All Chapters of Ang Makasalanang Asawa ni Mr. Whitman: Chapter 2151 - Chapter 2160

Pagkatapos itong itanong ni Madeline, hindi siya nakakuha ng sagot mula kay Ava kahit na ilang segundo na ang nagdaan. Kung kaya't medyo nag-alala siya. "Ava, sino yun? Bakit hindi ka nagsasalita? Ava, Ava—" "Maddie, ayos lang ako. Wag kang mag-alala sa'kin." Narinig mula sa kabilang linya ang hindi normal na kalmadong boses ni Ava. "Kasamahan ko lang yun at may tanong siya sa'kin tungkol sa trabaho na kailangan niyang itanong kaagad. Aalis na ko. Kausapin kita mamaya. Bye." Pagkatapos sabihin iyon ni Ava, binaba niya ang phone. Sa kabilang linya, umupo si Madeline mula sa yakap ni Jeremy at iniabot ang bata kay Jeremy bago naglakad sa isang tabi para magpalit ng damit. "Anong problema, Linnie? Saan ka pupunta?" Nagtatakang tinignan ni Jeremy si Madeline na mayroong seryosong ekspresyon sa kanyang mukha. "Sa tingin ko may kakaiba kay Ava. May tao sa pinto ng apartment niya at naging kakaiba siya pagkatapos niyang buksan ang pinto. Nag-aalala ako na baka may nangyari sa kanya.

Nagsisisi ang ina ni Ava. Pinagsisisihan niya na iniwan niya ang kanyang bata pa at inosenteng anak para sa kanyang career at ang tinatawag niyang pangarap noong nasa pinakamagandang punto siya ng buhay niya.Umuwi sina Madeline at Jeremy pagkatapos nilang ihatid ang ina ni Ava pabalik sa hotel. Pagkatapos ay bumalik si Madeline sa harapan. Nagtanong si Jeremy na para bang sinusubukan niyang mang-usyoso, "Siya ba talaga ang nanay ni Ava?" "Oo, hindi mo ba napansin na kamukha ni Ava ang nanay niya?" Nag-isip sandali si Jeremy. Pagkatapos ay nagsalita siya nang medyo nagyayabang, "Naisip ko lang na kamukha nating dalawa ang tatlo nating anak." "Napakalambing mo ngayon pero hindi ko narinig mula sa'yo na sinabi mong kamukha ko si Jack noon." Kinantyawan siya ni Madeline. Inisip ni Jeremy ay gustong magreklamo ni Madeline tungkol sa ginawa niya noon kaya kaagad niyang hinawakan ang kamay ni Madeline. "Linnie, hindi na ako magkakamali ulit." "Wala akong sinabi, ito kamo." Tin

Para bang sinsero si Naya, at ang paraan ng pagsasalita niya ay para bang kumakampi siya kina Ava at Daniel. Para bang iniisip niya ang kagustuhan nila. Nang makita niyang hindi nagsasalita si Ava ay nagpatuloy si Naya. "Ava, ito ang pinakamagandang paraan sa ngayon. Sa tingin ko ayaw mong maipit si Danny sa problema sa pagitan mo at ng pamilya niya, tama?" Pagkatapos niyang manatiling tahimik, malumanay na ngumiti si Ava at pinuri si Naya. "Ms. Mendez, hindi ko inakala na napakabait at napakamapagbigay mo pala. Sa tingin ko kung naibang babae ka lang, hindi nila gagawin ang ganito." Palakaibigan at mabait na ngumiti si Naya nang marinig niya ito. "Childhood sweethearts kami ni Danny noon at matalik kaming magkaibigan. Kahit na hindi kami magkadugo, matagal ko na siyang tinuturing na kapatid. At saka parang tunay na lolo ko na ang tingin ko sa lolo ni Danny. Ayaw ko talagang may mangyaring masama kay Lolo at ayaw kong makitang namomroblema si Danny." Napakahina ng tono ni N

Nanlaki ang mga mata ni Ava sa pagkabigla, ibinato niya ang kanyang phone at kaagad na kumuha ng isang kahon ng tisyu. Natataranta siyang kumuha ng maraming tisyu. “Paanong nangyari ito?” “Anong problema?” Si Daniel na naglilinis ng kwarto ni Ava ay lumapit nang nag-aalala. Nakita niyang basang-basa ang laptop sa harapan niya. Punong-puno ng tubig ang keyboard at nakikita niyang maraming bakas ng tubig. Higit pa rito, basa rin ng tubig ang screen.Pagkatapos punasan ni Ava ang laptop sinubukan niya itong buksan ngunit hindi gumana ang laptop. “Anong nangyari? Ayos lang naman ‘yan noong ginamit ko kagabi.” Nagkaroon ng pagkabahala sa mukha ni Ava.Nagpuyat siya mula kagabi at nagtrabaho hanggang mag-umaga. Ang lahat ng pinaghirapan niya ay nakalagay sa laptop.“Ava, huwag kang mag-alala. Patutuyuin ko muna ito gamit ng hairdryer. Baka gumana ito.” Kinuha ni Daniel ang hairdryer at pinatuyo ang laptop.Nababahalang naghihintay si Ava sa isang tabi. Umaasa siyang maganda ang k

Sa totoo lang, habang inaabot niya ang draft na ito, alam na ni Ava ang mangyayari.Ang draft na minadali niya ay tiyak na hindi magiging kasingganda ng draft na una niyang ginawa noong may inspirasyon pa siya. Ngunit sa kanyang pangmatandang konsepto ng disenyo, ang disenyong ito ay maganda pa rin at nailagay niya ang lahat ng detalyeng hinihingi ng kliyente.Siguro hindi ito kasingganda at perpekto ng unang draft, ngunit sa kabuoan, ayos pa rin ito.Ngunit ibinato ni Bill ang laptop sa lamesa habang nagdidilim ang mukha at tinignan nang seryoso si Ava.“Hindi mo ba alam na bukas natin kailangan ibigay ang draft kay Mr. Rogers? Paano ko magagawang ipakita ang desing na ito sa client ko? Ang asal mo sa trabaho at ang galing mo ay bumaba nitong nakaraan.“Ava, masyado ka bang nawili sa pakikipag-date nitong nakaraan at hindi ka na makapagtrabaho? Kapag patuloy ka pang nagtrabaho nang ganito, maaaring hindi na nararapat sa’yo ang posisyong ito.”“Bill, hindi ito ganoon kalala. Kahi