga bodyguard ay paralisado na sa sahig.Ang pintuan ng kwarto ay bumukas at ang private assistant ni Grand

Nagningning ang mga mata ni Grayson sa gigil at siya ay biglang sumugod. Siya ay kasing bilis ng kidlat noong siya ya biglang lumitaw sa harap ni Storm.Ang kaniyang mga kamao ay kasing bangis ng isang tigre. Ang sinumang lalapit kay Grayson ay pagpipira-pirasuhin niya. Kung ‘di, pupuntiryahin niya ang mga lalamunan nito, mga buto, o ang leeg. Tanging ang tunog lamang ng pagwasak ng buto ang maririnig bago sila bumagsak sa sahig.Ang kaniyang mga paa ay mas nakabibigla. Sisipain niya ang mga gwardya sa paa, o aapakan niya ang mga leeg nila, nagsasanhi sa kanila na hindi man lang magkaroon ng pagkakataon na makabangon muli. Kung ‘di, aapakan niya ang mga paa nila at manonood sa kanilang pagbagsak tulad ng isang bundok na nilalamon ng dagat.Lumabas si Grand Old Master Ares ng kwarto. Nanlaki ang kaniyang mga mata sa gulat noong nakita niya kung gaano kahusay si Grayson. “Walang dudang tauhan ka nga ni Jay.”Sa wakas, naabot na ni Grayson ang pinto. Mayroong isang napaka-tangkad na lalak

Dumating si Finn sa private ward ni Jay. Nakahiga si Jay sa kama, ang kaniyang likuran ay mayroong mga guhit na sugat. Siya ay mukhang nalalapit na sa kamatayan.Lumuhod si Finn at mahinang sinabi, “Ginoong Ares.”Marahan na bumukas ang mga mata ni Jay. Noong mapatingin ang malabo niyang mata sa mukha ni Finn, nananabik na gumalaw ang kaniyang mga labi. Pilit niya itong ginagalaw, ngunit walang tunog na lumalabas.Masyado siyang nanghihina.Kinailangan ni Finn na ilagay ang kaniyang tainga sa tabi ng mga labi ni Jay bago niya marinig ang tunog ng mahinang boses ni Jay.“Walang kinalaman ang Pamilya Ares sa pagkawala ni Angeline. Finn, pagtuunan mo ng pansin ang kotse na ‘yon at magpatuloy na hanapin ang kinaroroonan no’n. Isang mahalagang tao siguro ang taong iyon.”Sumagot si Finn, “‘Wag kang mag-alala, Ginoong Ares. Sisiguraduhin kong hahanapin ko ang missus. Mag-focus ka lang sa pagpapagaling.”Bumigat ang ulo ni Jay. Ang kaniyang isipan ay nakatuon lamang kay Angeline, at wala siya

“Bakit ako matatakot sa ‘yo?” Tanong ni Angeline.Tumitig sa kaniya ang lalaki. “Paano kapag sinabi ko sa ‘yo, mayroon akong isang napaka-espesyal na pagkakakilanlan. Kaya kong kontrolin ang buhay mo, at wasakin ka na parang isang langgam. Matatakot ka ba?”Inabot ni Angeline ang kaniyang walang sugat na kamay. Ang lalaki ay bahagyang nabigla pa rin. Ang kapal naman ng babaeng ‘to na utus-utusan siya?Sa huli, tinulungan pa rin niya si Angeline na tumayo.Tumingin sa kaniya si Angeline. Ang kaniyang mga kilay ay malungkot, at ang kaniyang mga mata ay nagniningning. Ang mga ito ay mukhang klase ng tula na mahirap intindihin, mayroong malalim at tagong kahulugan na tinutuliro ang mga tao.“Kung mayroon ka ngang ganoong klase ng kapangyarihan, please, nagmamakaawa ako, patayin mo na ako ngayon,” pagmamakaawa niya, ang lungkot ay halata sa kaniyang boses.Ang ngiti sa mukha ng lalaki ay nawala. Bigla niyang naalala kung paano tumalon ang babaeng ito sa harap ng kaniyang kotse, walong araw