Lahat ng Kabanata ng Ang Makasalanang Asawa ni Mr. Whitman: Kabanata 1661 - Kabanata 1670

Kaagad niyang inalis ang kanyang coat at inilapag ito kay Madeline. Ngunit mukhang hindi umiigi ang pakiramdam ni Madeline. “Linnie, anong nangyari sa’yo? Saan ang masakit sa’yo?” “Jeremy, walang kwenta kahit gaano pa karaming coat ang ibigay mo sa kanya. Mararamdaman pa rin niya ang lamig, at mamimilipit pa rin siya ng sobra sa sakit na hindi siya makakahinga ng maayos.” Biglang itinaas ni Jeremy ang kanyang tingin. Ang malamig niyang mata ay nakatutok nang diretso kay Shirley. “Anong sinabi mo? Anong ibig-sabihin mo?” Umihip nang matagal si Shirley sa kanyang sigarilyo. “Jeremy, ang talino mo pero di mo pa rin matukoy kung anong nangyayari sa asawa mo?” Nanlaki ang mata ni Jeremy at nakita niya ang anti-toxoid test reagent sa kamay ni Shirley. “Talagang ikaw yun. Shirley Brown, anong binabalak mo?” “Wala. Gusto ko lang mag-eksperimento.” Tumawa nang bahagya si Shirley. “Para sa kapakanan mo, ituring mo na lang ito bilang regalo para sa pagsasama natin. Sa susunod maar

Kumuha siya ng pabango at naglagay sa buo niyang katawan bago nagmumog ng mouthwash. Nag-aalala siya na baka mag-iwan ng masamang impresyon sa mga tao sa loob ng bahay ang amoy ng sigarilyo sa kanyang katawan. Pagkatapos niyang maghanda, umupo si Shirley sa kotse nang ilang sandali bago lumabas. Mas lumakas na ang pag-ulan ng niyebe ngayon, pero hindi siya nilalamig. Uminit ang buo niyang katawan sa bilis ng tibok ng puso niya at sa kaba. Kararating niya lang sa pinto nang pinigilan siya ng bodyguard na nakabantay sa pinto nang may seryosong mukha. "Ma'am, hindi pwedeng pumasok ang kahit na sino rito. Kung wala kayong reservation o invitation card, maaari na po kayong umalis," sinabihan siya ng bodyguard na umalis. "Nandito ako para kay Mr. Carter. Sabihin mo sa kanyang na ako si Miss… Shirley." Nang sinabi niya ang huling salita, bigla niyang napansin na wala siyang karapatan na tawagin ang kanyang sarili gamit ng totoo niyang pangalan. Tinawag niya na lang ang sarili niya

Nang sasagutin pa lang niya ang tanong ni Carter, narinig ang tunog ng mabibilis na yabag sa labas ng study. Pagkatapos, kaagad na pumasok si Camille sa study nang may nagmamadaling ekspresyon. Halatang nagbago ang ekspresyon ni Camille nang makita niya si Shirley, pero mabilis itong napalitan ng isang ngiti. "Jenny, nagbalik ka nga talaga! Ang tagal na nating di nagkikita. Marami akong ikekwento sa'yo. Pumunta ka muna sa kwarto ko." Lumingon si Shirley kay Carter na tumango nang mabagal bilang sagot. Pagkatapos, tumalikod siya at sinundan si Camille. Sa sandaling makapasok siya sa kwarto ni Camille, malamig na nag-utos si Camille. "Isara mo ang pinto." Masunuring sinara ni Shirley ang pinto. Pagkasara ng pinto, narinig ang nagtatanong na boses ni Camille na puno ng inis. "Shirley, ikaw nga talaga yan. Anong ginagawa mo at bumalik ka rito?" Nabigla si Shirley sa biglang pagbabago ng ugali. Naaalala niya na kinagigiliwan siya ni Camille noon. Inisip pa niya na mangungulila

"..." Sandaling walang masabi ang bodyguard, pero hindi niya rin alam kung saan ilalapag si Shirley. Kaagad na sumenyas ang matandang butler. "Sumama ka sa'kin sa taas, sa kwarto ni Ms. Jenny." "Tumango ang bodyguard, dinala niya si Shirley paakyat ayon sa utos ng matandang butler. "Tigil." Pinahinto sila ni Carter nang may malamig na boses. "Naguguluhan ba kayo kung sino ang master ninyo? Kung naguguluhan kayo, pwede na kayong umalis kaagad." “...”“...”Parehong nabigla ang bodyguard at ang matandang butler. Naisip ng bodyguard na baka mawalan siya ng trabaho kapag hindi niya nilapag si Shirley ngayon din, kaya naglakad siya papunta sa sofa para iitsa si Shirley roon. Nang gagawin niya pa lang ito, nakita niya si Carter na papalapit sa kanya. "Mr. Carter, ibababa ko na ang babaeng to ngayon," paliwanag ng bodyguard. Isa siyang malaking tao na halos 1.9m ang taas, pero mukhang nanginginig siya sa takot sa harapan ni Carter. Walang sinabi si Carter, tinitigan niya lan

Sa kabilang linya, umalis si Shirley mula sa mahigpit na yakap ni Carter, taliwas sa kagustuhan ng kanyang mahinang katawan. Umugong ang kanyang phone sa sandaling makabangon siya. Habang nakaupo sa kama, huminga siya nang malalim bago kinuha ang kanyang coat. Umuugong pa rin ang phone. Nang makita niya ang nakasulat sa screen ay kumunot ang noo niya. Habang pinag-isipan niya kung sasagutin niya ang tawag ni Jeremy, isang malamig na palad ang biglang humawak sa kanyang braso, kasunog ng isang napakalamig na boses na umatake sa kanya mula sa likuran. "Talagang nahulog ka na para kay Jeremy. Gusto mo pang sagutin ang tawag niya sa oras na ito." Tumusok sa tainga ni Shirley ang malamig na boses ni Carter na nahahaluan ng inis. Bago siya makapagpaliwanag, inagaw ni Carter ang phone at malakas itong binato sa pader Kaagad na huminto sa pag-ugong ang phone; nabasag ang screen nito. Nanlulumong tinignan ni Shirley ang nabasag na phone habang nakaupo sa iisang pwesto nang nak