Ang isipan ni Rose ay gulong-gulo. Hindi siya makapag-isip nang kalmado at maayos kapag siya ay nasa harap ni Ginoong Ares. Nagsimula siyang magsalita nang nauutal-utal, “Ang mukha niya, ilong, at bibig ay mas malaki pa sa ‘yo, Ginoong Ares..” Ang mukha ni Jay ay kasing laki ng isang palad, parang isang obra-maestra na ginawa ng kalangitan. Ito ay tiyak na isang pangkaraniwang tao.Dahil hindi na siya makapagtiis, tumayo si Jay sa kaniyang upuan, hinihimok si Rose sa pamamagitan ng pagkurba ng kaniyang mga daliri.Dali-daling lumapit si Rose. Biglang kinurot ni Jay ang bibig niya gamit ang kaniyang parang plier na mga kamay at ang kaniyang kamay ay kinuha ang goma na tape sa tabi niya. Tinakpan niya nang ganap ang bibig ni Rose.“Dahil wala kang kakayahan na ipahayag ang sarili mo, gamitin mo na lang siguro ang kamay mo!” Sinabi niya sa isang nangingibabaw, marahas, at walang awang paraan.“Mm… Mmm…” Tumingin nang masama si Rose kay Jay habang minumura siya nang hindi maayos. “Jay, g*g
Magbasa pa